Medjugorje

Medjugorje, 15 november 2022

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. Op 25 oktober 2022 ontving de zienster Marija de volgende boodschap:

“Lieve kinderen! De Allerhoogste staat mij toe, bij jullie te zijn en je vreugde en weg van hoop te zijn, omdat de mensheid voor de dood heeft gekozen. Daarom heeft Hij mij gezonden om je te leren dat je zonder God geen toekomst hebt. Lieve kinderen, wees instrumenten van liefde voor al degenen die de God van liefde nog niet kennen. Getuig vreugdevol van je geloof en verlies de hoop niet op een verandering van het mensenhart. Ik ben bij je en ik zegen je met mijn moederlijke zegen. Bedankt voor het beantwoorden van mijn oproep.”

2. De maand november is nog niet voorbij. Het is mooi om te zien hoezeer het Kroatische volk de overledenen eert. De begraafplaatsen zij er echt als tuinen! Maar bovenal worden er voor de overledenen elke dag Missen en gebeden opgedragen. Dit is een grote daad van naastenliefde jegens hen die ons zijn voorgegaan in het hiernamaals, het is een heel mooi bewijs van onze liefde voor hen, en het ligt voor iedereen binnen handbereik.

In de jaren ‘80 vertelden de zieners dat zij op een dag, op het moment van de verschijning, zagen hoe de heilige Maagd zich door de menigte bewoog die met de zieners aan het bidden was, en hoe zij alle aanwezigen zegende. En hoe ze toen opeens bemerkten dat de heilige Maagd een kruisje maakte op het voorhoofd van sommige mensen van verschillende leeftijden. Vervolgens vroegen ze haar waarom ze dit enkel bij deze mensen deed en niet bij anderen. Zij antwoordde dat zij dit deed op het voorhoofd bij degenen die binnenkort zouden sterven. Door dit eenvoudige en moederlijke gebaar begrijpen we dat Maria op mysterieuze wijze elk van haar kinderen voorbereidt om voor God te verschijnen.

Soms zijn er ook mensen die tekenen ontvangen die aangeven dat sommige mensen binnenkort zullen komen te overlijden. Ik ken een priester die veel tijd in gebed doorbrengt. Op een dag liep hij in Medjugorje naar de Kerk en zag pater Slavko tien meter voor hem staan. Plotseling veranderde het lichaam van pater Slavko in een skelet. Geschokt door dit visioen probeerde mijn priestervriend pater Slavko aan te spreken, maar deze was, volgens zijn goede gewoonte, al met snelle tred weer verder op weg gegaan. Natuurlijk bad de priester veel voor deze medebroeder van hem, en hij zag dit teken als een waarschuwing. En inderdaad, een paar dagen later, aan het einde van de Kruisweg op de top van de berg Krizevac, gaf pater Slavko tot ieders verbazing zijn ziel aan God terug.

3. Op 24 november is pater Slavko in de Hemel geboren. Ter gelegenheid van deze verjaardag wil ik een van de radicale raadgevingen delen die hij in zijn preken gaf. Het gaat over kwaadsprekerij, over hen die kwaadspreken over hun naasten en er genoegen in scheppen om mee te doen met gesprekken die schadelijk zijn voor anderen. Hier geef ik de kern van zijn woorden weer:

Als we iemand een zonde zien begaan, of als we horen dat iemand een fout heeft gemaakt, dan nemen we snel de telefoon ter hand om naar vrienden te bellen, en vervolgens zeggen we tegen hen: “Kijk eens wat die-en-die heeft gedaan...!”. Nee! Dat moeten we niet doen. Ik stel een andere houding voor, die van een christen: pak de telefoon en zeg tegen je vrienden: “Weet je, ik heb slecht nieuws gehoord. Iemand heeft een grote fout gemaakt en ik ben daardoor erg verdrietig. Ik wil je niet vertellen wat het is, of wie het is, maar ik stel voor om samen een noveen te bidden van gebed en vasten voor deze persoon, opdat God hem of haar zou helpen.” Ik kan je verzekeren dat je de meeste van je vrienden zult verliezen.

Dit was de manier waarop pater Slavko evangeliseerde. Hij nodigde ons altijd uit tot een zeer concrete bekering. Als goede biechtvader hielp hij ons de slechte gewoonten op te sporen die we zonder het te beseffen kunnen hebben, en die onze ziel bezoedelen. Door ons op deze wijze bewust te maken van onze fouten, hielp hij ons ze kwijt te raken. Op 24 november zullen vele dorpelingen vanuit Cerin, zijn geboortedorp, een wandeltocht maken naar zijn graf om hem te smeken om krachtig ten beste te spreken voor vrede in onze harten, vrede in onze gezinnen en vrede in de wereld.

Kwaadsprekerij is afschuwelijk! Maria Simma heeft me erover gesproken tijdens mijn gesprekken met haar. Ze had het charisma ontvangen om de zielen te zien die in het Vagevuur leden. Zij zei dat kwaadsprekerij en laster nog meer, grote zonden zijn, die rampzalige gevolgen kunnen hebben. We kunnen de reputatie van een persoon ermee vernietigen en zelfs iemand tot zelfmoord drijven. Vanwege kwaadsprekerij komen veel zielen in het diepste van het Vagevuur terecht en lijden er veel om zich te zuiveren voordat zij naar de Hemel gaan. De apostel Jacobus waarschuwde ons al voor het kwaad dat de tong kan aanrichten. “Maar de tong kan geen mens temmen: dat bandeloos euvel vol dodelijk venijn. Met haar zegenen wij onze Heer en Vader, en met haar vervloeken wij de mensen, die naar Gods gelijkenis zijn geschapen. Uit een en dezelfde mond komt zegen voort en vloek. Dit mag niet zo zijn, broeders!”. (Jak 3, 8-10)

4 . Natuzza Evolo (1924-2009) is een grote Italiaanse mystica, in 2019 uitgeroepen tot Dienares Gods. Als moeder en grootmoeder en bescheiden boerin uit Calabrië, straalde ze goedheid en eenvoud uit. Zij kon lezen noch schrijven, maar van jongs af aan leefde zij in grote verbondenheid met de Heer. Zij maakt deel uit van die zeldzame mensen die vaak bezoek kregen van de overledenen die met haar spraken over het Vagevuur, de Hemel en de Hel.

Na de dood ondergaat de ziel haar eigen bijzondere oordeel. Verlicht door een goddelijk licht ziet de persoon de werkelijke toestand van zijn of haar ziel en besluit hij of zij zelf naar een van deze drie plaatsen te gaan. De persoon gaat naar het Vagevuur als hij of zij begrijpt dat er nog een zuivering ondergaan moet worden voordat hij of zij naar de Hemel kan gaan, met andere woorden: om de volmaakte liefde te kunnen omarmen. Maar als de zielen rechtstreeks naar de Hemel willen gaan om oog in oog met God te kunnen staan, dan moeten zij op Hem lijken. Deze zielen gaan dan rechtstreeks naar de Hemel, vergezeld door hun Bewaarengel. Volkomen berouw en onbeperkt vertrouwen in Gods Barmhartigheid kunnen deze genade geven.

