DE ONTMOETING MET GOD ALS VOORWAARDE VOOR OPRECHTE BEKERING
In haar boodschap van 25 maart 2008 nodigt de Gospa ons uit tot persoonlijke bekering. Die oproep is gericht tot ieder afzonderlijk, de uitnodiging geldt ieder van ons. Bekering betekent je vorige manier van leven loslaten en een nieuw leven beginnen in Jezus Christus. Bekering is iets wat de hele mens aangaat; kijk maar naar het verhaal van de verloren zoon uit het Evangelie volgens Lucas, en naar de bekeringsverhalen van de heilige Paulus, de heilige Franciscus, en zovele andere minder bekende heiligen. Bekering omvat ons hart en onze wil. Het hart is immers de kern van de mens, en als het hart bekeerd is ook de hele mens bekeerd. Maar naast de bekering van het hart is er behoefte aan bekering van de wil, want bekering is een roep om hulp. De wil helpt ons op de weg die we gekozen hebben; de wil helpt ons om het niet op te geven bij de eerste moeilijkheden. Echte bekering houdt in dat wij ons afkeren, niet alleen van de zonde, maar ook van alle kleine afgoden die wij erop na houden en die ons verhinderen om volledig voor God te kiezen. Jezus is overduidelijk wanneer Hij zegt: “Als iemand achter Mij aan wil komen, laat hij dan met zichzelf breken, dagelijks zijn kruis opnemen en Mij volgen” (Lc 9, 23).
Wie zich bekeert staat toe dat God hem leidt en leert Gods plan met hem kennen. Er is echter geen bekering zonder gebed, meer nog, het gebed is in zekere zin de eerste en de laatste voorwaarde voor bekering, geestelijke groei en heiligheid. Dat blijkt ook uit de boodschap van de Gospa van 25 juni 1992, waarin zij ons oproept tot dagelijkse bekering. Als je niet bidt, kun je niet zeggen dat je je aan het bekeren bent, zegt zij. Het gebed helpt ons om ons voortdurend te bekeren, om altijd aan God te denken en om Hem trouw te blijven. Het gebed is een gesprek tussen God en de mens. God kent ons hart beter dan wij; en het zijn niet zozeer woorden die hem interesseren als wel de houding van ons hart.
Een ander belangrijk aspect van het gebed is overgave. We moeten onszelf elke dag opnieuw in Gods handen leggen, zodat Hij ons kan vormen tot Zijn liefhebbende zonen en dochters. Wij moeten onze eigen wensen, plannen, doelstellingen en zwakheden aan Hem toevertrouwen. Wij moeten onszelf helemaal aan Hem geven, zodat Hij ons kan leiden naar waar Hij ons hebben wil: naar Zijn koninkrijk. Ook de Gospa leidt ons als een echte moeder altijd weer naar haar zoon Jezus, zonder zichzelf ooit op de voorgrond te plaatsen.
In haar boodschap van vandaag nodigt de Gospa ons verder uit om Jezus te aanbidden in het Heilig Sacrament van het Altaar, waarbij wij één zijn met de hele Kerk. De heilige Alfonso Maria di Liguori zegt dat de aanbidding van Jezus in het Heilig Sacrament van het Altaar van alle devoties – op de zeven sacramenten na – voor God het dierbaarst en het belangrijkst is, en voor ons het nuttigst. De nabijheid van Jezus maakt het levende geloof in ons wakker, en geloof is het onverdiende godsgeschenk dat God elke mens geeft. Daarom zouden allen hun hart moeten openstellen om dat geschenk te aanvaarden. Doorheen het geloof kunnen wij ons openstellen voor God, en pas dan kunnen wij Hem herkennen.
Je zou het geloof kunnen vergelijken met het licht: net als het licht doet ook het geloof duisternis, angst en vertwijfeling verdwijnen, en komt er vertrouwen en kracht voor in de plaats. Het geloof verlicht in zekere zin het pad van wie gelovig is, en het leidt hem, net als de Israëlieten in de woestijn overdag geleid werden door een donkere wolk overdag en ’s nachts door een lichte wolk.
Wie echter op zoek gaat naar duidelijk, tastbaar bewijsmateriaal voor het geloof moet worden teleurgesteld. Toen de heilige Thomas in zijn diepe ongeloof zei dat hij niet zou geloven in de Verrezen Heer zolang hij niet de wonden van Jezus met zijn vingers gevoeld had, antwoordde Jezus: “Gelukkig zij die zonder gezien te hebben toch tot geloof komen” (Joh 20, 29). Als alles glashelder was, dan zou het niet nodig zijn om te geloven. Iets wat zeker is hoef je niet te geloven, nee, je kunt alleen geloven wat gedeeltelijk verborgen blijft. Geloof is vertrouwen, maar ook liefde voor de persoon in wie je gelooft.
Velen verkiezen, ondanks het besef dat deze wereld slechts tijdelijk is, om te leven volgens tijdelijke waarden. De Gospa waarschuwt ons echter: alleen God is eeuwig. De Koningin van de vrede moedigt ons liefdevol aan. Al haar boodschappen gaan over liefde en nederigheid. Wij zijn haar daarom dankbaar en vragen om haar voorspraak.
Fra Danko Perutina
Medjugorje, 26 maart 2008