Medjugorje

Maria Koningin van de Vrede

Nieuwsbrieven 2020

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel.

Medjugorje, 16 december 2020

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria,


1. Op 25 november 2020 heeft de zienster Marija Pavlovic tijdens haar verschijning de volgende maandelijkse boodschap ontvangen:

Lieve kinderen! Dit is de tijd van liefde, van warmte, van gebed en van vreugde. Bid, lieve kinderen, opdat de Kleine Jezus in je hart geboren mag worden. Open je hart voor Jezus die zich aan ieder van jullie geeft. God heeft mij gezonden om in deze tijd vreugde en hoop te zijn, en ik zeg jullie: zonder het Kind Jezus heb je geen tederheid en geen gevoel van de Hemel, verborgen in de Pasgeborene. Dus, lieve kinderen, werk aan jezelf. Door de Heilige Schrift te lezen zul je Jezus’ Geboorte en de vreugde van de eerste dagen ontdekken, zoals Medjugorje die aan de mensheid heeft gegeven. De geschiedenis zal waar zijn, die zich ook vandaag in en rondom jullie herhaalt. Werk en bouw aan vrede door het Sacrament van de Verzoening. Verzoen je met God, lieve kinderen, en jullie zullen de wonderen om jullie heen zien. Bedankt dat jullie mijn oproep beantwoord hebben.

2.
Een kind op de trap. Omdat het Kerstfeest nadert, wil ik hier twee concrete taferelen schetsen van het kindje Jezus, omdat Hij zich vaak heeft getoond aan verschillende heiligen.

Op een dag was de heilige Teresa van Avila op weg naar de kapel van haar klooster, de Karmel van de Incarnatie geheten, en omdat ze aanstalten maakte om de trap op te gaan, wendde ze haar blik richting de trap… en opeens zag ze op de laatste trede van de trap een klein jongetje staan, een prachtig kind dat helemaal straalde van schoonheid. Geheel verbaasd strekte ze haar armen naar hem uit zonder verder iets te zeggen, maar ze vroeg zich wél af hoe hij in deze privé vertrekken van het klooster was beland. Het kind echter stelde haar wél een vraag, en het vroeg aan haar: “Hoe heet jij?”:

- Ik heet Teresa van Jezus. En jij, mijn klein lief kind, hoe heet jij?
- Als jij Teresa van Jezus bent, dan ben ik Jezus van Teresa.

Wat een kostbaar gesprekje. Met de eenvoudige woordjes van een klein kind openbaart Jezus als het Kindje Jezus een buitengewoon aspect van Zijn Hart. Hij verlangt er zó naar om ons dieper met Hem kennis te laten maken, en wel veel dieper dan alleen vanuit Zijn zichtbare aanwezigheid: Hij verlangt naar een diepe, intieme eenheid tussen Zijn persoon en die van ons. Sinds ons Doopsel behoren wij Hem toe en behoort Hij ons toe. Daarom kan iedereen met veel blijdschap achter zijn voornaam nog toevoegen… van Jezus… en dit als onze glorierijke titel. Caroline van Jezus, Vincent van Jezus enz… Dit toebehoren aan elkaar: ieder van ons persoonlijk met Jezus in intimiteit verenigd, is een innerlijke waarde van het doopsel, die voortspruit uit het Sacrament van het Doopsel. Deze diepe waarde van het Doopsel maakt dat we recht hebben op alle genaden die bij het Kind Jezus, de Pasgeborene, aanwezig zijn: de tederheid en de gevoelens van de Hemel, zo zegt de heilige Maagd ons. Welk een genezingskracht wordt ons geboden vanuit deze goddelijke tederheid en vanuit de gevoelens van de Hemel, die tot ons komen. Wie verlangt er nu niet naar zo een schat van zo een onschatbare waarde, die maar zelden voorhanden is, en die nu juist voor iedereen voor het oprapen ligt?

Klein Kindje Jezus, Pasgeborene, kom naar mij toe op mijn trap van het leven die te hoog voor mij is, en sta mij toe om Je in mijn armen te nemen, want Je behoort mij toe, en ik behoor ook Jou toe.

3. Hij wist net aan de dood te ontkomen. Onze Italiaanse vriend Davide Saccani, die eigenaar is van een reisbureau, is ook een trouwe Medjugorje bedevaartganger, en deze zomer heeft hij de dood in de ogen gekeken. Zijn getuigenis illustreren de woorden die Jezus heeft toevertrouwd aan Don Dolindo van Napels (Zie: mijn nieuwsbrief van 15 november 2020).

« Op 13 augustus 2020 werd ik neergeveld door een ernstige beroerte. Dank zij de snelle reactie van mijn naasten werd ik ogenblikkelijk naar het ziekenhuis gebracht. En gezien de ernst van de situatie, bracht men mij van daar direct naar een centrum dat gespecialiseerd is in beroertes, en dat 25 km van mijn woonplaats gelegen is.

Ik was er echt slecht aan toe, en tegelijkertijd had ik mijn volle bewustzijn behouden. Nadat er een medisch advies ten aanzien van mij was uitgebracht, en nadat mijn vrouw was geïnformeerd over de risico’s die een operatie mogelijk met zich mee zou kunnen brengen, besloten de artsen om mij met spoed te opereren. Ook al was ik volledig bij bewustzijn, toch was het voor mij niet mogelijk om te spreken. Toen ik in de operatiekamer aankwam, lieten ze mij op de operatietafel zitten. Vervolgens deed ik mijn handen omhoog om de aandacht te trekken. Ik nodigde iedereen uit op een kruisteken te maken (waardoor ze zich misschien allemaal een beetje opgelaten voelden), en omdat ik niet in staat was om te spreken, bad ik in mijn hart met al mijn krachten, en ik zei tegen de Heer: “Jij moet nu zorg dragen voor de situatie, ik vertrouw op Jou.” Vanaf dat moment is alles op wonderbaarlijke wijze veranderd. Ik werd overspoeld met een onuitsprekelijke vrede. Deze vrede heeft mij alle dagen van mijn therapie vergezeld, en ze heeft mij nooit meer verlaten. In die tijd kende ik Don Dolindo nog helemaal niet, en nog minder zijn fameuze toewijdingsgebed. Toen ik het ontdekte, was ik er geheel ondersteboven van. Vandaag de dag ben ik er van overtuigd dat ‘een zich volledig toevertrouwen aan de Heer als je in moeilijkheden verkeerd’, het enige geneesmiddel is tegen angst en pijn, en tegen eenzaamheid. De Heer stelt er zich niet tevreden mee om alleen maar ons lijden te verlichten wanneer we een moeilijke periode doormaken, Hij gebruikt ons “Kruis” ook om Zijn Aanwezigheid aan ons te laten voelen. Ik ben een getuige van de buitengewone gave van het gebed van overgave:”Jezus, ik verlaat mij geheel op U, nu moet U zorg dragen voor de situatie”, want ik heb er zelf de vruchten van ondervonden. Ik geloof stellig dat iedereen dit gebed op deze wijze kan beleven, en daarom was het mijn verlangen om dit getuigenis met u te delen.”


4. De heilige Edith Stein
, een van de 6 patronessen van Europa, hield veel van het Kindje-Jezus en van het mysterie van de Incarnatie. Door haar Joodse wortels had ze al een diep Godsbesef ontwikkeld van de Levende en Ware God. Toen zij katholiek was geworden, was zij geheel gefascineerd geraakt door de persoon Jezus, en in het bijzonder werd zij geboeid door Zijn kleinheid in Zijn kinderjaren. Om die reden wijdde ze zich geheel aan Hem toe in de Karmel van het Kindje-Jezus van Praag, te Keulen.

Voordat zij de Karmel binnenging om er in te treden, was ze op een kerstnacht aanwezig in de nachtmis. Na de Mis, terwijl de Kerk leegstroomde, werden alle lichten uitgedaan en werden alle deuren gesloten. Echter, daarbij had niemand de aanwezigheid opgemerkt van een vrouw die daar stil aan het bidden was. De volgende morgen toen de koster de Kerk opende, kon hij zijn ogen niet geloven: Edith Stein zat geknield voor de kribbe te bidden, en dit nog precies in dezelfde houding als de nacht ervoor. De koster bood zijn excuus aan, dat hij haar die nacht in de Kerk had opgesloten en hij vroeg hij of ze niet te moe was geworden. Maar Edith antwoordde: “Hoe kunnen we vermoeid raken tijdens de nacht dat God mens is geworden?”

Door de Gestapo gearresteerd zoals zoveel Joden.
Edith werd na haar arrestatie eerst gedeporteerd naar het kamp Westerbork en daarna werd zij overgebracht naar Auschwitz. In een van deze ‘doodstreinen’ die haar zou brengen tot in de hel van Auschwitz, als zijnde haar laatste bestemming, lukte het haar om een klein briefje uit de trein te werpen dat gericht was aan haar gemeenschap, om hen te vertellen hoe het haar verging. Daarop stond geschreven: “Het welbeminde Kindje-Jezus is hier ook, midden onder ons.” (Das liebe Jesuskind ist auch hier mitten unter uns.”)

Het Kindje-Jezus midden tussen de terdoodveroordeelden die een afschuwelijke dood in de ogen moesten kijken…
Ja.... Hij had Edith niet in de steek gelaten na al die jaren van liefdevolle trouwe verering van haar kant. Het kindje-Jezus had daarentegen een diepe Vrede in haar uitgestort, een Vrede die niet van deze wereld is, die goddelijke Vrede waarvan Jezus spreekt in Zijn Evangelie, en die Hij alleen in staat is om te geven, en die de wereld niet kent, en die de wereld ons niet kan geven. Deze Vrede kan niemand ons afnemen, ook niet het concentratiekamp Auschwitz en alle andere afschuwelijke doodsplekken die onze wereld kent, want het gaat om een Vrede die Jezus persoonlijk in ons hart legt tijdens onze momenten van gebed. Natuurlijk moeten we niet afwijzend staan tegenover een rustgevende vrede en veiligheid die de wereld ons bij tijd en wijle weet te bieden, maar het is een vorm van vrede en veiligheid die op den duur weer wegebt, want, wat blijft er feitelijk op den duur van over? De Prins van de Vrede, die geboren is te Bethlehem in een voederbak van de beesten, tijdens een ijzige kou, is degene Die ons Zijn Vrede aanbiedt, en dat is de Vrede die ons hart diep vervult, en die ons al volkomen vreugdevol maakt op deze aarde, en het is de Vrede die de uitverkoren in de Hemel het eeuwige geluk schenkt.

Tijdens dit Kersfeest, O Kindje-Jezus,
kom ons arme, verontruste hart verwarmen en moed inspreken. Kom ons genezen van de verwonding van de angst en van een gebrek aan liefde. Maak van ons dragers van vrede in deze wereld zonder vrede, waarin de mensen vrede zoeken juist op plaatsen waar je de vrede verliest. Jouw Moeder zegt ons: “Werk voor de Vrede en bouw haar op door middel van het Sacrament van de Biecht.” Dus, Kindje-Jezus, kom, en werk met ons mee aan de vrede. Kom, en bouw de vrede samen met ons op langs onze stappen, waarbij we proberen te vergeven, en door middel van jouw Sacrament van Verzoening. Dat al het kwaad dat zich in ons bevindt en om ons heen vermorzeld zou mogen worden dood jouw onschuld. Zoals Teresa van Avila, en zoals Edith Stein en zoveel andere heiligen, wil ik op mijn beurt Jou leren kennen, en met Jou spelen, en Jou tegen mijn hart aandrukken, en elk moment van de dag met Jou leven, en ik wil Jou verlangens vervullen, en ik wil me dag na dag door Jou laten omvormen. Samen met Jou, kleine Koning van Glorie, wil ik me meester maken van het Rijk der Hemelen, dat toebehoort aan de kinderen en aan hen die op hen lijken.

5. Een cadeau van pater Slavko?
Van 15 tot 24 november heeft de parochie een noveen gebeden tot pater Slavko ter gelegenheid van de twintigste verjaardag van zijn geboorte in de Hemel. Een Italiaanse vrouw die in Medjugorje woont heeft toen haar vader toevertrouwd aan de voorspraak van pater Slavko, omdat haar vader ernstig en veel leed vanwege een beroerte. Zijzelf had een kwaadaardige tumor in haar baarmoeder, maar desalniettemin vroeg ze juist om de genezing van haar vader. Tegen het einde van de noveen was de tumor in haar baarmoeder verdwenen tot grote verbazing van haar arts, en haar vader is weer geheel de oude geworden en volkomen genezen. Allebei maken ze het nu uitstekend. Lang leve de hulp van de heiligen!


***

Lieve Gospa, Moeder van Emmanuel, maak dat deze Kerst de meest vreugdevolle zou mogen zijn van alle Kerstfeesten. Dat alle families van jou het meest kostbare geschenk zouden mogen ontvangen van al jouw geschenken: Jouw Kindje-Jezus, op deze dag van Vreugde. Dat Hij onder ons zou mogen verblijven en bij ons zou mogen zijn, want er is geen sprake van dat wij ooit zonder onze Verlosser willen leven.

Zr. Emmanuel Maillard (Gemeenschap van de Zaligsprekingen)

 

 

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel.

Medjugorje, 17 november 2020

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria,


1. Op 25 oktober 2020 ontving de zienster Marija Pavlovic haar maandelijkse boodschap, die hieronder wordt weergegeven:

Lieve kinderen,
In deze tijd roep ik jullie op, terug te keren naar God en naar het gebed. Roep alle heiligen te hulp opdat zij voor jullie een voorbeeld en een hulp mogen zijn. Satan is sterk en vecht om zoveel mogelijk harten naar zich toe te trekken. Hij wil oorlog en haat. Daarom ben ik al zo lang bij jullie om je over de weg van het heil te leiden naar Hem die de Weg, de Waarheid en het Leven is. Keer terug naar de liefde tot God en Hij zal je sterkte en je toevlucht zijn. Dank dat jullie mijn oproep beantwoord hebben.