De zielen die Natuzza kwamen bezoeken, vroegen haar altijd om gebeden, aalmoezen, aflaten en vooral Heilige Missen om het lijden van hun zuivering te verkorten. Waarom helpt de viering van de H. Mis de zielen van de overledenen zo goed? Omdat de H. Mis het offer van Christus zelf is, het volmaakte offer dat ons met de Vader verzoent. Elke Eucharistie brengt teweeg dat de effecten van de Verlossing van Christus worden toegepast op de zielen. Het opdragen van de H. Mis ter intentie van hen is het krachtigste middel om hen met God te verzoenen, want de Vader verhoort altijd de gebeden van Zijn Zoon. Vele heiligen hebben het Vagevuur gezien. Dank de Heer dat Hij ons zulke getuigen heeft geschonken, want het onderwerp Vagevuur is bijna geheel verdwenen uit de prediking. Tijdens mijn zendingen ben ik echter bij mensen van alle leeftijden een immense dorst gewaar geworden om de waarheid te kennen over het laatste einde van de mens. Natuurlijk probeert de Vijand van onze zielen om de waarheden van het geloof het zwijgen op te leggen, zodat hij zijn valstrikken voor de kinderen Gods beter kan creëren. Hij schept verwarring, geestelijke vaagheid en onwetendheid om hen zijn valse doctrines over het hiernamaals beter te kunnen aanbieden.

Toen de heilige Maagd in 1981 de zieners Vicka en Jakov meenam om hen de Hemel, het Vagevuur en de Hel te laten zien, maakte ze duidelijk dat we maar één leven op aarde hebben, want na de dood is er de eeuwigheid. Geloven dat er na de dood niets is, is een ernstige vergissing, zei ze. Het is ook een vergissing te geloven dat we vele malen op aarde geboren kunnen worden, want reïncarnatie bestaat niet.

De beste sleutel tot het paradijs! Laten we nooit vergeten dat we geschapen zijn uit liefde en voor de liefde. Het doel van ons leven is de Hemel. Het is onze mate van liefde voor God en onze naaste die de balans zal doen doorslaan wanneer we naar het hiernamaals gaan. De heilige Petrus zegt ons: “Beoefen vooral de onderlinge liefde met volharding, want de liefde bedekt tal van zonden.” (1 Petr 4, 8). Laten we nooit vergeten dat God ervan droomt om ons te vervullen met Zijn Liefde, en dat het Zijn grote wens is om ons zo snel mogelijk bij Zich te nemen en ons binnen te leiden in Zijn eigen geluk. Heeft Hij niet reeds Zijn bloed hiervoor vergoten? Zijn liefde voor ons is onuitsprekelijk, en het lijden van de zielen in het Vagevuur is een lijden uit liefde, een lijden van verlangen naar liefde. Zij hebben deze liefde gekend op het moment van de dood, zij verlangen er vurig naar en hebben berouw omdat zij haar zo vaak hebben beledigd, gekwetst, genegeerd, afgewezen. Vanwege hun onzuiverheden moeten zij wachten voordat zij Hem, die alleen liefde is, eindelijk kunnen omarmen. Willen we na de dood direct naar de Hemel gaan? Laten wij er dan naar streven om op aarde oprecht berouw te hebben over onze zonden, en om ze vaak te biechten en om ons met heel ons hart aan de Heer te hechten.

De heilige Faustina schreef de volgende prachtige woorden van Jezus neer, parels om te onthouden, een echt middel tegen alle vormen van angst: “Ik heb Mijn Hart geopend als een levende fontein van Barmhartigheid. Laat alle zielen er leven uit halen. Laat ze deze zee van Barmhartigheid met groot vertrouwen naderen. Zondaren zullen rechtvaardiging verkrijgen en de rechtvaardigen zullen in het goede bevestigd worden. Wie ook maar zijn vertrouwen op Mijn Barmhartigheid stelt, zal op het uur van de dood met Mijn goddelijke vrede vervuld worden.” (Dagboek, § 1520)

En ook “... Als een ziel haar zonden ziet en zich realiseert hoe ernstig die zijn, en wanneer de hele afgrond van de ellende waarin zij zich heeft gestort zich daarbij voor haar ogen ontvouwt, laat haar dan niet wanhopen. Maar laat zij zich met vertrouwen in de armen van Mijn Barmhartigheid werpen, als een kind in de armen van haar geliefde moeder.” (Dagboek, § 1541)

Lieve Gospa,U heeft beloofd om ons altijd te vergezellen, tot in de eeuwigheid.
Wat een vreugde geeft dit ons. Wij geven ons met oneindig vertrouwen over aan uw Moederlijk Hart,
zelfs te midden van de beproevingen van deze wereld, die voorbij gaat. U, U blijft!

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen

Medjugorje, 16 oktober 2022

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. Op 25 september 2022 ontving de zienster Marija de volgende boodschap:

“Lieve kinderen! De Allerhoogste staat mij toe, bij jullie te zijn en je vreugde en weg van hoop te zijn, omdat de mensheid voor de dood heeft gekozen. Daarom heeft Hij mij gezonden om je te leren dat je zonder God geen toekomst hebt. Lieve kinderen, wees instrumenten van liefde voor al degenen die de God van liefde nog niet kennen. Getuig vreugdevol van je geloof en verlies de hoop niet op een verandering van het mensenhart. Ik ben bij je en ik zegen je met mijn moederlijke zegen. Bedankt voor het beantwoorden van mijn oproep. "

2. De Kardinaal en het Vagevuur. De maand november nadert, alsook Allerheiligen, gevolgd door de dag waarop we onze doden herdenken. Een vurige noveen bidden voor de zielen in het vagevuur (van 24 okt t/m 1 nov.), is iets waarvan iedereen kan profiteren. Hier geef ik u een onweerstaanbare aanmoediging: Een bondgenoot met ongelooflijke kracht!

In Vicenza, Italië, was kardinaal Baronio getuige van een wonderbaarlijke en leerzame gebeurtenis: hij was de kamer van een stervende man binnengegaan om hem bij te staan en om hem de Sacramenten van de Kerk toe te dienen. Plotseling zag hij een menigte goede geesten verschijnen op het bed van deze op sterven liggende persoon. Ze troostten de stervende man en verjoegen de demonen die uitbarstten in weeklagen, en die in een wanhopige poging probeerden om de ondergang te bewerken van deze op sterven liggende ziel. De kardinaal vroeg hen “wie zijn jullie?” Zij antwoordden dat zij de 8000 zielen waren, die deze man door zijn gebeden en goede werken uit het vagevuur had bevrijd. Ze legden uit dat ze door God gezonden waren om hem direct naar de hemel te brengen zonder een moment in het vagevuur te hoeven doorbrengen.

3. Een wonder in de Carmel van Quito! In deze aan Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans toegewijde maand wil ik een van mooiste zendingen van Maria in Latijns-Amerika nog eens in herinnering brengen, die jarenlang vele christelijke gemeenschappen heeft gered:

In 1984 was het karmelietenklooster “Carmen Alto” in Quito nagenoeg haar ondergang nabij. Het noviciaat moest gesloten worden. Er waren geen roepingen aan de horizon te bekennen. Maar de priorin, Moeder Maria Helena del Corazón de Jesús, kreeg weer hoop toen een Italiaanse zuster, Zuster Luicela, haar zei dat ze op bedevaart naar Medjugorje ging. Zonder omhaal vroeg ze aan haar om daar te bidden voor roepingen en overhandigde haar in alle vertrouwen zelfs een brief om aan een van de zieners van de heilige Maagd te geven.

