Medjugorje

Maria Koningin van de Vrede

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 12 december 2007 - O.L. Vrouw van Guadeloupe -

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 - Op 2 december, toen Mirjana Soldo haar
maandelijkse verschijning had in het Cenakel, was ze droevig en had tranen in haar ogen. Aan het eind van de verschijning moest ze huilen, voordat ze het volgende zei: “De Gospa was erg bedroefd. Gedurende de hele verschijning had ze tranen in haar ogen”. Daarna gaf Mirjana de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, vandaag, als ik in jullie harten kijk, vult mijn Hart zich met pijn en angstige bezorgdheid. Mijn kinderen, houd even stil en kijk in je hart. Heeft mijn Zoon – jullie God – er echt de eerste plaats? Zijn zijn geboden echt de maatstaf van je leven? Nogmaals zeg ik jullie: zonder geloof is er geen nabijheid van God, is het Woord van God er niet, dat het licht is van het heil en het licht van het gezonde verstand”.


Mirjana voegde er aan toe: “Met pijn heb ik de Gospa gevraagd om ons niet in de steek te laten en haar handen niet van ons af te trekken. Ze heeft pijnlijk geglimlacht op mijn vraag en is vervolgens vertrokken. Deze keer heeft ze niet gezegd:”Ik dank jullie”.

2 – Naar aanleiding van deze pijn
willen we het hart van de heilige Maagd troosten en samen met haar op intense wijze deze bijzondere tijd van Advent beleven. Heel haar geest, hart en ziel zijn verenigd met dit kleine tere wezentje – Jezus - dat ze in zich draagt. Ze zal ons leren om vol tederheid met Hem te spreken en om ons in de stilte van onze ziel met Hem te verenigen en om Hem in onze armen te nemen en geheel in Hem op te gaan. Ze zal ons tonen hoe we hem in het middelpunt van ons leven kunnen plaatsen, Hij, ons leven! Door naar haar moedergelaat te kijken, zullen we de verlangens van het Kind Jezus leren kennen. Hoe kon Maria in die dagen zo ingetogen zijn? Ze bevond zich in de meest hachelijke situatie. Haar familie, geheel verstoord door het bevel van de volkstelling van Caesar, moest op het meest cruciale moment van haar zwangerschap, terwijl het hartje winter was, 180 km reizen. Toen ze in Betlehem aankwamen, dachten ze dat ze door hun volksstam zouden worden opgevangen. Ze werden echter verstoten. Zo kwamen ze terecht in de meest onbewoonbare plaats die men zich kan indenken, een schuilplaats voor dieren, koud, vuil en vol stank. Zonder water en licht, zonder beddengoed en zonder enige vorm van comfort. (Men heeft de stal heel erg geromantiseerd, met mooie lichtjes, en zo…) Jozef moet er kapot van zijn geweest dat hij geen behoorlijke plaats voor zijn veelgeliefde bruid en voor zijn Zoon had kunnen vinden. De heilige Maagd echter, bleef kalm en ingetogen, met heel haar wezen gericht op de Redder!

Hoe zouden we zelf reageren in deze situatie? Geheel verstoord door een gebrek aan huisvesting, zouden we zenuwachtig of kwaad zijn en we zouden van deze bijzondere genadetijd een tijd maken van frustratie en voortdurend klagen.

In deze adventtijd ligt het in onze eigen macht om te beslissen om vreugdevol te blijven in moeilijke situaties en ten overstaan van onze armoede, welke deze ook mag zijn. Zelfs als we voldoende te eten hebben en voldoende geld om mooie geschenken te kopen, kunnen we inwendig een tekort voelen, dat pijn doet. Laten we er echter voor kiezen om gelukkig te zijn met wat we hebben. Het is goed om onze Vader te danken voor wat we nu beleven, zelfs voor wat moeilijk is. De moeilijkheden zullen niet tot in de eeuwigheid duren, terwijl de vruchten van het lijden blijvend zijn.

Maar, let op! Het is niet gemakkelijk om de bittere wortels uit ons hart uit te roeien, die de immense vreugde om onze Redder te mogen verwelkomen en om Hem eindelijk op de 1ste plaats te kunnen zetten, teniet kunnen doen. Om met een zuiver hart de kribbe klaar te maken van het Kind, moet elk strohalmpje en elk zacht stukje stof bestaan uit een echt offer van onze kant, uit een oprecht gebed tot Maria. Zo zal Maria zelf het bedje voor haar Zoon in ons hart kunnen klaarmaken en met hoeveel vreugde zal ze Hem er met Kerstmis inleggen. Zo zullen we haar volop troosten.

3 - De kalender van Moeder Teresa. Vorige maand mochten we Mark Miravalle in Medjugorje ontvangen. Mark is permanent diaken in de USA en professor in de theologie aan de Franciscaanse universiteit van Steubenville en vader van 8 kinderen. Hij is een belangrijke mariale apostel. Tijdens de gesprekken die we samen voerden, vertelde hij me een interessante anekdote naar aanleiding van zijn ontmoetingen met Moeder Teresa. Hij gaf me toestemming om deze te vertellen, omdat het met Medjugorje te maken heeft.

Op 14 augustus 1994 was Mark in Calcutta op uitnodiging van Moeder Teresa, om aan zes verschillende groepen van de Missionarissen van de Liefde enkele inleidingen te geven over de heilige Maagd als Medeverlosseres, middelaarster en voorspreekster. Bij aankomst verwelkomde Moeder Teresa hem met vreugde en voor de inleidingen begonnen, spraken ze enkele minuten vriendschappelijk met elkaar. Aan de muur, recht tegenover hem, hing een kalender die Marks aandacht trok. Op de omslag ervan was de afbeelding van de heilige Maagd van Medjugorje te zien. Na enkele minuten geanimeerd met Moeder Teresa over de heilige Maagd gesproken te hebben, wees Mark naar de kalender en vroeg: “Moeder, gelooft u in Medjugorje?” Ze antwoordde, terwijl ze een vinger tegen haar lippen hield, als om te zeggen: ”Chuuuut. Dit is vertrouwelijk”. Toen zei ze tegen Mark: “Ik heb O.L.Vrouw van Medjugorje gevraagd naar ons eerste huis (foyer) voor de stervenden in Calcutta te komen, en ze heeft het gedaan” Mark had de moed niet om verder op de vraag in te gaan, hoewel hij brandde van verlangen om haar te vragen “Hoe is ze gekomen? Via een verschijning? Een genezing?” Hij koos er voor discreet te blijven en Moeder Teresa glimlachte vredevol naar hem. Mark is nooit te weten gekomen hoe de Gospa zich bij de stervenden in Calcutta getoond heeft.

Via andere getuigenissen weten we dat Moeder Teresa zich heel erg voor Medjugorje interesseerde. Ze geloofde er in. Ze had trouwens persoonlijk contact met Pater Slavko. Ze wilde er heel graag een bedevaart naartoe maken, maar ze was zich er van bewust, hoe de minste bewegingen van haar kant altijd volop in de belangstelling bij de media zouden komen te staan en hoe snel de gelovigen haar initiatief als een “kerkfeit” zouden interpreteren. Ze wilde niet vooruitlopen op Paus Johannes-Paulus II en uit discretie verkoos ze om er niet naar toe te gaan, omwille van hem. Daarbij moeten we opmerken dat ze wel het recht had om er naar toe te gaan, omdat een document van de Congregatie voor de Geloofsleer in mei 1998 heeft bepaald, dat “iedereen zich naar Medjugorje mag begeven op private bedevaart”.

4 - De dag van Vreugde. De heilige Maagd wil altijd dat de jongeren van de gebedsgroep (en dus wij allen) zich grondig voorbereiden op de “Dag van de Vreugde”, opdat het Kind Jezus werkelijk in hun hart geboren kan worden. Enkele dagen geleden heeft de Gospa tijdens een verschijning aan Ivan nogmaals gezegd dat ze de families in deze adventsperiode speciaal uitnodigt om dagelijks samen bij de kribbe te bidden. Deze uitnodiging kan ons er toe aanzetten om de kerststal vanaf het begin van de Adventstijd in ons huis neer te zetten en niet nog even snel in de week voor Kerstmis.

Lieve Gospa, we willen U voor de Dag van de Vreugde het mooiste antwoord geven dat we kunnen. We willen tegen elke prijs uw tranen drogen. Dat U met kerstmis de overwinning van de liefde in ons hart mag zien!

Sr. Emmanuel Vertaald uit het Frans.
© Enfants de Medjugorje 2007

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 november 2007

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 - Op 2 november had Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning in het Cenakel. Na de verschijning gaf zij de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, vandaag nodig ik jullie uit om je hart te openen voor de Heilige Geest. Sta Hem toe om je om te vormen. Mijn kinderen, God is de Onmetelijk Goede, en daarom vraag ik jullie met aandrang als moeder: bid, bid, bid, vast en hoop dat het mogelijk is dit goede te bereiken. Want uit dit goede ontstaat de liefde. De Heilige Geest zal deze liefde in jullie versterken en dan zullen jullie God je Vader kunnen noemen. Door deze onmetelijke liefde zullen jullie iedereen oprecht kunnen beminnen en zullen jullie een ieder in God, beschouwen als broers en zussen. Ik dank jullie.”

Terwijl ze ons zegende, zei de Gospa: “Op de weg waarop ik jullie leid naar mijn Zoon, lopen zij, die Hem vertegenwoordigen aan mijn zijde”. (Sprak ze over de priesters? Ze heeft geen nadere uitleg gegeven).

2 - Een hemelse hulp binnen handbereik
De maand november loopt ten einde en voordat we aan de Advent beginnen, kunnen we onze ijver voor de zielen in het vagevuur aanwakkeren. Ik ben getroffen door hun uitzonderlijk liefdevolle nabijheid. Ik kan hen niet aanroepen zonder hierdoor gezegend te worden. En dit geldt evenzeer voor de meest onbenullige zaken, als voor de belangrijkste dingen in het dagelijkse leven. Enkele dagen geleden bijvoorbeeld, was ik een belangrijk stuk kwijtgeraakt. Ik zei tegen hen: “Lieve vrienden, ik weet dat jullie hulp nodig hebben, daarom zal ik voor jullie een tientje bidden voor een snelle bevrijding uit het vagevuur. Ik vraag jullie echter van jullie kant om mij te helpen dat stuk terug te vinden. Ik was nog niet klaar met het bidden van het Onzevader, toen mijn blik viel op een vergeten hoekje van mijn bureau, waar ik uit verstrooidheid dat stuk had neergelegd. Dit soort dingen gebeuren mij ook ook wanneer ik een moeilijk gesprek met iemand moeten hebben of geestelijke hulp nodig heb bij een bepaald probleem. Zij zijn gelukkig ons te kunnen helpen, te meer omdat ze al de liefde in zich hebben die God voor ons heeft, en die bij hun door geen enkele onzuiverheid is besmet, noch door gebreken die ze tijdens hun aardse leven hadden. Ze zien ons door het prisma van God, in zuivere waarheid en barmhartigheid.

