Medjugorje

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1 – Op 2 mei 2012 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis. Er was een grote menigte pelgrims aanwezig op de Podbrdo. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, met moederlijke liefde smeek ik: geef mij je hand, sta toe dat ik je leid. Ik ben een moeder en ik wil je redden van onrust, wanhoop en de eeuwige verdoemenis. Door zijn Kruisdood heeft mijn Zoon jullie zijn enorme liefde betuigd; Hij heeft zich opgeofferd voor jullie en jullie zonden. Ga niet zo door: verwerp zijn offer niet, maak zijn lijden niet erger door je zonden, sla de deuren van de Hemel niet zelf dicht. Mijn kinderen, verlies geen tijd. Niets is belangrijker dan eenheid in mijn Zoon. Ik zal jullie helpen, daar zendt de Hemelse Vader mij voor, zo kunnen we samen de weg van genade en redding tonen aan al diegenen die Hem niet kennen. Wees niet hardvochtig. Vertrouw op mij en aanbid mijn Zoon. Mijn kinderen, jullie kunnen niet zonder herders. Bid elke dag voor hen. Ik dank jullie.”

2 – Zullen jullie mij geloven? Op 27 april was er tijdens de H. Mis van 12.00 uur een man in de Franse Mis aanwezig. Jij heet Jean, van het eiland La Réunion (Dat ligt in de Indische oceaan). De avond ervoor had hij bij zijn groepje pelgrims getuigd van zijn bekering. Iedereen was er erg van onder de indruk. Het was namelijk zo dat hij was veroordeeld, na iemand te hebben vermoord, en kort geleden uit de gevangenis was ontslagen. Hier volgt zijn verhaal: Hoewel hij uit een Katholieke familie kwam, had Jean al vanaf zijn 14e het geloof, en de geloofspraktijk die daarbij hoort, opgegeven. Hij was aan de drugs geraakt en aan alcohol verslaafd, verkeerde in slecht gezelschap en leefde samen met zijn vriendin Jessica. In 2003, tijdens een hevige ruzie met een van zijn kameraden, Gilbert, voelde hij zich bedreigd, waardoor hij hem te hard sloeg. Gilbert was op slag dood. Jean werd veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf. Ondertussen was zijn vriendin in 2008 naar Medjugorje gegaan en zij maakte er een bekering door. Bij haar terugkeer leerde ze Jean, die nog steeds in de gevangenis zat, het rozenkransgebed. Tijdens de jaren in de gevangenis klampte hij zich vast aan dit gebed, wat voor hem niet altijd even gemakkelijk was. Hij hield het echter vol en gaf er zich, naar zijn eigen zeggen, rekenschap van dat “dit hem genas van de pijnen, die hij voelde in zijn hoofd en in zijn hart”. Hij begon ook de Bijbel te lezen. Nog een andere persoon sprak hem over de Rozenkrans en over Medjugorje. Op Goede Vrijdag, 6 april 2012, mocht hij de gevangenis verlaten en het eerste wat hij deed was te biecht gaan, na 17 jaar ver van de Kerk verwijderd te zijn geweest. Daarna vroeg hij om een H. Mis voor de zielenrust van Gilbert. Zijn grootste verlangen was om naar Medjugorje te gaan. Goedgeefse mensen betaalden de reis voor hem en op 27 april bevond hij zich tussen ons bij de H.Mis. Alléén de pelgrims van zijn groep wisten wie hij was en waar hij vandaan kwam. Tijdens de homilie nam de priester een ongewoon initiatief. Hij riep Jean bij zich en vroeg hem of hij met zijn getuigenis de bekering van de H. Paulus wilde illustreren, die blind was geworden, vervolgens daarvan werd genezen en daarna Christus volgde. Jean zei enkele eenvoudige woorden en keerde terug naar zijn plaats. En toen gebeurde er iets ongelofelijks: In de kleine kapel, op duizenden kilometers afstand van La Réunion, was op deze dag, op dezelfde tijd ook de familie van Gilbert bij de H. Mis; de familie van de man die door Jean vermoord was. Toen ze Jean bij de microfoon naast het altaar zagen staan, herkende ze hem meteen. Men kan zich de schok voorstellen. Die dag opende de Hemel zich in Medjugorje. Na de H. Mis zijn ze bij elkaar in de armen gevallen en hebben ze zich met elkaar verzoend, terwijl de tranen rijkelijk stroomden. Allen huilden van emotie en van vreugde, omdat ze de liefde van Jezus en Maria hadden ervaren, die hen uit deze hel wisten te verlossen. Ik zou dit gebeuren nooit hebben kunnen geloven, als ik niet zelf in deze H. Mis aanwezig was geweest.