In Medjugorje was zuster Luicela aanwezig bij een openbare verschijning. Toen de zieneres de woorden die Maria tijdens de verschijning gesproken had herhaalde, werd de zuster totaal overdonderd. Wat bleek? De boodschap was geheel toepasselijk, en luidde: “Ik zal zorgen voor de gemeenschappen die elke dag samen de gehele rozenkrans (alle drie de mysteries) bidden voor de intenties van mijn Onbevlekt Hart, en ik zal zelf hun roepingen kiezen.”

Vol vreugde bracht zuster Luicela deze boodschap over aan de priorin van het karmelietenklooster. Deze riep de zusters bijeen en stelde voor dat ze elke dag samen de drie delen van de rozenkrans zouden bidden. Alle zusters gingen graag in op dit verzoek van Maria. Ze veranderden hun dagorde om deze nieuwigheid in te kunnen voeren. Zo begon een periode van grote mariale vurigheid in deze Carmel.

Enkele maanden later kwam de eerste roeping, met Zr. Maria de los Angeles, en deze werd gevolgd door nog meer roepingen van andere jonge zusters. De roepingen waren zo talrijk dat de priorin na enkele jaren een andere Carmel moest stichten, die van Santo Domingo, in Ecuador. Omdat ook in deze nieuwe Carmel het aantal zusters groter werd dan 21 (het maximaal toegestane), moest er nog een Carmel worden gesticht, en wel in Panama. Het behoeft geen betoog dat in deze nieuwe Karmelietenkloosters de traditie om elke dag samen de drie delen van de rozenkrans te bidden, nog springlevend is.

Tijdens mijn missie in Galilea in 2017 vertrouwde een zuster van de Carmel te Haifa mij toe: “Ik ben een vrucht van deze boodschap van Maria en van dit gebed, want ik ben ingetreden in de Carmel van Santo Domingo”. En vervolgens vertelde ze me het hele verhaal.

Ook de Clarissen van Quito besloten enkele jaren geleden om dit gebed te gaan bidden, in de hoop op een dergelijke zegening om volgens de boodschap van Maria in Medjugorje roepingen te verkrijgen. Onnodig te zeggen dat ze goed werden verhoord.

Waarom herhaalt de Gospa zo vaak “Lieve kinderen, beleef mijn boodschappen”? Vandaag is het wapen van de rozenkrans meer dan ooit noodzakelijk, gezien de geestelijke strijd die woedt en gezien hetgeen dat op het spel staat. Geen enkele weg naar de overwinning mag hier ter zijde gelaten worden. Dat deze gouden sleutel, die ons wordt aangeboden door de Koningin van de Rozenkrans, veel van haar kinderen zou mogen inspireren, die overweldigd en ontmoedigd zijn.

4 . Zuster Lucia, de laatste zieneres van Fatima, verklaarde op 26 december 1957:

“De Heilige Maagd heeft in deze laatste tijden waarin wij leven een nieuwe efficiëntie gegeven aan het bidden van de rozenkrans, men dien verstande dat er geen enkel probleem is, hoe moeilijk ook, van tijdelijke of vooral van geestelijke aard, in het persoonlijke leven van ieder van ons, of binnen onze gezinnen, of in de wereld of de religieuze gemeenschappen, of in het leven van volkeren en naties, - dat er echt geen enkel probleem bestaat, zo zeg ik - hoe moeilijk ook, dat wij niet zouden kunnen oplossen door het bidden van de heilige Rozenkrans. Met de Heilige Rozenkrans zullen we onszelf redden, zullen we onszelf heiligen, zullen we onze Heer troosten en de redding van vele zielen verkrijgen”.


5. Parfumeer jullie huis!

Elk Weesgegroet is als een roos die wij aan de Heilige Maagd aanbieden, vandaar het woord “rozenkrans”. De afgelopen jaren heeft Maria ons bijzondere dingen toevertrouwd over deze fameuze rozen waar ze zo van houdt. “Ik kan niet ergens niet zijn waar je de geur van rozen ruikt”. (2 februari 2017). Zodra we een rozenkrans beginnen te bidden, komt ze onmiddellijk dichterbij en geniet ze van dit mysterieuze parfum, dat van “haar rozen”.

Elke dag kunnen we haar dit geschenk aanbieden. Waar we ook bidden, er zal een heerlijke rozengeur worden verspreid: in onze kamer, in onze auto, op kantoor, in de winkels, in het ziekenhuis, op straat... en natuurlijk in de Kerk. Maria is zo eenvoudig in haar wensen.

Volgens Mirjana, verspreidt de heilige Maagd als ze verschijnt een enige, ondefinieerbare geur, typisch voor Haar.. Ja, waar ze zich ook bevindt, en daar waar ze met het hart wordt verwelkomd, vergezellen haar parfums Haar. Zij ergeren Satan en zijn engelen, die dan onmiddellijk vluchten. Wie had kunnen bedenken dat een rozenparfum een krachtig wapen kon worden om het Kwaad te verjagen?

“In deze wereld zonder vrede en vol bedreigingen, zegt Maria ons, zouden jullie handen, apostelen van mijn liefde, uitgestrekt moeten zijn in gebed en mededogen. En voor mezelf, lieve kinderen, vraag ik het geschenk van de rozenkrans, deze rozen waar ik zoveel van hou. Mijn rozen zijn jullie gebeden, gebeden met het hart en niet gepreveld met de lippen. Mijn rozen zijn jullie daden van gebed, geloof en liefde. Toen mijn Zoon klein was, zei Hij mij dat ik talrijke kinderen zou hebben en dat zij mij vele rozen zouden schenken. Ik begreep niet wat Hij bedoelde. Nu weet ik dat jullie die vele kinderen zijn, en jullie brengen mij rozen, in de eerste plaats als jullie mijn Zoon liefhebben, wanneer jullie bidden met het hart, wanneer jullie de armen helpen. Dit zijn mijn rozen”. (2 december 2017 aan Mirjana)

“Van jullie, mijn apostelen, vraag ik rozen van gebed, die daden van liefde moeten zijn. Voor mijn moederlijk hart zijn dat de dierbaarste gebeden. Ik bied die aan mijn Zoon aan die werd geboren ter wille van jullie. Hij kijkt naar jullie en hoort jullie. Wij zijn altijd dichtbij jullie. Dat is de liefde, die oproept, verenigt, bekeert, aanmoedigt en vervult. Daarom, mijn apostelen, heb altijd elkander lief, en vooral, heb mijn Zoon lief. Dit is de enige weg naar redding, naar eeuwige leven. Dit is het gebed dat ik het liefste heb en dat mijn hart vervult met de heerlijke rozengeur.” (2 januari 2017)

Lieve Gospa, U zei ons: “Jezus luistert altijd naar zijn Moeder”.
En u ziet dat zoveel van uw kinderen in geestelijke duisternis dwalen.
Wij smeken u, spreek met Hem over onze noden.
Moge Hij ons veranderen in vurige apostelen en ons Zijn vrede geven aan allen!

