VRAAG AAN GOD DE BEKERING VAN HET HART
De Gelukzalige Maagd Maria, Koningin van de Vrede, loopt met ons mee op de wegen van ons leven; ze vergezelt ons elke maand door haar korte en moederlijke woorden. Na deze bijna éénentwintig jaar, bevestigt ze steeds opnieuw met zekerheid dat ze met ons is.
We gaan de maand mei in, die is toegewijd aan de Moeder van Jezus. Het is een maand waarin de lente ontwaakt in de natuur, die ons gegeven is. Daarom nodigt Maria, onze Moeder, ons uit om van de natuur te leren, om onze harten te laten ontwaken op hetzelfde moment dat de natuur ontwaakt. Ze heeft ons al gezegd dat onze harten zijn als bloemen. Elke zonde ontneemt aan onze ziel haar schoonheid en haar glimlach, brengt sombere en negatieve gedachten voort, maakt ons leven zwaar, vergiftigt onze menselijke relaties, vernietigt de liefde en de vreugde in ons hart. Elke zonde is een geweldpleging tegen de ziel en tegen het menselijk leven. De natuur zelf kan nauwelijks geweld verdragen. Als we op een gewelddadige manier de natuurwetten willen veranderen, die ons door God zijn gegeven, dan wreekt de natuur zich door middel van onbekende ziekten die zich dag na dag vermenigvuldigen.
Het is in de menselijke natuur ingeschreven om te beminnen, om in vrede te leven. Als wij niet beminnen, kunnen we niet gelukkig zijn. Als de mens zich van God verwijdert, wordt hij een gevaar voor zichzelf en voor de anderen. Hij begint te verwelken en geestelijk af te sterven. Als ons lichaam ziek wordt, dan probeert het met al zijn krachten en heel zijn vermogen zijn gezondheid terug te vinden, en we zoeken overal naar medicijnen, die ons lichaam zouden kunnen genezen. God heeft in onze Geest het verlangen gelegd naar geluk, vrede en liefde. Niemand heeft de liefde uitgevonden. We ontdekken haar als een behoefte om te kunnen overleven. We kunnen haar op verschillende manieren en op verschillende wegen zoeken, maar God alleen, Degene die het menselijk hart geschapen heeft, kan het geheel vervullen en genezen. Onze Lieve Vrouw toont ons de weg: Bid! Zij verzekert ons van haar aanwezigheid, van haar begeleiding, van haar medewerking vandaag de dag, op dit moment.
Alles wat groots is, is in wezen heel eenvoudig, haast ongelofelijk eenvoudig. Jezus is op een eenvoudige manier geboren, in een eenvoudige grot. Hij is in alle eenvoud opgegroeid en heeft zijn volgelingen, die in niets buitengewoon waren, op eenvoudige wijze uitgekozen. De Heilige Maagd komt hier op een eenvoudige manier, bij eenvoudige mensen en spreekt ons aan met menselijke woorden, verstaanbaar en eenvoudig. Zonder veel lawaai en schittering. In deze boodschap, wilt ze dat we ons laten onderrichten door de natuur. De natuurlijke schoonheid kan ons in verwondering brengen en ons vervullen met iets geweldigs, alsof we ons al voor de Allerhoogste geplaatst weten. Echter, in zijn essentie is de natuur heel eenvoudig. Er zijn nergens fabrieken te vinden die de veelheid aan bloemsoorten produceren en de schoonheid van de bergen en de zee. Dat alles is het werk van de Schepper. Zo is ook Maria groot, niet doordat zij werken met menselijke kracht tot stand heeft gebracht, maar door de hand van de Schepper. Daarom roept zij uit: "… omdat aan mij zijn wonderwerken deed. Die machtig is, en heilig is zijn Naam" (Lc 1,49).
Alles wat zich in de talrijke zielen van de pelgrims voltrekt, die naar deze heilige plaats komen, is het werk van de Schepper, die zijn kinderen niet vergeet. De verschijningen van Onze Lieve Vrouw vandaag de dag, zijn een bevestiging van deze zekerheid.
De laatste woorden van deze boodschap van de Heilige Maagd zijn evangelisch: "… verlang van God de bekering van je hart; al het andere ziet Hij en Hij zorgt daarvoor in Zijn voorzienigheid". Jezus heeft gezegd: "Maar zoekt dan zijn Rijk, dan zullen die dingen u erbij gegeven worden" (Lc 12,31).
Maria, onze Moeder, dank u voor de woorden van God, voor uw moederlijke woorden. Dank u voor allen die in uw woorden geloofd hebben en die hun hart hebben geopend voor een ontmoeting met God, bron van leven, liefde en vrede. Maria, verkrijg voor ons de genade om in ons leven te kunnen onderscheiden wat waardevol is en wat van geen waarde is.
P. Ljubo Kurtović
Medjugorje 26.04.2002