MOGE HET GEBED ZIJN ALS DE LUCHT DIE JE INADEMT
Vandaag, op de feestdag van de heilige Jacobus, patroonheilige van de parochie van Medjugorje en van de pelgrims, roept de Gospa ons op en spoort ze ons aan om het leven van de heiligen na te volgen, het leven van hen die in de hemel zijn, in ons eeuwig vaderland. In haar boodschap van 25 juli 2002 zei de Gospa ons ook: “Lieve kinderen, vandaag verheug ik mij samen met jullie patroonheilige en nodig ik jullie uit om open te staan voor Gods wil… Zoek hulp bij de heiligen om te groeien in de liefde tot God.” De heiligen houden voorspraak voor ons en bemiddelen voor ons bij God. Daarom richten wij ons tot hen en bidden wij tot hen, opdat zij ons gebed aan God zouden voorleggen. De heiligen zijn voor ons een voorbeeld want ze laten ons zien dat het de moeite loont om trouw te blijven aan God en dat God ons nooit zal verraden.
“Moge het gebed zijn als de lucht die je inademt” zegt onze moeder ons. Ons lichaam heeft lucht nodig; wij weten maar al te goed hoe het is om in ademnood te verkeren. Ons lichaam kan niet leven zonder lucht. En wat lucht is voor ons lichaam, is het gebed voor onze ziel. Zonder gebed zouden wij geestelijk dood zijn. Een mens die niet bidt wordt beperkt tot een lichamelijk wezen, tot materie, tot iets doods. Het gebed is niet iets wat de Kerk voorschrijft of verplicht, noch God, noch de Gospa. Het gebed is ook geen devotie-oefening. Nee, het gebed is veel meer: het gebed is de kern van het leven zelf. Zonder gebed zouden wij dood zijn omdat er in ons geen leven meer zou zijn. Zonder gebed zou er in ons geen plaats zijn waar God kan komen om ons te genezen, te redden, en ons hart en onze ziel te verzorgen.
Het is slechts doorheen het gebed dat God ons Zijn liefde kan uiten en dat wij de vreugde kunnen ervaren om de geliefde kinderen van God en van de Gospa te zijn. De ervaring leert ons dat het niet volstaat om te beseffen hoe belangrijk voedsel is, maar dat wij het voedsel ook echt moeten eten om te overleven. Hetzelfde geldt voor het gebed: het volstaat niet te beseffen dat God en Maria van ons houden, maar wij moeten die liefde voelen en beleven als iets wat veel reëler is dan de realiteit die wij met onze lichamelijke ogen kunnen zien.
“Jullie zullen de vreugde voelen dat jullie mijn geliefde kinderen zijn” gaat de Gospa verder. Maar daarvoor moet eerst een voorwaarde vervuld zijn, namelijk het gebed met het hart, waarbij de ziel zich openstelt en overgeeft aan God via de bemiddeling van Maria. Het evangelie leert ons dat bij het doopsel van Jezus in de Jordaan de stem van de Vader uit de hemel weerklonk: “Jij bent mijn geliefde Zoon, in wie Ik vreugde vind.” (Mc 1, 11) Die woorden gaan over Jezus, maar door Jezus en in Jezus gaan ze ook over jou en over mij. In Jezus en door Jezus is elk van ons een geliefde zoon of dochter van de Vader, de uitverkorene, het lievelingskind van het hart van de Vader. In Jezus en door Jezus zijn wij ook de geliefde kinderen van de Gospa.
In het leven hebben wij herhaaldelijk gehoord dat het belangrijk is om van God te houden. En dat klopt. Maar het is nog veel belangrijker dat God van ons houdt. onze liefde voor God is onbelangrijk in vergelijking met de liefde die God voor elk van ons koestert, die Liefde komt op de eerste plaats. “Hierin bestaat de liefde: niet wij hebben God liefgehad, maar Hij heeft ons liefgehad, en Hij heeft zijn Zoon gezonden om onze zonden uit te wissen” (1 Joh 4, 10) zegt de apostel Johannes in zijn brief, en hij voegt eraan toe “Wij hebben de liefde leren kennen die God voor ons heeft, en wij geloven in haar.” (1 Joh 4, 16)
Moge de heilige maagd Maria, vol van genade, ons leiden en ons binnenleiden in het mysterie van het Hart van de Vader en van Zijn Liefde voor ons.
Fra Ljubo Kurtović
Medjugorje, 26.07.2007