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen

Medjugorje, 12 september 2022
De heilige Naam van Maria

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. Op 25 augustus 2022 ontving de zienster Marija de volgende maandelijke boodschap:

“Lieve kinderen! God staat mij toe, bij jullie te zijn en je te leiden op de weg van de vrede, zodat jullie door je persoonlijke vrede, de vrede in de wereld zullen opbouwen. Ik ben met je en spreek voor jullie ten beste bij mijn Zoon Jezus om je een sterk geloof en hoop te geven op een betere toekomst, die ik met jullie wil opbouwen. Wees moedig en wees niet bang, want God is met jullie. Bedankt voor het beantwoorden van mijn oproep. "

2. Een bondgenoot met ongelooflijke kracht! Rond het jaar 490 verscheen niet ver van San Giovanni Rotondo, de Aartsengel Michaël meerdere keren aan bisschop Sipontum bij een grot op de Garganoberg in Italië. Een tijd later, toen de bisschop het heiligdom, dat op de plaats van de verschijningen was gebouwd, wilde zegenen en inwijden, verscheen de Aartsengel opnieuw om hem mee te delen dat de plaats al was geheiligd door zijn komst. Wat een stortvloed van genaden. Wie van ons zou zich niet willen plaatsen onder de zegen van deze machtige Aartsengel? Maar laten we kijken naar een andere gebeurtenis die een paus volkomen van streek heeft gemaakt…

3. Het visioen dat paus Leo XIII deed beven.
Op 13 oktober 1884 droeg Paus Leo XIII de Mis op en woonde daarna een andere plechtigheid bij als dankzegging. Plotseling zag men hoe hij omhoog keek en intens staarde naar iets dat zich boven de misdienaar bevond. Hij staarde ernaar voor langere tijd zonder dat hij met zijn ogen begon te knipperen, waarbij het leek dat hij was vervuld van een gevoel van angst en verwondering, waardoor zijn gezicht veranderde van kleur. Iets vreemds... iets groots was in hem aan het gebeuren.

Tenslotte, toen hij weer bij zinnen was gekomen, richtte hij zich met een licht en energiek gebaar weer geheel rechtop, terwijl hij steunde op zijn hand. Vervolgens zag men hem naar zijn privé vertrekken gaan. Zijn naaste medewerkers die bij hem in de buurt waren volgden hem angstig en vroegen hem met zachte stem: “Heilige Vader, voelt U zich niet goed? Hebt u iets nodig?” Hij antwoordde: “Nee, niets”.
Een half uur later riep hij de secretaris van de Congregatie voor de Riten bij zich en hij overhandigde hem een blad papier, en hij droeg hem op om het te laten drukken en aan alle bisschoppen van de wereld te sturen. Wat stond er op dat papier? Drie dingen: het gebed dat wij aan het einde van de Mis met de gelovigen bidden en dat een smeekbede tot de Heilige Maagd bevat, en verder de vurige aanroeping van de Prins van de Hemelse Legerscharen, en de aanroeping van God om Satan terug te dringen in de Hel. (Zie het boek van Don Amorth, “Een exorcist vertelt”).

Maar wat ervoer Paus Leo XIII in dit visioen? Hij vertelde dat hij, juist toen hij aanstalten maakte om het altaar te verlaten, plotseling stemmen hoorde: “Na de Mis,” zo zei hij, “hoorde ik twee stemmen, de ene zacht en goed, en de andere had een grove en harde keelklank; het leek of ze van naast het tabernakel kwamen. Het was de Demon die tot de Heer sprak, als in een dialoog... Vervolgens kreeg ik een afschuwelijk visioen van de Hel: ik zag hoe de aarde zich opende als een exploderende bom. Ze was geheel omgeven door duisternis, en vanuit de afgrond zag ik hoe een legioen Demonen zich verspreidde over de wereld om de werken van de Kerk te vernietigen en de Kerk zelf aan te vallen, die uitermate klein was geworden. Opeens verscheen de Heilige Michael die de boze geesten terugdreef in de afgrond. Daarna zag ik de Aartsengel tussenbeide komen, niet op dat moment zelf, maar een tijd later, namelijk: toen de mensen hun talrijke en vurige gebeden tot de Aartsengel hadden vermenigvuldigd ”.
Het is aan ons, en van het allergrootste belang, om gehoor te geven aan deze uiterst belangrijke oproep om de volledige overwinning van de Kerk te bespoedigen, en daarmee het lijden dat met deze strijd gepaard gaat te verkorten.
Dit is het gebed tot de Heilige Aartsengel Michaël dat Paus Leo XIII schreef aan het einde van dit visioen. Hij beval het te bidden na elke Mis: “Heilige Aartsengel Michaël, verdedig ons in de strijd, wees onze bescherming tegen de boosheid en de listen van de Duivel. Wij smeken ootmoedig dat God hem Zijn macht doe gevoelen. En Gij, Vorst van de Hemelse Legerscharen, drijf Satan en de andere boze geesten, die tot verderf van de zielen over de wereld rondgaan, door de Goddelijke kracht in de Hel terug. Amen”.
Hoewel deze verplichting in 1964 werd afgeschaft, heeft Johannes Paulus II haar weer in ere hersteld en paus Franciscus heeft op 29 september 2019, op het feest van de Heilige Aartsengel Michaël, alle katholieken gevraagd de hele maand oktober (de maand van de Rozenkrans) deze drie gebeden te bidden: een Rozenkrans, vervolgens een ´Sub tuum praesidium´ (vrij vertaald: Je onder de bescherming stellen… door tot Maria te bidden), en het gebed tot de Heilige Aartsengel Michaël.
“Tot U nemen wij onze toevlucht: wees onze bescherming, heilige Moeder van God, wijs onze gebeden niet af als wij in nood zijn, maar verlos ons uit alle gevaren, Gij, glorierijke en gezegende Maagd. Amen”. (het gebed ´Sub tuum praesidium´ - het oudste Maria gebed).

4.Toen in het jaar 590 de pest duizenden doden veroorzaakte, nodigde paus Gregorius de Grote de bevolking uit om een processie van gebed en boete te houden in Rome. Van hieruit zijn de grote litanieën van de Kerk, ook wel rogaties (smeekbeden) genoemd, ontstaan, waarmee we tot God bidden om ons te beschermen tegen alle tegenslagen.
De Paus zelf droeg de icoon van de Heilige Maagd “Redding van het Romeinse volk”, van de Santa Maria Maggiore naar het mausoleum van keizer Hadrianus (in de buurt van de Sint-Pietersbasiliek). Naar zeggen van Jacobus de Voragine “werd de lucht steeds gezonder en klaarde meer op naarmate dat de heilige afbeelding voortging, en de ziektekiemen van de pest verdwenen. Toen de processie bij de brug over de Tiber was aangekomen, waar je moest oversteken om het mausoleum van Hadrianus te bereiken, werd men plotseling de stemmen gewaar van een koor van Engelen, die het prachtige lied ´Regina Caeli, laetare, Alleluia´ zongen”.

En op deze wijze is het ´Regina Caeli´ ontstaan, de antifoon van Pasen. Na het lied van de Engelen zag paus Gregorius hoe boven het mausoleum de heilige Aartsengel Michaël verscheen, gekleed in een oplichtende mantel. Hij hield een zwaard vast dat droop van het bloed en vervolgens plaatste hij het zwaard terug in de schede, als teken van het einde van de vloek. Dit gebaar betekende het einde van de pest in Rome. Het kasteel wordt sindsdien Engelenburcht genoemd. In 1304, ter nagedachtenis van dit wonder, liet paus Benedictus XI een groot bronzen beeld van de heilige Michaël, aanvoerder van de Hemelse Legerscharen, er bovenop plaatsen, terwijl deze zijn zwaard in de schede steekt.

