Dierbare kinderen van Medjugorje!
Geprezen zijn Jezus en Maria !
18 april 2011
1 – Op 2 april 2011 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een grote menigte die heel de Podbrdo bedekte. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:
"Lieve kinderen, met moederlijke liefde wil ik het hart van ieder van jullie openen en jullie persoonlijke eenheid met de Vader leren. Om dit te aanvaarden moeten jullie begrijpen dat jullie belangrijk zijn voor God en dat Hij jullie elk afzonderlijk roept. Je moet begrijpen dat je gebed een gesprek is van een kind met de Vader; dat liefde de weg is die je moet gaan - liefde tot God en tot je naaste. Dat wil zeggen, mijn kinderen, de liefde die geen grenzen kent, die voortspruit uit de waarheid en tot het einde gaat. Volg mij, mijn kinderen, opdat anderen, die in jullie die waarheid en liefde ontwaren, jullie zouden volgen. Ik dank jullie."
2 – Vol bewondering kom ik terug van een lange reis in Zuid-Oost Azië. Ik zal u wat belevenissen vertellen …
In Kota Kinabalu (Maleisië), terwijl we zingend de Rozenkrans van de Barmhartigheid aan het bidden waren, kon een van de medewerkers die slecht en wazig zag, plotseling duidelijk alles zien en dit werd steeds beter gedurende de dag. Dank U, Jezus !
In Kuching (Maleisië) kreeg een van onze vrienden, zij heet Maria, te horen van een zeer verontruste collega van haar werk, een vader van een gezin, dat zijn kindje te vroeg geboren was, al na 7 maanden. Het kindje moest een zeer risicovolle operatie ondergaan omdat het een waterhoofd had (Hydrocephalie). Maria begon meteen voor het kindje te bidden en nam enkele rozenblaadjes voor hem mee die door de heilige Maagd zelf in Medjugorje gezegend waren. De ouders van het kindje zijn lid van de Anglicaanse kerk en namen het gebed serieus. Maria zei tegen de vader, dat hij een rozenblaadje op het hoofdje van het kindje moest leggen en er een “Weesgegroet” bij moest bidden. Hij kende dit gebed. Op de dag waarop de operatie zou plaatsvinden, kon deze worden afgezegd, omdat het vocht spontaan uit het hoofdje van het kindje verdwenen was. De dokter kon niet verklaren, waardoor dat kon zijn gekomen. Dank U, Maria !
In Djakarta (Indonesië) kwam een echtpaar naar een van onze bijeenkomsten om te luisteren naar de boodschappen van Medjugorje. Ze hadden hun dochter meegebracht. Toen ik hen vertelde hoe Satan tegenwoordig op een slinkse wijze werkt onder de mensen via occulte praktijken, zoals bij het dragen van amuletten, talismannen of andere voorwerpen die uitgedeeld worden door tovenaars (vermomd als liefdevolle mensen), voelde het meisje zich aangesproken. Ze droeg, inderdaad, om haar hals een voorwerp, dat iemand haar gegeven had met de raad het te dragen om geluk te ontvangen. Die persoon had tegen haar gezegd: “Let op! Doe het nooit af, want als je dat doet, dan zul je ongeluk hebben.” Toen ze haar ouders na de bijeenkomst dit vertelde, zeiden deze haar het voorwerp weg te werpen. Het meisje had echter te veel angst en ze moest huilen Toch besloot ze om het voorwerp om haar nek aan een priester te geven, die daar aanwezig was. Dezelfde avond nog zond ze haar ouders een boodschap om hen te danken. Vanaf het moment dat ze zich van het voorwerp ontdaan had, ondervond ze een innerlijke vrede, die ze tevoren in haar leven nog nooit zo sterk gevoeld had. Heel haar lichaam was bevrijd van een zware benauwdheid die haar voordien geheel beklemde ter hoogte van haar wervelkolom en haar hoofd. Nu huilde ze van vreugde en kwam dichter tot het Hart van Jezus. De angst was weg. Dank U, Jezus !
In China was ik in de gelegenheid om weeshuizen bezoeken, die door Katholieke zusters beheerd worden. Bijzonder trof mij een van die huizen in het noorden van het land. Alle zusters daar waren jong. Hun werk bestond er uit om in de steek gelaten kinderen op te nemen en te verzorgen. Volgens de Chinese wet hebben de gezinnen slechts recht op één kind (hier en daar op twee). Als een kind vervolgens gehandicapt geboren wordt, dan willen de gezinnen een ander kind en ze leggen het gehandicapte kindje anoniem voor de deur van de zusters. In dit weeshuis zijn er evenveel zusters als kinderen en er zijn evenveel postulanten als zusters … Sommige kinderen lijden veel. Het is niet moeilijk in hen het gelaat te zien van de onschuldige en gekruisigde Jezus.