3 – Keulen 2012. Ik zou hier graag melding willen doen van een mooi initiatief van de Kerk, waarvan we graag zouden willen dat er meer in de wereld zouden zijn. Zulk een initiatief trekt duizenden mensen aan, die ernaar verlangen om de waarheid te kennen en die zo vaak verloren rondlopen en in dwaling leven vanwege de tragische geestelijke woestenij van onze samenleving. In deze oases kunnen ze prachtig voedsel vinden, waardoor ze weer op adem kunnen komen en waaruit ze moed kunnen putten en waardoor hun geestdrift weer op pijl komt op hun weg van het geloof. Kardinaal Meisner, de Aartsbisschop van Keulen, en Pater Paul Maria Sigl van de gemeenschap “Familie van Maria” nodigen ons uit voor een grote gebedsdag rond de “Vrouwe van alle volkeren” op 23 juni.
Inlichtingen op www.de-vrouwe.info/nl

4 – Volk van Frankrijk, Nederland enz., lees aandachtig en meerdere keren de boodschap van 2 mei 2012 (zie boven), en vervang ”Lieve kinderen” door “Dierbaar volk van Frankrijk, van Nederland enz.” Deze boodschap zou niet beter van toepassing kunnen zijn geweest op onze huidige situatie. Ik laat het over aan de Heilige Geest ieder van u te inspireren omtrent de verhelderingen, die in deze boodschap te vinden zijn om onze weg te verlichten, die we met ons land moeten gaan. Het is ook goed ons sommige profeten in herinnering te brengen, die voor Frankrijk geleden hebben, bij het zien van hetgeen zich aankondigde.

Wie ons het meest nabij is, is Marthe Robin (1901-1981):

“Frankrijk zal zeer diep vallen, zei ze, veel dieper dan de andere landen omwille van haar hoogmoed en de slechte leiders, die het zelf heeft gekozen. Het zal met de grond gelijk gemaakt worden. Er zal niets meer zijn. Maar, in haar nood, zal zij zich God herinneren. Zij zal Hem aanroepen, en het zal de heilige Maagd zijn, die haar zal redden. Frankrijk zal dan haar roeping als “oudste dochter van de Kerk” terugvinden, ze zal de plaats van de grootste uitstorting van de heilige Geest zijn, en ze zal opnieuw missionarissen uitzenden over de hele wereld”.

Enkele profetieën van Maryam van Bethlehem (De kleine Arabische).

“Jezus vergelijkt Frankrijk met een rozenstruik. De rozenstruik zal gesnoeid worden met drie snoeischaren. Er zal enkel één tak overblijven en door deze tak zal God grote dingen doen. Frankrijk moet diep gezuiverd worden”. “Frankrijk, vraag vergiffenis, zei Jezus, vraag vergiffenis ...” Frankrijk heeft teveel goed gedaan in de missies, dat God het zou verlaten. Het zal heilig zijn, maar verdient het nog niet. Als het volk bidt en zich bekeert, zal de beproeving gering zijn. Anders zal het van de ene nederlaag in de andere terechtkomen”. Maryam zegt, dat God “zijn wonderen zal doen in Frankrijk” Maar Jezus zegt dat eerst “de zeef er zijn werk moet doen en dat Frankrijk tot niets moet worden, opdat Hij er aan het hoofd van het leger zou kunnen staan, zodat alle naties tegen elkaar zullen zeggen: “Waarlijk, het is de Allerhoogste, die aan het hoofd staat van Frankrijk. Ze zullen het allemaal zeggen, als uit één mond, met één stem, op dezelfde toon, zelfs de ongelovigen”.

Of Filiola, deze grote en eenvoudige mystica uit de streek van Parijs (1888-1976).