En het Coronavirus? Op Palmzondag vond er een historische gebeurtenis van grote betekenis plaats in het Heiligdom van de Heilige Aartsengel Michaël op de Garganoberg. Om het coronavirus een halt toe te roepen, namen de rector van het heiligdom, pater Ladislao Sucky en pater Micheliti de eucharistie met zich mee en een relikwie van het Heilig Kruis en van het zwaard van de Heilige Michaël en ze zegenden de stad, heel Italië en de hele wereld ermee.

5. Waarom deze gebeurtenissen vandaag in herinnering brengen? Omdat we zijn verwikkeld in een strijd om het leven, waardoor we de Heilige Michaël nodig hebben om te kunnen putten uit de goddelijke overvloed. De liefde verkilt steeds meer binnen de hoeksteen van het menselijk leven, namelijk: het gezin zoals de Schepper het heeft geschapen. Zeker, we zien hele mooie geloofsinitiatieven ontstaan, maar de geestelijke strijd die meer dan ooit woedt, moet ons wakker schudden uit de geestelijke verdoving van de ziel. Dit is van levensbelang en cruciaal. Het gebed in het gezin, dat de vereniging van de harten tot stand brengt en weeft, heeft plaatsgemaakt voor 1000 andere dingen. Echter, het is de liefde die redt, de liefde die geneest, het is de liefde die vrede geeft. God is liefde, en zonder God, zonder het gebed dat God aan de zielen schenkt, heeft het gezin geen toekomst.

Pas op, we staan op een kruispunt! Nu is het de tijd om een keuze te maken: rechtsaf slaan of linksaf? Terugkeren naar God, of je laten verleiden door de wereld. De toekomst van ieder van ons hangt af van deze keuze.

Maria waarschuwt ons op haar bijzondere moederlijke manier. “Ik hoor je noodkreten en je bidden voor vrede. Satan vecht al jaren voor oorlog. Daarom heeft God mij naar jullie gezonden om je te leiden op de weg van de heiligheid, want de mensheid staat op een kruispunt. Ik roep jullie op om terug te keren naar God en Gods geboden, opdat het jullie goed zou gaan op aarde en jullie uit deze crisis zouden raken waarin jullie zijn terecht gekomen…” (25 maart 2022)

Maria herneemt hier de uitdrukking van Johannes Paulus II, die hij in zijn toewijding aan Maria op 8 oktober 2000 gebruikte: “Meer dan ooit staat de mensheid nu op een kruispunt. En nogmaals, de redding is geheel en alleen, o Heilige Maagd, in uw Zoon Jezus.”

6. Het is ten zeerste aan te bevelen om ons toe te wijden aan de Heilige Aartsengel Michaël, en om onze gezinnen, onze parochies, ons werk, en ons apostolaat aan hem toe te wijden... Door dit te doen, zullen wij zijn machtige bescherming ontvangen tegen de boze geesten die ons verloren willen zien gaan en die ook ons lichaam willen vernietigen met allerlei middelen. De apostel Paulus spoort ons aan: “Leg de wapenrusting Gods aan om te kunnen standhouden tegen de listen van de duivel. Want onze strijd gaat niet tegen vlees en bloed, maar tegen de heerschappijen, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van deze duisternis, tegen de boze geesten in de hemelen”. (Ef. 6,11-12)

Ten tijde van conflicten in het gezin en in tijden van oorlog, staat de Heilige Michaël ons bij in onze geestelijke strijd, hij geeft ons de kracht en de moed om nee te zeggen tegen alles wat tegen God ingaat, en om vast te houden aan het goede, kortom, om in alle omstandigheden te kiezen voor echte liefde. Het is goed om een toewijdingsgebed te kiezen en het elke dag te herhalen, of zelfs meerdere keren per dag in geval van sterke interne of externe strijd in het gezin, op het werk, in tijden van oorlog, enz. Meerdere keren heb ik exorcismen (duiveluitdrijvingen) bijgewoond, en ik heb met eigen ogen de kracht van de bevrijdingen mogen zien die werden bewerkt door een eenvoudig aanroepen van de Heilige Aartsengel Michaël.

Toewijding aan de Heilige Aartsengel Michaël: “Heilige Aartsengel Michaël, ik wijd mijzelf aan u toe. Ik plaats mijzelf, mijn familie en alles wat mij toebehoort, onder uw krachtige bescherming. Laat mijn hart steeds vuriger worden en denk eraan dat ik vanaf deze dag onder uw bescherming sta. Verkrijg voor mij de genade om met heel mijn hart te beminnen: God, mijn Vader, Jezus, mijn Verlosser, de Heilige Geest, mijn Zaligmaker, en Maria, mijn lieve Moeder. Amen.”

Lieve Gospa, wees gezegend, U, de Koningin van de Serafijnen, van de Cherubijnen,
van de Tronen, van de Heerschappijen, de Deugden, de Machten, de Vortsendommen, de Aartsengelen en de Engelen.
Eén woord van U, Koningin van de 9 Engelenscharen, en zij gehoorzamen U.
Houdt niet op om samen met hen ten beste te spreken voor degenen die in groot lijden verkeren en die op U hopen!

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen

Medjugorje, 14 augustus 2022
Feest van de heilige Maximiliaan Kolbe

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. Op 25 juli 2022 ontving de zienster Marija de volgende boodschap:

“Lieve kinderen! Ik ben bij jullie om je te leiden op de weg van de bekering, omdat jullie, lieve kinderen, met je leven veel zielen dichter bij mijn Zoon kunnen brengen. Wees blijde getuigen van Gods Woord en Liefde, en met hoop in je hart, die alle kwaad overwint. Vergeef degenen die je kwaad doen en volg de weg van de heiligheid. Ik leid je naar mijn Zoon, opdat Hij je Weg, Waarheid en Leven zal zijn. Bedankt voor het beantwoorden van mijn oproep."

2. Overvloed binnen handbereik! Dankzij de grote Duitse mystica Thérèse Neumann (1898-1962), een gestigmatiseerde boerin, die bijzonder sympathiek was en een heel gewoon leven leidde, kunnen wij beter begrijpen wat ons wordt aangeboden door middel van Gods zegen, men name de zegen die door de priesters wordt gegeven.

Een overvloed van goddelijke heiligheid wordt ons er gegeven, en niets minder. Jezus Zelf heeft in deze zin tot Thérèse gesproken. Hij zei dat als de ziel zich voor Hem openstelt, Zijn zegen haar tot heiligheid kan brengen. Heilig worden, eeuwig leven met God vanuit een bijzondere vereniging met Hem, is dat niet het grote verlangen van de heilige Maagd voor ons, haar kinderen, en het doel van haar bezoeken gedurende zoveel jaren?

In Medjugorje heeft Maria met nadruk gezegd dat we ons hart wijd open moeten stellen op het moment van de zegen, want, zei ze, als de priester je zegent, is het Jezus Zelf die je zegent. Zij voegde er nog aan toe: “Als priesters wisten wat ze geven als ze zegenen, dan zouden ze dag en nacht zegenen”.