2.
De heilige van Napels had een geheim! Don Dolindo Ruotolo (1882-1970), wist hoe hij Gods hart kon bereiken en hoe hij bij de gelovigen de vrede van hart kon laten voortduren tijdens de moeilijkste situaties. Hij bad een onweerstaanbaar gebed: zijn alom bekende ‘offerande van overgave’, dat even kort als krachtig is:

“O Jezus, ik geef me aan U over, zorg voor alles”

Omdat we opnieuw in lockdown zijn steekt de angst met zijn schadelijke gevolgen bij velen weer de kop op, en deze gevolgen zijn: opwinding, slapeloze nachten, ontmoediging, gevoelens van onmacht, bitterheid, opstandigheid, opgesloten zitten in zichzelf, sombere gedachten, korte lontjes en verbale agressie en nog vele andere symptomen. Daarbij komt nog dat we ons makkelijker laten manipuleren wanneer we angstig zijn. De totalitaire regimes uit het verleden zijn hier een voorbeeld van. Angst was precies hetgeen dat ze wilden oproepen bij de mensen. Ja, in menselijk opzicht kan de situatie van nu angst inboezemen en ons ertoe brengen om verkeerde keuzes te maken.

Wie kan het plan ten aanzien van de Naties veranderen? De heilige Maagd nodigt ons uit om de hulp en de bijstand in te roepen van alle heiligen. Don Dolindo komt precies op het juiste moment om ons te helpen in deze moeilijke tijden, door ons op stevige wijze te verankeren in de kracht van Degene Die in Eeuwigheid heerst en Die als enige de plannen ten aanzien van de naties kan veranderen. Het komt erop neer dat we ons moeten grondvesten in de overwinning van Christus Die alle kwaad heeft overwonnen. Worden we geraakt door een kwaad, en is het een kwaad dat onze krachten te boven gaat ?, dan kunnen we dit kwaad afgeven aan Jezus. We kunnen Hem met geloof zeggen: “Heer, dit is Uw probleem. Voor mij is dit probleem te groot, ik ben er te klein voor, het gaat mijn krachten te boven. U moet er nu voor zorgen.” We moeten daarbij het beetje doen dat in onze macht ligt en Jezus de rest laten doen, met een oneindig vertrouwen in Hem van onze kant. We zijn waarlijk kinderen van God en geen weeskinderen die zijn overgeleverd aan de onvoorspelbare grillen van de wereld. Natuurlijk kunnen beproevingen ons raken, maar ze kunnen ons niet vernietigen. Als we de levens van heiligen lezen, dan zien we hoe de overgave in Gods handen een korte trap is, die ons leidt naar de toppen van de heiligheid, waardoor we ook al hier op aarde geluk beleven. Er vinden vele wonderen plaats bij het graf van Don Dolindo, dat zich in Napels bevindt.

Ik zal voor u de tekst citeren die aan Don Dolindo werd geïnspireerd. U vindt deze tekst in de PS onderaan in deze brief, en ik raad u sterk aan om deze tekst biddend te lezen.

3. Slavko! Op 24 november 2000, 20 jaar geleden, is pater Slavko teruggekeerd naar het huis van de Vader. De volgende dag, op 25 november, sprak de heilige Maagd over hem in haar maandelijkse boodschap: “Verheug jullie samen met mij, want jullie broeder Slavko is geboren in de Hemel en hij is nu een voorspreker voor jullie.” Ik heb het geluk dat ik vlakbij de begraafplaats woon waar hij rust, en ik ben nu in de gelegenheid, omdat ik niet in lockdown ben, om bij zijn graf te bidden en hem te vragen om zijn machtige voorspraak aan te wenden voor ieder van ons.

4. Herders zonder schapen?
Jezus kreeg medelijden toen Hij zag hoeveel van Zijn kinderen verdwaald waren en waren als schapen zonder herder. “Bij het zien van die menigte mensen werd Hij door medelijden bewogen, omdat zij afgetobd neerlagen als schapen zonder herder.” (Mat 9,35). Wat zou Hij nu zeggen, bij het zien van al het verdriet vanwege de gesloten kerken waar het nu verboden is om binnen te gaan? Wat zou Hij nu zeggen, als Hij de noodkreet hoort van Zijn kinderen die op dit moment de vieringen niet kunnen bijwonen en die de sacramenten niet kunnen ontvangen? Zou Hij zich niet buigen over deze situatie zoals een herder zich buigt over zijn verloren schapen?

Dierbare vrienden, onze priesters zijn vandaag de dag in gevaar. Ze hebben ons nodig. De strijd waarin zij zijn gewikkeld, omdat ze nu geïsoleerd leven, kan hen brengen naar een diepere intimiteit met God, maar kan er ook toe leiden dat ze ontmoedigd raken. Sommigen zullen misschien keuzes maken waardoor ze verwijderd raken van God en waardoor hun geweldige priesterlijke roeping in gevaar komt. De heilige Maagd zegt ons dat “de priesters bruggen zijn”. Echter, om door deze tijd heen te kunnen komen van grote beproeving en om binnen te kunnen gaan in de “Nieuwe Tijden van vrede”, die ze heeft aangekondigd, moeten we over deze bruggen lopen die de priesters zijn. Maar, als we niet meehelpen om deze bruggen in stand te houden, zodat ze niet instorten, hoe kunnen dan alle volken aan de overkant terecht komen? Maria zegt: “Met hen, zal ik de overwinning behalen”. En dus niet zonder hen.
Zij zijn onze zeldzame parels. Laten we voor hen bidden, en laten we met onze offers die we voor hen opdragen, een muur van vuur om hen heen bouwen om hen te beschermen tegen het Kwaad, en om hen te helpen hun priesterschap heilig te leven. Het is voor hen van levensbelang. En op deze wijze zullen wij geen schapen zijn zonder herders (Zie in de PS het gebed van Thérèse van Lisieux voor de priesters).

***

Lieve Gospa, Moeder en Koningin van de priesters, maak dat wij uw Liefde in ons hart hebben voor hen. En omdat we voor een zekere tijd niet naar de Mis kunnen gaan, maak dat we in de diepte van onze ziel het Koninklijk Priesterschap van de gelovigen leven, dat we hebben ontvangen tijdens ons Doopsel. We zijn er zo trots op Christen te zijn.

Zr. Emmanuel Maillard (Gemeenschap van de Zaligsprekingen)

PS: Don Dolindo Ruotolo (1882-1970), Franciscaans priester uit Napels, waarvan het zaligverklaringsproces is geopend. Hij was een vriend en tijdgenoot van pater Pio van Pietrelciena.

Aan hem geopenbaard:

JEZUS spreekt:

“Waarom zijn jullie zo gauw verontrust en in verwarring? Vertrouw toch je zorgen aan Mij toe en jullie zullen rust vinden. Waarlijk, zo zeg Ik jullie, als jullie je echt en volledig aan Mij toevertrouwen, dan zullen je gebeden worden verhoord en al je moeilijkheden worden opgelost.”

“Iemand die altijd nog alles bediscussieert en zelf wil doen, heeft nooit wonderen beleefd of verricht die van Mij kwamen; dit geldt zelfs voor de heiligen. Alleen wie zich totaal overgeeft en toevertrouwt aan God, werkt samen met God. Als jullie merken dat alles nog gecompliceerder wordt, zeg dan, met gesloten ogen, in je hart en ziel: "Jezus, zorg voor ons". En keer je af van het eigen ik, want jullie rusteloos verstand maakt het alleen maar moeilijker om je aan Mij toe te vertrouwen. Doe dit in alle omstandigheden. Doe dit en jullie zullen voortdurend, maar in stilte, grote wonderen aanschouwen, die weliswaar aan de buitenkant niet sensationeel lijken, maar voor jullie groot zijn en bovendien het werkelijke vertrouwen in Mij en de liefde voor Mij zullen versterken. Ik, jullie God, zal voor jullie zorgen. Dat verzeker Ik jullie.”

“Jullie kunnen niet slapen, willen alles onderzoeken en over alles nadenken, alles weten en over alles meedenken. Daarmee vertrouwen jullie toch alleen op de menselijke kracht van het "eigen ik", of nog erger: op de mens zelf en zijn eigen ingrijpen. Dat staat mijn plannen met jullie in de weg. O, hoe graag wil Ik toch dat jullie je echt aan Mij overgeven, zodat Ik jullie alles kan geven. En hoe verdrietig maakt het Mij jullie zo onrustig en vertwijfeld te zien. Dat is precies het doel van Satan, jullie zo onrustig en vertwijfelt maken, om jullie zo af te houden van mijn hulp en Liefde, zodat jullie je geheel op het menselijk denken en handelen verlaten. Vertrouw daarom geheel op Mij. Vind rust in Mij. Vertrouw je in alles aan Mij toe. Ik verricht wonderen naarmate jullie je vollediger aan Mij overgeven en jullie jezelf wantrouwen.

Sluit toch jullie ogen, en rust in mijn armen. Als jullie je te veel uitsloven, zullen jullie weinig genaden ontvangen. Maar als jullie je in je gebeden geheel aan Mij toevertrouwen, dan zullen jullie veel genaden ontvangen. Als jullie lijden, vragen jullie Mij om dit weg te nemen, maar dan wel op de manier waarop jullie dat willen. Jullie wenden je weliswaar tot Mij, maar willen wel dat Ik moet doen wat jullie Mij voorstellen. Zo lijken jullie op zieken die bij de arts komen voor een behandeling, maar zelf de arts voorschrijven wat hij moet doen. Doe dat toch niet, maar bid zoals Ik het jullie in het Onze Vader heb geleerd: "Uw naam worde geheiligd." Dat wil zeggen, moge in mijn nood en moeilijkheden U verheerlijkt worden. "Uw rijk kome." Dat wil zeggen, moge alles ertoe bijdragen dat uw rijk in ons en in de wereld tot stand komt. "Uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel." Dat wil zeggen, beschik toch wat in deze situatie het beste is voor het tijdelijke en eeuwige leven. Als jullie werkelijk tegen Mij zeggen: Uw wil geschiede of: zorg toch voor ons, dan grijp Ik in met al mijn almacht en los Ik de moeilijkste situaties op.” Als je merkt dat het van kwaad tot erger wordt, maak je dan niet ongerust. Sluit weer je ogen en spreek vanuit je hart vol vertrouwen tot Mij: "Uw wil geschiede, zorgt voor mij, O Heer." En Ik beloof je dat ik als een geneesheer met al mijn goddelijke almacht zal zorgen en ingrijpen, ja, dat Ik ook een wonder kan doen als dat nodig is. Als je merkt dat je toestand verergert, alsof je ziek bent, wees dan niet ongerust, sluit je ogen en zeg opnieuw tot Mij: "Zorgt voor mij" Ik beloof je: Ik zal voor je zorgen.

Onrust, bezorgdheid over hoe iets zal aflopen, dingen zelf willen bepalen en doen, dat gaat tegen de ware overgave in. Dat is hetzelfde als wanneer kinderen hevig bij hun moeder aandringen om wat van haar gedaan te krijgen. Als de kinderen alles zelf willen doen, doorkruisen ze of verhinderen ze met hun plannen, ideeën en grillen de echte hulp van hun moeder. Sluit toch de ogen van je eigen ik en laat Mij het werk doen. Sluit rustig de ogen en richt jullie innerlijke blik geheel op Mij, en werp zorgen over de toekomst als een verzoeking van je af. Rust eenvoudig in Mij, geloof in mijn goedheid en Ik verzeker jullie dat, als jullie tot Mij zeggen: “Zorgt voor mij”, dat ik getrouw aan mijn liefde, geheel voor jullie zorg zal dragen, jullie zal troosten, bevrijden en leiden.

En als Ik jullie langs een andere weg moet voeren dan jullie zouden willen, dan zal Ik jullie toch onderwijzen. Dan zal Ik jullie toch in mijn armen dragen, want er is geen heilzamer medicijn dan mijn liefdevol ingrijpen. Maar bedenk: Ik zorg alleen voor jullie, als jullie je ogen innerlijk op Mij richten: Dat wil zeggen, als jullie dat werkelijk willen en je volledig aan Mij toevertrouwen en je aan Mij vasthouden.

PS: Gebed van de heilige Thérèse van Lisieux voor de priesters.

Jezus, eeuwige Hogepriester, bewaar Uw priesters in het binnenste van uw allerheiligst Hart, waar niemand iets tegen hen vermag. Bewaar hun gezalfde handen, die dagelijks met Uw Heilig Lichaam in aanraking komen, zonder smet. Bewaar rein hun lippen, die rood zijn van Uw kostbaar Bloed. Bewaar hun hart voor Uw heerlijk Priesterschap, gezuiverd van alle aardsheid. Doe hen groeien, Heer, in liefde en trouw jegens U, en behoed hen voor de besmetting van de wereld. Verleen hun met de macht over brood en wijn, tegelijk die over de harten. Zegen hun werk en doe het rijke vruchten dragen en schenk hun eens de kroon van het eeuwig leven. Amen.

 

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel.

Medjugorje, 26 oktober 2020

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria,


1. Op 25 september 2020 ontving de zienster Marija Pavlovic haar maandelijkse boodschap, die hieronder wordt weergegeven:

Lieve kinderen, in deze tijd roep ik jullie op, terug te keren naar God en naar het gebed. Roep alle heiligen te hulp opdat zij voor jullie een voorbeeld en een hulp mogen zijn. Satan is sterk en vecht om zoveel mogelijk harten naar zich toe te trekken. Hij wil oorlog en haat. Daarom ben ik al zo lang bij jullie om je over de weg van het heil te leiden naar Hem die de Weg, de Waarheid en het Leven is. Keer terug naar de liefde tot God en Hij zal je sterkte en je toevlucht zijn. Dank dat jullie mijn oproep beantwoord hebben.