“De vijand wint terrein. Alles had anders kunnen zijn. Maar de Kerk zal triomferen, ondanks Satan en zijn trawanten … Ik heb de dood in het hart vanwege Frankrijk”. (17-06-1975) “Frankrijk zal een zware slag te verduren krijgen. Het Hart van Jezus is er zo gehoond, de Heilige Mensheid van Jezus is er zo vervormd, en Hij wordt er verscheurd door de zijnen.” (29-04-1974) “Frankrijk zal lijden, door haar gebrek aan geloof in Jezus, in zijn Heilig Mens-zijn. Frankrijk zal vernederd worden, haar hoogmoed zal veel doen lijden … maar Jezus zal heersen, door Zijn Heilig Mens-zijn. Het ogenblik is daar. De wereld weet niet waarheen zich te wenden. Men zoekt een plek waar men zich kan toevertrouwen. Men verdedigt zijn welzijn op een verkeerde manier en de zielen gaan verloren.” “Zeer weinig in aantal zijn de getrouwen van Jezus, die trouw zijn aan zijn Geest, aan zijn Liefde. Maar Jezus bouwt met hen. Jezus laat me zulk een mooi licht zien, dat een onmetelijke kracht in zich draagt. Hoe vertroostend is dat. Jezus zoekt verloren zielen die in de modder liggen, om hen te bekleden met zijn Liefde, om hen te leiden, hen het leven te geven, zijn Leven. Jezus zal regeren door deze kleinen. Met deze kleine zielen zal Jezus zijn Kerk opnieuw opbouwen, die zo lijdt. De Geest van Jezus zal regeren in zijn Kerk, die men zo heeft verscheurd”. (13-05-1974) “Frankrijk doorboort mijn Hart, door haar gebrek aan geloof in Mij … Ik zou vooral Frankrijk willen redden, dat me dierbaar is … Ik heb Frankrijk gekozen om mijn Hart te troosten: Men rukt het echter uit Mij, men scheurt het van me af, dat is wat men er met Mij doet.” (18-04-1974). “Frankrijk hoort Mijn stem niet, noch de stem van mijn moeder, die spreekt, die oproept … Men verliest de kostbare tijd, die ik hen gun om Mij te leren kennen. Ik heb Frankrijk gekozen om me te doen kennen”. (Filiola, Chemin de lumière. Uitgeverij Pierre Téqui)

Lieve Gospa, u zegt ons:
“Lieve kinderen, ik heb jullie nodig. Zonder jullie kan ik de wereld niet helpen.”
Wij willen u niet in de steek laten. Te meer omdat wijzelf, u meer dan ooit nodig hebben. Wij geven u onze handen om met u mee te gaan, maar hou ons nog sterker vast.

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje
mei 2012.

AANKONDIGING:
Pater Petar LJUBIĊIĊ en de ziener Ivan DRAGIĊEVIĊ komen naar Vlaanderen -
Op zaterdag, 16 juni 2012 voor de West-Vlaamse Medjugorje-dag in de Godelieve-Abdij te Gistel , ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van de gemeenschap “Moeder van Vrede”.

Het programma begint om 14.30 u. :
Rozenhoedje – Getuigenissen van jongeren uit het Cenacolo – Toespraak van Pater Petar – Toespraak van Ivan – Rozenhoedje en verschijning –
19.00 u. Eucharistie en geleide aanbidding. -

Op zondag, 17 juni 2012 voor de Kempense Medjugorjedag in de kerk van St. Albertus te Genk-Zwartberg, ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van de gebedsgroep uit Winterslag.
Het programma begint om 12.30 u. : Rozenhoedje – Getuigenissen van jongeren uit het Cenacolo –Toespraak van Pater Petar –
15.45 Eucharistie en aanbidding –
17.15 Toespraak van Ivan – Rozenhoedje en Verschijning.