Op 6 november 1986, heeft de Gospa er ons in Medjugorje aan herinnerd, dat als we voor hen bidden, we nieuwe voorsprekers krijgen, die op hun beurt ons zullen helpen in het leven, vooral om meer onthecht te zijn aan materiële dingen. (Ze zei: “Jullie verliezen je in de materiële dingen, lieve kinderen”). Deze zielen lijden heel erg, want, zoals vele mystici ons leren, is de kleinste pijn in het vagevuur groter dan de grootste pijn op aarde. Ze nemen dus elke hulp van ons kant in ontvangst als een onmetelijk geschenk en hun erkentelijkheid is doeltreffend.

Met verdriet stel ik vast, dat er tegenwoordig maar weinig aan priesters wordt gevraagd om Missen op te dragen voor de bevrijding van de zielen in het vagevuur. De Mis is echter de grootste hulp die we deze zielen kunnen bieden. Het lijkt er op dat de praktijk van deze belangrijke daad van naastenliefde, zo niet geheel verdwenen uit onze gewoonten, wel drastisch is verminderd. Het is wel zo, dat sommige priesters zozeer gegrepen zijn door het medelijden van Christus, dat ze zelf aan de mensen die in rouw zijn voorstellen om een Mis op te dragen. Het gebeurt echter dat anderen, waarschijnlijk door een geloofscrisis ten aanzien van de Uiterste Waarheden van de mens, beginnen te lachen als men hen over het vagevuur spreekt. Gelukkig hebben we de leer en de Catechismus van de Katholieke Kerk om ons vast te verankeren in het geloof dat ons door de Apostelen is overgeleverd (§1030 tot 1032 en 1472. In de Bijbel : 2 Makkabeeërs, 12, 46).

Op elk moment van het jaar worden we uitgenodigd om de zielen in het vagevuur te helpen. Maar de maand november is bijzonder genadevol. Hoe voordelig zou het voor deze zielen en voor ieder van ons niet zijn om, voordat we aan de Advent beginnen, eerst de volgende liefdesdaad te stellen: een of meer Missen voor deze zielen te laten opdragen, of hen een noveen van Missen aan te bieden. Als we dit doen, zijn we er zeker van dat we God behagen.

3 - Een ticket voor de Hemel

De meeste mensen worden bang als ze aan hun dood denken, of aan die van hun geliefden. “In werkelijkheid, zei de Gospa, bestaat de dood niet”. Het is alleen maar een sluier die wegvalt, zoals het voorhangsel van de tempel in Jeruzalem, die doormidden scheurde en daarmee liet zien wat er, verborgen in het onzichtbare, al was: Het Heilige der Heiligen.

Er komt mij een beeld voor de ogen dat, zoals elke vergelijking, wel wat onvolkomen is: Er bestaan ramen, waarvan de vensters het mogelijk maken om van binnen uit te zien wat er buiten gebeurt, maar die de mensen beletten om van buitenaf te zien wat er binnen gebeurt. De graad van ondoorschijnendheid kan verschillen en soms, als men de neus goed tegen het venster aandrukt, kan men iets ontwaren van de binnenkant. Maar stel u zich voor, dat het glasbedrijf zich heeft vergist en het glas zo heeft geplaatst, dat men van binnen uit niet kan zien wat er buiten is… Dat is bij ons het geval. Wij hier op aarde zijn als de mensen die niet diegenen zien, die ons wel zien. Daar begint de tragedie van het ongeloof, want het is maar een kleine stap tussen iemand niet zien en zijn bestaan ontkennen “Lieve kinderen, zegt de Gospa, jullie zijn onwetend”.

De heiligen hier op aarde hebben deze ondoorschijnendheid overwonnen en leven alsof ze het onzichtbare zien. Daardoor zijn zij in staat om de onzichtbare werkelijkheid te aanvaarden, zonder angst te hoeven hebben voor de dag dat de sluier zal vallen. Ze zijn al vertrouwd met het Hemelse Hof en ze beschouwen de overgang van de dood als een lang verwachte kus, die hen na de ballingschap voor goed zal binnenleiden in het gezelschap van de uitverkorenen. Tijdens een zending in Dublin, vertelde de ziener Ivan aan de menigte: “Als jullie de Gospa ook maar één seconde zouden kunnen zien, dan zouden alle dingen van deze aarde voor jullie onmiddellijk hun aantrekkelijkheid verliezen”.

Het aardse leven is een tijd van verlangen, de Hemel is de eeuwigheid van het bezitten. Als ik op de aarde niet het verlangen heb naar de Hemel, dan ben ik een zieltogende, die nog tot leven moet komen. Als ik mijn vermogen om te verlangen projecteer op de materiële dingen van de wereld, dan ben ik een dood mens en dan wordt ik geterroriseerd door het uur van mijn dood, omdat ik dan al mijn (valse) bezittingen zal verliezen. Als we minder gehecht zijn aan de materiële dingen, zullen we in staat zijn “met vreugde het eeuwig leven te beschouwen”.

De zienster Marija heeft hierover meer verduidelijking gekregen. De Gospa legde haar uit, dat in de Hemel iedere uitverkorene precies weet wat anderen voor hem hebben gedaan en hoe deze door hun gebed, offers en gaven hebben meegeholpen aan de groei van de graad van zijn eeuwige glorie. Soms gebeurt het zelfs, dat de uitverkorenen ontdekken dat het gebed van deze of gene heeft bewerkt, dat ze niet verloren zijn gegaan. In de Hemel zal ieder van ons eeuwig dankbaar zijn ten aanzien van elk van deze mensen en met hen een heel bijzondere liefdesband beleven.

Deze werkelijkheid is prachtig en zo bemoedigend, vooral omdat we hier op aarde de vruchten van onze offers en onze gebeden voor hen, die we liefhebben, nog niet zien. De Gospa geeft ons hiermee hoop, die ons geneest van de ontmoediging. Ze helpt ons te investeren in de echte waarden.

Lieve Gospa, U, U ziet dit alles, U leidt degenen die volgens uw school leven, naar de volheid van het geluk. Help ons dit geschenk in zijn geheel te aanvaarden, en niet voor de helft!

Sr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans

. © Enfants de Medjugorje 2007

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 oktober 2007


Dierbare kinderen van Medjugorje

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1- Op 2 oktober had Mirjana Soldo in het Cenacel haar maandelijkse verschijning. Na de verschijning gaf zij de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, ik roep jullie op om mij met een open hart en vol vertrouwen te vergezellen in de zending die God mij heeft toevertrouwd. De weg waarop ik jullie, door Gods wil leidt, is moeilijk maar bestendig (het is een onafgebroken weg). Aan het eind ervan zullen we ons allemaal in God verheugen. Mijn kinderen, blijf ondertussen bidden voor de gave van het geloof. Alleen door het geloof zal het Woord van God licht zijn in de duisternis die jullie wil omhult. Heb geen angst, ik ben met jullie. Ik dank jullie.”

Mirjana voegde er het volgende aan toe: “Aan het eind van de verschijning, terwijl de hemel openging, zag ik een intens en sterk licht en de heilige Maagd trad door dit licht de hemel binnen.”

2- De natuurwetten opheffen? Na een spectaculaire bekering, nu 10 jaar geleden, begeleidt Luiggi pelgrims uit Italië, groepen die zich vormen zonder reclame te maken. In juni van dit jaar, terwijl Medjugorje overspoeld wordt met mensen vanwege de verjaardag van de verschijningen, zegt een van de pelgrims, ze is 28 jaar, al direct dat ze is gekomen om in Medjugorje in de armen van de Gospa te sterven. Want haar leven heeft geen enkele zin en haar familie is een ramp. Luiggi probeert kalm te blijven en hij stelt enkele bewakers aan om haar onafgebroken in de gaten te houden en zichzelf stelt hij aan tot schildwacht voor de muren van het smeekgebed.

Op de laatste dag is Laura niet aanwezig bij de laatste maaltijd vlak voor vertrek. Luiggi stormt haar kamer binnen en vindt daar de twee bewakers die uitzichtsloos trachten om haar naar de groep te krijgen. Het is duidelijk dat zij boze plannen aan het smeden is …Luiggi probeert haar tot rede te brengen, maar als een bliksemschicht vliegt Laura naar het open venster om zich in de diepte te storten. Luiggi hoort diep in hem een stem: “Ik moet haar redden. Maar het bed staat er tussen en hij is enkele meters van haar weg. Maar in een flits vliegt hij naar het raam om haar te grijpen en het lukt hem om haar bij haar middel vast te pakken. Gezien de afstand is het voor hem onbegrijpelijk hoe hij bij haar heeft weten te komen. De vaart en het gewicht van het meisje sleuren beide de diepte in. Luiggi voelt zich samen met haar naar beneden vallen. Het meisje is immers groot en de helft van haar lichaam bevindt zich al in de vrije ruimte. Maar toch laat hij haar niet los, want hij is vastbesloten deze stem in hem te volgen die hem steeds zegt “ik moet haar redden”. Dan opeens, zonder het te begrijpen, staat hij weer rechtop voor het vensterraam en het meisje staat gezond en wel naast hem. De twee getuigen zijn totaal verbijsterd. De wetten van de zwaartekracht en van de snelheid hebben niet gewerkt.

Sinds de bekering van Luiggi, bidden zijn vrouw en hij en proberen ze de boodschappen van de heilige Maagd zo goed mogelijk te beleven. “Door vasten en gebed, zegt ze, kunnen oorlogen een halt worden toegeroepen en kunnen natuurwetten worden opgeheven.”

Dit gebeurde op de 26ste verjaardag van de verschijningen. Hoe zou het Gospa mogelijk zijn geweest om dit meisje verloren te laten gaan in deze vreugdevolle dagen, waarbij het meisje haar dienaar meegesleurd zou hebben in haar val? Luiggi stond nog te trillen toen hij mij 3 maanden later zijn verhaal vertelde en hij voegde er aan toe: “Ik heb aan den lijve de uitwerking van het vasten mogen ervaren en de kracht van het gebed, mijn vertrouwen in Maria is als een pijl omhoog geschoten. Als de mensen eens wisten wat ze verstek laten gaan door de boodschappen niet te aanvaarden.

