ONZE BESCHERMHEILIGEN - EEN HULP OP DE WEG NAAR GOD
Ook vandaag verzekert Maria ons haar aanwezigheid, dit keer in de viering van de heilige Jacobus, beschermheilige van de pelgrims en van de parochie van Medjugorje, die zij heeft uitgekozen om door haar vele genaden te ontvangen, door haar voorspraak bij God. Het is geen toeval dat de heilige Jacobus als beschermheilige voor deze parochie is uitgekozen, zoals het ook geen toeval is - zoals de Heilige Maagd zelf zegt in een boodschap - dat de parochianen, in 1933, een Kruis hebben geplaatst op de berg, boven Medjugorje, om een teken te stellen, vanwege de 1900 jaar die waren verstreken sinds het Lijden van Christus. Niemand kon vermoeden dat op een dag zoveel mensen op bedevaart zouden komen naar dit Kruis, dat zoveel genaden juist in deze plaats zouden worden uitgestort. God heeft geweldige plannen die ongrijpbaar blijven voor de mensen, maar zijn hand is zeker. De parochianen hebben dit Kruis met liefde neergezet en God geeft altijd meer dan dat wij Hem kunnen geven of kunnen teruggeven.
In deze boodschap bevestigt Maria, onze Moeder, ons in de zekerheid van haar aanwezigheid bij ons, en niet alleen zijzelf, maar ook de heilige Jacobus en het gehele hemelse hof. Ze spreekt over de band die er bestaat tussen de pelgrimerende Kerk, die wij zijn, en de verheerlijkte Kerk, die door degenen wordt gevormd die zonder ophouden God loven. Dit is wat de Katechismus van de Katholieke Kerk zegt: "Op grond van het feit immers dat de zaligen in de Hemel inniger met Christus verenigd worden, bevestigen zij heel de Kerk nog meer in de heiligheid. Zij houden niet op voor ons bij de Vader ten beste te spreken door Hem de verdiensten aan te bieden die zij hier op aarde verworven hebben door de ene Middelaar tussen God en de mensen, Jezus Christus. Daarom is hun broederlijke zorg een zeer grote steun voor onze zwakheid" (KKK 956). "Zij aanschouwen God, zij prijzen Hem en dragen onophoudelijk zorg voor hen die ze op aarde hebben achtergelaten (…) Hun voorspraak is de meest verheven vorm van hun dienstbaarheid binnen het heilsplan van God. Wij kunnen en moeten tot hen bidden, dat ze voor ons en voor de hele wereld een voorspraak zijn" (KKK 2683).
Heilige Thérèse van het Kind-Jezus zei: "Ik zal mijn hemel doorbrengen met goed te doen op aarde."
Omdat er heiligen zijn en onze beschermheiligen, die in vriendschap met God leven, hebben ons leven en deze aarde een zin en is onze aarde niet vervloekt. Omdat zij van de mensen houden, hebben ze oneindig behoefte aan God en worden dan op deze manier heilig. Ze zijn een brug tussen de hemel en de aarde. Wij roepen hun hulp in: wij vragen of zij ons dat willen geven van God, dat wij op eigen kracht niet kunnen bekomen, wij roepen hun bescherming in en vragen hen ons naar God te leiden. Zij ontfermen zich over ons, beschermen ons, bevrijden en genezen ons, ze spreken ten beste voor ons en staan altijd aan onze kant. Zij alleen kennen de zin van en de weg naar het leven. De heiligen en onze beschermheiligen nodigen ons uit om goed te zijn ten opzichte van elkaar, om ons te verzoenen en elkaar te vergeven. We kunnen zelf heiligen worden als we met heel ons hart vrienden van God willen worden, als we de woorden van Jezus en de geboden van God serieus nemen. We kunnen heilig worden door te beginnen om met God in het gebed te spreken, om God zo toe te staan in ons leven binnen te komen en het om te vormen, zoals Maria, onze Moeder, dit sinds zoveel jaren onderricht. De heiligheid is het programma van ons leven. Alleen heiligen waren normaal en gezond, omdat zij vrienden van God waren, die de Bron van leven is.
Maria roept ons opnieuw op tot gebed, dat leidt naar de vreugde, meer precies gezegd: naar God, bron van vreugde. Onze Moeder legt dit krachtige middel in onze handen. Al haar verschijningen hier in Medjugorje, al haar woorden en boodschappen zijn middelen die leiden naar het doel: God. De verschijningen van de Heilige Maagd hier zijn geen doel op zich, maar een middel en een oproep. Waarom zouden we niet aannemen wat God ons door middel van onze Moeder geeft. Luister naar de oproep van haar hart, dat van ons houdt en waarin plaats is voor ieder mens.
P. Ljubo Kurtović
Medjugorje 27.07.2002