BID VOOR DEZE WOELIGE WERELD ZONDER HOOP
De christelijke traditie heeft de Advent altijd als een tijd van genade beschouwd, een tijd waarin de goddelijke liefde bijzonder efficiënt is, ons geloof versterkt en in ons het verlangen naar heiligheid doet ontstaan. In deze boodschap nodigt de Gospa ons uit om te bidden, in deze tijd van genade, opdat de kleine Jezus in ons hart geboren moge worden.
Maar er is een andere reden waarom de tijd waarin wij leven een tijd van genade is – de Gospa is al 27 jaar op een bijzondere wijze bij ons, en zij blijft ons maar onderrichten in haar school van liefde. Zij heeft ons geregeld opgeroepen tot gebed, en dat doet zij ook nu weer, omdat zij weet dat wij niet genoeg bidden. Wij maken allemaal een grote fout: wij denken dat we veel bidden en dat we goede mensen zijn. Pas wanneer wij begrepen en aanvaard zullen hebben dat dat niet klopt, zal onze bekering beginnen. Volgens de heilige Johannes Damascenus is bidden “je hart verheffen tot de Heer”, of anders gezegd liefdevol en sereen genieten van Gods aanwezigheid en nabijheid. Met de financiële crisis die in alle grote landen voelbaar is, zijn wij de laatste tijd getuigen van een wereldwijde economische onrust. De mensen leven vandaag in angst, ze hebben het altijd druk, ze zijn altijd te laat, worden daardoor nog onrustiger en gaan op zoek naar vrede op totaal verkeerde plaatsen. De Gospa echter toont ons de weg naar vrede: haar Zoon en onze Heer Jezus-Christus. Hij zegt in het evangelie volgens Johannes: “Vrede laat Ik jullie na, mijn eigen vrede geef Ik jullie, een andere dan de wereld te bieden heeft. Je moet je dus niet zo laten verontrusten en de moed niet verliezen (Joh 14,27).” Wie God vindt, vindt alles. Wie God ontmoet heft wordt een drager van Jezus’ vrede.
De Gospa nodigt ons uit om onophoudelijk te bidden voor deze woelige wereld zonder hoop. De hoop is de theologale deugd waardoor wij verlangen naar het rijk der hemelen en het eeuwig leven dat onze echte vreugde is, vertrouwend op de beloften van Jezus en niet steunend op onze eigen kracht maar op de genade van de Heilige Geest. “Laten wij onwrikbaar vasthouden aan de belijdenis van onze hoop, want Hij die de beloften deed is betrouwbaar” (Heb 10,23). God heeft de Heilige Geest “overvloedig over ons uitgestort door Jezus Christus onze redder. Zo zijn wij gerechtvaardigd door zijn genade en erfgenamen geworden van het eeuwig leven, waar onze hoop op gericht is” (Tit 3,6-7), leert ons de Catechismus (cf. CKK, 1817). Dankzij de hoop kunnen wij onze dagelijkse moeilijkheden beter het hoofd bieden. “De verlossing is ons geschonken in die zin dat de hoop ons gegeven werd, een betrouwbare hoop, op basis waarvan wij het heden aankunnen: het heden, zelfs een moeilijk heden, kan geleefd en aanvaard worden als het een doel heeft, en als wij zeker kunnen zijn van dat doel, als dat doel zo groots is dat het de moeizame weg erheen rechtvaardigt”, leert paus Benedictus XVI ons in zijn encycliek “Spe salvi facti sumus”.
In dit korte commentaar op de boodschap willen wij ook aandacht schenken aan de achtste verjaardag van het overlijden van wijlen pater Slavko Barbaric en aan de herinnering aan zijn diepe en oprechte devotie voor de Gospa. Hij was altijd zo onvermoeibaar in zijn pastorale taak, hij stond altijd klaar om geestelijke en materiële steun te bieden aan al wie hem daarom vroeg. Laten wij pater Slavko opnemen in ons gebed en de Heer danken voor het voorrecht hem gekend te hebben en zoveel van hem geleerd te hebben.
Fra Danko Perutina
Medjugorje, 26 november 2008