Luiggi is een eenvoudige tegelzetter, theologie is niet zijn sterke kant, maar je moet hem horen spreken over de Gospa. Hoeveel weldaden en wonderen zal ze ook bij ons bewerken als we haar elke dag met een kinderhart ons jawoord geven.

3 - Een kind is hen geboren.
De zienster met het hart, Jelena Vasilj-Valente, die getrouwd is met Massimiliano heeft haar 4de kind gekregen. Ze heet Bernadette en maakt het goed. Dank u Heer voor de geweldige gave van het leven!

4 - Een wonderbaarlijke plant in hartje China? Bernadette: een nieuw leven dat is ontstaan tot grote vreugde van de ouders. Laura: een jong meisje dat wanhopig is en probeert om zelfmoord te plegen… Twee gebeurtenissen bij elkaar die elke dag plaatsvinden in onze wereld. De Gospa spreekt ons over “de duisternis die ons wil omhullen”, weer een andere gebeurtenis die we niet kunnen negeren zonder het risico te lopen zelf door deze duisternis omhuld te worden.

Deze boodschap is van groot belang. Opdat de kleine Bernadette nooit wanhoop zou kennen, opdat Laura haar Schepper zou kunnen danken voor de gave van het leven, opdat ieder van ons zou leven als kind van het licht, geeft onze hemelse Moeder ons haar wapenen en remedies in handen. Meer dan ooit bidden voor de gave van geloof, zich laten doordringen met het Woord van God die een lamp is voor onze voeten, trouw het vasten beleven en de sacramenten, God op de eerste plaatst stellen in ons leven, dat is de weg van de ware vrede die zij ons wijst, de weg van de Hemel.

Als ik zou vernemen dat er in het hart van China een wonderbaarlijke plant bestaat die aan mijn gedrogeerde zoon de vrede van het hart zou kunnen teruggeven, dan zou ik vandaag nog een ticket voor China kopen en er naar toegaan zonder te kijken naar wat het kost. Als men mij zou zeggen dat er op de bodem van de Stille Oceaan zich een alg zou bevinden die mijn man zou kunnen genezen van zijn depressie, dan zou ik hemel en aarde bewegen om die te bemachtigen. Wij hebben echter 1000 maal beter dan dat: de belofte van de ware vrede en vreugde op aarde, van de vereniging van de harten, van een echte liefde zonder houdbaarheidsdatum. Kort gezegd: van een immens geluk waarvoor we geschapen zijn en waarvan het gemis ons ziek maakt.

Waarom zouden we nog het moment uitstellen om in de leer te gaan in de school van Maria en om dit gratis aanbod uit de hemel aan te nemen, dat binnen handbereik is, helder en doeltreffend? Of wachten we totdat de duisternis er in zal slagen om ons te vernietigen, zodat we door haar gekweld, eindelijk dan toch onze ogen naar de hemel zouden richten, naar Hem die de enige is die ons kan redden?

Lieve Gospa, dank U wel dat U op zulk een bijzondere wijze met ons bent gedurende deze tijd van verschijningen. Help ons ook bij U te zijn. In Uw aanwezigheid, lieve Koningin van de Vrede, verdwijnt elke angst.

Zuster Emmanuel

(Vertaald uit het Frans)

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 2 september 2007


Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1- Op 2 augustus had Mirjana Soldo in het Cenacel haar maandelijkse openbare verschijning. Naar aanleiding van de verschijning geeft ze ons de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, ik kijk vandaag in jullie hart en terwijl ik er in kijk, krimpt mijn hart ineen van pijn. Mijn kinderen, ik verwacht van jullie een onvoorwaardelijke en zuivere liefde voor God. Jullie zullen weten dat je op de goede weg bent, als je met je lichaam op aarde bent en met je ziel altijd in God. Door deze onvoorwaardelijke en zuivere liefde zullen jullie mijn Zoon zien in ieder mens. Jullie zullen de eenheid in God ervaren. Ik, als Moeder, zal gelukkig zijn, want ik zal jullie een van hart weten en heilig. Mijn kinderen, zo zal ik jullie heil bezitten. Ik dank jullie.”

Aan het begin van de verschijning, heeft de heilige Maagd aan Mirjana laten zien, wat ons gebeurd als we geen heiligheid in ons hart dragen en zonder broederlijke gemeenschap in Christus zijn.

“Dat was alles behalve fraai”, zei Mirjana. “De Gospa heeft gevraagd om voor onze pastoors te bidden, want ze zegt dat er zonder hen geen eenheid kan zijn. “

Op 2 september geeft Mirjana ons naar aanleiding van de verschijning de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, wees niet bang in deze tijd van Gods tekenen, want ik ben met jullie. Gods grote liefde zendt mij om jullie te leiden naar het heil. Geef mij de eenvoud van jullie hart, dat gezuiverd is door vasten en gebed. Alleen in de eenvoud van jullie hart is het heil gelegen. Ik ben met jullie en zal jullie leiden.”

De heilige Maagd heeft alle aanwezigen en alle religieuze voorwerpen gezegend.

2- Paus Benedictus XVI op vakantie…
Een ontroerende gebeurtenis vond onlangs plaats in verband Medjugorje en de Heilige Vader. Ook al lijkt het op het eerste gezicht iets van weinig betekenis, het heeft ons toch zeer bemoedigd. Op 21 juli jl., heeft Benedictus XVI tijdens zijn vakantie in Lorenzo di Cardone, in een eenvoudig boskapelletje de rozenkrans gebeden voor een beeld van de heilige Maagd van Medjugorje. Hij is ruim een uur diep ingekeerd voor dit beeld gebleven, in aanwezigheid van zijn secretaris. Het was een “zeer aangrijpend moment”, zo vermeldt de site van Radio Vatican. Natuurlijk haalde deze gebeurtenis in Bosnië de krantenkoppen en de getrouwen van Medjugorje hebben het uitvoerig besproken. Het karakter van Paus Benedictus XVI is te bekend om te denken dat hij dit bij toeval of zomaar zou hebben gedaan, vooral na de ontgoocheling door de afzegging van de retraite van pater Cantalamessa. De paus wist ook dat er foto’s van verspreid zouden worden. Een knipoog die goed doet.

3- Deze nieuwsbrief komt laat.
Wilt u mij er voor excuseren. Vanwege een onvoorziene gebeurtenis, moest ik afgelopen maand naar het buitenland en daarom kon ik hem niet op tijd verzenden.

4- Verandering in de parochie.

Er is een andere priester die pater Ivan Sesar als pastoor zal opvolgen: pater Petar Vlasic. Opgelet, het gaat niet om pater Petar Ljubicic, die op dit moment in Duitsland is en die de taak heeft om de door Mirjana ontvangen geheimen te zijner tijd aan de wereld bekend te maken. Pater Petar Vlasic is ouder en sinds het jaar 2000 was hij als kapelaan verantwoordelijk voor het kerkje “De Barmhartige Jezus” in het dorp Surmancy.

Pater Ljubo heeft eind augustus Medjugorje verlaten en is naar Zagreb vertrokken. We zullen hem erg missen. Gelukkig zal hij, als God het wil, van tijd tot tijd nog naar Medjugorje komen bij belangrijke gebeurtenissen. God heeft voor ieder zijn plan, zowel voor deze parochie als voor de wereld, en wij vertrouwen op Hem.

In Rome zal de zienster Jelena Vasilj-Valente, die met het hart ziet, in oktober haar vierde kindje krijgen. Laten we voor haar bidden tot “Onze Lieve Vrouw van de Goede Hoop”.

5- Shma Israël! Luister Israël!
In de bijbel zien we dat God soms tweemaal iemands naam uitspreekt om hem te roepen. “Abram, Abram”, of “Samuel, Samuel”. En Jezus deed hetzelfde toen Hij “Simon, Simon” riep, of “Marthe, Marthe”. Hiervoor bestaan verschillende interpretaties, maar er is er een die ons vandaag de dag in het bijzonder zal aanspreken: De eerste keer dat God iemands naam noemt, is om de aandacht te wekken van degene die wordt geroepen, die daardoor zijn oor te luisteren zal leggen. De tweede keer is om hem de tijd te geven zijn hart te openen, zodat de boodschap bij hem kan doordringen, omdat zijn aandacht nu volledig is gericht op de stem.

“Zich op de stem richten “ om de inhoud en heel de schat er van op te nemen, is juist wat de Heilige Maagd ons in Medjugorje wil laten meemaken en wat we nog zo weinig of zo slecht beleven. Om de zo bijzondere genade van deze tijd te beleven en om de tekenen er van te verstaan, nodigt de Heilige Maagd ons uit om “in de stilte van ons hart neer te knielen” (25 mei 2001). Zonder deze stilte is gemeenschap met God niet mogelijk. Zonder deze stilte kan de eenheid van hart niet ontstaan, omdat ons vermogen om te ontvangen wordt belemmerd. Onlangs waren er op de Krizevac een aantal mensen die tussen de kruiswegstaties door niet ophielden met praten. Iedereen zei wat in hem opkwam, het is een kwestie van omgang. Geluid kan een goed gevoel geven en een zekere menselijke warmte uitdrukken. Maar onder aan de berg gekomen was de stemming niet erg vreugdevol omdat men eigenlijk achter het net had gevist. Alles zeggen wat er in je opkomt, is als het kruipen onder een parasol om te voorkomen dat de douche van genade je kan bereiken. Genade wordt ons gegeven, en komt volop op ons neer, maar zo ontglipt en ontsnapt ons alles. We blijven leeg en verlaten achter. Om de dodelijke verveling niet te hoeven voelen, gaan we nog meer praten. En zo komt leegte en angst voor deze leegte in ons op, terwijl we geschapen zijn voor volheid en liefde.

Jezus zei tegen Zr. Faustina dat een praatgrage ziel geen enkele kans heeft om de fluistering van zijn stem te horen. Welnu, Jezus spreekt tot ieder hart.