IEDEREEN IS HARTELIJK WELKOM

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1 – Op 2 april 2012 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, als Koningin van de Vrede wil ik jullie vrede geven, mijn kinderen, echte vrede, die komt door het Hart van mijn Goddelijke Zoon. Als moeder bid ik, dat wijsheid, nederigheid en goedheid mogen gaan heersen in jullie hart - dat de vrede moge heersen - dat mijn Zoon moge heersen. Wanneer mijn Zoon in jullie hart zal heersen, zullen jullie anderen kunnen helpen om Hem te leren kennen. Wanneer de hemelse vrede in jullie zal heersen, zullen zij die op de verkeerde plaats naar vrede zoeken en zo mijn moederlijk hart pijn berokkenen, de hemelse vrede herkennen. Mijn kinderen, groot zal mijn vreugde zijn, als ik zie dat jullie mijn woorden aanvaarden en mij willen volgen. Wees niet bang, jullie zijn niet alleen. Geef mij jullie handen, ik zal jullie leiden. Vergeet jullie herders niet. Bid, dat zij in gedachten altijd bij mijn Zoon zijn, die hen geroepen heeft om Zijn getuigen te zijn. Ik dank jullie.”

2 – Jaarlijks enkel één H. Mis ? Velen onder ons zijn nog niet op de hoogte van een heel mooi en verrassend element uit de geschiedenis van Medjugorje. Ik ben blij u dat vandaag te kunnen meedelen, omdat het rechtstreeks in verband staat met de Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid. Meer dan vier eeuwen aaneensluitend heersten de Turken in Bosnië-Herzegovina (van 1463 tot 1873). De Christenen werden er in deze periode zwaar vervolgd en werden verplicht zich tot de Islam te bekeren. Volgens de afgezant van de Paus, Peter Masarecchi, werden zo 40000 tot 50000 Katholieke Kroaten uit Midden-Bosnië in 1624 verplicht zich te bekeren tot de Islam. (Dat is de oorzaak van de aanwezigheid van Moslims in dit land. Oorspronkelijk zijn het in feite ex-Christenen). De toenmalige overheid verbood de Katholieken om de H. Mis te vieren. Zo ontstond er een soort geheim Christelijk leven in het verborgene, te vergelijken met dat van de Christenen in de eerste eeuwen van het Christendom te Rome, waar de christenen een verborgen leven leidden in de catacomben, en wat men ook nu nog tegenkomt in sommige landen, zoals bijvoorbeeld China.

Er was, goddank, een uitzondering op de regel. De Christenen kregen toestemming om één H. Mis in het jaar te vieren, op een welbepaalde plaats, ver weg van alles en iedereen, ergens in het land. Ook de datum van deze H. Mis was vastgesteld: de eerste zondag na Pasen, de dag die Jezus later koos als het Feest van de Goddelijke Barmhartigheid, volgens de openbaringen aan de heilige Zuster Faustina Kowalska. De Christenen, die in die tijd erg vurig waren, aarzelden niet om met duizenden en duizenden te voet naar deze plaats te gaan. Ze liepen dagen en nachten onder alle mogelijke weersomstandigheden (april is het regenseizoen). Ze trotseerden de gevaren van de grote wegen, om deze H. Mis te kunnen bijwonen en ten minste één maal per jaar “Jezus te ontmoeten”, aanwezig in de H. Hostie. Deze bedevaart was voor hen de bron van hun kracht en hoop, en hun vreugde en licht in de nacht van de vervolgingen.

We weten het, in Gods bedoelingen ligt een plan besloten. Als we in de Hemel zijn aangekomen, dan zullen we in staat zijn om de achterkant te zien van het tapijt, dat de Heer in de wereld aan het weven is met zijn Goddelijke Barmhartigheid en zullen we ook echt weten hoezeer we met elkaar verbonden zijn door de gemeenschap van de heiligen. Dan zullen we ontdekken hoe bepaalde gebeurtenissen, die ons volkomen nieuw lijken, diepe wortels hebben in het verleden, in het hart van meerdere generaties van gelovigen die gebeden hebben en die hebben geleden. Die zelfs hun bloed voor hun geloof hebben vergoten. Soms gebeurt het, dat God iets van zijn mysterieuze plannen onthult en een verrassende continuïteit in zijn keuzen aan de dag legt.

Deze gezegende plaats, waar deze duizenden lijdende Christenen hun jaarlijkse H. Mis vierden, was geen andere dan de met stenen bezaaide velden van Medjugorje, toen nog zeer ruw, juist daar waar nu het kerkhof is van Kovacica (waar Pater Slavko begraven ligt), op enkele meters van de huidige kerk, waar duizenden bedevaarders deze dagen opnieuw bijeenkomen.

