EEN TIJD VAN GROTE GENADEN EN VAN GROTE BEPROEVINGEN
Ook op dit Kerstfeest, heeft de Gelukzalige Maagd Maria het Kind Jezus ter wereld gebracht: ze leidt ons naar Hem toe en geeft Hem aan ons met het verlangen en met de uitnodiging dat wij Hem zouden ontvangen zoals zij Hem heeft ontvangen. Toen de volheid der tijden was aangebroken is God de Vader - in zijn eeuwige liefde en wijsheid - Maria genaderd door middel van de engel Gabriël en heeft haar gevraagd of zij de moeder wilde worden van het Goddelijk Kind Jezus. God dwingt nooit, maar Hij trekt aan, Hij biedt Zijn verlossing aan, maar legt haar niet op. Maria heeft haar "Ja" uitgesproken in naam van de mensheid, in naam van alle generaties, in naam van ieder van ons. Haar "Ja" klinkt door tot aan vandaag. In het lichaam en in het hart van Maria was er plaats voor God. God heeft zich over zijn schepsel gebogen - over Maria - en haar uitgenodigd deel te hebben aan zijn plan van redding voor de mensheid. God wilde niet enkel God blijven, Hij wilde mens worden. De Schepper wilde schepsel worden. Zo heeft Hij de waarde van de mens aangetoond en zijn bekwaamheid om de Schepper te verwelkomen en te ontvangen. De wegen van liefde van God voor de mensheid zijn onvoorstelbaar en ondoorgrondelijk. God is klein geworden, onbetekenisvol, terwijl Hij zich overgaf en wegschonk aan de mensen. God weet dat de mens in staat is om Hem in zijn leven te ontvangen: daarom komt Hij.
Daarom drukt Maria ons in deze boodschap de volgende woorden op het hart: "Dit is een tijd van grote genaden, maar ook van grote beproevingen". In zijn brief schrijft de heilige Jacobus over het nut van de beproeving: "Broeders, acht uzelf heel gelukkig, wanneer u allerlei beproevingen overkomen, want gij weet dat de beproeving van uw geloof standvastigheid voortbrengt." (Jak 1, 2-3) De ervaringen in ons leven laten ons zien dat de beproeving de genade vergezelt. Het leven van Maria bevestigt dit, haar leven vol beproevingen, vol moeite en kruisen. Ondanks dat heeft zij haar Magnificat gezongen, want zij heeft ontdekt dat God haar enige Rijkdom is. Maria, onze Moeder, is de meest pure verwezenlijking van het geloof. Gedurende geheel haar leven, zelf in haar laatste beproeving die door de oude man Simeon in de Tempel is geprofeteerd tijdens de Presentatie - dat een zwaard haar hart zou doorboren - heeft haar geloof niet gewankeld. Zij is nooit opgehouden te geloven dat het woord van God werkelijkheid zou worden.
Het geloof kan onderhevig zijn aan grote beproevingen. De wereld waarin wij leven, de situaties, de gebeurtenissen, de ongerechtigheden, de ervaring van het kwaad en het lijden lijken de Blijde boodschap tegen te spreken van de gebeurtenis tijdens het Kerstfeest. - de Menswording van God. We moeten ons steeds weer opnieuw wenden tot de geloofsgetuigen. Een van de meest pure getuigen, één van de meest heilige, één van de voorbeelden die binnen ons bereik is, is juist Maria, onze Moeder, die God ons geeft in deze dagen en in deze tijd. Zij komt niet naar ons toe met legen handen en een leeg hart. Zij heeft vandaag het Kindje Jezus in haar armen, de Redder van de wereld, de Vredesvorst. Zo is zij ook op de dag van de eerste verschijning gekomen. En dat is de inhoud van al haar boodschappen, van haar oproepen en haar komst: Jezus naar ons toebrengen en ons naar Jezus brengen. De Moeder houdt niet op om op de deur van ons hart te kloppen, zoals zij op de deuren van de inwoners van Betlehem heeft geklopt, opdat ze haar met Jezus zouden onthalen die zij, terwijl Hij aan haar hart was gedrukt, naar hen toebracht. Tot vandaag de dag wordt zij het niet moe, terwijl zij zoveel deuren van de huizen en harten gesloten vindt. Ook in deze nacht van Kerstmis komt zij naar ons toe met Jezus. Laten we niet doof en blind zijn voor deze gave uit de Hemel die zich voor ons heeft geopend, om ons een foyer van warmte te geven in onze nachten en onze kille huizen. Dat de anderen niet bibberend van de kou naast ons zouden blijven staan vanwege onze geslotenheid en ons egoïsme !
Maria, onze Moeder, dank u voor de Verlosser die u naar ons toebrengt en die u voor ons ter wereld brengt.
P. Ljubo Kurtović
Medjugorje 26.12.2002