Op een dag bezocht een Engelse priester ons huis en we vroegen hem om zijn zegen. Vervolgens citeerde ik hem deze boodschap van Maria. Hij werd er zo door overweldigd dat zijn ogen zich met tranen vulden. Tranen van vreugde, natuurlijk. Hij zei me dat hij zijn priesterschap voortaan anders zou beleven. Hij had zich nooit eerder gerealiseerd welke immense gave het Sacrament van de Priesterwijding hem als priester in handen had gegeven.

De openbaringen die Christus aan Thérèse Neumann heeft gegeven, doen ons in verwondering staan en de rijkdom van hun beloften verheugen ons. Zij nodigen ons ook uit om na te denken over de manier waarop wij de zegen van de priester ontvangen aan het eind van de Mis of bij andere gelegenheden. Hoe vaak hebben we hem niet ontvangen zonder er aandacht aan te schenken, en zijn we er op lichtzinnige wijze mee omgegaan?

Hier zijn enkele woorden van Jezus die ons kunnen genezen van verstrooidheid: “De zegen is hemelse dauw voor de ziel, waardoor alles wat we doen vrucht kan dragen. Door de macht die de priester heeft ontvangen om te kunnen zegenen, heeft hij de macht ontvangen om de schat van Mijn Hart te openen en een regen van genade uit te storten over de zielen. Als de priester zegent, zegen Ik. Dan stroomt er een ononderbroken stroom van genaden vanuit mijn Hart naar de ziel, totdat deze helemaal is gevuld”.

“Houd je hart open om de weldaden van de zegen niet te missen. Door Mijn zegen ontvang je de genade van de liefde, ontvang je hulp voor je ziel en je lichaam. Mijn heilige zegen bevat alle hulp die de mensheid nodig heeft. Dankzij Mijn zegen wordt je de kracht en het verlangen geschonken om het goede na te streven, om aan het kwaad te ontkomen en om de bescherming te genieten die al mijn kinderen ontvangen tegen de machten van de duisternis. Het is een groot voorrecht als de zegen je wordt geschonken. Je kunt niet begrijpen hoeveel barmhartigheid erdoor tot je komt”.

“Ontvang de zegen nooit op een oppervlakkige of verstrooide manier, maar ontvang hem met al je aandacht. Je bent arm voordat je de zegen ontvangt, je bent rijk nadat je de zegen hebt ontvangen. Mijn zegeningen hebben vaak onbekende effecten op de ziel. Heb groot vertrouwen in dit overstromen van mijn Heilig Hart en denk ernstig na over deze gunst. Ontvang de heilige zegen oprecht, want zijn genaden komen alleen binnen in een nederig hart. Ontvang hem met goede wil en met de intentie om een beter mens te worden, dan zal hij doordringen tot in het diepst van je hart en er zijn uitwerking hebben. Wees een dochter van de zegen, dan zal je zelf voor anderen een zegen zijn”.

3. Je zou het moeten begrijpen! Pater Streitfelner vertelt over de ervaring die hij had met Thérèse Neumann, toen hij haar op een dag ging bezoeken in Waldsassen. Het was na de tweede wereldoorlog

Resl, (zoals ze genoemd werd), vroeg hem haar te zegenen. Toen hij haar zegende, dwaalde de blik in Resl's ogen om de priester heen en bleef achter hem rusten. Na de zegen vroeg hij haar dan ook waarnaar ze keek: “Waarom kijk je niet recht voor je uit als ze je zegenen?” Zij antwoordde, “Eerwaarde, u zou het moeten weten. Telkens wanneer een priester zegent, zie ik de Verlosser achter hem staan; ik zie Hem Zijn hand opheffen en zegenen. En dat ik liever naar de Verlosser kijk dan naar u, dat moet u begrijpen, Eerwaarde”. (Zoals vele mystici sprak Thérèse Neumann vrijmoedig en ze bezat een flinke dosis humor.)

De seminarist die pater Streitfelner naar haar huis begeleidde, deelde met de pater de volgende overweging: “Hoe mooi is het om priester te zijn en om de zegen te kunnen geven. Met Jezus, in Jezus en door Jezus! Als ik priester ben, zal ik vaak de zegen geven!”

Op een morgen zei Thérèse Neumann tegen haar geestelijk leidsman, pastoor Josef Naber: “U bent gisterenavond laat gaan slapen, meneer pastoor!” Hij vroeg haar hoe ze dat wist. Zij antwoordde: “Ik voelde uw zegen!”

4. Een zorgelijke boodschap. Op 2 mei 2009 zei de heilige Maagd tegen ons: “...Jullie staan de zonde steeds meer toe bezit van je te nemen. Jullie staan de zonde toe jullie de baas te worden en jullie je onderscheidingsvermogen te ontnemen. Mijn arme kinderen, kijk om je heen en zie de tekenen van de tijd. Denken jullie, dat je het zonder Gods zegen kunt stellen? Sta de duisternis niet toe je te omhullen. Roep vanuit de diepte van je hart tot mijn Zoon. Zelfs de grootste duisternis wordt door Zijn Naam verdreven...”

Elke dag, wanneer Zij aan de zieners verschijnt, geeft Maria haar zegen, zoals een moeder die aan haar kinderen geeft. Vicka heeft tegen mij gezegd dat deze gunst niet alleen is voorbehouden aan de zieners. In feite, zo zegt ze, ontvangen allen dezelfde genaden als die welke de zieners ontvangen, wanneer men zich bij de dagelijkse verschijning van Maria voor dit moment openstelt en haar in het hart verwelkomt, ook al bevindt men zich op een ander continent.

Maria geeft hieromtrent een verduidelijking: “De zegen van de priester is groter dan die van mij, want de priester heeft de zalving in zijn handen ontvangen.” (Tijdens het Sacrament van de Priesterwijding). De zegen van de Maagd Maria is zeer belangrijk, zij vult die van haar Zoon aan, zonder die te vervangen. Vlak voor Zijn Lijdensweg ging Jezus naar Zijn moeder om haar te vertellen dat Hij veel zou gaan lijden en Hij vroeg haar om Hem te zegenen, zoals een moeder haar kind zegent. Vervolgens vroeg zij zelf haar Zoon om haar te zegenen. Wat er toen tussen hen gebeurde ontsnapt aan onze waarneming. Wat een bijzondere uitwisseling heeft daar plaatsgevonden. Jezus heeft Zich niet willen overgeven in de handen van de zondaars zonder eerst de zegen van Zijn moeder te ontvangen!

De gave van de Zegen en de kracht ervan gaan terug tot aan het begin van de Openbaring. We zouden hier 1000 voorbeelden kunnen delen, maar daar zouden we een heel boek voor nodig hebben. Lang vóór Abraham, vanaf Genesis, zegende God Zijn Schepping, de man en de vrouw in het bijzonder. Het laatste dat Jezus deed voordat Hij ten Hemel werd opgenomen op de berg van de Hemelvaart, was Zijn apostelen zegenen, en deze zegen duurt voort in alle nieuwe generaties. Het Hebreeuwse woord voor zegen in de Bijbel: Berakhah, is zeer rijk aan betekenis. Het Latijnse woord ervoor, dat later is gekomen, heeft deze betekenis verarmd, want het gaat er niet om “iets goeds te zeggen”, maar om de schatten van het Hart van God te ontvangen vanuit een waarachtige Goddelijke communicatie. Deze communicatie vindt rechtstreeks plaats in onze ziel, zonder eerst via ons verstand te gaan. Het is dus normaal dat men het niet “voelt”, uitzonderingen daargelaten.