Moet men dan verbaasd zijn, dat er stromen van genaden over dit dorp neerkomen? Is onze God niet prachtig?

3 – 15 daagse reis in Azië. De week voor de Goede Week ben ik naar Maleisië, Indonesië en China geweest. Het is goed mogelijk dat deze Christenen op een dag ons afvallige Westen zullen komen evangeliseren, dat aan het vervallen is in het meest gevaarlijke heidendom.

Zo, bij voorbeeld, kan men in China, waar de wet maar één kind toelaat per gezin, zich menselijkerwijze de problemen voorstellen waar de ouders mee te kampen krijgen, wanneer hun enige zoon priester wil worden… Toch is het hun trots een zoon te hebben die priester is, omdat ze Christus boven alles liefhebben. Ten zuiden van Peking zijn er weinig families, die onder hun nabestaanden geen martelaar hebben. En toch laten ze zich elk jaar met duizenden dopen. Jezus is hun echte schat. Een gezin waar toch twee zonen waren geboren, aanvaardde met vreugde dat God hen toch twee zonen had geschonken, en beide zonen voelde zich geroepen tot het priesterschap. De ouders vertrouwen erop, dat God in hun oude dag zal voorzien, als ze zich aan Hem toevertrouwen. Dat is te bewonderen, als men de economische toestand van de streek kent, waar dit gezin woont. Ze weten dat een priester duizenden kinderen heeft, namelijk alle zielen die hij door zijn bediening naar God leidt.

In een ander land, waar de geboorten niet beperkt zijn en waar het leven gemakkelijker is, zei een Katholieke moeder ons: “Ik heb drie zonen, maar ik wil niet dat een van hen priester wordt”. Ze weet niet wat ze zich ontzegt. Laten we God bidden, dat Hij haar hart zou mogen verlichten. Dat ze zich zou verheugen vanwege de buitengewone eer voor heel haar gezin, als God een van haar zonen zou roepen. Een eer voor de levenden en voor de kinderen die nog geboren zullen worden. En dat ze de priesterroeping van haar zoon zou steunen, zoals Barbara Stepinac deed bij haar zoon Alois, die door Johannes Paulus II werd zalig verklaard. Zulke moeders heeft God nodig. Hij roept tegenwoordig evenveel mannen en vrouwen, als in het verleden. Weinigen echter antwoordden, omdat de gezinnen de zachte stem van Christus in het hart van de kinderen smoren. Satan probeert het beeld van de priester te vernietigen, door de zonde van sommigen in de media breed uit te meten, waardoor men de heiligheid en de heldhaftige zelfgave van zoveel priesters vergeet. Deze gezinnen, zoals wij allen, wensen dat de zegen van God over henzelf en hun kinderen zou neerkomen en daar doen ze goed aan. Dat ze dan de deur wijd openzetten voor Hem, die de bron is van alle zegen en die er zo naar verlangt zich aan ons te geven door zijn priesters. Zijn zij niet een andere “Christus” als ze ons de sacramenten toedienen?

4 – Onze priesters, onze schatten, onze ladders naar de Hemel. Tijdens de noveen van de Goddelijke Barmhartigheid, de 2de dag, bidden we voor onze priesters. De woorden van Jezus tot Zuster Faustina zijn dan de volgende: “Leid vandaag alle priesters en kloosterzusters naar me toe en dompel ze in de afgrond van mijn Barmhartigheid. Ze geven me de kracht mijn bitter lijden te doorstaan. Als door kanalen, zal ik door hen Mijn Barmhartigheid over de hele mensheid uitgieten”.

Op 18 maart 2011 eindigt de Gospa haar boodschap aan Mirjana als volgt: “Door mijn moederlijke liefde zal ik jullie tonen wat ik van ieder van jullie verwacht, wat ik van mijn apostelen verwacht”. En vervolgens, terwijl ze ons uitnodigt voor haar zonen, de priesters, te bidden, voegt ze er aan toe: “Nogmaals leg ik er de nadruk op: met hen, zal ik overwinnen.”

