Dierbare kinderen van Medjugorje, Geprezen zijn Jezus en Maria! 1 Op 2 oktober 2014 had Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, in aanwezigheid van een grote menigte. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door: "Lieve kinderen, met moederlijke liefde smeek ik jullie: heb elkander lief. Moge in je hart in de eerste plaats liefde voor de Hemelse Vader en voor je naaste te vinden zijn. – meer dan voor wat ook ter wereld, zoals mijn Zoon van bij het begin verlangde. Mijn kinderen, begrijpen jullie de tekenen van deze tijd niet? Begrijpen jullie niet dat alles om jullie heen, alles wat gebeurt, het gevolg is van een gebrek aan liefde? Zie in dat de redding schuilt in de echte waarden. Aanvaard de kracht van de Hemelse vader, heb Hem lief en breng Hem eer. Treed in de voetsporen van mijn Zoon. Jullie, mijn kinderen, mijn beminde apostelen, komen altijd weer samen bij mij, omdat jullie dorst hebben. Jullie dorsten naar vrede, liefde en geluk. Drink uit mijn handen. Mijn handen schenken jullie mijn Zoon, die de bron is van helder water. Hij zal je geloof weer tot leven brengen en je hart zuiveren, omdat mijn Zoon houdt van zuivere harten, en zuivere harten houden van mijn Zoon. Alleen zuivere harten zijn nederig en standvastig in het geloof. Mijn kinderen, een dergelijk hart zoek ik bij jullie. Mijn Zoon heeft mij gezegd dat ik de moeder van de hele wereld ben. Ik verzoek hen die mij als moeder aanvaarden: help mij met je leven, gebed en offer, opdat al mijn kinderen mij als moeder zouden aanvaarden – zo kan ik ze naar de bron van het zuivere water leiden. Ik dank jullie. Mijn kinderen, wanneer jullie herders je met hun gezegende handen het Lichaam van mijn Zoon aanreiken, dank mijn Zoon dan altijd in je hart voor Zijn offer, en voor de herders die Hij jullie steeds opnieuw schenkt." 2 – De Romeinse synode. Om de familie te redden reikt Maria ons al sinds 33 jaar een geneesmiddel aan. Ze zegt: “Satan wil, als nooit tevoren, de gezinnen vernietigen”. “Het eerste plan van Satan is om de gezinnen te gronde te richten” (Zijn tweede plan is de vernietiging van de Kerk). En ook: “Lieve kinderen, het gebed in het gezin is de enige remedie om de wereld van vandaag te genezen”. Maria nodigt ons uit elke dag samen te bidden in het gezin, samen met onze familieleden. Waarom is het gebed in het gezin zo krachtig? Jezus zegt het in het Evangelie: “Als twee of drie samen komen in mijn Naam, dan ben Ik in hun midden”. Als we elke dag samen bidden in ons gezin, dan verblijft Jezus bij ons en kan Hij zijn goddelijk werk van herstel tussen ons verwezenlijken. Met Hem als de aanwezige onder ons, zouden er zoveel onoplosbare situaties vermeden kunnen worden, zoveel tranen, zoveel drama’s, zoveel echtscheidingen en zoveel wanhoop voorkomen kunnen worden. Maria zegt: “Het doel van het gebed in het gezin is om Jezus te laten komen onder ons”. Gods Woord is LEVEN en als we leven willen hebben in onze gezinnen, het ware leven, het leven dat liefde verwekt, respect, vergeving, vrede …, dan moeten we de gever van het leven verwelkomen in het hart van ons gezin. “Lieve kinderen, geef mijn Zoon Jezus de eerste plaats in je gezin, zo zullen jullie met Hem een veilige weg gaan.” Dat is de sleutel van de veiligheid, die iedereen zoekt en die zo intens ontbreekt in onze gezinnen. “Lieve kinderen, jullie zoeken het geluk daar waar jullie het verspelen”. Het echte geluk heeft een voornaam: Jezus. We zullen de dingen niet voor elkaar krijgen zonder Hem en zonder het gebed, hoezeer we het ook proberen. Ik weet niet tot welk besluit de synode zal komen. Ik bid dat onze maatschappij en de hele Kerk God zijn juiste plaats zou geven: de eerste dus, om zo te voorkomen dat men tijd verliest met nepoplossingen. “Vernieuw het gebed in het gezin, dat de kinderen samen zouden bidden met de ouders en de ouders met de kinderen, omdat zo, verenigd in gebed, Satan niets tegen jullie kan beginnen”. 