2. Kennen jullie de volgende parabel?
Het is het verhaal van een grote olifant en een kleine muis. Zij hielden zielsveel van elkaar met een tedere liefde, en ze waren uitzinnig blij wanneer ze bij elkaar waren, en ze brachten uren met elkaar door. Ze werden door iedereen opgemerkt omdat ze steeds zo gezellig met elkaar aan het kletsen waren. Zowel in de Afrikaanse wouden als in de Afrikaanse woestijn gingen ze met elkaar om. Hun favoriete bezigheid was om een hardloopwedstrijd te houden. Op een dag gingen deze twee vrienden een wedstrijdje doen, en wel wie het snelst kon hardlopen in de woestijn, in het droge, rulle zand van deze weidse intens droge vlakte. Ze renden en renden zo hard als ze konden en vol enthousiasme. En… opeens draaide de kleine muis zich om, en vervolgens riep deze vol trots tegen de olifant: “O, olifant, heb je gezien hoeveel stof we doen opwaaien?”

Voor de muis was de grote wolk stof die achter hem opwaaide een indrukwekkend schouwspel. Deze muis, die zo klein was, ten overstaan van die immense stofwolk: het had diepe indruk gemaakt op dit kleine diertje. Hoe kwam het echter, dat de muis zich niet had gerealiseerd dat het de olifant was, die met zijn grote logge poten deze indrukwekkend opwaaiende stofwolk had veroorzaakt, en dat het niet zijn kleine nietige pootjes waren geweest en zijn minuscule voetstapjes die deze immense stofwolk had veroorzaakt?
De naïviteit en onwetendheid van deze kleine muis zijn aandoenlijk. Maar hoezeer lijken wij niet op deze kleine muis. Hebben wij voor onze vrienden de lekkerste Tiramisu van de wereld gemaakt? Hebben wij het huis van onze dromen laten bouwen? Hebben wij een lied gecomponeerd dat nummer één staat op de Hitparade? Zijn we kampioen geworden in een bepaalde sport? Dan slaan ook wij onszelf op de borst en we denken daarbij dat we zelf de auteurs zijn van dit succes… Maar we vergeten daarbij te erkennen dat het God is, die in deze evenementen aan het werk is geweest, en die al deze goedgeslaagde gebeurtenissen tot een groot succes heeft gebracht. En wat we vooral vergeten is om Hem daarvoor te bedanken. We vergeten om Hem de eer te geven die Hem toekomt.

Erkennen dat dit alles wordt teweeggebracht door de Liefde van God en Hem prijzen om al de successen die we in ons leven hebben behaald dank zij Hem, is vergelijkbaar met het storten van een groot geldbedrag op onze bankrekening. Want, door dit te doen, zal deze bankrekening zich vermenigvuldigen tot in de eeuwigheid. Zichzelf trots op de borst slaan zou betekenen dat we deze schat, die we op onze rekening hebben gestort, onrendabel maken. Erger nog: handelen en alleen maar je eigen succes en glorie voor ogen hebben zou betekenen dat we van God afnemen wat Hem toebehoort. Maria redt ons van een dergelijk verloren gaan van onze schatten, en ze houdt ons om die reden de volgende belofte voor: “Lieve kinderen, dat alles wat jullie doen ter ere van God gedaan zou worden, en dan zal de Hemel jullie harten vullen met vreugde…”


3. Tot hoever gaat de Liefde? Een vriendin uit Zagreb heeft mij de volgende gebeurtenis verteld, die had plaatsgevonden tijdens de communistische overheersing, ongeveer in 1988: Haar moeder, Gabrijela, werd voor meer dan een jaar gevangengenomen in een van de meest afschuwelijke gevangenissen van de communisten. In deze gevangenis raakte ze bevriend met een vrouw die Nada Miskulin heette, die net als zij diep gelovig was. Nadat ze uit de gevangenis waren vrijgelaten, werd hen alles door de communisten afgenomen en kregen ze nog veel te lijden en werden ze nog veel vernederd, en ook toen zijn ze altijd vrienden gebleven, en intiem met elkaar verbonden gebleven, waarbij ze elkaar aanmoedigden in hun geloof. Nada was niet getrouwd en ze woonde bij haar moeder in een groot appartement met drie kamers in het centrum van Zagreb. De dagelijkse Mis in de vroege morgen maakte deel uit van hun leven.
Op een dag vernamen Nada en haar moeder dat er in hun parochie een gezin was met zes kinderen dat in een piepklein appartementje woonde. Het was een onleefbare situatie. Toen ze dit hadden gehoord hadden Nada en haar moeder elkaar aangekeken, waarbij ze beide iets hadden begrepen zonder dat ze er met elkaar over hadden gesproken. Nog diezelfde dag ruilden ze van appartement. Ze lieten het gezin met de zes kinderen in hun grote driekamerappartement wonen, en zelf gingen ze wonen in het piepkleine appartementje van dit kroostrijke gezin. Ze hebben deze woningruil gedaan zonder een cent te vragen aan dit grote, kinderrijke gezin, waarbij ze ook al hun meubels aan dit gezin hebben geschonken. Tot waar reikt de Liefde! De blijdschap van de kinderen was immens groot, en de vreugde van deze twee dames was nog groter. “Het is zaliger te geven dan te ontvangen”, zegt Jezus (Hand. 20,35)
4. Leve de Heiligen.
Meer dan ooit kunnen we ons in deze problematische tijden verheugen in de Heiligen. We kunnen met blijdschap bogen op hun efficiënte hulp vanuit de Hemel. Tijdens het feest van Allerheiligen kunnen we hen aanroepen en hen vieren. Onder andere door het bidden van de litanie van de Heiligen: (Zie PS 1).

Alle heiligen bid voor ons, alle heiligen bid voor ons.

De macht van een heilige is ons nog eens getoond op 22 oktober. Die dag vieren we het feest van onze zeer geliefde paus Johannes-Paulus II. Men wilde in Polen een wet goedgekeurd krijgen om het recht te verkrijgen om gehandicapte kinderen te kunnen aborteren. Maar tot verbazing van velen werd de wet om eugenetische abortus wettelijk toe te staan (die beoogt het menselijk ras te verbeteren) tegengestemd door het Constitutioneel Hof van dit land en de wet werd verworpen (uitspraak arrest van 22-10-2020 van het constitutioneel Hof van Polen: Het Poolse Grondwettelijke Hof heeft bepaald dat gevallen waarin een foetus ernstige en onherstelbare afwijkingen vertoont, niet langer in aanmerking komen voor abortus). Een feit is, dat een groot aantal Polen een noveen heeft gebeden voorafgaand aan het feest van Johannes-Paulus II. Bravo voor de Polen… Bravo Johannes-Paulus II, ga zo door ! Jullie bevestigen het woord van Maria: “Een nieuwe wereld van vrede is mogelijk” (Boodschap van 25 juli 2020)

Een doodshoofd? Ik had graag willen zwijgen over de duistere golf die Halloween veroorzaakt, een feest dat er vanuit gaat dat het het feest van Allerheiligen kan vervangen of kan verduisteren. Alsof we de heiligen kunnen uitwissen… De bedenkers van dit feest dat zoveel verwarring veroorzaakt, denken dat ze zelf anders worden weggevaagd. Echter, ik was kortgeleden in Rome en op alle tijdschriften waren op de kaft hoofden te zien van dodelijk wezens, en van skeletten en van duivels lachende creaturen. Is dat hetgeen dat we onze kinderen willen aanreiken?
Dit doet me denken aan de woorden van een groot exorcist, Don Gabriele Amorth: “Het feest van Halloween is het vieren van de Duivel”. Hij waarschuwt de jongeren voor het feest van Halloween, omdat dit feest occulte praktijken stimuleert en vergroot, en omdat het kinderen slapeloze, angstige nachten bezorgt. Ook veroorzaakt dit feest geestelijke ziektes en het veroorzaakt depressies en zelfmoordneigingen. “Psychologische en psychiatrische studies hebben aangetoond, zo zegt deze exorcist, dat kinderen er niet meer door in slaap kunnen komen, en dat ze er meer opgewonden en depressief door zijn, en dat ze geobsedeerd raken en zelfmoordneigingen krijgen.” De valkuilen van de Boze bezitten een typische karaktertrek en dat is dat deze feesten en andere praktijken onschuldig lijken, waardoor meer kinderen er verleid door kunnen worden, en het zijn juist de kinderen die nog geen weet hebben van de gevaren van de wereld. “In werkelijkheid, zo zegt Don Amorth, worden er Hosanna’s voor de Duivel gezongen tijdens dit feest.”

Maar iedereen doet mee aan deze feesten, zo zegt men. Dan is de wedervraag: Bestaat er een wet die ons verplicht om te doen zoals iedereen? Wie kan ouders verplichten om te doen zoals iedereen, als ze de valkuil zien waarin hun kinderen terecht kunnen komen, en die hun kinderen kan beschadigen? Jezus heeft nooit gevraagd om te doen zoals iedereen, integendeel.

5. Medjugorje doet Fatima oplichten! Zoals Vicka eens zei, en zoals allen 6 de zieners weten: de Triomf van het Hart van Maria is nabij. Deze triomf is zelfs al begonnen, zei de zienster Marija in de kathedraal van Wenen in 2019. Gezien de problemen van vandaag de dag en gezien de huidige bedreigingen en gezien de conflicten die er heersen tussen de mensheid, mogen we niet in slaap vallen. En dit heeft paus Johannes-Paulus II tot uitdrukking gebracht toen hij in een gebed de wereld toewijdde aan het Onbevlekt Hart van Maria (zie PS 2).

Laten de angst ons niet overmeesteren, en laten we ons inzetten voor de overwinning van Maria op het Kwaad, voor de overwinning van God op Satan. Deze pandemie, die onder ons is, en alle opschudding die het teweeg brengt, hebben mij ertoe gebracht om regelmatig het gebed te bidden van de Engel van Fatima. Het is deze Engel die de drie kleine herdertjes erop heeft voorbereid om de heilige Maagd te ontvangen. Gezegd moet worden dat deze drie herdertjes niet goed wisten hoe ze moesten bidden. Het gebed dat de Engel van Fatima hen heeft geleerd komt recht uit de Hemel, en het heeft de drie kleine pastorale herdertjes omgevormd in heldhaftige medewerkers van de Triomf van Maria. Dit gebed is voor ieder van ons bestemd. Dit gebed heeft al vele malen de geestdrift aangewakkerd van vele katholieken. Maar hoe moet je zo een schat aan anderen overbrengen, zonder dat het te veel overkomt als weer een formule voor een devotie?

De voorzienigheid heeft mij hier een mooi antwoord voor aangereikt op het moment dat pastoor Justo Lofeudo (promotor van de Eeuwig durende Aanbidding in de parochies) terugkeerde naar de Vader. De morgen voor zijn overlijden heeft hij met mij gedeeld wat er in zijn geest hierover bij hem was opgekomen. Hij kreeg de inspiratie om de klassieke Rozenkrans te gaan bidden en om de “Onze Vaders” en de “Weesgegroeten” te vervangen door het gebed van de Engel van Fatima. Ik ga hier niet uitweiden over de details, want het gaat er hier niet om om een nieuwe devotie in het leven te roepen. Waar het om gaat is om reclame te maken voor dit mooie gebed, dit mooie licht dat ons in Fatima is geschonken, met als doel om onze aanbidding van de Heilige Drie-eenheid te verrijken. In dit gebed aanbidden we de Heilige Drie-eenheid, en smeken we Haar om het Heil van de zielen en van de zondaars te bewerken. Ook is het een gebed van troost en eerherstel. Vandaag de dag moet het Heil van de zielen deel uitmaken van de verlangens van onze ziel, zoals dat ook bij Jezus het geval was en bij vele heiligen. In Medjugorje, spreekt Maria vaak over dit verlangen. Dat het onze harten zou mogen bewonen.

***

Lieve Gospa, U weet alles, U houdt oneindig veel van ons,
U leidt ons. En wij willen U volgen met gesloten ogen.

Zr. Emmanuel Maillard (Gemeenschap van de Zaligsprekingen)

PS 1 : Litanie van de Heiligen

Heer, ontferm U over ons.
Heer, ontferm U over ons.
Christus, ontferm U over ons.
Christus, ontferm U over ons.
Heer, ontferm U over ons.
Heer, ontferm U over ons.

Heilige Maria, bid voor ons.
Heilige Moeder van God,
Heilige Maagd der Maagden,
Heilige Michael, Gabriel en Rafael,
Heilige Abraham,
Heilige Mozes,
Heilige Elia,
Heilige Johannes de Doper,
Heilige Jozef,
Alle heilige patriarchen en profeten,
Heilige Petrus en Paulus,
Heilige Andreas,
Heilige Johannes en Jacobus,
Heilige Thomas, Heilige Mattheus,
Alle heilige Apostelen,
Heilige Lucas,
Heilige Marcus,
Heilige Barnabas,
Heilige Maria Magdalena,
Alle heilige leerlingen des Heren,
Heilige Stefanus,
Heilige Ignatius van Antiochië,
Heilige Polycarpus,
Heilige Justinus,
Heilige Laurentius,
Heilige Cyprianus,
Heilige Bonifatius,
Heilige Stanislas,
Heilige Thomas Becket,
Heilige John Fischer en Thomas More,
Heilige Paulus Miki,
Heilige Isaac Jogues en Johannes de Brébeuf,
Heilige Petrus Chanel, Heilige Carolus Lwanga, Heilige Perpetua en Felicitas, Heilige Agnes, Heilige Maria Goretti, Alle heilige martelaren, Heilige Leo en Gregorius,
Heilige Ambrosius, Heilige Hiëronymus,
Heilige Augustinus, Heilige Athanasius,
Heilige Basilius en Gregorius van Nazianze,
Heilige Johannes Chrysostomus,
Heilige Martinus, Heilige Patricius,
Heilige Cyrilluis en Methodius,
Heilige Carolus Borromeus,
Heilige Franciscus van Sales,
Heilige Pius X Heilige Antonius,
Heilige Benedictus, Heilige Bernardus,
Heilige Franciscus en Dominicus,
Heilige Thomas van Aquino,
Heilige Ignatius van Loyola,
Heilige Franciscus Xaverius,
Heilige Vincentius de Paul,
Heilige Johannes Maria Vianney,
Heilige Johannes Bosco,
Heilige Catharina van Siena,
Heilige Teresia van Avila,
Heilige Rosa van Lima,
Heilige Lodewijk,
Heilige Monica,
Heilige Elisabeth van Hongarije,

Alle heiligen van God, Wees genadig, verlos ons, Heer.
Van alle kwaad,
Van alle zonde,
Van de hinderlagen van de duivel,
Van toorn, haat en alle kwaadwilligheid,
Van de eeuwige dood,
Door uw menswording,
Door uw geboorte,
Door uw doopsel en heilig vasten,
Door uw kruis en lijden,
Door uw dood en begrafenis,
Door uw heilige verrijzenis,
Door uw bewonderingswaardige hemelvaart,
Door uw uitstorting van de heilige Geest,
Door uw komst in heerlijkheid,

Dat Gij ons wilt sparen, Wij bidden U, verhoor ons.
Dat Gij ons wilt brengen tot een waarachtige boetvaardigheid,
Dat Gij ons in uw heilige dienst wilt sterken en bewaren,
Dat Gij al onze weldoeners het eeuwig heil wilt schenken,
Dat Gij vruchten van de aarde wilt schenken en bewaren,
Dat Gij ons wilt vergeven,
Dat Gij onze geest wilt richten op hemelse verlangens,
Dat Gij ons, onze broeders, naasten en weldoeners voor de eeuwige verwerping wilt behoeden,
Dat Gij aan alle overleden gelovigen de eeuwige rust wilt schenken,
Dat Gij de wereld bewaart voor ziekte, honger en oorlog,
Dat Gij alle volkeren vrede en ware eendracht wilt verlenen.
Dat Gij uw heilige Kerk wilt besturen en bewaren,
Dat Gij de paus en alle bedienaren van de kerk in hun heilig ambt wilt bewaren,
Dat Gij allen, die in Christus geloven, eenheid wilt schenken,
Dat Gij alle mensen tot het licht van het evangelie wilt brengen,

Christus, aanhoor ons,
Christus, aanhoor ons.
Christus, verhoor ons,
Christus, verhoor ons.