Bedankt, Mozes. Ik zou hier dit onderwerp willen beëindigen met de prachtige zegen die God aan Mozes gaf om zijn volk te zegenen (Num. 6, 24-27). Deze zegen komt uit de mond van God Zelf! Veel priesters gebruiken hem aan het eind van de Mis en de heilige Franciscus van Assisi gaf hem vaak: “De Heer sprak tot Mozes, … : Als gij de Israëlieten zegent, doe het dan met deze woorden: “Moge de Heer u zegenen en u behoeden! Moge de Heer de glans van Zijn gelaat over u spreiden en u genadig zijn! Moge de Heer zijn gelaat naar u keren en u de vrede schenken!” Als zij zo mijn Naam over de Israëlieten uitspreken, zal Ik hen zegenen.”

5. Het jongerenfestival, met als thema: “Wordt mijn leerlingen en jullie zullen vrede vinden” (Mt 11,28-30), bracht een indrukwekkende menigte jongeren samen, die vooral uit Polen bestond en uit jongeren van andere Oost-Europese landen.

U kunt een aantal mooie getuigenissen vinden op deze link:

https://www.youtube.com/channel/UCD3xbz4MyWIFL4LmGMmx7aQ/channels

6. De maand augustus is toegewijd aan het Onbevlekt Hart van Maria. Laten wij haar mooie litanieën aanbieden, zij doen de vijand vluchten en brengen vrede in onze hart, de ware vrede waarnaar wij zo verlangen.

Lieve Gospa, wat een vreugde voor ons, uw kinderen,
te weten dat u in de Hemel bent met uw reeds verheerlijkt lichaam!
Wat een voorrecht! Zo laat U ons op profetische wijze zien wat wij zullen worden,
als onze sterfelijke lichamen verheerlijkt zijn.
“Ik geloof in de verrijzenis van het lichaam!”

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen

Medjugorje, 15 juli 2022

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. Op 25 juni 2022 ontving de zienster Marija de volgende boodschap:

“Lieve kinderen! Ik verheug me met jullie en dank jullie voor elk offer en gebed, die jullie hebben opgedragen voor mijn intenties. Lieve kinderen, vergeet niet dat jullie belangrijk zijn in mijn heilsplan voor de mensheid. Keer terug naar God en bid dat de Heilige Geest in en door jullie mag werken. Lieve kinderen, ik ben bij je, ook in deze dagen waarin Satan vecht voor oorlog en haat. De verdeeldheid is sterk en het kwaad werkt in de mens als nooit tevoren. Bedankt dat je op mijn oproep hebt gereageerd."

2. Medjugorje is elke dag een Bethlehem. Ja, Medjugorje is werkelijk het Bethlehem van het 3e Millennium; eens te meer heeft de Heilige Familie ons dit bewezen.

Een ongeneselijke innerlijke verwonding? Zoals dit vaker gebeurt, gaf ik een korte catechese aan de pelgrims, waarbij ik ieder van hen uitnodigde om een minuut stilte in acht te nemen om Jezus iets aan te bieden wat hen deed lijden, een wond die nog op pijnlijke wijze in hun hart aanwezig was. In de groep was een dame die zich door deze uitnodiging sterk aangesproken voelde. De pijn die zij in haar hart meedroeg kwam opeens weer volledig tot leven: na een jarenlang huwelijk had zij nooit een kind gekregen. Daarbij was de wond nog dieper geworden omdat haar man haar had verlaten. Het scheen haar toe dat deze wond ongeneeslijk was en de pijn die erdoor werd veroorzaakt had haar nooit verlaten. Tijdens het moment van stilte had zij inwendig tot God geroepen en deze innerlijke verwonding aan Hem aangeboden en Hem gesmeekt om haar te helpen. Een paar uur later bezocht de groep de kribbe in onze tuin, ons “Kleine Bethlehem”, waar de Heilige Familie zich bevindt op volledig menselijke grootte. Ik zag hoe deze mevrouw meteen op haar knieën viel voor de kribbe waarin het Kind Jezus lag, op het moment dat ze in de stal was aangekomen. Zij scheen, in de stilte van haar gebed, tot God te roepen vanuit al haar pijn. Dit moment duurde maar heel kort, want plotseling zag ik hoe ze zich naar mij toedraaide terwijl ze stralend uitriep: “De Kleine Jezus heeft tot mijn hart gesproken en in mijn ziel werd ik gewaar dat Hij tegen mij zei: “Maar Ik ben uw Kind”.

Geheel ondersteboven vanwege deze grote genade, nam zij het Kindje Jezus in haar armen en kuste het meerdere malen. Zij huilde daarbij van vreugde. Het Kind-God was Zelf naar haar toegekomen om haar te genezen nadat ze Het haar innerlijke verwonding had aangeboden. Hij was Degene die deze pijnlijke moederlijke leegte wilde vullen. In de dagen die volgden, sprak zij met iedereen over het Kind.

3. De beschermengelen. De zomer is vaak een tijd van het ontdekken van nieuwe dingen en van nieuwe ontmoetingen. Verandering van horizon helpt ons om na te denken over de diepere betekenis van ons leven. We kunnen nieuwe vriendschappen sluiten, maar soms ook een zekere eenzaamheid ervaren. Eenzaamheid? Dat nooit ! Deze verandering van ons dagelijks ritme geeft ons de ruimte om ons open te stellen voor onze hemelse vrienden, die onzichtbaar zijn, maar zo liefdevol en machtig. Pater Pio zag vaak de beschermengel van degenen die bij hem kwamen biechten. Op een dag kwam een jonge Fransman, een seminarist uit Rome, bij hem biechten. Nadat hij hem de absolutie had gegeven, vroeg de pater hem: “Bidt u tot uw Engelbewaarder?” De jongeman, echter, glimlachte en zei dat deze verhalen over engelbewaarders achterhaald waren. Toen gaf Pater Pio hem een draai om zijn oren en hij riep uit: “Stommerik. Ik zie hem naast je staan”. (De oorvegen van Pater pio waren altijd oorzaak van grote bekeringen). De jongeman werd een vurig priester, pater Derobert, en bleef in contact met pater Pio, die hem tijdens de oorlog het leven redde.

Onze engelbewaarders verlaten ons nooit ! Het is goed om aan hun trouwe aanwezigheid te denken en tot hen te bidden, want zij helpen ons de weg te gaan die de Schepper voor ons leven op aarde heeft bereid. In Medjugorje vroeg de heilige Maagd aan elk lid van de gebedsgroep om vriendschap te sluiten met hun engelbewaarder en hem een brief te schrijven. Deze nieuwe relatie met hem heeft hun leven veranderd. Onze engel kent onze unieke roeping en helpt ons die te realiseren. Hij zal bij ons zijn in de Hemel, en zelfs in het Vagevuur als we daar een tijdje moeten verblijven.