Jezus zendt zijn Moeder naar Medjugorje om tot ons te spreken en niet alleen door de boodschappen. Zij verwacht ons op de bergen van Medjugorje, tussen de wijngaarden, op de kleine paadjes van rode aarde die door de vlakte lopen, en in de kerkbank. Ze zegt en blijft zeggen dat we ons hart moeten openen, opdat zij het grondig bewerken en eranderen kan. We weten hoe belangrijk de stem van een moeder is voor haar kind, om het gerust te stellen en evenwichtig te laten opgroeien. Zoals iedere moeder droomt Maria er van om ons hart te naderen, om haar liefde er in te fluisteren en het met allerlei geschenken te vullen. In de stille ingetogenheid werkt zij met verbluffende kracht. Maar niet in lawaai. Waarom heeft Maria van Nazareth Gods plan met haar ten volle kunnen leven? Omdat ze ingetogen was en er elk stukje van kon ontvangen. Zij koesterde en genoot van elke minuut van deze mystieke communicatie. Haar hart was gericht op de fluistering in de ziel, deze mysterieuze uitwisseling met haar God. Een fluistering die in het diepste van onszelf zingt, maar die door te weinig mensen wordt gehoord vanwege het lawaai en de bezigheden rond de wereldse bekommernissen.

De verantwoordelijken voor de bedevaarten hebben een prachtige rol. Met enkele woorden kunnen ze de bedevaart van hen die ze begeleiden in een nieuw licht plaatsen. In plaats van een religieuze toeristische uitstap en een fotocessie, kunnen ze van de bedevaart iets geweldigst maken en aan de pelgrims een vonk overbrengen die hen zal openen voor de grootste genaden. Vaak volstaat een duidelijke uitleg van hun kant en natuurlijk ook hun voorbeeld. In de jaren ’80 zei een van de zieners tegen mij, dat de Gospa de volgende boodschap had gegeven: “Aan hen die in stilte de bergen (Krizevac en Podbrdo) beklimmen en afdalen, geef ik een bijzondere zegen. “Vicka heeft me dit bevestigd en voegde er met het gezonde verstand dat we van haar kennen aan toe: “Natuurlijk moet men in stilte blijven. Als je de berg opgaat, dan is dat om te bidden. Als je wilt praten, dan kun je dat beneden doen, waarom zou je daarvoor de berg opgaan?” We kunnen dat uitbreiden naar de parochies: Als je wilt praten, dan zijn er veel plaatsen waar je dat kunt doen. Maar, als je naar de mis gaat, dan is het om God te ontmoeten in de intimiteit van je hart. De Gospa zegt: “Blijf bij Jezus in de stilte van je hart, opdat Hij je kan veranderen en omvormen door zijn Liefde. “ (25 juli 1998)

 

Lieve Gospa, deel ons uw inwendige blik mee, opdat we ons leven in heel zijn volheid kunnen leven, zoals u en met u!


Zr. Emmanuel

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 juli 2007


Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1- De verschijning van de 2de van de maand


Op 2 juli kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning in het Cenakel. Na de verschijning heeft ze ons de volgende boodschap:
“Lieve kinderen, in de grote liefde van God kom ik vandaag naar jullie toe, om jullie te leiden op de weg van de nederigheid en de zachtmoedigheid. De eerste stap op deze weg is de biecht. Verwerp jullie hoogmoed en ga op de knieën voor mijn Zoon. Begrijp, mijn kinderen, dat jullie niets hebben en niets kunnen. Het enige dat jullie hebben en bezitten is de zonde. Zuiver jullie en aanvaard de zachtmoedigheid en de nederigheid. Mijn Zoon zou kunnen overwinnen door kracht, maar Hij kiest zachtmoedigheid, nederigheid en liefde. Volg mijn Zoon en geef mij de hand, opdat we samen de berg kunnen besteigen en overwinnen. Dank je wel.”

Opnieuw heeft de heilige Maagd gewezen op het belang van de priesters en hun zegen. Volgens Mirjana verwijst haar uitdrukking “de berg besteigen” niet naar de verschijningsberg, maar naar de geestelijke berg.

2- Hoe kunnen we onze bedevaart beter beleven? (vervolg van 15 mei)

De pelgrims stromen deze zomer toe naar Medjugorje. Ik zou hier nog enkele nieuwe suggesties willen aanreiken om maximaal van een bedevaart te kunnen profiteren.

- Wees sober bij het pakken van uw koffers. Veel pelgrims komen zo zwaar beladen met materiële dingen hier in Medjugorje aan, dat hun hart ook bezwaard is. Een bedevaart is een gelegenheid om een zekere onthechting en een zekere armoede te beleven, dat zo goed is voor de ziel. Onthechting stelt de ziel in de gelegenheid om zich geheel voor de genade open te stellen. Denk aan Jezus en aan de Heilige Familie, die drie maal per jaar te voet naar Jeruzalem gingen. Ze waren met weinig tevreden en ervoeren zo een grote innerlijke vrijheid

. - “Open jullie harten” is de boodschap, die Maria voortdurend geeft aan de pelgrims in Medjugorje. Wees edelmoedig tegenover God, laat Hem zonder beperking in u veranderen waarin u verandering nodig heeft. Een bedevaart is een bevoorrechte tijd, een gunstige gelegenheid om Hem in uwziel te laten werken. Maar Hij zal dat doen in de mate van de openheid die u Hem, in alle vrijheid, biedt.

- Vermijd ten alle tijde het zoeken naar tekenen en naar het buitengewone. Degenen die dat zoeken hebben niet het juiste doel voor ogen. Ze riskeren te worden teleurgesteld, want in Medjugorje gebeuren de wonderen in de harten. Ze lopen het gevaar de genade mis te lopen die voor hen is weggelegd en ze zullen vertrekken met een leeg hart.

- Wees blij als u in de groep nieuwe vrienden maakt, nieuwe broeders en zusters in de Heer. Vaak zijn de nieuwe kontakten die de Heer tijdens een bedevaart schept belangrijk voor de toekomst. Eenmaal terug thuis kunnen uw nieuwe vrienden uw helpen om de boodschappen te beleven. Zo zult u nieuwe geestelijk steun hebben. Vele kleine gebedsgroepen en werken van naastenliefde ontstaan naar aanleiding van een gemeenschappelijke bedevaart naar Medjugorje.

3- 600 priesters in Medjugorje!

De internationale priesterretraite
vond begin juli plaats, maar niet, zoals voorzien, met pater Raniero Cantalamessa (huispredikant van het Vaticaan). Begin juni heeft de bisschop van Mostar aan de Franciscanen laten weten dat hij hun geen toestemming gaf voor deze predikant. Gelukkig heeft een uitstekende predikant uit Zagreb, pater Tomislav Ivancic, pater Cantalamessa kunnen vervangen, en de 600 priesters uit de hele wereld hebben kunnen genieten van een rijke en vruchtbare retraite.

Pater Cantalamessa, wat bedroefd door deze tegenslag, ging dit aan het hart en heeft enkele woorden geschreven aan de priesters die hem hadden verwacht voor deze retraite. Enkele onder hen hadden zich speciaal ingeschreven vanwege de grote bekendheid van de predikant. Deze brief werd overhandigd aan alle aanwezige priesters, en omdat hij niet vertrouwelijk was, hebben enkele priesters hem aan ons gegeven. Welk een nederigheid gaat er vanuit. In deze brief kun je een ware zoon van Maria herkennen. Hij illustreert op een prachtige manier de boodschap (zie hierboven), die de heilige Maagd aan het begin van deze retraite, op 2 juli, heeft gegeven. Het is alsof de Gospa haar apostel heeft willen ondersteunen en heeft willen bevestigen, dat in deze conflictueuze en pijnlijk situatie voor de kerk, de ware geestelijke overwinning gelegen is in de zachtmoedigheid en de nederigheid. “Mijn Zoon zou kunnen overwinnen door kracht, maar Hij verkiest de zachtmoedigheid, de nederigheid en de liefde. Volg mijn Zoon…”

Hier is de brief:


“Dierbare broeders, tot mijn grote spijt kan ik niet bij jullie zijn om het Woord van God te delen. Maar ik geloof dat het onze plicht is, de mijne als ook die van u, om in de huidige omstandigheden te getuigen van een zuivere gehoorzaamheid aan de wil van God en de kerk, in de overtuiging, dat door zo te handelen we datgene doen dat het meest welgevallig is aan de Heer en aan Maria. De Heilige Geest heeft niemand in het bijzonder nodig, en nog minder ondergetekende. Hij kan met onze nederige onderwerping oneindig veel meer doen dan met honderden geestelijke oefeningen. Ik hoop dat deze oefeningen kunnen doorgaan zonder mij en dat geen van de priesters zijn komst zal afzeggen, ten gevolge van de noodzakelijke vervanging. Ik ben er zeker van dat de Heer en de Heilige Maagd van iedereen begrip, respect en gebeden verwacht en vooral voor de locale vertegenwoordigers van de kerk. In dat geval ben ik er zeker van dat dit de vruchtbaarste kerkelijke vernieuwing zal betekenen in het leven. Ik zal aanwezig zijn in mijn gebed en voor allen de zalving en vrede van de Heilige Geest afsmeken. Hartelijk,” Pater Raniero Cantalamessa

Een getuigenis heeft mij getroffen: Een Franse priester die voor de eerste keer naar Medjugorje was gekomen, vertelde dat een man plotseling bij hem in de biechtstoel terecht kwam. Deze voelde zich wat verloren, want, zo zei hij tegen de priester, hij was in Frankrijk en zonder een aanwijsbare oorzaak kreeg hij een sterk verlangen, dat hem er toe dreef naar Medjugorje te gaan. Hij wist nauwelijks waar dat was en nog minder waarom hij daar naar toe moest. Omdat hij geen weerstand kon bieden aan deze innerlijke drang, nam hij zijn auto en begon te rijden en te rijden… Hij onderbrak de reis niet en dat betekende dat hij meer dan een dag non-stop reed totdat hij in Medjugorje aankwam. Daar zag hij een biechtstoel en nog steeds door deze innerlijke kracht gedreven, ging hij er in, nog altijd zonder te weten waarom. De priester zei tegen hem dat hij zou kunnen biechten, en dat deed hij toen. Sinds zijn kindertijd had de man niet gebiecht. De priester vertelde dat hij een lange en goede biecht sprak en verheugd was over hetgeen hem was overkomen. Dergelijke innerlijke drang is niet zelden in Medjugorje. Mensen die hier komen zonder te weten waarom kunnen gerust zijn: de Gospa weet waarom.

4- De macht van de tong

Een vrouw gaat biechten bij een woestijnvader.

Zij belijdt dat ze over iemand heeft kwaad gesproken. Ze heeft oprecht berouw, en de priester geeft de absolutie. Echter voordat hij haar laat gaan, krijgt zij de volgende penitentie: ze moet een kip kopen, deze op de markt van het dorp plukken en dan weer naar hem terugkomen.