God, onze toevluchten onze kracht, wees hier aanwezig bij het gebed van uw kerk, Gij die zelf ons leert bidden, en laat ons werkelijk verkrijgen wat wij gelovig vragen. Door Christus onze Heer.


PS 2 : Gebed van Paus-Johannes Paulus II

TOEWIJDING VAN DE WERELD AAN HET ONBEVLEKT HART VAN MARIA (25 maart 1984)



"Onder uw beschutting en bescherming bidden wij smekend tot u, o heilige Moeder Gods!"

Met deze woorden, die de Kerk van Christus sinds eeuwen bezingt, wenden wij ons thans in het heilig jaar van onze Verlossing tot u, onze Moeder. Wij weten ons daarbij met alle herders van de Kerk verenigd in die bijzondere band, waardoor wij een hechte gemeenschap vormen, zoals volgens Christus' wil de apostelen met Petrus een gemeenschap, een 'college' vormden.

In deze eenheid verbonden, spreken wij de woorden van deze toewijding, waarin wij opnieuw de verlangens en de angsten van de Kerk met betrekking tot de wereld van vandaag willen insluiten.

Veertig jaar geleden en tien jaar daarna heeft uw dienaar paus Pius XII, met het oog op hun smartelijke ervaringen, de familie van de mensheid, heel de wereld en vooral die volken, welke omwille van hun situatie uw bijzondere liefde en zorg geldt, aan uw Onbevlekt Hart toevertrouwd en gewijd.


Deze wereld van mensen en volken hebben ook wij thans voor ogen: de wereld die het jaar 2000 nadert, de wereld van nu, onze wereld.

De Heer heeft ons gezegd: "Gaat dus en maakt alle volkeren tot Mijn leerlingen ... Ziet, Ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding der wereld" (Mt. 28,19, vv.). Dit woord heeft het Tweede Vaticaans Concilie zich herinnerd en hierdoor is de Kerk zich haar zending in deze wereld op nieuwe wijze bewust geworden.

U kent, o Moeder van de mensen en van de volken, al hun lijden en hoop en u neemt met moederlijk hart deel aan de strijd tussen goed en kwaad, tussen licht en duister, die onze hedendaagse wereld schokt; luister naar ons roepen, dat wij onder aandrang van de heilige Geest onmiddellijk tot uw hart richten: omvat met uw liefde als Moeder en Maagd des Heren deze, onze wereld, die wij aan u toevertrouwen en toewijden, vervuld van zorg om het aardse en eeuwige heil van de mensen en de volken. In het bijzonder bevelen wij bij u aan en wijden wij u toe die mensen en naties, die deze aanbeveling en toewijding het meest nodig hebben.

"Onder Uw beschutting en bescherming bidden wij smekend tot U, o heilige Moeder Gods! Versmaad ons gebed niet in onze nood!"

Tezamen met heel de Kerk verenigen wij ons, o Moeder van Christus, voor u, voor uw Onbevlekt Hart, in die toewijding, waardoor uw Zoon uit liefde tot ons zichzelf aan de Vader toegewijd heeft, toen Hij zei: "Omwille van hen wijd Ik Mij aan U, opdat ook zij in waarheid aan U toegewijd zijn" (Joh. 17, 19). Wij willen ons in deze toewijding ten bate van de wereld en van de mensen met onze Verlosser verenigen; in Zijn goddelijk hart vindt deze wereld de kracht om vergeving te verkrijgen en verzoening te bewerken.

De kracht van deze toewijding is duurzaam en omvat alle mensen, volken en naties; zij overwint alle kwaad, dat de vorst der duisternis in het hart van de mens en in zijn geschiedenis kan opwekken en in onze tijd ook daadwerkelijk opgewekt heeft.

Hoe diep voelen wij vanuit deze toewijding, die wij in eenheid met Christus voltrekken, de behoefte van de mensheid en van de wereld aan verlossing. Het verlossingswerk van Christus moet immers door de Kerk aan de wereld ten goede komen.

Wees geprezen boven alle schepsels, Maagd des Heren, die op de meest volkomen wijze Gods roepstem volgt.

Wees gegroet, die geheel eengeworden is met de verlossende toewijding van uw Zoon!

Moeder van de Kerk! Verlicht het volk Gods op de wegen van het geloof, de hoop en de liefde! Help ons naar volle waarheid de toewijding van Christus ten bate van heel de familie van de mensheid in de huidige wereld te beleven!

Wanneer wij u, Moeder, de wereld, alle mensen en alle volken toevertrouwen, dan vertrouwen wij u tevens deze toewijding van de wereld toe en leggen ze in uw moederlijk hart.

O Onbevlekt Hart, help ons het gevaar van het kwaad te overwinnen, dat zo gemakkelijk in de harten van de mensen van tegenwoordig wortel schiet en waarvan de uitwerkingen het leven heden ten dage belasten alsook de weg naar de toekomst schijnen te versperren.

Van honger en oorlog, bevrijd ons.
Van een atoomoorlog, van een oncontroleerbare zelfvernietiging en van ieder vorm van oorlog, bevrijd ons.
Van de zonden tegen het leven van de mens van zijn aanvang af, bevrijd ons.
Van iedere ongerechtigheid in het sociale, nationale en internationale leven, bevrijd ons.
Van lichtvaardige overtreding van Gods geboden, bevrijd ons.
Van pogingen in het hart van de mensen zelfs Gods waarheid te verstikken, bevrijd ons.
Van het verlies van het bewustzijn van goed en kwaad, bevrijd ons.
Van de zonden tegen de Heilige Geest, bevrijd ons.

Hoor, Moeder van Christus, dit hulpgeroep, waarin het leed van alle mensen naar u opklinkt, het leed van complete volken

Help ons met de kracht van de Heilige Geest, alle zonden te overwinnen: de zonde van de mens en 'de zonde van de wereld', de zonde in ieder vorm.

Moge zich in de geschiedenis van de wereld nogmaals de oneindige heilskracht van de Verlossing tonen: de macht van de erbarmende liefde! Moge zij het kwaad een halt toeroepen! Moge zij de gewetens veranderen! In uw Onbevlekt Hart worde voor allen duidelijk het licht van de hoop!

 

 

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel.

Medjugorje, 13 september 2020
5de verschijning van Maria in Fatima

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria,


1. Op 25 augustus 2020 ontving de zienster Marija Pavlovic haar maandelijkse boodschap, die hieronder wordt weergegeven:

Lieve kinderen! Dit is een tijd van genade. Ik ben bij jullie en roep jullie opnieuw op, lieve kinderen: keer terug naar God en bid, totdat het gebed je vreugde wordt. Lieve kinderen, jullie zullen geen toekomst of vrede hebben totdat je leven begint met een persoonlijke bekering en een verandering ten goede. Het kwaad zal ophouden en er zal vrede beginnen te heersen in je hart en in de wereld. Dus, lieve kinderen, bid, bid, bid! Ik ben bij jullie en ik spreek voor ieder van jullie ten beste bij mijn Zoon Jezus. Dank dat jullie mijn oproep beantwoord hebben.


2. De ware plaatsen waar echte kracht van uitgaat. Enkele dagen geleden hebben we een priester bij ons in huis ontvangen, die al sinds heugenis met ons bevriend is, en die een prachtig apostolaat uitoefent: in de parochies die erom vragen realiseert hij de Altijddurende Aanbidding. Deze priester, pastoor Justo Lofeudo, is een rondreizende priester uit Toulon, die van land tot land gaat, en van stad tot stad, om gehoor te geven aan het grote verlangen dat hem beweegt: onze Redder de gelegenheid geven om aanwezig te zijn in de Eucharistie te midden van Zijn volk, en om dag en nacht te worden aanbeden door degenen die met Hem willen waken ten bate van de wereld. Want, de ware macht en kracht is natuurlijk alleen die van de Liefde, en wel die van de Liefde van de Levende Jezus.
Al aan het begin van de verschijningen gaf de heilige Maagd aan, dat ze in elke parochie een kapel van Eeuwigdurende Aanbidding zou willen zien. We zijn hier nog ver vandaan, maar een begin is er. Degenen die eraan deelnemen lopen over van geluk, gezien de veelheid aan genaden die over hun levens worden uitgestort, en over de levens van hun naasten en dierbaren. Dit is doodnormaal, want wie is er nu in staat om beter dan onze Schepper Zijn kinderen te zegenen dan Hijzelf, en hen te overladen met weldaden die beantwoorden aan hun dorst?

Pastoor Justo is in het bezit van talrijke voorbeelden hiervan, waarbij hij met zijn eigen ogen heeft kunnen zien hoe talloze mensen geheel zijn getransformeerd op een manier waarvan je alleen maar had kunnen dromen, en dit omdat deze mensen “aanbidders” zijn geworden, waaronder ook enkelen die Christus nog in het geheel niet kenden. Hij heeft gezien hoe Christus in meerdere personen de leegte heeft weten te genezen, waaronder zoveel van onze tijdgenoten te lijden hebben, om nog maar te zwijgen over de ziekte van de wanhoop die Christus bij vele zielen heeft weten weg te nemen.

Onder de vele getuigenissen vertelt pastoor Justo ons het volgende: « Er was een vrouw die haar leven wilde beëindigen, want haar leven was in haar ogen een totale mislukking. Om 4 uur in de morgen, tijdens een koude, winterse nacht, liep zij haar huis uit omdat ze zich vanaf de brug in de rivier wilde werpen. Maar omdat het pikkendonker was sloeg ze de verkeerde weg in, waarbij ze rechtsaf ging in plaats van linksaf. En vervolgens werd ze aan het eind van de weg, op de verkeerde route die ze was ingeslagen, een licht gewaar dat haar intens aantrok. Zij kon in het pikkendonker louter maar dat lichtje gewaarworden, en ze zag daarbij niet dat het lichtje scheen vanuit een kapel. Echter, iets in haar dreef haar in de richting van dit lichtje en de onopgemerkte kapel. Toen ze dicht bij het lichtje was aangekomen, zag ze een kapeldeur. Ze deed de kapeldeur open… en opeens bevond ze zich voor de Heer. Tot haar grote verbazing begon ze van binnen helemaal te smelten, en terstond viel ze op haar knieën, waarna ze in huilen uitbarstte. Vanuit het diepst van haar hart had ze opeens alles begrepen: Degene die haar hier naartoe had geroepen, en Die zich nu voor haar bevond, was niemand minder dan de Verrezen HEER, DIE HET LEVEN ZELF is. In plaats van zelfmoord te plegen, waar ze niet meer aan moest denken, leefde er een enorme hoop in haar op, want ze wist nu dat ze niet meer alleen was, en er niet meer alleen voorstond. Deze gebeurtenis vond plaats in 2008 in Italië, in het stadje Prato, waar twee kapellen zijn van Altijddurende Aanbidding.»

Hoe komt het dat het hart van “aanbidders” op zulk een krachtige wijze wordt omgevormd? Hoe komt het dat “aanbidders” zoveel genaden en weldaden ontvangen voor zichzelf en voor anderen? Iemand die een kapel van Aanbidding binnenloopt ziet daar in het geheel niets speciaals of bijzonders; er is niets aanwezig dat er op bijzondere wijze onze ogen, oren en gevoel aantrekt. Er zijn wat mensen die er op een stoel of bankje zitten, geheel onbeweeglijk, en het is er doodstil. Het enige dat je er gewaar wordt is dat er enkele mensen naar een punt aan het staren zijn, namelijk naar de monstrans die op een altaartje is geplaats of naar een open tabernakel. En Jezus is daar dan in heel Zijn nederigheid aanwezig, in de vorm van Eucharistisch Brood. Heel Zijn Goddelijke Persoon, heel Zijn Goddelijke kracht en macht, en heel Zijn Liefde zijn er geconcentreerd aanwezig in de levende Hostie. Het is op deze wijze dat zulk een eenvoudige en simpele plek als zo een kapelletje daardoor wordt tot een verheven plaats voor de hele wereld, waar Jezus zijn genezing aanbiedt, en bevrijding, en een uitstorting van de Heilige Geest, en er Zijn Vrede schenkt, en bekering, en verzoening, en het is een plaats waar wij Hem eerherstel geven, waar de Heer zo van houdt.