Nu we Goede Vrijdag naderen, dank ik God dat Hij me op die manier zijn Zoon in doodstrijd getoond heeft en ook de grootheid van de roeping van deze zusters, die Hem met zoveel liefde en toewijding verzorgen. Ze kennen de waarde van het lijden, dat aan de Vader wordt aangeboden samen met dat van Christus. Hun leven is als een permanente H. Mis. Daar waar de mens niet beschouwd wordt vanuit het perspectief van zijn eeuwigheid, maar enkel naar waarde geschat volgens zijn werelds rendement, zijn deze zusters een lichtend teken, een zon, die China verlicht. Moge hun voorbeeld ons inspireren in deze Goede Week en moge ons deemoedig gebed hen ondersteunen. Op een dag, in het eeuwig licht van God, zullen we met verrassing zien wie er onder ons hier op aarde de mooiste was en hoeveel genaden we te danken hebben aan het offer van deze, door de wereld misprezen en verworpen mede-verlossers.
3 – “Hij leeft. Hij bestaat werkelijk !”
In Signapur zag ik een vriend terug die ik op een dag in Medjugorje heb ontmoet: Pater Michaël Lim, een baby-priester (zo genoemd, omdat hij nog maar een maand gewijd is). Hij gaf een mooi getuigenis. Chinees van afkomst, in Singapur geboren, Boeddhist en wist niets van het Christelijk geloof en wilde er niets mee te maken hebben. Zijn oudere zus, Violet, werd als adolescent ernstig ziek en moest veel pijnlijke operaties ondergaan. Een ervan was bijna dodelijk, en haar toestand ging vlug achteruit. Aan een rolstoel gekluisterd, was ze oorzaak van veel zorgen in haar familie, die niet bij machte was om haar te helpen.
In juni 1995 vroeg Rose (katholiek) aan Michaël om haar mee te nemen naar een kerk waar een charismatische genezingsdienst zou zijn. Michaël ging akkoord. Hij was bereid om alles te proberen om zijn zus te helpen. Tijdens het gebed zat hij niet goed in zijn vel. Hij vond alles heel vreemd en zelfs belachelijk. De mensen baden voor elkaar, hieven de handen op zonder schroom, en loofden God met luide stem. Voor hem waren dat allemaal rare dingen. Hij vroeg zich af waar hij terecht gekomen was.
Rose vroeg hem te bidden tot Jezus, opdat Hij zijn Heilige Geest zou zenden door de priester, opdat deze Violet zou zegenen. Michaël begreep niets van deze woorden. Voor de eerste keer richtte hij zich echter tot Jezus en zei : “Laat haar lopen, en ik zal in U geloven ” De priester kwam bij hen en bad voor Violet. Toen zei hij: “Welnu, sta op!” Toen werden Michaëls ogen wijd van verbazing, totaal verstomd: Hij zag hoe Violet rechtop ging staan, en vervolgens door de kerk begon te lopen. Hij was verward tot in het diepste van zijn ziel en zei met verstomming: “My goodness ! He is alive ! He is real !” (Ongelofelijk ! Hij leeft ! Hij bestaat werkelijk !”) Hij begon te huilen en te huilen … Die dag veranderde zijn leven totaal. Het was een ommekeer van 180 º. Gretig begon hij zich te verdiepen in alles wat met het Katholieke geloof te maken had. Hij ontdekte de Bijbel. In minder dan 60 dagen verslond hij deze, van A tot Z. Hij kon er geen afstand van nemen. Hij las hem meerdere uren per dag, zoals een dorstige, die eindelijk levend water gevonden had om zich te laven en die er zelfs de ogen niet meer van kon afwenden. Zijn ziel verlangde zo naar de Levende God.
Natuurlijk eindigde het verhaal daar niet. Heel zijn familie liet zich daarna dopen. Michaël werd aangenomen op het seminarie op de leeftijd van 38 jaar. Hij werd priester gewijd afgelopen op 25 maart, het feest van Maria Boodschap. Hij zei tegen zijn parochianen: “Ik heb er 35 jaar over gedaan om God te vinden. U heeft hem echter gekregen bij uw geboorte. En wilt u, u nu van Hem ontdoen ? Luister naar mij: Laat Hem nooit los !” Ja, Jezus leeft. Met Pasen zullen we vieren dat we een God hebben, die niet gemaakt is door mensenhanden en die niet onbekwaam is om te redden, maar die werkelijk, echt levend is. En zijn naam is Liefde. Zijn Naam is “God redt”, Ieshua !
4 – De liturgische gedachtenis van de Zalige Johannes-Paulus II zal gevierd worden op 22 oktober, voor de bisdommen van Rome en Polen, volgens de Congregatie van de Goddelijke Eredienst. Het is de verjaardag van zijn inhuldiging, zes dagen na zijn verkiezing als Paus op 16 oktober 1978. Laten we niet vergeten dat het Johannes-Paulus II is, die ons Zuster Faustina gegeven heeft en haar prachtige boodschap. De noveen van de Goddelijke Barmhartigheid begint op Goede Vrijdag en eindigt op de zondag na Pasen, op het feest van de Goddelijke Barmhartigheid. Laat deze gelegenheid niet onbenut voorbij gaan. Onnoemelijke zegeningen werden voor deze tijd door Jezus beloofd aan de zuster.
Lieve Gospa. Uit medelijden en liefde hebt U deel genomen aan het lijden van uw Zoon Jezus
en aan de vreugde van zijn Verrijzenis !
Open onze harten voor zijn liefde opdat Hij in dit Paastriduum niet tevergeefs aan de deur
van ons hart zou kloppen, maar in ons trouwe vrienden zou vinden !
Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje april 2011