Ze volbrengt gewetensvol haar penitentie, gaat terug naar de woestijnvader en vraagt:

-Wat moet ik nu doen met die kip?
-Ga terug naar de markt, zegt hij, en raap alle veren van de kip op.
-Dat is onmogelijk, zegt de vrouw, de veren zijn overal naartoe gewaaid, de wind heeft ze naar alle hoeken verspreid. -Dat is waar. Dan begrijp je nu wat kwaadsprekerij veroorzaakt. Kwaadsprekerij verspreidt zich sneller en verder dan dat die veren gewaaid zijn. De oordelen die het in de harten veroorzaakt en de verwarring die het in het geweten teweegbrengt zijn onherstelbaar.

Jezus geeft ons een gouden regel: Als een van je broeders gezondigd heeft, wijs hem dan onder vier ogen terecht…(Mt 18, 15). Door die broeder eenvoudig op te zoeken, valt meestal de barrière die is ontstaan en wordt de vrede hersteld. Ook al heeft hij echt gezondigd (en dus kwaadgesproken), we hebben, in plaats van kritiek te uiten, een ander middel om het Rijk der Hemelen vooruit te helpen. Medelijden kan een hart dat ziek is beter genezen dan een veroordeling, en gebed zal een zondaar meer bekeren dan een beschuldiging.

De Gospa sprak deze maand nog een keer over de biecht als over een onmisbare stap, om met haar en haar Zoon op weg te gaan. Evenals God, gaat ze in tegen onze natuurlijke neigingen – vastgeroest in de zonden – om ons naar heiligheid te leiden. Gelukkig dat zij tegen ons ingaat. Het beheersen van de tong is een goede oefening. Laten we 24 uur achter elkaar onze woorden onderzoeken: Hoeveel zijn er nutteloos gesproken of zijn ingegaan tegen de naastenliefde? Hoeveel hebben de naaste gekwetst? Hoeveel hebben de Heilige Geest in ons bedroefd? Als het goed is om voor de biecht in het bijzonder een bepaald punt uit het Evangelie te overwegen, laten we dan dat van de tong nemen. “Waar het hart vol van is daar loopt de mond van over.” We kunnen in plaats van onze kwade woorden beter God lofprijzen en onze naaste zegenen.

5- Verandering in de parochie

Pater Ljubo Kurtovic wordt binnenkort overgeplaatst naar de Franciscaanse provincie van Zagreb. Nog steeds weten we niet wie pater Ivan Sesar zal opvolgen als pastoor van de parochie. Laten we in vertrouwen blijven bidden.

Lieve Gospa, elk van jouw woorden is als een stukje hemel die in ons stroomt. Help ons de hemel te kiezen en niet kwaadsprekerij. Bedankt!


Zr. Emmanuel

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 juni 2007


Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1 –
Op 2 juni kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning in het Cenakel. Aan het eind van de verschijning gaf ze ons de volgende de boodschap: “ Lieve kinderen. Ook in deze moeilijke tijd, zendt de liefde van God me naar jullie toe. Mijn kinderen, wees niet bang, ik ben met jullie. Geef mij met een onvoorwaardelijk vertrouwen jullie harten, opdat ik jullie zou kunnen helpen om de tekenen van de tijd waarin jullie leven te verstaan. Ik zal jullie helpen om de liefde van mijn Zoon te ervaren. Ik zal door jullie triomferen. Ik dank jullie.”

2 – Pater Jozo is bedroefd!
Tijdens een retraite die hij in april aan een aantal Amerikanen gaf, schroomde Pater Jozo niet om een onderwerp aan te snijden dat veel pelgrims aangaat. Hij onderstreepte dat er maar weinig bedevaartgangers zijn die de boodschappen ten diepste beleven en die niet aan geestelijk toerisme doen. Dit geldt met name ten aanzien van het vasten. Bij voorbeeld: ´s morgens gaat men naar Vicka luisteren en hoort van haar de boodschap van het vasten. Diezelfde dag echter eet men wat men hen in het hotel aanbiedt, zelfs al is het woensdag of een vrijdag. Of men gaat naar een restaurant. Dat is erg!

Sommige pensions zijn niet meer die plaatsen, waar de families van de parochie getuigenis afleggen (zoals de Gospa vraagt), maar eerder 3 of 4 sterren hotels, waar het personeel niet deelneemt aan het geestelijk gebeuren van Medjugorje. Pater Jozo nodigt de pelgrims uit om de uitnodiging van de Gospa serieus te nemen en om getuigenis af te leggen van haar boodschappen en de 5 punten al in de pensions te leven.
“Vraag de pensions dat wat de Gospa vraagt te respecteren” zei hij. Degene die een groep begeleidt draagt een grote verantwoordelijkheid, want van de manier waarop hij de boodschappen aanreikt aan de pelgrims, hangt in grote mate af hoe groot de geestelijke vruchten zullen zijn die zij er aan zullen overhouden.

Een Franse reisleider stelde in februari voor aan zijn pelgrims om op woensdag en vrijdag te vasten op water en brood. Hij had het pension – een katholieke familie, die de gebeurtenissen in het dorp had meegemaakt en had beleefd – er van de op de hoogte gesteld, dat de pelgrims die twee dagen alleen ontbijt en het avondeten zouden gebruiken (een mooie besparing voor de pelgrims). De vruchten waren meer dan overtuigend.

Wie heeft er ooit spijt van gehad de boodschappen grondig te beleven? Zou onze Moeder niet slagen met haar beloften? Op 25 maart zei ze opnieuw: “Ik wil jullie stimuleren opdat jullie met een open hart het vasten zouden beleven. Door te vasten en door de versterving, kinderen, zullen jullie sterker in het geloof staan. In God zullen jullie door het dagelijks gebed de echte vrede vinden.”

3 - Een weg van genezing …
Een bevriend echtpaar van Medjugorje, Nada en Marko, hebben een mooie zegening ontvangen. Een priester die bij hen te gast was, bemerkte dat achter het lachende gezicht van Nada spanningen schuilgingen. Hij stelde hen voor iets te doen waar ze nog nooit aan hadden gedacht. Ze waren sinds jaren in dienst van Heer en hadden zo goed mogelijk vergeven aan hen die hen kwaad hadden gedaan. De priester legde hen echter uit, dat er een meer concrete stap nodig was, om elk spoor van wrok uit te wissen dat onbewust nog op hun hart zou kunnen inwerken, opdat ze een diepere vrede zouden gaan ervaren. Hij liet ze voor het kruis staan en vroeg hen: “Aan wie hebben jullie nog nooit vergeven?” Vervolgens liet hij hen knielen en nodigde hen uit alle gebeurtenissen uit hun leven voor de geest te halen waarbij iemand hen had pijn gedaan (ze zijn in de zestig), te beginnen bij hun ouders en de mensen uit hun prille jeugd, ook gebeurtenissen in relatie tot God, als ze tegen Hem grieven zouden hebben. Aan elke persoon die hen had pijn gedaan, moesten ze met heel hun hart vergeving schenken en dat hardop uitspreken “Ik vergeef die of die (de naam noemen) omdat hij of zij me dat of dat heeft aangedaan (het feit vermelden)…"

Na een vurig gebed tot de heilige Geest, begonnen ze beurtelings de pijnlijke klappen op te sommen die ze in het verleden hadden opgelopen en die nog niet echt verwerkt waren. Door dat te doen ontdekten ze er meer, die al jaren vergeten waren (of verdrongen waren, omdat ze te pijnlijk waren), wat hun de gelegenheid gaf vergeving te schenken welke nog nooit duidelijk was uitgesproken. Temeer daar Marko tot zijn vijftigste zonder God had geleefd. Enkele (fictieve) voorbeelden: “Ik vergeef mijn moeder, omdat ze me, toen ik ziek was, alléén in huis achter liet, waardoor ik me in de steek gelaten voelde.” Of: “Mijn vader sloeg mijn moeder als hij teveel alcohol had gedronken, ik vergeef het hem.” Of: “Ik vergeef God omdat ik nooit een zusterziel gevonden heb.” Enz..

Elke slechte herinnering werd zo in het barmhartig hart van Christus gelegd en door Zijn liefde verbrandt. Daarna bad de priester voor hen en zegende hen. De volgende morgen, tot hun grote verbazing en vreugde, ontdekten ze dat Jezus werkelijk een stortvloed van barmhartigheid over hen had uitgestort en ze als het ware waren geëxorciseerd van de kwade gevolgen vanwege het gebrek aan vergeving. Daarbij begon Marko tintelingen te voelen in zijn verlamde been en hij stelde vast dat hij weer normaal kon lopen! Ze getuigden: “De vrede die we gekregen hebben door het schenken van vergeving, is onvoorstelbaar!” En, werkelijk ze straalden van vreugde! En voortdurend vroegen ze ons: “ Doe het ook, je zult zien!”

4 - Denk er aan haar te schrijven!
Op 16 juni beginnen we de noveen voor de 26e verjaardag van de verschijningen (25 juni). Iedereen wordt van harte uitgenodigd zich aan te sluiten. Het is inderdaad het moment om de balans op te maken met de Gospa. Om onze keuze, om in haar school te gaan te vernieuwen, als het contact met haar wat verslapt zou zijn. Iedereen kan kiezen wat hij haar wil aanbieden: vasten, een gebaar van vergeving, nalaten negatieve dingen te zeggen en ook een bijzonder gebed voor deze noveen (de litanieën of hymnen van uw voorkeur). Waarom zouden we ook niet zelf een spontaan en persoonlijk gebed schrijven naar de Koningin van de Vrede? De getuigenissen over de zegeningen en genezingen ten gevolge van de brieven die naar Maria in Medjugorje zijn geschreven, zijn niet te tellen. Natuurlijk kent ze onze gedachten reeds voor we ze hebben neergeschreven, maar het feit een pen ter hand te nemen maakt het verschil. Al schrijvend komen er ons onvoorziene dingen voor de geest. Het is net of zijzelf ons zegt wat we moeten schrijven. Deze bijzondere ervaring van intimiteit met haar, vergroot onze liefde en ook onze kinderlijke band. Bovendien heeft Maria in Medjugorje beloofd om op onze brieven te antwoorden, rechtstreeks in ons hart, tijdens het gebed. En ze houdt haar beloften! Zij, die wensen haar te schrijven, kunnen hun brieven sturen naar: “Marie Reine de la Paix” BP 2157, 06103 Nice cedex, Frankrijk.


Lieve Gospa, al 26 jaar komt u ons dagelijks bezoeken!
Wij danken u voor zoveel trouw!
Bij deze verjaardag, willen we een ommekeer maken in ons antwoord op uw boodschappen en u liefde op liefde schenken!