Een van de getuigenissen die ik het meest bijzonder vindt is er een uit Triest, dat bekend is geworden in Italië. Dit stadje kende het hoogste aantal zelfmoorden in heel Italië en ook vergeleken met Europa scoorde het het hoogste aantal ervan. Pastoor Justo opende in het centrum van het stadje de eerste kapel van Altijddurende Aanbidding in 2005. Een tijdje later publiceerde de burgemeester van de stad een officieel rapport dat te lezen was in de lokale krant, en daarin stond beschreven hoe binnen één jaar het aantal zelfmoorden was gedaald met meer dan de helft, en dat dit een spectaculaire gebeurtenis was. Ja, deze kapellen zijn een oase van Vrede in deze opstandige en geagiteerde wereld.

3.Een eenvoudige blik…
Wanneer een aanbidder naar Jezus kijkt dan moet hij goed weten dat er stralen van Leven en Liefde uit deze Hostie komen, die zijn hart zullen raken, en dat deze stralen niet alleen zijn hart zullen raken, maar heel de persoon. En deze stralen reiken veel verder dan alleen tot het hart van de persoon in kwestie, die in aanbidding is. Deze stralen zullen ook de andere mensen uit de stad raken, en ook de mensen in geheel de wereld. Jezus is altijd geheel actief en altijd in een houding van scheppen en herscheppen. Daarom dat het volgende fenomeen bekendheid heeft gekregen, dat altijd actueel is: Plaats een kapel van Altijddurende Aanbidding in een stad, en binnen enkele jaren zal het goede steeds meer terrein winnen ten aanzien van het Kwaad, dat stilaan zal smelten als sneeuw voor de zon. Er zullen minder echtscheidingen zijn en minder scheidingen in menselijke relaties, er zullen minder abortussen zijn, en minder drugsgebruik, en minder diefstallen, zelfmoorden, misdaden, en de praktijk van het Satanisme zal verminderen, en ook het occultisme zal verminderen, er zullen minder verkrachtingen plaatsvinden en andere seksuele misdrijven... Daar waar de Boze verdeeldheid zaaide en mensen elkaar liet uitmoorden, dáár zal God dan Zijn kinderen bijeenbrengen en hen doen herleven.

In Medjugorje
reikt de heilige Maagd de ware sleutel tot de oecumene aan, door ons te tonen dat Christus de ware pool is van onze eenheid: “Lieve kinderen, vandaag nodig ik jullie uit om verliefd te worden op het Heilig Sacrament des altaars. Aanbid het, lieve kinderen, in jullie parochies, en op deze wijze zullen jullie verenigd zijn met heel de wereld…” (25 september 1995).

Opgelet. Het komt er niet op aan om te komen om iets te “voelen”.
Natuurlijk, Jezus zorgt er soms voor dat we Zijn aanwezigheid voelen. Maar als we niets voelen betekent dat niet dat er niets gebeurt. Na een Heilig Uur, dat we hebben beleefd met de intentie om eenvoudigweg aanwezig te zijn bij Jezus, en om Hem gezelschap te houden, (waarbij we moeten bedenken dat Hij vooral Degene is Die ons gezelschap houdt), en zelfs wanneer we zijn gekomen uit louter toeval, is het resultaat het volgende: we zullen altijd, wanneer we weer vertrekken, verrijkt zijn met een nieuwe Vrede en een verandering hebben ondergaan. Vaak ontvangen we er ook een licht wanneer we een beslissing moeten nemen. Echter, in onze relatie met God is er niets magisch en er zijn geen automatismen aanwezig. Zoals in elke echte en ware liefdesrelatie, is elk nieuw contact iets nieuws en iets creatiefs; het gaat om twee zielen die zich op mysterieuze wijze met elkaar verbinden, waarin zowel momenten van zachtheid en tederheid aanwezig zullen zijn, als momenten van strijd. « Waak en bid, zegt Jezus tegen zijn leerlingen, om niet op de bekoring in te gaan... » (Mat 26, 41). We zouden bladzijden en nog eens bladzijden nodig hebben om alle weldaden te beschrijven van degenen die een Heilig Uur hebben gehouden en zich ertoe hebben geëngageerd, en ook om de kracht en de macht te beschrijven van herstel van heel de wereld.

De heilige Zr. Faustina vertelt: « Vandaag was er nachtelijke aanbidding. Ik kon er niet aan deelnemen vanwege mijn zwakke gezondheid. Maar voordat ik in slaap viel verenigde ik mij met de zusters die bij de aanbidding waren. Tussen vier en vijf uur werd ik plotseling gewekt. Ik hoorde een stem die tegen mij zei dat ik mij bij degenen moest aansluiten die op dat moment aan het aanbidden waren. Ik begreep dat er een ziel onder hen was die voor mij aan het bidden was. Toen ik mij in gebed onderdompelde, werd ik in de geest naar de kapel overgebracht. Daar zag ik de Heer Jezus die in de monstrans uitgesteld was. In plaats van de monstrans zag ik het verheerlijkte gelaat van de Heer. Hij zei tegen mij: “Wat je in werkelijkheid ziet, zien deze zielen door het geloof. O hoe aangenaam is hun grote geloof voor Mij. Alhoewel er in Mij geen spoor van leven aanwezig lijkt te zijn, zie jij hoe het in heel zijn werkelijkheid in heel zijn volheid in iedere Hostie afzonderlijk aanwezig is. Maar de ziel moet geloof hebben om Mij in staat te stellen om in haar te kunnen handelen. O hoe welbehaaglijk is een levend geloof voor Mij.» (Dagboek, § 1419-20)

Het geloof en het vertrouwen… de 2 grote sleutels om beroep te doen op het Hart van God en om het naar ons toe te laten buigen, en om de macht en de kracht van Zijn liefde over onze levens uit te laten storten.

4. De vermenigvuldigingen gaan nog steeds door
. Een van de angsten die de Vrede geheel vernietigt vandaag de dag is het idee dat we te kort zullen komen en honger zullen hebben. De economische crisis die is ontstaan vanwege het coronavirus heeft de armoede van de armsten erger gemaakt, en het heeft de rijken arm gemaakt. Het is geenszins mijn doel om een analyse van de situatie te geven, maar ik wil iedereen eraan herinneren dat de armen van God niet korter zijn geworden en dat de angst geen enkele plaats in het hart van de gelovigen mag innemen. Ik wil jullie inzage geven in twee gebeurtenissen die zich hebben voorgedaan vanwege het handelen van Degene die broden en vissen heeft vermenigvuldigd...

In de lente van 2002 zou mijn zusje Florence oppassen op ons huis in Medjugorje vanwege mijn afwezigheid, omdat ik een heel lange missiereis ging maken. Voordat ik vertrok, toonde ik haar zo een dertig aantal cassettes met opnames, die gerangschikt stonden op een plank in de kast. Ik zei tegen haar: “Als de pelgrims cassettes willen kopen, dan kun je hen degenen aanbieden die daar staan.” Vervolgens vertrek ik op missiereis en bij mijn terugkomst vind ik precies het aantal cassettes op de plank, dat er ook was bij mijn vertrek. “Er is helemaal niemand gekomen om cassettes te kopen” zei ik tegen mijn zus, “Dat is nu jammer”. “Jawel, antwoordde ze, er zijn heel veel pelgrims gekomen, en ik heb elke dag velen cassettes verkocht. En ik heb er ook veel weggegeven“. Vervolgens glimlach ik in stilte, want na zoveel jaren geleefd te hebben als een toegewijd religieuze, begin ik Degene te kennen die mijn goddelijke Echtgenoot is… En mijn zusje voegt er aan toe: “Elke keer dat ik er ging halen, vond ik hetzelfde aantal cassettes op de plank staan.” Commentaar is hier overbodig.

Nog meer brood. In deze zelfde periode had de dochter van mijn zus een kamer gehuurd in het dorp om een retraite te doen van vasten op water en brood, samen met een vriendin, en dit voor 9 dagen. Voor de eerste dag had zij een brood gekocht, en ’s avonds hadden ze bijna het hele brood opgegeten. Maar de volgende dag hoefden ze geen nieuwe brood te kopen. Tot hun grote verbazing zagen ze hoe het brood van de dag ervoor er weer opnieuw lag, helemaal in tact en even groot als dat ze het hadden gekocht, alsof het zó, rechtstreeks van de bakker kwam. Kort gezegd: Tijdens heel hun retraite van 9 dagen hoefden ze geen enkele keer brood te kopen. Elke dag opnieuw lag er een volledig brood op tafel, alsof het net rechtstreeks van de bakker kwam. Daarbij kwam nog dat ze echt niet zo arm waren dat ze niet zelf elke dag een brood hadden kunnen kopen. Ik vroeg vervolgens aan de Heer: “Waarom doe je dit?“ Waarop Jezus me liet begrijpen dat Hij ons wilde voorbereiden op moeilijke tijden in de toekomst, als er ooit eens echte tekorten zouden kunnen ontstaan. Jezus leeft vandaag, zoals Hij ook 2000 jaar geleden leefde. Hij brengt ons steeds Zijn eigen woorden in herinnering, en Hij nodigt ons uit om met geloof te vragen, om vervolgens te ontvangen in overvloed, en vooral om te kunnen delen met de anderen.

Maar dat is nog niet alles.
Jezus vermenigvuldigt soms ook de benzine in de tank van een auto, of geld in een portemonnee… We zien in het Evangelie dat Jezus zich zeer heel “cool” gedraagt ten aanzien van materiële zaken. Toen Hij op een keer geen geld had om de belastingen te betalen voor zichzelf en voor Petrus, toen heeft Hij geen grote berekeningen gemaakt, omdat Hij met heel zijn kracht en inspanningen werkte voor het Koninkrijk van God wist Hij zeker dat Zijn Vader in de Hemel alle macht zou gebruiken om Jezus te voorzien in Zijn materiële behoeften. Het vertrouwen van Jezus in Zijn Vader en in Zijn actieve goedheid jegens Hem, zette Jezus ertoe aan om het benodigde geld te gaan zoeken in een vis. Dit Evangelie is ons niet voor niets getoond, want het bevestigt het volgende Woord van Jezus: “Zoek eerst het Rijk Gods, dan zal alles U erbij gegeven worden.”(Mat 6, 33) Dit is niet iets dat alleen voorkomt in Medjugorje, maar het doet zich voor in het leven van veel gelovigen. Jezus droomt ervan om te geven en om nog meer te geven, want Hij houdt zoveel van ons. Waarom zouden we dan Zijn goedheid onderwaarderen en ons gedragen als weeskinderen en daardoor terechtkomen in de slavernij van de angst? Geloven betekent “hechten aan”. In het Hebreeuws betekent “hechten aan” geheel één-geworden zijn met Degene aan wie we ons hechten. Het geloof in God is veeleisend, maar een bron van zulk een immense vreugde. We moeten om het geloof vragen.

God voorziet niet alleen in onze behoeften door middel van menselijke tekens die niet te verklaren zijn, maar ook vaak door middel van eenvoudige gebeurtenissen waarin we Zijn hand kunnen zien als liefhebbende Vader vol van Barmhartigheid. Als we eens eenvoudigweg het geloof van onze vaderen zouden beleven, zoals in de primitieve Kerk, onder de werking van de Heilige Geest… Zij, in die tijd, hadden niets, en toch hadden ze alles.

5. Vicka heeft op 3 september haar 56ste verjaardag gevierd. Ter gelegenheid daarvan heeft de heilige Maagd met haar gebeden en haar omhelsd, zoals ze dat op elke verjaardag van haar doet. Vicka zei me dat de heilige Maagd haar omhelst zoals ieder mens dat doet, en vervolgens imiteerde Vicka het omhelzingsgebaar van de heilige Maagd. De heilige Maagd doet het op de manier waarop de Kroatische moeders het doen: men geeft op elke wang een zoen. De vreugde die deze omhelzing geeft is zo groot voor Vicka, dat ze elk jaar al een maand vóór haar verjaardag er blij om is. In de Hemel zullen we deze vreugde allemaal kennen… Dus.. nog even wat geduld!

***

Lieve Gospa, we weten niet wat de toekomst ons zal brengen. Maar we zijn in vrede, omdat onze enige ware toekomst Uw Zoon Jezus is. Hij is onze veilige schuilplaats, Zijn hart is onze enige echte toevlucht, Zijn Hart dat is verenigd met Uw Onbevlekt Hart. En samen bewerken jullie de overwinning op het Kwaad.

Zr. Emmanuel Maillard (Gemeenschap van de Zaligsprekingen)

 

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel.

 

Medjugorje, 14 augustus 2020
Heilige Maximiliaan Kolbe, beschermheilige van ons apostolaat

Dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria!


1. Op 25 juli 2020 ontving de zienster Marija Pavlovic haar maandelijkse boodschap, die hieronder wordt weergegeven:

Lieve kinderen, in deze turbulente tijd waarin de duivel zielen oogst om ze naar zich toe te trekken, roep ik jullie op tot volhardend gebed om in het gebed de God van Liefde en Hoop te ontdekken. Lieve kinderen, neem het Kruis in je handen. Moge het voor jullie een bemoediging zijn dat de Liefde altijd overwint, vooral nu, nu het Kruis en het Geloof verworpen zijn. Wees een afspiegeling en een voorbeeld door jullie leven, dat Geloof en Hoop nog levend zijn en dat een nieuwe wereld van Vrede mogelijk is. Ik ben met jullie en spreek bij mijn Zoon Jezus voor jullie ten beste. Dank dat jullie mijn oproep beantwoord hebben.


2. Maar, waar is de heilige Voorzienigheid gebleven? In deze onzekere tijden is een van de angsten die veel mensen beheerst het feit dat we misschien tekort zullen komen. Dat we een tekort zouden kunnen krijgen aan levensmiddelen, dat we te weinig veilig zouden zijn, dat we niet meer voldoende mogelijkheden zullen hebben om overal naartoe te kunnen reizen, dat we niet voldoende beschermd zullen zijn tegen het groeiende totalitarisme, dat we misschien ernstig ziek zouden kunnen worden, en deze angsten zijn misschien wel terecht. Maar ze zijn er ook de oorzaak van dat we de essentie van de dingen vergeten: namelijk, dat we er niet alleen voorstaan. Jezus heeft zo vaak het volgende gezegd: “Wees niet bang”.