3 – Doudou. Een van onze geliefde broeders heeft ons na een lange periode van ziek zijn verlaten, Jean-Francois Callens, Doudou genaamd. Hij was piloot voordat hij intrad in de Gemeenschap van de Zaligsprekingen. Verteerd door het Woord van God, blonk hij uit in het evangeliseren. Heel veel Fransen kennen hem. Hij had voor zijn vrienden een boodschap nagelaten om te lezen, voor het moment dat hij in de Hemel zou zijn geboren. Ik denk dat deze boodschap voor ieder van ons is bestemd. Dit is zijn boodschap: “Gegroet beste vrienden. Ik ben zojuist in de hemel aangekomen (op 14 oktober om 22.33 uur). Hoewel ik heb geprobeerd om me het woord eigen te maken van de heilige Paulus aan Timoteüs : “Ik heb de goede strijd gestreden, de wedloop voleind, het geloof bewaard” (2 Tim.4,7), vraag ik u toch: houd niet op om voor mij te bidden. Het kan nog zijn dat ik in quarantaine ben en bovendien maakt u daarmee mijn voorspraak voor u mogelijk (KKK 958). En, ik beloof het u, ik zal alles doen wat ik kan voor ieder van u. Ik vertrouw u mijn Eveline toe, ze is nu echt weduwe, zonder kinderen hier beneden, zonder verwanten. “Want de tranen van de weduwe stromen langs haar wangen en zij kermt over de man, die ze doet stromen (Jezus Sirach 35,18). Ik vraag diep en oprecht vergiffenis aan iedereen, omdat ik niet voldaan heb aan wie ik had moeten zijn, rekening houdend met de genaden, waar ik misbruik van heb gemaakt. Zet dat op rekening van mijn onkunde en temperament en schrijf dat niet toe aan de bedoeling wie dan ook te kwetsen. Ik ben vertrokken zonder dat u mij nog iets verschuldigd was, scheld me om Gods liefde mijn schulden aan u kwijt. Nu begint het echte leven, eindelijk. Verheug u daarover samen met mij. Ik zal Maria voor u omhelzen, zo snel mogelijk, hoop ik. Ik zeg niet tegen u “tot snel weerziens”, daarmee zou ik u misschien schrik aanjagen. Maar als u eens wist waar ik terecht ben gekomen … Adieu dus. JFC (Doudou) 4 – Allerheiligen nadert. In plaats van ons bezig te houden met grijnzende pompoenen of heksenverhalen, die subtiele virussen die de harten van de kinderen vergiftigen, zouden we hun hartjes kunnen opwekken met heiligen levens (DVD, CD, films, stripverhalen …) en putten uit de schatten, die ons door de Kerk worden aangereikt. De kinderen vinden dit leuk. De heiligen zijn hele werkelijke wezens, vol kracht en inspiratie. Door hun voorbeeld zijn ze voor ons echte springplanken om in het hart van God te duiken en helpen ze ons zo om onze eigen heiligheid te laten groeien, waarvoor de Schepper ons van alle eeuwigheid heeft gedroomd. Maria zegt dat “God ons de gave van de heiligheid heeft gegeven”, ze zegt niet dat Hij ons de gave van de heiligheid zal geven in de toekomst. Nee, de gave is er al. Het is aan ons om haar te bemachtigen. Er zijn twee manieren om een geschenk te bekomen: 1- Ik krijg een doos chocolade, ik bedank en vergeet de doos ergens in een kast. 2- Ik krijg de doos, dank en eet de chocolade op. In beide gevallen heb ik een geschenk gekregen, maar alleen in het tweede geval maak ik er gebruik van. Zo is het ook met de heiligheid, we hebben er het geschenk van ontvangen al vanaf onze ontvangenis, maar wat doen we ermee? De kleine Thérèse vertelt ons een gebeurtenis, die ons laat zien hoe ze voor de heiligheid had gekozen in het dagelijks leven. Er was in haar Karmel een zuster, die de kunst verstond haar in alles op de zenuwen te werken en voor wie ze een natuurlijke afkeer had. Maar Thérèse had de weg van de heiligheid gekozen. Zo besloot ze om deze zuster echte liefde te betonen, die niet bestond uit gevoelens, maar uit daden. Ze schreef: “Ik heb er me op toegelegd voor deze zuster te doen wat ik zou doen voor de persoon, die ik het meest liefheb. Elke keer als ik haar ontmoette, bad ik voor haar tot de goede God en bood ik Hem al haar deugden aan en al haar verdiensten (…). Ik bad niet alleen voor deze zuster, die me zoveel strijd berokkende, maar ik probeerde om haar alle mogelijke diensten te bewijzen en als ik de bekoring had om haar op een onaangename wijze te antwoorden, dan deed ik mijn best om haar mijn mooiste glimlach te tonen en trachtte ik het gesprek een andere wending te geven. Vaak tijdens de werkuren, als mijn strijd te hevig was, vluchtte ik als een deserteur. Daar ze geen flauw benul had van mijn gevoelens voor haar, heeft ze ook nooit enig vermoeden gehad van de redenen van mijn handelen en was ze er van overtuigd dat haar karakter mij beviel. Op een dag, tijdens de recreatie vroeg ze me, duidelijk tevreden, ongeveer het volgende: “Zuster Thérèse van het Kind Jezus, zou je me eens willen zeggen wat je zozeer aantrekt in mij? Altijd als je naar me kijkt, glimlach je naar mij”. Ah, wat me aantrok was Jezus, verborgen in het diepste van haar ziel … Jezus maakt zoet wat het meest bitter is” (Geschiedenis van een ziel)
Lieve Gospa, uw lessen zijn helder. Wij danken u dat u ze ons met zoveel geduld geeft ! Help ons ze te begrijpen en zo onze families in veiligheid te brengen onder uw moederlijke mantel.
Zr. Emmanuel Vertaald uit het Frans © Enfants de Medjugorje oktober 2014
|