WEES LIEFDE, VREUGDE EN VREDE
Opnieuw nodigt de Maagd Maria ons uit om te bidden in deze Adventstijd die nadert. De Advent en de Vastentijd zijn de liturgische tijden waarin de kerk, als Moeder, ons oproept om ons leven opnieuw te onderzoeken, om concrete beslissingen te nemen, om beloften te doen, om ons meer definitief te keren naar de weg die naar God leidt. Vandaag, zoals in de loop van al deze jaren, zou Maria graag willen dat onze dagen niet zinloos voorbij zouden gaan, dat de tijd niet aan ons voorbij zou gaan, dat we in deze tijd die we nu beleven, niet aan God zouden voorbijlopen - deze God die ons roept, die ons zoekt, die ons doorheen Maria aanspoort.
De grootste vreugde van een moeder zijn haar kinderen. Kunnen wij ons indenken welke vreugde wij voor Maria zijn - de Koningin van de Vrede? Zij is "oorzaak van onze blijdschap" en zij roept ons op om oorzaak van haar blijdschap te worden. Haar enig verlangen is dat Jezus in ons hart geboren zou worden. Haar grootste verdriet is als wij Jezus verliezen, als Hij niet met ons is, nog duidelijker gezegd: als we niet met Hem zijn. We moeten alles ondernemen om terug te keren naar Jezus, om Jezus terug te vinden. Vanuit menselijk oogpunt lijden Jezus en Maria als we ons van hen verwijderen, als we Jezus verlaten op welke manier dan ook en om welke reden dan ook. Echter, de Moeder leidt ons naar haar Zoon. Met haar zal het altijd gemakkelijker zijn om Hem te vinden en bij Hem te blijven. Zij heeft geen belangrijker taak dan deze, maar zij kan haar alleen met onze medewerking volbrengen. Daarom spoort ze ons aan en drukt ze ons de middelen op het hart die de Kerk haar kinderen sinds eeuwen aanbiedt, waarbij ze hen naar God leidt en hen baart tot een nieuw leven in God.
Het doel van de boodschappen van de Gospa en haar verschijningen is, dat allen God leren kennen, dat allen God ontmoeten. Zij wil dat God door ons iedereen kan bereiken. We zijn allemaal met elkaar verbonden en we zijn allemaal verantwoordelijk voor elkaar. God wil enkel door mensen in deze wereld komen, van de één naar de ander. God wil door u en door mij in deze wereld komen. Als Hij niet via ons komt, hoe zou Hij dan kunnen komen? De enige volkomen zingeving van ons leven is Hem de gelegenheid bieden om te komen. Als wij Hem dat niet toestaan, waaruit bestaat dan de zin van ons leven? En wat zijn wij op aarde zonder Hem?
Ook in deze Adventstijd en tijdens het Kerstfeest dat op handen is, wil God komen. Hij heeft de tijd. Hij heeft een hele eeuwigheid. Maar wij, wij hebben slechts vandaag, het moment van nu. De eeuwigheid behoort ons niet toe, zij behoort God toe. God heeft onze natuur en onze eenvoud nodig. God heeft onze nabijheid nodig en de Zijne hebben we nog meer nodig.
Slechts door de nabijheid van God kunnen wij dag na dag steeds meer liefde, vreugde en vrede worden in deze wereld, zoals de Gospa dit zegt. Want de werken van liefde zijn de werken van vrede. En wanneer de liefde wordt gedeeld, dan voelen wij de vrede die zich meester maakt van degene die liefde geeft en van degene die haar ontvangt. Als de vrede er is, is God aanwezig en zo kan God onze ziel raken en Zijn liefde voor ons openbaren, door vrede en vreugde uit te storten in ons hart.
De gelukzalige Moeder Teresa bad: 'Leid mij van de dood naar het leven. Van de leugen naar de waarheid. Leid mij van de wanhoop naar de hoop. Van de angst naar vertrouwen. Leid mij van de haat naar de liefde. Van de oorlog naar vrede. Maak dat de vrede ons hart, onze wereld en ons universum vervult, vrede, vrede, vrede."
Wij staan er niet alleen voor, Maria is met ons, door haar nabijheid en vanwege de kracht van haar moederlijke liefde, die verlangt dat haar hart bij ieder hart mag binnenkomen. Laten we het haar toestaan.
P. Ljubo Kurtović
Medjugorje 26.11.2003