Ook aan de Zalige Maryam van Bethlehem “De kleine Arabische” gaf Jezus bijzondere boodschappen voor de priesters. Vele priesters zagen hun leven veranderen, op het moment dat ze deze boodschappen begonnen te leven. “Ik verlang vurig, dat de priesters elke maand een H. Mis opdragen ter ere van de Heilige Geest. Wie deze H. Mis opdraagt of ze bijwoont zal door de H. Geest zelf geëerd worden. Hij zal het licht hebben, de vrede, hij zal zieken genezen en hen, die slapen, opwekken”.

5 – Meer dan ooit hebben de priesters onze bescherming nodig. Ze zijn immers het eerste doelwit van Satan. Toen God hem verplichtte om aan Maryam van Bethlehem zijn valstrikken en technieken te onthullen, bekende Satan haar: “Voor ons (de duivels) is het overwinnen van een priester of een kloosterzuster meer dan het verderven van heel een stad”. Duizenden zielen zijn inderdaad op mystieke wijze op de eerste plaats aangewezen op de priesters, en ook op de godgewijde zielen. Alleen al door zijn dagelijkse H. Mis op te dragen, trekt één trouwe priester een menigte zondaars naar Jezus, naar het heil dat Hij brengt. De vijand kent heel goed de inzet voor de zielen, hij wordt door de macht van de priesters geterroriseerd en wil hen vernietigen. Daarom hebben ze zozeer onze gebeden nodig. Dat ze met heel hun hart de hand van Maria vast zouden nemen, want zo zullen ze veiligheid zijn.

Marthe Robin (Van wie het zaligverklaringsproces bezig is) bad als volgt: “O mijn God, houd alle priesters op Uw heilige weg, laat niet toe dat de verleidingen van de wereld en de verlangens van het vlees ook maar de minste aantrekking zouden hebben op hen. Maak dat ze allen meer en meer apostelen zouden zijn, meer onwrikbaar in hun geloof, trouw aan hun bediening en dat uw aanbiddelijke Wil steeds ten volle in hen zou verwezenlijkt worden.

Lieve Gospa, U bent de Moeder van de Hogepriester bij uitstek.
Leg in ons hart dezelfde liefde die in uw hart brandt voor uw uitverkoren zonen.
Verander elke veroordeling in voorspraak en elk wantrouwen in barmhartigheid!

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje
april 2012.

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1 – Op 2 maart 2012 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

Lieve kinderen, vanuit Gods onmetelijke Liefde kom ik bij jullie en blijf ik jullie voortdurend leiden tot in de armen van mijn Zoon. Met een moederlijk hart smeek ik jullie en herinner ik jullie met aandrang, mijn kinderen, hoe groot het belang van bekommernis is om wie mijn Zoon nog niet kennen: mogen dat voor jullie op de eerste plaats komen. Sta niet toe dat zij, kijkend naar jullie en jullie leven, niet het verlangen voelen opkomen om Hem te leren kennen. Bid tot de heilige Geest opdat jullie het onmiskenbare zegel van mijn Zoon zouden mogen dragen. Bid dat jullie apostelen van het goddelijke licht zouden kunnen zijn in deze tijd van duisternis en wanhoop. Dit is een tijd waarin jullie op de proef gesteld worden. Ga met me mee, met de rozenkrans in de hand en een hart vol liefde. Ik breng jullie naar Pasen in mijn Zoon. Bid voor de priesters - zij die door mijn Zoon uitverkoren werden - opdat zij altijd door Hem en in Hem mogen leven. Ik dank jullie.

2 – Apostel zijn van het goddelijk licht ? Het is mogelijk… Tijdens deze gezegende Vastentijd verlaten we ons geheel op de Goddelijke Barmhartigheid om ons te laten zuiveren. Giulia gaf hierover een heel mooi en bemoedigend getuigenis. Ze was een gelukkige Italiaanse grootmoeder, maar tussen haar zoon en haar niet gelovige schoondochter was de relatie zo slecht geworden, dat een echtscheiding niet meer was te voorkomen. Giulia vertelde:

“De verschrikkelijkste periode van mijn leven was de vijf jaar van het proces van de scheiding tussen mijn zoon en zijn vrouw, wegens onenigheid. Hoe meer tijd er verstreek, hoe slechter de zaken er voor kwamen te staan. Op het moment van de scheiding kwam er een lawine van verwijten van de kant van Sonia op mijn zoon neer. Ik wil hierover verder geen bijzonderheden vermelden. Het ergste was echter dat ze hun kind Manuele, mijn kleinzoon, betrokken in deze helse neerwaartse spiraal. Meerdere keren werd hij door de Sociale Dienst ondervraagd en onderworpen aan, voor een jongetje van die leeftijd, onmenselijke psychologische tests. Hij leed hier erg onder en voelde zich verscheurd tussen de liefde voor zijn vader en voor zijn moeder. Het ging zo ver, dat hij gedwongen werd dingen te zeggen, die hij niet wilde. Ik leed daar heel erg onder, en ik moest er soms om huilen vanwege de innerlijke pijn die ik erdoor ondervond, waardoor ik soms ook verwensingen uitte naar mijn schoondochter.

Tijdens een H. Mis, op het moment dat de priester ons uitnodigde om elkaar de vrede te wensen, heb ik een teken van vrede gegeven aan de mensen in mijn omgeving. Toen sloot ik mijn ogen en met een enorme inspanning van mijn wil, vroeg ik Jezus om mij te helpen. Inwendig stelde ik me mijn schoondochter voor. Vervolgens, ondanks de hevige weerstand die ik binnen in mij voelde, heb ik haar vergiffenis gevraagd, omdat ik haar had beledigd en heb ik haar vergiffenis geschonken voor al die keren dat ze mijn hart pijn had gedaan. Toen heb ik haar in gedachte omhelsd en zei tegen haar: “Ik geef je de vrede van Jezus. Moge de vrede van Jezus in je geest zijn en in je hart.”

Vanaf dat moment heb ik dat gebed elke dag herhaald bij de vredeswens in de H. Mis. Verschillende maanden heb ik dat volgehouden. Geleidelijk aan verminderde mijn haat en mijn wrok jegens haar en uiteindelijk zijn deze geheel verdwenen. De verandering was ongelofelijk. Mijn zoon vroeg: “Mama, hoe doet u het om Sonia niet meer te haten?” Ik antwoordde: “Luigi, ik bid…” De scheiding is nu uitgesproken, en Sonia komt af en toe eens bij mij langs. We begroeten elkaar vriendelijk en zoenen elkaar en spreken rustig over de kleine Manuele. Het is God, die dat heeft gedaan. En, als Hij dat voor mij heeft gedaan… wil en zal Hij dat ook voor jou doen.”

3 – De zienster Marija is terug uit Libanon. Op 10 en 11 maart heeft Marija gebeden en getuigd voor 60.000 mensen in het Forum van Beyrouth in Karantina. Er waren mensen van alle godsdiensten van Libanon aanwezig. Het was een uitzonderlijk gebeuren in dit land, dat zo dikwijls besmeurd werd door het bloed van de ruzies tussen de Christenen en de Moslims. Tijdens het Rozenkransgebed kreeg Marija, twee opeenvolgende dagen, in het openbaar een verschijning van de heilige Maagd. Tijdens deze verschijningen beval Marija heel het Libanese volk aan bij de heilige Maagd en vroeg haar het te zegenen en ook alle mensen, die ze in hun hart droegen. Zondag vroeg Marija aan de heilige Maagd of ze een woord had voor hen. De heilige Maagd gaf toen de volgende boodschap aan de Libanezen: “Vergeet niet dat ik jullie Moeder ben en dat ik van jullie houd.” Een mooie uitdrukking van het belangrijkste.

4 – Van de bevruchting tot de geboorte… Ik kan het niet nalaten om aan iedereen de raad te geven een prachtige film te bekijken en te verspreiden, die duidelijker dan ooit het begin toont van het menselijk leven in de moederschoot. Van het moment af van de bevruchting tot aan de geboorte. Om deze ongelofelijk mooie opname te kunnen maken heeft men een nieuwe fascinerende spitstechniek gebruikt, die aan de uitvinders ervan de Nobelprijs voor de Vrede heeft bezorgd. Zie (klik) : Alexander Tsiaras: Van conceptie tot geboorte Hoeveel abortussen zouden er vermeden worden, als men dit document zou tonen aan alle adolescenten, die tegenwoordig verstoken blijven van de waarheid over het menselijk leven. In plaats daarvan worden hen voorbehoedsmiddelen en morning-after pillen gegeven en hen de verwoestende ingreep van een abortus voorgesteld alsof en de gewoonste en normaalste zaak van de wereld is.