Sr. Emmanuel

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 mei 2007


Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1) - De verschijning van de 2de van de maand


Op 2 mei had Mirjana Soldo in het Cenakel haar maandelijkse openbare verschijning. Na de verschijning gaf zij de volgende boodschap: “Lieve kinderen, vandaag kom ik naar jullie toe met een moederlijke wens: dat jullie mij je hart zouden geven. Mijn kinderen, doe dat in volledig vertrouwen en zonder vrees. Ik zal in jullie hart mijn Zoon en zijn barmhartigheid leggen. Dan zullen jullie met andere ogen kijken naar de wereld om je heen. Jullie zullen je naaste zien. Jullie zullen zijn pijn en lijden aanvoelen. Jullie zullen het hoofd niet afwenden van degenen die lijden, want mijn Zoon wendt het hoofd af van degenen die zo handelen. Kinderen, aarzel niet."

2) - Hoe bereid je je hart goed voor op een bedevaart?

Het bedevaartseizoen is in Medjugorje volop begonnen. Ik zou u enkele suggesties aan de hand willen doen, om u goed op een bedevaart voor te kunnen bereiden en om er maximaal van te kunnen profiteren. Ik denk dat de beste voorbereiding kan worden samengevat in twee punten: ons verwachten aan het onverwachte en ons hart openstellen. Op deze wijze zullen we in staat zijn om tijdens deze dagen Gods stem te horen.

Jezus, Maria en Jozef gingen drie maal per jaar op bedevaart, om de Levende God van Israël te vereren. Het was een belangrijke gebeurtenis voor het volk en een belangrijke mitzva (gebod) voor de joden. Vanaf Nazareth was het 170 kilometer lopen naar Jeruzalem. Men moest zijn bezigheden, gewoonten, gebedstijden, werk en relaties achterlaten en aanvaarden voor een zekere tijd ontworteld te zijn. Ze wisten nooit van tevoren wat hen onderweg te wachten stond. Maar vreugdevol wisten ze aan de moeheid en aan het gebrek aan comfort het hoofd te bieden. Ze werden gedreven door een inspirerend doel: het bidden in de tempel, door God “gezien” worden en zijn oproep beantwoorden. Elke bedevaart was voor hen een gelegenheid om een nieuw hoogtepunt in het geestelijk leven te beleven.

17 jaar Medjugorje hebben me laten zien dat de beste voorbereiding zich in twee punten laat samenvatten: ons verwachten aan het onverwachte en ons hart openstellen. Zo zullen we in staat zijn om die dagen Gods stem te horen. Hier enkele raadgevingen die ons kunnen helpen:

- Toon uw dankbaarheid aan God en aan de heilige Maagd, dat u bent uitgenodigd en bedank hen bij voorbaat voor alle genaden die voor u zijn weggelegd. Omdat u bij hen te gast bent, zullen de genaden talrijk zijn.

- Lees thuis al enkele boodschappen en getuigenissen. Bereid u geestelijk voor door u over de verschijningen te documenteren. Dan heeft u zich deze basisinformatie eenmaal ter plaatse al eigen gemaakt.

- Neem u voor tevreden te zijn, om niet te klagen en om alles wat u overkomt positief op te nemen. Dat stelt u in de gelegenheid om vele genaden over u aan te trekken en over al degenen die u in uw hart draagt. Is het bed niet zo comfortabel als bij u thuis? Bedenk dan dat vijfentwintig jaar geleden de inwoners van Medjugorje niet eens een bed hadden. Smaakt het eten wat vreemd? Bedenk dan dat de inwoners van Medjugorje in 1981 niet eens voldoende te eten hadden en in Duitsland moesten gaan werken om hun gezin bestaanszekerheid te kunnen bieden. Heeft het pension geen airconditioning? Bedenk dan dat Jezus deze nooit heeft gehad tijdens de bloedhete zomers in Israël. Is de gids zus of zo? Is uw kamergenoot zus of zo? Uitstekend! Probeer hen op goddelijke wijze te beminnen en om weerstand te bieden aan de gevoelens die in u opkomen. Vraag hen om u over hun kindertijd te vertellen en verwelkom het kind dat zich in die persoon schuilhoudt. Een bedevaart biedt zoveel gelegenheden om God te danken, juist als we de neiging hebben om te klagen. Dan zal een regen van genaden over u uitgestort worden. De heilige Maagd zal alle offertjes die gebracht worden verzamelen en ze gebruiken om vele genaden voor u te bekomen. - Houd altijd het ware doel van uw bedevaart voor ogen: Maria verlangt ten diepste om uw hart en de richting van uw leven te veranderen. Zij houdt zoveel van u. Haar doel is uw volledige bekering. Bereidt uw hart voor op een goede biecht. Dat is zonder twijfel de belangrijkste rede waarvoor uw in Medjugorje bent, want daardoor wordt u gezuiverd en gereinigd van hetgeen u er van weerhield om op aandachtige wijze naar Gods stem te kunnen luisteren. (wordt vervolgd in de volgende nieuwsbrief)

3) - Noveen tot de heilige Geest

Ik ben op bijzondere wijze getroffen door de goede vruchten van de novenen die we dit jaar gehouden hebben. Dat is bemoedigend. Vrijdag 18 mei begint de noveen tot de heilige Geest, die zal eindigen op 26 mei, de zondag van Pinksteren. Op de avond van de eerste dag, de 18de, kunt u de Gospa al uw intenties toevertrouwen, wan zij zal dan op de Pdbrdo aan Ivan verschijnen. Deze noveen is één van onze meest geliefde, want de heilige Geest maakt op zo’n belangrijke wijze deel uit van de boodschappen van Maria. Heeft zij ons niet gezegd: “Als jullie de heilige Geest hebben wordt alles duidelijk”, en ook: “Bid om de gaven van de heilige Geest”. (Wijsheid, Verstand, Inzicht, Sterkte, Kennis, Vroomheid, Eerbied voor God). In mei 1984, bracht Jelena Vasilj enkele vragen van pelgrims over aan de heilige Maagd. De heilige Maagd antwoordde: “Op al deze vragen bestaat al een antwoord: bid tot de heilige Geest dat Hij jullie zal verlichten en je zult van hem alles te weten komen wat je verlangt”.

4) - Mexico: Antwoord van de heilige Maagd op de abortuswetgeving?

We weten dat de regering van Mexico helaas 24 april jongstleden, abortus heeft gelegaliseerd. Mexico was een van die zeldzame landen waar abortus illegaal is gebleven. Welnu, er heeft zich een wonderlijke gebeurtenis voorgedaan, waarvan het de moeite waard is om er op grote schaal bekendheid aan te geven.

In de basiliek Notre Dame de Guadalupe in Mexico, wordt de “Tilma” van Juan Diego tentoongesteld op een voor iedereen zichtbare wijze. Laten we ons in herinnering brengen hoe in de 16de eeuw de heilige Maagd duizenden Azteken indianen heeft bekeerd, door op wonderbaarlijke wijze een afdruk van haar afbeelding op de “Tilma” van Juan Diego, de ziener, achter te laten. Het lijkt erop dat de Moeder van God vandaag de dag door middel van deze zelfde Tilma nog tot ons wil spreken, en op stille wijze via deze Tilma haar reactie op de abortuswetgeving wil geven, om niemand te kwetsen.

De dag zelf waarop deze wet is aangenomen, werd na de mis die werd opgedragen voor de ongeboren kinderen, op de Tilma plotseling op onverklaarbare wijze een sterk licht zichtbaar, ter hoogte van de buikstreek, op de plaats waar een moeder haar kind draagt. Het licht vormde een soort heldere bol in de vorm van een embryo. Experts hebben bevestigd dat het noch ging om een lichtweerkaatsing, noch om een kunstmatig aangebracht voorwerp. Getuigen hebben het fenomeen dat een uur duurde kunnen filmen en fotograferen.

Pater Luis Matos (Gemeenschap van de zaligsprekingen) deed het volgende verslag:
“De ingenieur Luis Girault die een van de foto’s van dit licht heeft bestudeerd, bevestigde dat het negatief een authentieke weergave is. Hij verklaarde dat het negatief noch is bewerkt, noch is vervalst door er bijvoorbeeld een andere afbeelding overheen te leggen. Hij stelde vast dat de lichtende afbeelding van het embryo niet veroorzaakt werd door weerkaatsing, maar letterlijk uit de afbeelding van de heilige Maagd zelf kwam. Het licht was heel wit, heel zuiver en intens en verschilde van het lichtschijnsel dat zich op een foto kan bevinden door de weerkaatsing van een flits. Dit licht werd omgeven door een soort lichtkring en leek te zweven in de buistreek van de heilige Maagd. Deze lichtkring had de vorm en afmetingen van een embryo. Als je de afbeelding nog nauwkeuriger bestudeerde, door deze rond te laten draaien op een sagittaal vlak, kon je aan de binnenkant van de lichtkring enkele schaduw plekken gewaarworden, die de karakterestieken hadden van een menselijk embryo in de moederschoot».

Het is mooi om te zien op welke fijngevoelige wijze onze hemelse Moeder zich uit: ten aanzien van deze nieuwe wet die duizenden van haar kinderen schaadt en die voor Mexico zeker geen bron van zegeningen zal zijn, zwijgt ze in haar lijden en windt ze zich niet op met zinloze discussies. Nee, ze helpt ons om onze blik te richten op Diegene die ze draagt, het Licht van de wereld, de Redder, die net als alle ongeboren kindren ook klein en kwetsbaar was en zich niet kon verdedigen. Door ons het Kindje Jezus levend in haar schoot te tonen, als een nog klein ongeboren wezentje, geeft ze ons zonder woorden een antwoord dat het evangelie weergeeft: «Al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders hebt gij voor Mij gedaan». (Mt 25, 40)

5) - Veranderingen in de parochie

Ik citeer pater Slavko die tegen de pelgrims zei: «Deze parochie van Medjugorje die de uwe is geworden...» Deze parochie die de onze is, ondergaat op dit moment enkele veranderingen: Pater Ivan Sesar is benoemd tot provinciaal in Mostar van de Franciscanen. Hij heeft enkele dagen geleden Medjugorje verlaten en we weten nog niet wie hem zal opvolgen als pastoor van de parochie. Laten vol vertrouwen bidden tot God dat hij onze de goede priester mag geven die Hij heeft voorzien.

Lieve Gospa, trek de heilige Geest aan in ons hart en geef ons de smaak van het leven.