Om dit te illustreren wil ik met jullie een ervaring delen uit mijn eigen leven, die ik vlak na mijn bekering in 1973 heb opgedaan. Het was de tijd dat de Charismatische Vernieuwing haar eerste passen zette in Parijs. De gebedsgroep van de gemeenschap Emmanuel, die is gesticht door Pierre Goursat, waarbij hij werd geholpen door Dr. Martine Lafitte, begon aan haar prille traject, dat haar zou leiden naar alle uithoeken van de wereld.

In die tijd bestond mijn werk eruit om sierraden te importeren naar Frankrijk vanuit Tibet, en ook andere spullen uit allerlei streken van Azië. Enkele dagen na mijn bekering kwam mijn jongste zus bij mij op bezoek, en zij zag toen hoe er maskers van Hindoestanen aan mijn muur hingen, en aankondigingsposters van het Tantrisme. Waarop mijn zusje me met de grootste rust en kalmte zei: “Weet je, Emmanuelle, je kunt het gewoonweg niet maken om deze spullen te verkopen die verkeerde Goden representeren, en die de mensen verkeerde spiritualiteiten zullen aanleren, die niets te maken hebben met de Christelijke boodschap. Je kunt niet tegen de mensen zeggen dat je Christen bent en tegelijkertijd zulke afgodsafbeeldingen verkopen.”

Voor een korte tijd brachten deze opmerkingen van mijn zus mij van mijn stuk. Ik was er tot in het diepst van mijn wezen door geraakt. En ik fluisterde tegen haar iets dat op een verdediging moest lijken, en dat erop neerkwam dat ik, wat zij had gezegd, probeerde te weerleggen met argumenten die ver onder de maat waren. “Maar ik heb een contract ondertekend met mensen uit India om deze spullen te verkopen. Deze voorwerpen zullen binnenkort aankomen op het vliegveld Orly, en dan moet ik ze in ontvangst nemen en betalen…” Maar er was niets tegen in te brengen. Mijn zusje had me voor een werkelijkheid geplaatst die ik niet kon weerleggen. Mijn zus had gelijk. Toen zij was vertrokken en weer naar huis was gegaan, werd ik een gewelddadige innerlijke strijd in mezelf gewaar. Deze bestelling die ik vóór mijn bekering in India had gedaan, had de waarde van een grote som geld. En als ik al deze objecten zou verbranden zou me dat in een enorme financiële crisis brengen. En… de posters die ik had besteld waren artistiek gezien echt prachtig. “Ik zal er nooit bovenop komen. Maar aan de andere kant: ik zal ook nooit Christus verraden”. Na enkele minuten nam ik dus de beslissing om alle bestelde spullen en posters te verbranden, die binnenkort bij de douane van Orly zouden arriveren. De volgende dag was ik aanwezig bij een gebedsbijeenkomst van de gemeenschap Emmanuel. En toen Martine Lafitte me er zag, vroeg ze: “Wat is er met jou aan de hand? Je zit zo te piekeren. Waar is je vrede? ” En vervolgens legde ik haar mijn probleem uit. En dat ik recht op de afgrond aan het afstevenen was voor wat betreft mijn werk. Maar in plaats van medelijden met mij te hebben barstte ze in lachen uit: “Maar daar moet je je helemaal geen zorgen om maken, antwoordde ze, je hebt de goede beslissing genomen, waarbij je trouw aan Christus bent gebleven. Het is voor Hem dat je al dat geld en al die spullen opoffert. En denk jij dat Hij je nu zal laten vallen? Wat ben jij een persoon met een klein geloof. Zeg tegen Jezus dat je je geheel aan Hem overgeeft, en dat om die reden vanaf dit moment dit probleem van Jouw werk NU Zijn probleem is, en dat Hij DIT PROBLEEM moet oplossen. Daarbij zullen wij voor je bidden, en je zult zien dat Hij je zal helpen”.

En… ze had gelijk. (Met de echte charismatisie zijn er geen halve maatregelen mogelijk en bestaan er ook geen halfbakken oplossingen, omdat Gods Glorie overwint). In de dagen die erop volgden – oh, grote verassing – ontving ik zoveel bestellingen voor de sierraden en andere spulletjes die ik al bij mij had opgeslagen in de kelder, dat binnen twee weken heel het financiële verlies was gedekt en was terugbetaald. En daarbij kwam nog dat mijn werk nu door God persoonlijk gezegend was.

Dit eenvoudige feit werd voor mij een groot Licht ten aanzien van Gods Voorzienigheid in actie. Hoeveel genaden lopen wij niet mis in ons dagelijkse leven omdat we niet voldoende geloof hebben en God niet voldoende liefhebben, Die ons juist zo graag uit de problemen wil helpen wanneer we ons aan Hem toevertrouwen. En op deze wijze wordt het belangrijke woord van Jezus uit het Evangelie werkelijkheid: “Zoek eerst het Koninkrijk Gods, en de rest zal je erbij gegeven worden in overvloed”. Dit kleine woordje “eerst” zet alles op zijn kop en laat elke situatie overhellen naar de kant van de genade, of te wel richting wondertekenen. Heer Jezus, ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp.

3. In Parijs vindt een uitzonderlijk evenement plaats.
Op 15 augustus, op het Hoogfeest van de Tenhemelopneming van Maria, zal Mgr. Aupetit, de aartsbisschop van Parijs, de stad Parijs toewijden aan de verenigde Harten van Jezus en Maria, tijdens een Mis die zal gevierd worden in de basiliek van de Sacre –Coeur te Montmartre. De aartsbisschop zal er ook bidden voor heel Frankrijk, opdat onder de mantel van Maria ons land in deze tijden van Covid 19 een weg van hoop mag vinden en van Vrede.

Deze toewijding maakt deel uit van een initiatief, waarbij het beeld van de heilige Maagd van Frankrijk rondreist door al de streken van haar grondgebied. Het is een initiatief van het volk vanuit Lourdes, dat op 1 juni is begonnen, en dit evenement brengt duizenden mensen samen van alle leeftijden en alle milieus. Dit initiatief is uitgegaan van een echtpaar dat afkomstig is uit de streek van de Loire en de Saone, en het heeft de naam “M van Maria” gekregen. Het doel ervan is om de mensen weer hoop te geven in deze moeilijke tijden. Vóór de toewijding van Mgr. Aupetit zal het beeld 5 dagen rondreizen door de hoofdstad van Frankrijk, wat duizenden mensen, gelovigen en ongelovigen, de gelegenheid zal geven om rondom het Mariabeeld te bidden. De dag van 15 augustus zal eindigen met een nacht van aanbidding voor Frankrijk in de Basiliek van de Sacre-Coeur te Montmartre.

Dit is toch zeker een initiatief dat om navolging vraagt in andere landen…

***

Lieve Gospa, veel van Uw kinderen kunnen niet naar Medjugorje komen in deze tijden.
Maar U nodigt ons allen uit om een klein Medjugorje te zijn en te beleven, daar waar we wonen.
U rekent op ons om een weerkaatsing van Uw vreugde te zijn, en van Uw Vrede, in deze wereld die zo hoopt dat er weer geluk zal zijn, en die het geluk vaak zoekt daar waar ze juist verloren gaat!

 

Zr. Emmanuel Maillard (Gemeenschap van de Zaligsprekingen)

 

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel.

 

Medjugorje, 20 juli 2020

Dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria!


1. Op 25 juni ontving Marija Pavlovic de volgende maandelijkse boodschap:

Lieve kinderen, ik hoor jullie smeken en gebeden en spreek voor jullie ten beste bij mijn Zoon Jezus die de Weg, de Waarheid en het Leven is. Lieve kinderen, keer terug naar het gebed en open je hart in deze tijd van genade en ga de weg van de bekering. Je leven is vergankelijk en heeft zonder God geen zin. Daarom ben ik bij jullie om je naar de heiligheid van het leven te leiden, zodat ieder van jullie de vreugde van het leven kan ontdekken. Ik bemin jullie allemaal, lieve kinderen, en ik zegen je met mijn moederlijke zegen. Dank dat jullie mijn oproep beantwoord hebben.


2. Op 13 juli is de zienster Vicka opgenomen in het ziekenhuis van Zagreb omdat ze een operatie moest ondergaan aan haar ruggenwervels. De operatie heeft 5 uur en 40 minuten geduurd. De chirurg was tevreden over het resultaat. We hopen dat Vicka weer snel op kracht zal komen. Het laatste nieuws dat we van haar hebben ontvangen is alleen maar goed nieuws. Ze heeft wél gewicht verloren; ze weegt nu 40 kilo. Laten we bidden voor deze zienster die meer en meer verborgen wil blijven op dit moment, maar die op zo een bijzondere wijze haar leven geeft voor elkeen van ons. De bovennatuurlijke vreugde die zij uitstraalt in alle omstandigheden, en zelfs ook in de meest pijnlijke ziektemomenten, uit liefde voor ieder voor ons, zonder daarbij een onderscheid te maken tussen de mensen, toont hoezeer zij een sprekend voorbeeld is geworden van hetgeen een ziel in zich kan laten groeien wanneer deze constant leeft in de aanwezigheid van Jezus en Maria. Dat ook wij deze overvloedige vreugde zouden mogen ontdekken die we vanuit ons hart zo vurig verlangen, en die een teken van de Hemel is. Laten we trouw de school van Jezus en Maria volgen.

3. De dood van jonge ongelovigen.
Vandaag de dag zijn er veel jongeren die komen te overlijden en dit op plotselinge wijze. Dat gebeurt vanwege auto-ongelukken, en ook vanwege een overdosis aan drugs, of omdat ze zelfmoord plegen. Het getuigenis van Philippe Coutel is sprekend. Drie van zijn familieleden zijn komen te overlijden vanwege een storm. Omdat geen van hen gelovig was en omdat ze eerder op een dwaalspoor terecht waren gekomen in hun leven, maakte Philippe zich zorgen om hun ziel. Om die reden is hij op bezoek gegaan bij de mystica Marthe Robin, die nu Eerbiedwaardig is, waarbij hij hoopte dat zij hem iets zou kunnen zeggen over hun lot in het hiernamaals. Marthe Robin had de gave om in de zielen te kijken. Toen Philippe bij haar was aangekomen durfde hij zijn vraag niet aan Marthe te stellen. Dus moest Marthe maar raden waarvoor hij gekomen was. Marthe had ooit tegen een van de predikanten van een retraite in de Foyer de Charité gezegd, dat de jongeren die komen te overlijden en die niet geen geloof hadden, een kans krijgen om God te ontdekken na hun dood. Ze krijgen na hun dood uren en soms dagen God te zien, waarna dan het eindoordeel over hen volgt. Nadat de Heer zich zo aan hen heeft getoond vraagt Hij hen: “Wil je Mijn Liefde ontvangen?” En over het algemeen zeggen de jongeren daar “ja” tegen.

Tegen Pater Maurice de Lesseps heeft Marthe gezegd: “Weet U pater, de ziel ontvangt een groot licht op het moment van de dood, en er zijn maar weinig zielen die dan nog “nee” zeggen tegen God. Vooral de jongeren doen dit niet.” De pater maakte zich ongerust over een van de neven van zijn vrienden die was komen te overlijden.

Tijdens de enkele retraites die ik heb gevolgd in de Foyer de Charité van Chateauneuf- de- Galaure, toen ik nog jong was, heb ik de predikanten vaak woorden horen citeren van Marthe Robin, die gingen over de mensen die aan het sterven waren of over jongeren die plotseling waren komen te overlijden. Marthe had onder andere gezegd « De Heer bereidt een ziel voor, zelf op onbewuste wijze ». Ik heb er ook een getuigenis van iemand gehoord. Die persoon vertelde hoe Marthe eens in bilocatie was gegaan om een persoon bij te staan die was gewijd en die door omstandigheden helemaal alleen moest sterven. Deze bilocaties zijn vaker gebeurd bij Marthe Robin. Zo is zij op die wijze ook eens in China geweest. Marthe voelde zich op bijzondere wijze aangetrokken tot dit land, omdat er zoveel martelaren van het geloof zijn gestorven. Pas in de Hemel zullen we zien hoeveel reizen in bilocatie deze grote heilige heeft gemaakt, en hoeveel zielen ze heeft gered. Marthe heeft 50 jaar op bed geleefd, waaruit ze, vanwege verschillende aandoeningen, niet kon opstaan. Ze zei: “Na de klinische dood krijgt de ziel een tijd toebedeeld, waarin deze ziel zelf de keuze kan maken voor de eeuwigheid. Deze tijd is langer of korter naar gelang de persoon. Deze tijd is korter wanneer de persoon ernstig ziek is geweest, maar zij is van langere duur wanneer de persoon plotseling is komen te overlijden.”

Marthe besteedde veel zorg aan de stervenden, en ze drong er regelmatig op aan dat er veel voor hen moet worden gebeden, zowel tijdens hun sterfproces alsook na hun dood, tijdens hun klinische dood. Op het moment van de dood, waarin de leugen, de illusie en de verwarring geheel zijn verdwenen, staat de ziel geheel naakt oog in oog met de werkelijkheid zonder vertroebeling in het hart. Op dat moment dringt het Eeuwige Licht volledig door in deze ziel, want er niets meer dat dat Licht verduistert. Dit Licht is ook Barmhartigheid. Daardoor is de ziel dan in staat om zich geheel te werpen in de armen van God, Die zij misschien geheel haar leven op aarde niet heeft leren kennen, waardoor ze God ook nooit bewust heeft verworpen. Onze gebeden zijn daarbij van doorslaggevend belang, want de ziel kiest op het moment, vlak na haar dood, wél of niet voor de eeuwigheid, voor God of voor de Hel zonder God, en dit zijn de enige twee mogelijkheden na de dood. Het Vagevuur is louter een voorportaal van de Hemel.

Als we in de situatie zijn waarin we veel beslissingen tegelijk moeten nemen voor een ziel die is overleden en die we moeten begraven, laten we dan zoveel mogelijk in gebed aanwezig blijven bij deze ziel, want daarmee kunnen we een muur van bescherming om haar heenbouwen. De Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid is heel machtig in deze situatie. Het is Jezus Zelf Die deze Rozenkrans heeft voorgeschreven aan Zr. Faustina. Deze Rozenkrans is in staat om de meest opstandige en verharde harten te laten smelten.