5 – Sint Jozef zoekt werk. Op 19 maart zullen we het feest vieren van deze grote heilige, de echtgenoot van de Moeder Gods. Jaarlijks vraag ik hem om te mogen getuigen van zijn grote tederheid voor de kinderen van God en beloof hem daarbij hem beter te doen kennen en te doen beminnen. En dat lukt.

Dit jaar wil ik u een gebeurtenis vertellen, dat me werd verteld door mijn vriendin Anne: “Bij mijn terugkeer uit Medjugorje, zat ik in het vliegtuig naast een man, die eveneens uit Medjugorje terugkeerde, samen met zijn familie. John heeft veel kinderen en in Ierland is het moeilijk om werk te vinden. Hij vertelde me dat een vrouw hem op een zekere dag sprak over de Heilige Jozef en over een bepaalde noveen “De mantel van de heilige Jozef”. Ze had hem aangeraden deze noveen te bidden en had hem er van verzekerd dat de heilige Jozef hem aan werk zou helpen. Haar doel was om, zowel aan haarzelf als aan hem, te bewijzen dat de heilige Jozef wel degelijk machtig is.

John was niet zo vurig, maar zijn vrouw bad voor heel het gezin. Hij zei tegen zijn vrouw dat hij deze noveen zou bidden om te zien of “al die gebeden wel hielpen”.

Na de noveen vond hij werk, maar hij dacht dat het enkel om een samenloop van omstandigheden ging. Hij hield niet erg van zijn werk en na een zekere tijd kwam hij de vacature voor een andere, meer interessante baan op het spoor. Hij zond zijn Curriculum Vitae en werd uitgenodigd om de donderdag erop op gesprek te komen. Hij besloot opnieuw een noveen te bidden tot de heilige Jozef, “voor de zekerheid”, om te zien of het deze keer ook zou lukken. Aan het einde van het onderhoud, zei de ondernemer: “We hebben zoveel sollicitanten voor dit werk, dat u niet voor de dinsdag van de volgende week nieuws kunt verwachten”. ”Geen probleem”, antwoordde de man, maar diep in zijn hart verlangde hij dat werk te krijgen.

Terwijl hij naar huis reed, (twee uur te gaan), zei hij tegen de heilige Jozef: “Wat gaat u voor mij doen ? Ik hou zo van dat werk…” Terwijl zijn gedachten zo door zijn hoofd dwarrelden, ging plotseling zijn telefoon. De man, met wie hij een onderhoud had gehad, belde: “John, ik wil u zeggen dat u deze baan krijgt. We wachten niet tot volgende week om de andere kandidaten te ondervragen. We willen u hebben.” John was zo verbaasd, dat hij zijn wagen aan de rand van de weg parkeerde om eens diep te ademen, omdat hij zo beefde. Hij kon niet nalaten het volgende te zeggen: “Heilige Jozef, ik sta versteld van u. Dank u.” Onmiddellijk belde hij naar zijn vrouw om haar heel het gebeuren te vertellen. Nooit heeft hij nog getwijfeld aan de machtige hulp van de heilige Jozef en hij kan het niet nalaten het aan iedereen te vertellen. Als hij vroeger de positieve antwoorden toeschreef aan een samenloop van omstandigheden, is hij nu overtuigd dat de heilige Jozef zijn gebeden verhoort. Nu is John een van de grootste “fans” van Sint Jozef. Hij heeft zijn bescherming aan de lijve ondervonden en de vruchten van diens voorspraak bij God. Heilige Jozef, bid voor ons. Bid vooral voor de vaders. U kent hun zorgen …

Lieve Gospa, blijf ons verder uitnodigen.
Het is in de omhelzing van uw Zoon,
dat we de Vastentijd willen beleven om ons beter te laten omvormen.
Laat er ons er niet aan ontkomen.

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje
maart 2012.

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje
februari 2012.