Zr. Emmanuel

 
Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 april 2007

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1) Op 2 april heeft Mirjana haar maandelijkse verschijning gehad in het Cenakel. Na afloop van de verschijning gaf ze ons de volgende boodschap: “Lieve kinderen, sluit je hart niet voor de Goddelijke Barmhartigheid, die al zo lang over jullie wordt uitgestort. Sta mij toe om jullie hart in deze bijzondere tijd van gebed om te vormen, zodat jullie me kunnen helpen mijn Zoon in alle harten te laten verrijzen, en mijn hart te laten overwinnen. Ik dank jullie.”

De heilige Maagd voegde er aan toe: “Jullie herders hebben jullie gebed nodig.” De Gospa heeft er nogmaals op gewezen dat ze ons haar moederlijke zegen geeft, maar dat de krachtigste zegen die van de priester is.

2) - Een Franse bisschop in Medjugorje

Deze week waren we verheugd Mgr. Claude Frikart te kunnen ontvangen, die was gekomen om voor enkele dagen deel te nemen aan een privé bedevaart, georganiseerd door Franse jongeren uit Parijs en omstreken. Mgr. Frikart, die met emeritaat is, was vele jaren de hulpbisschop van Parijs, bij kardinaal Lustiger. Hij heeft het volledige programma van de pelgrims gevolgd. Hij heeft Vicka persoonlijk ontmoet en leek zeer te spreken te zijn over deze ervaring. In een homilie zei hij dat we ‘in Medjugorje in het huis van Maria zijn’.

3) - Een wonderbaarlijke visvangst
Tijdens onze retraite in februari heeft pater Soubeyran ons enkele ervaringen verteld van zijn leven als missionaris in de overzeese gebieden en in Afrika. Wij vergeten zo snel met welk een macht Jezus als de Verrezene handelt in de Eucharistie en welke schat aan genaden ons elke dag op de altaars over heel de wereld geboden wordt. Wij lezen het evangelie en denken: “Oh, wat zou ik dat graag met eigen ogen hebben gezien.” Pasen beleven betekent ook het vieren van de macht van de Verrezen Jezus die, verborgen als H. Hostie, vandaag zijn wonderen voor de gelovigen blijft verrichten. “Als je gelooft zul je de heerlijkheid Gods zien” (Joh 11, 40). Hier één van de anekdotes van pater Soubeyran:

“Jezus heeft aan zijn volgelingen alle macht gegeven over de krachten van de duisternis en hen de zending toevertrouwd deze te vernietigen. Een christen uit de Ivoorkust, afkomstig uit de regio bij de kustmeren en iemand van aanzien vanwege zijn rang in het leger, nodigde ons uit om in zijn dorp, dat onder invloed stond van kwade geesten, te komen bidden. Vele dorpsbewoners hadden gezondheids- en gezinsproblemen omdat ze bescherming zochten bij, en hun toevlucht namen tot occulte krachten. Enkele christenen die zich bij ons aansloten, hoopten op de uitstorting van een nieuwe Geest om de problemen op te lossen. Gedurende twee dagen verkondigde we het Heil dat ons is gegeven door Jezus Christus. We besloten om ‘s nachts met het Heilig Sacrament rond en door het dorp te lopen en de huizen te bezoeken waar we welkom waren, zoals de Hebreeën met de Ark rondom Jericho, of vóór ze ten strijden trokken. Het regende pijpenstelen toen we overgingen tot de aanval. In geloof waren we er zeker van dat Jezus de kop van de slang zou verpletteren, zoals God dat had beloofd aan onze eerste voorouders (Gen 3, 15). Na het eind van de tocht, toen de regen eindelijk ophield, vroegen de bewoners van het dorp, die hoofdzakelijk van de visvangst leven, of ik het meer wilde zegenen dat niet meer genoeg vis opleverde. De vissers hadden uit winstbejag het meer leeg gevist, dit was nu voor hen een ware ramp. Er begon al een echt voedseltekort te ontstaan. Omdat ik toch al helemaal doorweekt was, liep ik het meer in en dompelde de monstrans driemaal in het water (natuurlijk alleen de voet van de monstrans), terwijl ik de Heer vroeg zijn macht te laten gelden ten aanzien van alle kwaad en vijandigheid. Daarop nodigde ik de mensen uit om hun zonden te biechten en om berouw te hebben.

Een dag later baadde het dorp, gelegen tegen een groene bosrijke achtergrond, in het zonlicht en de zon scheen op het kabbelende meer. Het was zondag. We vierden de H. Mis in de kerk die normaal verlaten was en die deze dag herleefde door het grote aantal dorpelingen die vernieuwd waren in de Geest en die tot rust gekomen waren. Aan het eind van de viering werden we verrast door allerlei kreten uit de richting van het meer. Een aantal jongeren die zich terzijde hadden gehouden ten aanzien van de gebeurtenissen in het dorp, hadden die ochtend besloten te gaan vissen omdat het mooi weer was geworden. Ze riepen om hulp, want ze probeerden hun netten op het droge te krijgen zonder deze te scheuren, omdat ze overvol zaten. Ze hadden hier nog nooit zoveel vis gezien.

“Als jullie bidden, dan zal God jullie alles geven wat je van Hem verlangt”, zegt de Gospa.

Tegenwoordig spreekt men nog over het meer en de wonderbare visvangst in het dorp.

4) – “Lieve kinderen, sluit je hart niet voor de Goddelijke Barmhartigheid, die al zo lang over jullie wordt uitgestort.”

Als Moeder, wil de heilige Maagd voor ons het beste. Zij wil ons hart wijd openen voor de onpeilbare barmhartigheid van God, midden in een wereld die er zo naar dorst. Zij kent de woorden die Jezus tegen Zr. Faustina gesproken heeft, waarvan het goed is om ze in deze tijd van genade te herhalen: “…Mijn dochter, schrijf deze woorden neer: alle zielen die mijn barmhartigheid zullen verheerlijken en de verering ervan verbreiden en anderen aanmoedigen om op mijn barmhartigheid te vertrouwen, zullen in het uur van hun dood geen verschrikking ondervinden. Mijn barmhartigheid zal ze in die laatste strijd beschermen… … Schrijf dit voor het nut van zielen die in nood verkeren: als een ziel haar zonden ziet en zich realiseert hoe ernstig die zijn en wanneer de hele afgrond van de ellende waarin zij zich heeft gestort zich daarbij voor haar ogen ontvouwt, laat haar dan niet wanhopen. Maar laat zij zich met vertrouwen in de armen van mijn barmhartigheid werpen, als een kind in de armen van haar geliefde moeder. Deze zielen hebben het recht van voorrang bij mijn mededogende hart. Ze hebben als eerste recht op mijn barmhartigheid... Ik schep in het bijzonder behagen in een ziel die haar vertrouwen op mijn goedheid heeft gesteld… “ (Dagboek, § 1540 en § 1541)

Lieve Gospa, Moeder van Barmhartigheid, spreek ten beste voor ons zondaars.
Spreek ten beste voor ons land in deze moeilijke tijden.


Zuster Emmanuel +

 
Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel

10 januari 2007

Beste kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

Lof zij Jezus en Maria!

1.
Op 2 januari had Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:
"Lieve kinderen, ik smeek jullie: laat in deze heilige tijd, die vervuld is van Gods genade en Gods liefde die mij naar jullie stuurt, jullie hart niet van steen zijn. Laat het vasten en het gebed jullie wapens zijn om dichter te komen bij Jezus, mijn Zoon, en om Hem te leren kennen. Volg mij en mijn lichtend voorbeeld. Ik zal jullie helpen. Ik ben bij jullie. Dank!"

Mirjana voegde daar nog aan toe: "Tijdens de hele verschijning zag de Gospa er erg verdrietig uit. Zij vertelde me dingen waar ik nog niets over mag zeggen. Zij heeft ons gezegend en ook de religieuze voorwerpen. Haar gelaatsuitdrukking was bijzonder ernstig toen ze het belang van de priesterlijke zegen onderstreepte. Ze vroeg ons om te bidden en te vasten voor onze priesters."

Ik moet zeggen dat de woorden van Mirjana over de droefheid van de Gospa een ware schok voor ons waren. Zo vlak na de kerst- en eindejaarsfeesten voelden wij ons blij en vreugdevol. De Gospa had echter redenen om zo bedroefd te zijn. Het is te vergelijken met een hart vol liefdevolle tederheid dat vurig verlangt om liefde te geven aan een ander hart, maar een steen vindt in de plaats van een hart. Een steen raakt niet doordrongen van Gods genade. Wat zijn echter net de vruchten van het gebed en het vasten? Wel, een stenen hart dat wil veranderen geeft God door te vasten en te bidden de mogelijkheid om het te veranderen, God, de enige die harten kan veranderen, Hij "die rotsen maakt tot een waterval, graniet tot een borrelende bron." (Ps 114, 8 )

In deze eerste nieuwsbrief van 2007 wens ik allen een zalig en gezegend nieuw jaar! Moge het jaar 2007 het jaar worden waarin wij de Maagd Maria troosten door ons hart te veranderen en te vullen met liefde!

2. Een heilige voor 2007 ? De meesten onder jullie kennen en volgen onze traditie om elk jaar een heilige te krijgen als reisgezel (zie P.S.3). Op 1 januari hebben wij de Heilige Geest gevraagd om de "kinderen van Medjugorje" te laten weten welke heilige hen dat jaar zou begeleiden. Je had de kreten van blijdschap en verwondering moeten horen toen voorgelezen werd wat op het briefje stond dat een van ons getrokken had. Logisch: wij werden uitgekozen en zullen begeleid worden door niemand minder dan de Koningin van de Vrede! Op het briefje stond verder nog de volgende overweging: "Je bent belangrijk voor mij, ik heb je nodig." (Boodschap aan Jakov in juli 1984). En onze opdracht is om te bidden voor de plannen van de Gospa in Medjugorje.

Als je het ons vraagt: als wij dit jaar begeleid worden door de Koningin van de Vrede in hoogsteigen persoon, dan betekent dat ongetwijfeld dat wij haar dit jaar meer dan ooit nodig zullen hebben! Laten we haar dan ook niet teveel rust gunnen en steeds weer voor ogen houden hoe machtig zij is bij God door haar nederigheid! Zij werd immers uitverkoren om het hoofd van de Slang te verbrijzelen! Laat ons beslissen om elke ochtend een van haar boodschappen te lezen en er die dag naar te leven, zoals ze ons al zo lang nadrukkelijk vraagt. Dan zal haar hemelse vreugde, haar 'Shalom' ons hart, dat ten prooi valt aan materialisme en zondigheid, vervullen. Laten wij de hand van onze moeder steviger vasthouden dan ooit, en haar op elk ogenblik van de dag vragen: "Moeder, wat zou jij doen als je in mijn schoenen stond?"