4. Een woord van de kleine Van. Deze jongere uit Vietnam (1928-1959), die steeds meer bekendheid krijgt en die Eerbiedwaardig is, bezat sinds zijn kindertijd de genade dat hij stem van Jezus kon horen, alsook de stem van de heilige Thérèse van Lisieux, die Van vormde vanuit haar “Kleine weg”. Zijn bekende colloques zijn een schouwspel tot in het detail over hoe Jezus als persoon zich gedraagt. En dit alles wordt door Van op kinderlijke wijze beschreven, en raakt vele harten. Hier een van zijn colloques:

Jezus:“De zonde is nooit in staat om mijn Liefde te doen verminderen. Er is niets dat mijn Liefde kan verminderen. Alleen een gebrek aan vertrouwen in Mijn Liefde kan Mijn Liefde doen afnemen. Ook de Demon verliest elke hoop wanneer hij in een ziel ziet, dat deze nog vertrouwen in Mij heeft. Later, in de Hemel, zal men met verbaasdheid kunnen constateren hoeveel zielen zich zullen bevinden binnen de rangorde van de heiligen, en juist zielen waarvan men dacht dat ze verdoemd waren. Het is voor de zielen gemakkelijk om op de klimmen tot aan de Hemel. Het is echter zeer moeilijk voor de zielen om af te dalen tot in de Hel. Want de Liefde kan het niet verdagen dat een ziel snel verloren zal gaan en naar de Hel zal gaan.”

“Toch moet men oppassen om deze woorden te snel aan alle zielen te laten lezen. Men moet hier voorzichtig zijn, omdat deze woorden er ook de oorzaak van zouden kunnen zijn dat er mensen kunnen zijn die om die reden zich er gemakkelijk vanaf gaan maken en daarmee hun hart zullen verharden en zullen doorgaan om het Kwade te doen. Waardoor ze hun vertrouwen in Mij zouden kunnen verliezen en verloren zouden kunnen gaan.”(Colloques, § 646-650)

***

Lieve Gospa, ik wil zo graag van dit leven naar het nadere leven gaan op een wijze dat ik dit in Uw armen kan doen. Help mij om meer intens Uw Liefdesschool te volgen en om elk moment van mijn leven te beleven met mijn hand in uw hand.

 

Zr. Emmanuel Maillard (Gemeenschap van de Zaligsprekingen)

 

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 maart 2020.

 

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1- Op 2 maart 2020, had Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij er slechts een klein groepje pelgrims aanwezig was. Vervolgens deelde zij de volgende boodschap mee:

"Lieve kinderen, jullie zuivere en oprechte liefde trekt mijn moederlijk hart aan. Jullie geloof en vertrouwen in de Hemelse Vader zijn geurende rozen die jullie mij schenken - de allermooiste boeketten, samengesteld uit jullie gebed, daden van barmhartigheid en liefde. Apostelen van mijn liefde, jullie die oprecht en met een zuiver hart mijn Zoon willen volgen, jullie die Hem oprecht liefhebben, help mij: wees een voorbeeld voor de mensen die de liefde van mijn Zoon nog niet hebben leren kennen - niet alleen met woorden, mijn kinderen, maar ook met daden en zuivere gevoelens ter verheerlijking van de Hemelse Vader. Apostelen van mijn liefde, dit is een tijd van waakzaamheid en van jullie vraag ik liefde, en dat jullie niet oordelen - over niemand. Want het is de Hemelse Vader die zal oordelen over eenieder. Ik vraag dat jullie liefhebben, dat jullie de waarheid overbrengen, want de waarheid is oud, is niet nieuw, is eeuwig, is waar. De waarheid getuigt van Gods eeuwigheid. Draag het licht van mijn Zoon rond en doorbreek de duisternis die steeds verwoeder probeert om jullie te grijpen. Wees niet bang. Door de genade en liefde van mijn Zoon ben ik bij jullie. Ik dank jullie."

Op 18 maart zal Mirjana haar jaarlijkse verschijning krijgen in de middag. De boodschap ervan zal zij, zoals gewoonlijk, aan ons doorgeven.

2 - De poot van het schaap. Op een dag in Medjugorje liep een Kroatische pelgrim langs de velden toen er juist een groep schapen voorbij kwam gelopen. Hij werd vervolgens met stomheid geslagen, want hij zag onder zijn ogen iets gebeuren wat hij vreselijk vond: de herder van deze kudde was een van zijn schaapjes heftig aan het mishandelen, waarbij hij opzettelijk een van zijn poten brak. Het arme beest begon daarop weeklagend te blaten en te mekkeren. De pelgrim, die door zoveel wreedheid boos was geworden en kookte van woede, rende vervolgens op de herder af, en schreeuwde hem kwaad toe: “Wat bij jij in hemelsnaam aan het doen? Ben je helemaal gek geworden? Wat een wreedheid.” De herder echter legde hem vol rust uit wat hij had gedaan: “Wees in vrede. Ik doe enkel mijn werk als herder. Dit schaapje loopt altijd ver van de kudde vandaan, ze is enorm verwilderd, en dat is heel riskant voor haar omdat ze daardoor kan verdwalen. Mocht ze op een dag echt verdwalen dan zal ze sterven tussen de rotsblokken en doornenstruiken. Ik heb één van haar poten gebroken zodat ze de komende tijd niet heel ver zal kunnen lopen, en ik heb dit expres gedaan. Ik zal haar nu op mijn schouders moeten dragen, waardoor ze aan mij gewend zal raken, en ook aan mijn stem. Vervolgens, wanneer zij genezen zal zijn, zal ze niet meer ver van me weglopen.” De pelgrim kreeg spijt dat hij zo boos was geworden tegen de herder, want hij had begrepen dat zijn doel was om het leven te redden van dit schaap, juist door diens poot te breken.



“Ik ben de Herder van de schapen, zegt Jezus tegen ons, wie Mij volgt zal niet in duisternis wandelen, maar hij zal het Licht des levens bezitten.” Deze boodschap is helder en duidelijk. Het is beter om de pijn te doorstaan van een provisorisch gebroken pootje, dan dat je je ver verwijdert van de Herder, en dat je daarbij dan voor altijd het eeuwig leven verliest. En als het coronavirus een gelegenheid is om onszelf opnieuw in vraag te stellen ten aanzien van de manier waarop we denken en leven, dan kunnen we in dit virus niet alleen maar kwaad zien. Het echte drama is dat het grootste deel van de mensheid zich steeds meer aan het verwijderen is van de Goddelijke Herder. En Hij alleen geeft ons de ware woorden van eeuwig leven. Hij alleen heeft Zijn leven gegeven voor Zijn schapen. Hij heeft de losprijs betaald voor ons leven, en tegen welke prijs. Door ZIJN STRIEMEN zijn wij genezen. Wij willen dus geenszins het geluk daar zoeken waar we het verliezen. Onder de hamerslagen die ons treffen bevindt zich altijd de hand van de Goede Herder die ons geneest.

Het kopje koffie van Johannes Paulus II. Na zijn verblijf in het Gemelli ziekenhuis te Rome, terwijl hij nog maar kort was hersteld van de aanslag die op hem was gepleegd, waardoor hij in 1981 in het ziekenhuis moest worden opgenomen, nodigde de Paus enkele vrienden bij hem uit om samen met hem te dineren. Het ging om een handjevol bisschoppen, waaronder Mgr. Hnilica (Slowakije), die me het volgende relaas meedeelde: Toen het gesprek met de gasten goed op dreef was gekomen, begonnen zij vragen te stellen over de aanslag. Een van de bisschoppen stelde de volgende vraag: “Wie zat er achter deze aanslag?” Waarop iedereen zijn mening erover gaf: dat het de KGB was… of de CIA, en alle mogelijkheden ertussen. Daarbij dronk de Paus op serene wijze zijn kopje koffie, terwijl hij aandachtig luisterde naar alle analyses. Toen alle scenario’s de revue hadden gepasseerd, wachtten allen met veel nieuwsgierigheid op het antwoord van de Heilige Vader. En deze zei vervolgens: “Het was Satan”. Geheel uit het veld geslagen deden de bisschoppen het zwijgen toe, en de Paus voegde eraan toe: “Maar vergeet niet dat zelfs Satan een instrument is in de handen van God”.



3 – Wie heeft het coronavirus over de wereld verspreid? Dat is Satan. Wie heeft ervoor gezorgd dat alle Kerken voor de gelovigen zijn gesloten? Dat is Satan. Wie wil dat de Eucharistie onder ons verdwijnt en de Werkelijke Tegenwoordigheid van Christus onder ons? Dat is alweer Satan. Wie is er een algehele paniek onder heel de aardse bevolking aan het zaaien? Alweer: Satan. Wie wil het menselijk ras van de aardbodem laten verdwijnen. Dat is hij, de moorddadige ”die brullend als een leeuw rondgaat, en probeert om alles en iedereen te verslinden”. Wie wil de mensen ervan overtuigen dat ze verloren zijn en door God zijn verlaten? Dat is ook weer Satan, die altijd jaloers is geweest op de mens. Satan heeft ervoor gezorgd dat we een beschaving hebben opgebouwd zonder God, waarbij het aardse geluk wordt ervaren als het meest gelukzalige en volledige doel van het leven. Hij brengt dat teweeg, de prins van de leugen. Ik zou nog lang zo kunnen doorgaan. Maar meer dan ooit is de boodschap duidelijk: achter deze schandalige knevelarij en de pijnlijke doodsangsten die de kinderen van God vandaag de dag moeten ondergaan, bevindt zich Gods plan. Hij alleen is bij machte om het goede te laten voortkomen uit het kwaad, en Hij is dit al aan het doen.

Dierbare broeders en zusters, deze tragedie die heel de wereld raakt, heeft, en is, niet het laatste woord, het zal voorbijgaan. Het is aan ons om in gebed te waken en om zó te bidden dat ons gebed wordt gehoord. Hiervoor staat ons het meest eenvoudige en geniale middel ter beschikking, en wel hetgeen dat de heilige Maagd ons al 39 jaar onderwijst in Medjugorje. In dit onderricht van haar vinden alle antwoorden voor onze huidige situatie. Is dat u ook opgevallen? Waar komt het kwaad vandaan? Hoe kunnen we tegen dit kwaad strijden en het overwinnen? Hoe kunnen we van onze Kruisweg een weg van Vreugde maken? We weten dat wanneer we ons lijden verenigen met dat van Jezus in Zijn Passie, dat dan ons lijden oorzaak wordt van grote zegeningen, waarbij verloren zielen gered zullen worden. Het is dus een mede-verlossend lijden in navolging van het lijden dat Maria zelf heeft ondergaan en heeft opgedragen, zij, de Mede-verlosseres bij uitstek. Wij zijn aan zet, en wat er gaat gebeuren hangt voor een groot deel af van ons.

4 - Hier en daar zijn er hele mooie initiatieven op gang gekomen. We zien onder andere hoe priesters hun stad of dorp zegenen met het Heilig Sacrament vanuit een helikopter. Anderen staan daarbij rechtop boven op een vrachtwagen, waarbij ze langzaam door de straten rijden en de voorbijgangers zegenen, die daardoor even stil kunnen staan bij het Heilig Sacrament om Jezus te aanbidden, en er zijn priesters die vanaf hun dak bidden met een microfoon. Een van de priesters is door zijn stad getogen onder een baldakijn met het Heilig Sacrament, zoals op het Feest van Christus Koning.

Vliegtuig

Klik op de foto's


Bijzonder

In de huizen zijn er veel gezinnen die een klein altaar hebben geconstrueerd waaromheen het gezin samenkomt om te bidden, en om vurig de rozenkrans te reciteren, en Psalmen, en om Hymnen te zingen… Veel Heilige Missen die privé door een priester worden gevierd worden uitgezonden via livestream, waardoor de gelovigen zich met hun hart kunnen verenigen tijdens deze geprivilegieerde momenten, waardoor ze worden gesterkt en getroost. Zonder nog te spreken van de enorme akten van naastenliefde van de artsen en verpleegkundigen en het zorgpersoneel. Velen van hen zetten zich in totdat ze totaal zijn uitgeput om de zieken en de stervenden bij te staan.

Omdat we niet feitelijk bij de Mis aanwezig kunnen zijn, kunnen we op verschillende wijzen Geestelijk Communiceren.

Voorbeeld:
Gebed bij de geestelijke communie

Mijn Jezus, ik geloof
dat U in het Allerheiligst Sacrament tegenwoordig bent.

Ik bemin U boven alles
en wens U in mijn hart te verwelkomen.

Nu ik niet de communie daadwerkelijk kan ontvangen,
vraag ik van U de genade van de geestelijke communie.

Omhels mij
en zuiver mijn verlangen naar de hemelse Vader.

Draag mij in Uw Geest,
en laat mij nooit van U gescheiden worden.

Amen
(van de H. Alphonsus Maria Liguori)

5 - De geheimen? Men heeft mij meerdere malen gevraagd of deze huidige beproeving deel uitmaakt van de geheimen die Maria heeft toevertrouwd aan de zieners van Medjugorje. Nee, deze beproeving maakt geen deel uit van de geheimen. En nog veel minder is het een teken van het einde van de wereld. Maria spreekt soms met ons over de komende generaties… Maar, het is niet verboden om deze beproeving te interpreteren als een grote waarschuwing. Op het uur dat door Maria wordt ingeleid, zal zij aan de zieners vragen om een priester te kiezen (het is niet de heilige Maagd die de priesters zal kiezen). Deze priester moet vervolgens 7 dagen vasten op water en brood samen met de ziener/zienster voordat deze aan hem de geheimen of een geheim zal toevertrouwen. Vervolgens moet deze priester aan de wereld bekend maken wat de inhoud is van het geheim of de geheimen die hij van de ziener/zienster te horen heeft gekregen. En 3 dagen erna zal het geheim zich dan realiseren. De zieners zijn de enige die deze geheimen kennen. “Lieve kinderen, spreek niet over de geheimen, zegt Maria tegen ons, maar bid voor deze geheimen. Wacht niet op het teken (op de Pdbrdo) om je te bekeren.” “Ik ben gekomen om de wereld voor de laatste keer op te roepen om zich te bekeren.”