3. Een doodgewone zegen! Op 2 januari, toen de Gospa met zoveel nadruk sprak over het belang van de priesterlijke zegen, kon Marie Madeleine uit Canada met volle overtuiging ‘Amen!' antwoorden. Hier volgt een stukje uit haar mooi getuigenis:

"Ik heb de Katholieke Kerk verlaten toen ik 13 was, tijdens de "Quiet Revolution" van Québec, Canada. Gedurende 22 jaar beoefende ik een vorm van hindoe-spiritisme en dacht ik er helemaal niet aan om ooit terug te keren tot de Katholiek Kerk. In die 22 jaar heb ik zelfs nooit aan de Kerk gedacht, ook al had ik een oom die priester was. Ik woonde toen met mijn man op het eiland Vancouver. Wij woonden al 7 jaar in die stad en ik had er nog nooit een kerk gezien.

De broer van mijn vader, Gérard Faivre, was een gepensioneerde Witte Pater uit Afrika. Op en dag zou hij ons komen bezoeken en dat bezoek vergde wat voorbereiding. Hij had mij gevraagd om contact op te nemen met de pastoor van de parochie opdat hij er elke dag de mis zou kunnen doen. Ik voelde me wat onzeker en vroeg Jeremy, mijn man, om mij uit te leggen hoe ik naar de kerk kon rijden. Jeremy schetste een plannetje, en ik ontdekte dat we op minder dan 5 km van de kerk woonden, terwijl ik die nog nooit opgemerkt had! De volgende dag bracht ik mijn man naar het werk en reed ik met mijn zoontjes door naar de kerk om de vraag van mijn oom aan de pastoor over te brengen.

Toen ik het voorhof betrad werd mijn aandacht meteen getrokken door een groot plakkaat waarop stond: KOM TERUG NAAR HUIS! Bij het lezen van die woorden doorboorde een pijnlijke steek mijn hart en ik raakte helemaal van streek. Ik klopte aan de deur van de pastorie, en een secretaresse deed open. Ik vroeg haar of ik de pastoor mocht spreken, maar ze antwoordde dat dat niet kon omdat het zijn rustdag was. Ik wist helemaal niet dat priesters ook een wekelijkse rustdag hadden en drong aan, zeggende dat ik de pastoor echt wel moest zien. Toen werd zij kwaad, maar ik bleef aandringen: ze kon hem toch gewoon zeggen dat ik er was en dan zou hij zelf kunnen beslissen of hij me wilde ontvangen of niet. Op dat moment ging de deur van het bureau open: de pastoor (pater Ralph) had ons hele gesprek blijkbaar gehoord. Hij liet me binnen en vroeg me wie ik was en waar ik woonde. Ik wond er geen doekjes om en vroeg hem meteen of ik een sleutel van de kerkdeur kon krijgen opdat mijn oom elke dag de mis zou kunnen komen doen. Die priester was voor mij een doodgewoon iemand.

Ik had de boodschap doorgegeven en wilde weggaan om verder gaan met mijn dagelijkse bezigheden. Maar pater Ralph vroeg mij waarom hij mij nog nooit in de kerk gezien had. Ik antwoordde: "De kerk? Denkt u echt dat ik tijd heb om naar de kerk te gaan, met twee kleine kinderen?" "Oh, excuseer", was zijn antwoord, "Ik wist niet dat uw God anders was dan de mijne". Ik voelde me ongemakkelijk en zelfs beledigd door die opmerking: "Mijn God is niet anders dan de uwe", zei ik. Daarop zei hij: "Ok, wel, als we dan toch dezelfde God hebben, mag ik u dan misschien zegenen?" Ik zei ja. Daarop maakte hij een kruisje op mijn voorhoofd en op dat van mijn kinderen die ik bij de hand hield. Na dat gebaar had ik het gevoel dat mijn voorhoofd gloeide. Dan vroeg hij mij of hij eens bij ons op bezoek zou mogen komen. "Natuurlijk, wanneer u maar wil", zei ik, en we spraken af dat hij donderdagavond langs zou komen.

Die donderdag kwam hij dan ook bij ons langs. Hij nodigde mij uit om met de kinderen elke dag naar de mis te komen, en ik beloofde dat ik dat eens zou doen. Ik ging er de volgende dag al heen. Ik was erg zenuwachtig, en zodra ik een voet in de kerk gezet had begon ik te huilen. En dat huilen duurde een hele maand! Vanaf die dag ben ik elke dag naar de mis gegaan, ik voelde me er geborgen. Ik wist dat God daar was. Jeremy, mijn man, kon niet aanvaarden dat ik de Ashram die ik tot dan toe 'beleed' zomaar opzij schoof en hij was heel erg kwaad. Je moet weten dat wij een soort voorbeeld vormden voor de Ashram-gelovigen: wij mediteerden bijna 3 uur per dag, lazen alle aanbevolen teksten,... Ik hield echter voet bij stuk en vertelde mijn man dat het sterker was dan mezelf, dat ik gewoon elke dag naar de mis 'moest' gaan. Dat jaar maakten wij veel ruzie. Maar de Heilige Geest was zo sterk in mij dat ik voelde hoe God mij beschermde. Op die manier kon ik weerstaan aan de druk die vrienden op mij uitoefenden opdat ik zou terugkeren naar de Ashram. Ik begon ook steeds meer te bidden. Jeremy voelde die verandering uiteraard... En zelfs de posters en foto's van onze goeroes en meesters werden stilaan vervangen door afbeeldingen van Maria!

Achttien maanden later ontving Jeremy ook de genade van de bekering en kwam ook hij bij de Katholieke Kerk! Dat alles is intussen meer dan twintig jaar geleden. En tot op vandaag voel ik elke keer dat ik een kerk binnenga en een kruisteken maak met wijwater mijn voorhoofd gloeien, net als de eerste keer toen Pater Ralph mij zegende.

Dat is wat de zegen van een priester kan doen met een ziel...

Lieve Gospa, wat de wereld er ook van moge denken, jou willen wij volgen! Wees geduldig met ons, neem onze versteende harten en verander ze. Wij willen met jou opnieuw beginnen!

Zuster Emmanuel +

PS 1 – Op missie naar India! Zuster Emmanuel gaat deze maand met 2 assistentes (Chrissey en Kern) voor tien dagen naar India. Wij vertrouwen deze missie heel bijzonder aan jullie toe, want er zullen tienduizenden mensen op af komen! De beweging “Jesus Youth” zal de conferenties over het hele land uitzenden. Het Indische volk is erg spiritueel en erg benieuwd naar de boodschappen uit de Hemel, om te kunnen leven volgens Gods genade. Deze missie zal dan ook grote vruchten kunnen voortbrengen. Jullie gebed is welkom!

P.S. 2 - Net als elk jaar vind je op onze website www.childrenofmedjugorje.com een lijst van heiligen. Afdrukken, uitknippen en de briefjes in een mand stoppen. Op een familiefeest (of met vrienden of een gemeenschap) aanroepen je eerst samen de Heilige Geest, en dan neemt ieder een briefje uit de mand om te ontdekken welke heilige hem of haar uitkiest voor 2007. De heilige kiest jou, niet jij de heilige. De heilige op het briefje zal je het hele jaar door begeleiden, als een vriend, een vertrouweling. Hij zal je helpen in het dagelijks leven en je de weg naar heiligheid tonen. Hij zal je zijn eigen deugden schenken in de mate waarin je probeert om echt met hem te leven en te communiceren. Lees over zijn leven, lees zijn geschriften. Probeer te achterhalen hoe hij zo'n goede vriend van God geworden is. Bij elke heilige hoort ook een bijzondere opdracht en een gebedsintentie. Maak deze traditie bekend; wij hebben allemaal de hulp van heiligen nodig!

Boodschap aan Jacov van de Heilige Maagd Maria,
Koningin van de Vrede.

Medjugorje 25 december 2000

De jaarlijkse verschijning aan Jakov Colo op 25 december 2000 Bij de laatste dagelijkse verschijning op 12 september 1998 zei de Moeder Gods tegen Jakov dat hij eens per jaar een verschijning zal krijgen, en wel op 25 december, met Kerstmis. Zo gebeurde dat ook dit jaar. De verschijning begon om 15.20 uur en duurde tien minuten. De Moeder Gods was blij, met het Jezuskind op haar arm. Zij zegende allen en gaf de volgende boodschap:

Lieve kinderen,
Vandaag, nu Jezus geboren is en door Zijn geboorte onmetelijke vreugde, liefde en vrede brengt, roep ik jullie op een bijzondere wijze op, Jezus je ja-woord te geven. Open je hart zodat Jezus er binnengaat, in jullie woont en door jullie begint te werken. Alleen zo zullen jullie de ware schoonheid van Gods liefde kunnen begrijpen. Lieve kinderen, verheug je over de geboorte van Jezus en bid voor al die harten die zich niet voor Jezus geopend hebben, zodat Jezus in ieder van hun harten kan binnengaan en door hen kan beginnen te werken, opdat iedere mens een voorbeeld van de ware mens kan zijn, door wie God werkt.

Boodschap aan Jacov van de Heilige Maagd Maria,
Koningin van de Vrede.

Medjugorje 25 december 2004

Tijdens de laatste dagelijkse verschijning aan Jakov Colo op 12 september 1998 zei de Moeder Gods tegen hem dat hij eenmaal per jaar, op 25 december, met Kerstmis, een verschijning zou blijven krijgen. Dat was ook in 2004 weer het geval. De Moeder Gods kwam met het Kind Jezus op haar arm. De verschijning begon om 14.30 uur en duurde zeven minuten. De Moeder Gods gaf de volgende boodschap:

Lieve kinderen,
Vandaag, op de dag van genade, met de kleine Jezus in mijn armen, roep ik jullie op een bijzondere wijze op: Open je hart en begin te bidden. Mijn lieve kinderen, vraag Jezus dat Hij in ieder van jullie harten geboren wordt. En moge Hij in je leven beginnen te heersen. Vraag Hem om de genade dat jullie Hem altijd en in iedere mens kunnen herkennen. Mijn lieve kinderen, zoek door Jezus de liefde, want alleen met de liefde van God kun je God en alle mensen beminnen. Ik draag jullie allemaal in mijn Hart en geef jullie mijn moederlijke zegen.


Copyright © 2014. All Rights Reserved.