6 - Versterk je immuunsysteem! Enkele basis aanbevelingen: Neem vitamine C, sinaasappels en citroenen bevatten veel vitamine C, en ook grapefruit, kiwi, papaja, aardbeien, ananas, mango, peterselie enz. En vooral: blijf rustig in uw ziel, want angst verzwakt ons immuunsysteem.

7 - Wanneer Sint Jozef met kracht tussenbeide komt... Laten we in deze troebele tijden gezamenlijk deze grote vriend van de mensen aanroepen, en laten we hem vragen om ons zijn macht te tonen en om ons door zijn tussenkomst een teken van zijn goedheid te geven.


Lieve Gospa, hoe kunnen wij vergeten dat U ons in Medjugorje heeft gezegd: “Lieve kinderen, ik liefkoos jullie ziel.” En wij hebben hier nood aan. “Ik omhels jullie met mijn moederlijke omhelzing”. “Ik wil jullie allemaal verzamelen, lieve kinderen, onder mijn moederlijke mantel, opdat jullie beschermd mogen zijn tegen satanische aanvallen”. Ja, U toont ons dat U de beste van alle moeders bent. Wij kunnen Jezus nooit genoeg bedanken dat Hij ons U geschonken heeft.

 

Zr. Emmanuel
Gemeenschap van de Zaligsprekingen
Vertaald uit het Frans

 

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 februari 2020.

 

13 februari 2020 De dienares Gods, Zr. Lucie van Fatima

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1- Op 2 februari 2020 had Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis. Vervolgens deelde zij de volgende boodschap mee:

" Lieve kinderen, door Gods beslissing en liefde werd ik gekozen om de Moeder van God en jullie moeder te zijn. Maar ook uit vrije wil, en door mijn onmetelijke liefde voor de Hemelse Vader en mijn volledig vertrouwen in Hem, werd mijn lichaam de kelk van de mensgeworden God. Ik stond ten dienste van waarheid, liefde en redding, en zo ben ik nu bij jullie om jullie op te roepen, mijn kinderen, apostelen van mijn liefde, om dragers van de waarheid te zijn; om zijn woorden - de woorden die redden - te verspreiden uit vrije wil en uit liefde voor mijn Zoon; opdat jullie daden voor allen die Hem nog niet kennen een blijk van Zijn liefde worden. Jullie zullen kracht vinden in de eucharistie - mijn Zoon die jullie voedt met Zijn Lichaam en sterkt met Zijn Bloed. Mijn kinderen, vouw jullie handen en kijk in stilte naar het Kruis. Zo put je geloof om het te kunnen doorgeven; put je waarheid om te kunnen onderscheiden; put je liefde om waarachtig te kunnen liefhebben. Mijn kinderen, apostelen van mijn liefde, vouw jullie handen, kijk naar het Kruis. Alleen in het Kruis ligt redding. Ik dank jullie."


2 - Voor Frankrijk staat tijdens de maand februari het land in het teken van Lourdes (11 februari), en van de heilige Bernadette (18 februari). Dit kleine meisje groeide op in de grootste miserie, waarbij het allernoodzakelijkste ontbrak voor haar leven van alledag. We moeten ons realiseren dat haar jongste broertje het kaarsvet uit de Kerk stal, dat van de kaarsen was afgedropen, om er zijn lege maag mee te vullen. Het gezin, dat door heel de dorpsgemeenschap werd misprezen, woonde in een klein hutje. Tijdens een van haar verhoren bij de politie, zei Bernadette het volgende, dat ons doet verstommen: “Zij (de Dame), sprak tegen mij alsof ik een persoon was.” Haar vader werd onterecht beschuldigd van diefstal en belandde om die reden in de gevangenis, waarbij hij zijn vrouw en kinderen in de meest minderwaardige levensomstandigheden moest achterlaten. Maar het gezin Soubirous bezat een van de grootste rijkdommen: zij waren diep verenigd met elkaar in het geloof en in een ononderbroken gebedsleven. Bij Bernadette kwam God op de eerste plaats. Al tijdens haar prille kindertijd maakte het Kruis deel uit van haar leven. Zij werd hier echter in het geheel niet opstandig van, maar het versterkte haar band met Christus, met Wie zij veel gemeen had voor wat betreft haar lot. Het is waar dat een Kruis dat samen met Christus wordt gedragen een heilige van iemand kan maken, terwijl het Kruis dat zonder Jezus wordt beleefd tot wanhoop kan leiden. Bernadette schrijft hierover in haar dagboek:

“Jezus, ik voel mijn Kruis niet meer, omdat ik naar jouw Kruis kijk.”

Wat zou ik graag willen dat ik hetzelfde zou kunnen zeggen als zij. Maar dan heb ik nog veel werk te verrichten… Bernadette geeft ons hier de meest sprekende illustratie van het woord dat de heilige Maagd deze maand februari tweemaal in haar boodschap van de 2de gebruikt: “Sla jullie handen ineen en kijk naar het Kruis.” Het Kruis uit de kindertijd van Bernadette zou nog intensiever worden tijdens haar tijd dat ze in Nevers verbleef in het klooster aldaar, waar zij de naam Zr. Bernard had ontvangen. Maar Bernadette is niet heilig geworden vanwege het vele lijden dat zij tijdens haar leven heeft ondergaan, en nog minder omdat zij de heilige Maagd heeft gezien. Nee, zij is een heilige geworden omdat zij met haar blik altijd gericht bleef op Jezus, ook te midden van de hoogste en meest woeste golven, waardoor haar lijden buitengewoon vruchtbaar is geworden. Zij is een heilige geworden omdat ze al de gebeurtenissen van haar leven aan God heeft geofferd, en deze daarbij ook heeft aangewend om steeds meer één te worden met de ziel van Christus, in de school van de heilige Maagd. Deze eenheid was voor haar haar grootste schat, en haar reden om te leven; een kleine Hemel die voor de ogen van de mensen verborgen is gebleven. Bekeken door de bril van de wereld was haar levenslot in geen enkel aspect iets om naar te verlangen, arm en ziek als ze daarbij ook nog eens was. Maar zij had haar plaats nooit aan iemand af willen staan. De heilige Maagd had haar niet het geluk van deze wereld beloofd, maar van de andere. (Hier wordt bedoeld: niet de wereld van het Hiernamaals, maar de wereld van het Koninkrijk Gods, dat al reëel aanwezig is, maar nog verborgen achter de sluier van het aardse leven).

Dat de heilige Bernadette ons mag bijstaan en mag helpen bij onze beproevingen, en bij de angsten die de mensheid vandaag de dag doorstaat, en om onze blik gericht te houden op onze enige Redder. Het is een sprekend teken dat de boodschap van Lourdes begint met een Kruisteken. Bernadette aapte het Kruisteken dat de heilige Maagd tijdens de verschijning maakte zo ostensief na, dat iedereen die naar Bernadette keek spontaan een Kruisteken maakte en tegelijkertijd er geheel ondersteboven van was.

3 – Zij heeft voor ons het remedie!

De aansporing van de heilige Maagd om naar het Kruis te kijken staat zeer zeker in verband met de uitbraak van het coronavirus in China en in de nabije omgeving van dit land, sinds de laatste weken, wat een golf van onrust over de hele wereld aan het teweeg brengen is.

De heilige Maagd geeft ons altijd eerst het remedie vóórdat we nog weten welke ziekte er gaat uitbreken. Kijken naar het Kruis is een bron van genezing, van vrede en van licht. Jezus biedt er ons het Heil aan vanuit Zijn geopende Hart. Kort geleden heeft de heilige Maagd tegen ons gezegd: “Als er beproevingen komen, dan zullen jullie overwinnen wanneer jullie mij toebehoren, want jullie schuilplaats zal dan het Hart van mijn Zoon Jezus zijn.” Onze Moeder heeft de moeilijkheden die er nu zijn niet voor ons verborgen gehouden. Zelfs de natuur komt in opstand tegen de mens. Het relaas over de Exodus en van de Hebreeën in de woestijn helpt ons om ons opnieuw te positioneren ten aanzien van God. Het Hebreeuwse volk had God de rug toegekeerd, Die hen had bevrijd uit de slavernij, waarbij ze zich zijn gaan wenden tot valse goden, tot de idolen van die tijd. Maar God hield van zijn volk, en Hij heeft niet gewild dat het de schat van het ware geloof zou verliezen, om zich te gaan verliezen in zonden. Daarom dat Hij slangen tevoorschijn liet komen, wat fatale gevolgen met zich meebracht. Als gevolg daarvan kwam er een tussenkomst van Mozes, die op een stok een bronzen slang omhoog hief, en eenieder die er naar keek werd genezen. Dit beeld prefigureert het Kruis van Christus en de redding die de mensheid geboden wordt door Jezus toen Hij werd genageld op een stuk hout. “Wie naar hem opkijkt zal lichten.”(Ps 34,6). Laten we de volgende ervaring van vele heiligen in herinnering brengen: wanneer we de wonden van Christus aanschouwen, dan worden onze wonden genezen. Maar wanneer we naar onze eigen wonden kijken dan gaan deze nog meer open…

« Door zijn striemen zijn wij genezen »

(Jesaja 53) Er zijn landen die hebben besloten om Christus buiten hun grenzen te gooien. Daardoor is het Kruis er ook verdwenen, en wordt een christelijke opvoeding zwaar gestraft, waarbij de christenen zelf ook op afschuwelijke wijze worden vervolgd, enz. Maar, wat kan er van een land worden zonder Redder? “Een wereld zonder Jezus heeft geen toekomst”, zegt Maria ons. Jezus forceert geen deuren die voor Hem gesloten zijn, Hij is er te nederig voor. Daarentegen respecteert Hij onze vrijheid en Hij trekt zich terug. Maar wie zal dan deze plaats bij ons komen bezetten? De geschiedenis laat zien dat de mensheid zonder God geheel aan zichzelf wordt overgeleverd, en juist op eigen kracht komt de mensheid niet ver. Het zal als gevolg daarvan verkeerde vormen van redding creëren en daarbij het geluk daar zoeken waar het juist verloren gaat. Daarbij zal het het eenvoudige menselijk aanvoelen van wat reëel is en goed verliezen, en het zal de natuurwetten met voeten treden. We hebben altijd het recht om een gebeurtenis als het uitbreken van het coronavirus te interpreteren, en om er een betekenis aan te geven, en om het te zien als een waarschuwing, niet zozeer om ons angst aan te jagen, maar opdat onze gewetens zouden ontwaken, en wij opnieuw op onze knieën zouden gaan. Of het virus zich nu wel of niet zal verspreiden, het belangrijkste is om de genade te vragen om de tekenen van de tijd te kunnen verstaan, en om veel te kunnen bidden. Minder alles willen becommentariëren en meer bidden.

Let goed op. God stuurt ons geen epidemie of een cycloon. God is onschuldig ten aanzien van het kwaad. We kunnen Hem onder geen beding verantwoordelijk houden voor het Kwaad, voor geen enkel kwaad. Maar wanneer God niet meer is uitgenodigd om onder Zijn volk te zijn, wanneer het volk denkt dat het zonder zijn God kan leven, dan trekt God Zich terug, en met Hem verdwijnt dan ook de bescherming die Hij Zijn volk had willen bieden. En vanwege zijn onophoudelijk verlangen om ons te willen redden, laat Hij ruimte aan de vijand om te handelen. Allerlei ongemakken zullen het volk dan treffen, totdat het weer gaat roepen tot zijn Redder. Alleen God kan het kwaad ten goede keren, en een beproeving omvormen in een weldaad. Het gewicht van het lijden is zwaar, maar wanneer het wordt verenigd met het lijden van Christus, dan wordt het vruchtbaar en verlossend. Hiervoor geeft Maria ons vandaag de dag de sleutel: namelijk haar Zoon Jezus. “Alleen het Kruis redt”. De eerste christenen weten hier alles van. “Er is geen andere Naam onder de hemel die ons kan redden”. (Hand. 4, 12)

Beste broeders en zusters, wij zijn nu aan zet. Dat vandaag de dag mag zijn dat we ons opnieuw tot God zouden keren, en Zijn Woord zouden gaan leven. De wending die de geschiedenis op dit moment kan nemen, en hetgeen er kan gebeuren, hangt voor een groot deel van ons af. Wij zijn ons er niet van bewust welk een macht ons kleinste gebed heeft, en onze kleinste offers die we aan God opdragen. De Hemel is ons altijd dankbaar voor de kleinste stap die we zetten ten gunste van het leven, en ten gunste van onze broeders die in nood verkeren, en ten aanzien van onze eigen nood.

4 - Ons dertigdaagse gebed tot Sint Jozef. Op 17 februari begint onze gebed tot het tedere hart van onze geliefde Sint Jozef. Elk jaar bidt ons huis een dertigdaagse tot hem. 30 dagen waarin we in zijn aanwezigheid leven, en waarin we hem onze noden bekend maken. Aarzel niet om u bij ons te voegen, en om degene te eren die door God werd uitgekozen om de echtgenoot te zijn van de heilige Maagd, en die door het kind Jezus “pappa” werd genoemd. Zijn litanieën leren ons wie hij is en wat hij doet, waarbij zachtheid en kracht samenkomen. Laten we samen tot hem bidden tot aan zijn feest op 19 maart, en laten wij hem om een teken van zijn goedheid vragen.

Lieve Gospa, U heeft beproevingen gekend, en wat voor een beproevingen.
Het geeft ons zo een zeker gevoel dat we weten dat U zo dichtbij ons bent.
U begrijpt ons, en ons lijden is ook uw lijden. Wij zijn niet door U verlaten.
Wij bidden U, laat onze duisternis verdwijnen en versnel de triomf van uw Onbevlekt Hart.

 

Zr. Emmanuel
Gemeenschap van de Zaligsprekingen
Vertaald uit het Frans

 


Copyright © 2014. All Rights Reserved.