4. Medjugorje heeft een nieuwe pastoor! Zijn naam is Fra Zvonimir Pericic. Hij is jong, en wij hebben hem al zeer gewaardeerd voor zijn meditaties tijdens de avondaanbidding. Hij is een uitstekend muzikant. Laten wij voor hem bidden, want pastoor zijn in Medjugorje is niet altijd gemakkelijk, de kudde is zeer talrijk en komt uit zeer verschillende culturen. Twee maanden geleden gaf hij een prachtige getuigenis over zijn roeping. “Toen ik deze beslissing had genomen, zijn alle twijfel en angst verdwenen. Ik ben een zoon van Medjugorje”. Zie de website van de parochie, www.medjugorje.hr

5. Geestelijke parels. Velen zijn geraakt door het getuigenis van Maria van de Himalaya, in de nieuwsbrief van afgelopen juni. Ik heb de genade ontvangen dat ik haar mocht leren kennen, toen ze in Medjugorje was om er een retraite te doen. Daardoor waren we in de gelengheid om haar vragen te stellen over wat Jezus en Maria haar de afgelopen jaren hadden geleerd na haar episode in Kathmandu en haar radicale bekering in 2017. In gebed wordt zij dag na dag gesterkt voor de bijzondere zending die God haar heeft toevertrouwd. Hier zijn enkele geestelijke parels die ze met ons heeft gedeeld.

Het gebed dat God behaagt. Waarom is het een noodzaak om veel te bidden? Waarom is dit voor ons zo moeilijk? Omdat Satan met al zijn krachten probeert om ons af te houden van het gebed, hij wil ons gebed zoveel mogelijk onderbreken, hij belemmert het en verhindert ons om er zelfs maar aan te beginnen.

“In Medjugorje, vraagt Maria ons om gebed te zijn. Het gaat er niet om dat je alleen maar tijd aan het gebed besteed, maar van belang is om gebed te zijn. Laat wat we zeggen voortkomen uit een biddend hart. Opdat onze gebaren, onze stiltes en onze blikken gebed zouden zijn.”

“Voor de heilige Teresa van Avila was het gebed een persoonlijke ontmoeting met Jezus. Veel mensen zijn vooral geïnteresseerd in extases en proberen te weten te komen wat er in extases gebeurt. Maar dat heiligt ons niet, het brengt ons niet naar de hemel, het verzekert ons nergens van.”

“Het buitengewone leidt af, het gewone is stichtend”, zegt de Heilige Maagd ons. De ziel wordt opgebouwd door de intieme relatie met de levende Christus in de Eucharistie. De Aanbidding stelt ons in staat om werkelijk in Zijn Hart te komen en om er de immense heerlijkheid te ontdekken die er aanwezig is. Genaden worden uitgestort over hen die in Zijn nabijheid verblijven en Hem aanbidden, terwijl ze wachten op deze regen van zegeningen. Daarom is het noodzakelijk dat we echt voor Hem staan (stabat), tot op het punt dat we sterven van verlangen om voor altijd met Hem te zijn. Dat is het ware gebed.”

“Maria weet ons te stichten omdat ze straalde van vreugde in alle omstandigheden. Haar komst onder ons laat een spoor van licht achter. Haar woorden over het gebed doen ons de oorzaak begrijpen van haar altijddurende vreugde, ondanks de vermoeidheid van de zending die ze had ontvangen op aarde en de vele beproevingen die ze heeft ondergaan”.

“Als we koken of koffie drinken, dan glimlachen we. Als we een glas wijn drinken, dan glimlachen we. In werkelijkheid is het Jezus die we toelachen. Ook wanneer we bij onze vrienden zijn, bij onze collega’s op het werk, onze familie, dan glimlachen wij naar Degene die is, en die er altijd is geweest. Want elke keer als ik glimlach, dan glimlacht Hij terug naar mij, dus glimlach ik ook weer terug naar Hem, en zo beginnen we een wedstrijd om te zien wie er het meest glimlacht. Dat is bidden.”

“Elke keer dat ik Hem zeg “ik hou van Jou”, geeft Hij mijn “ik hou van jou” terug. Maar Zijn “ik hou van jou” doet de aarde beven, waarbij de hele schepping en de hele Hemel zich neerbuigt. Op dat moment, breekt dit “ik hou van jou” harten van steen over de hele wereld. En ik blijf Hem antwoorden: “Ik hou van Jou”, zodat Hij niet anders kan dan te herhalen ten overstaan van mij: “Ik hou van jou”. En op deze wijze ontstaat er een eindeloze stroom waarvan de golven alle plaatsen en alle tijden bereiken. Wij kunnen dus op elke plaats en op elk moment bidden, want bidden is een impuls van het hart naar God. Het gebed bevindt zich op het niveau van de liefde. Denkt u dat de Demon kan binnendringen in deze intieme verstandhouding van geliefden? Nee, dat is onmogelijk. Denkt u dat een raket die door een vijand wordt afgevuurd - of deze aanval nu materieel of geestelijk is – ons deze vrede kan ontnemen? Nee, dat is onmogelijk.”

“Zal er iemand na dit gezien te hebben over het gebed nog de moed hebben om te zeggen: “Ik heb geen tijd om te bidden”? Dat zou betekenen dat we Degene beledigen die ons liefheeft en wel met zulke grote liefdesopwellingen. Zoals een lied zegt: “Hij is zo een nederige bedelaar van onze liefde, dat Hij genoegen zou nemen met één seconde ervan.” Laten we dus proberen om Hem die seconde van zuivere liefde te geven, om van onze ziel een onneembare vesting te maken, een geheime tuin, net zoals de ziel van de heilige Maagd”.

"Op een dag ging de heilige Teresa van Avila naar de kapel en zei tegen Jezus: “Ik wil hier niet blijven”. Ze voelde dat Jezus erom moest lachen. “Ik heb geen zin om te bidden, ik heb Je niets te zeggen, ik wil weggaan”. Een paar dagen later vroeg ze aan Jezus: “Welk van mijn gebeden hebben Je het meest doen ontvlammen in liefde?” Jezus antwoordde: “Herinner je de dag in de kapel toen je alleen maar verveeld naar de muur hebt zitten staren? Dat was het gebed waardoor Ik het meest verliefd op je werd. Want je had weg kunnen gaan, maar je bent gebleven, je koos voor mij, ook al keek je alleen maar pruilend naar de muur.”

“Het gebed verruimt het hart tot op het punt waarop het in staat wordt om het geschenk te bevatten waarin God Zichzelf geheel geeft. Het gebed geeft ons een zuiver hart en een tedere liefde voor onze naaste. De wereld lijdt aan een gebrek aan tederheid, de wereld heeft geen behoefte aan oordelen en de hardheid van hart. Wanneer wij een tijd met God doorbrengen en dit moment met God waardevol laten zijn, dan ondersteunt Hij ons Zelf met Zijn kracht. Zoals de heilige Augustinus zegt: “Het gebed is als de adem van de ziel en de Eucharistie is haar voedsel”.

“Het toppunt van schoonheid in de wereld is het Hart van Maria. Laten we haar vragen om ons te verheffen tot aan haar Hart, zodat we het een kus kunnen geven. Als we daar zijn, dan zijn we heel dicht bij de Hemel”.

Lieve Gospa, hoe kunnen we U niet zegenen en U niet bedanken?
Hoe kunnen we ons niet verwonderen over alles wat U voor ons doet?
Ten overstaan van het Kwaad, bedekt U ons met uw moederlijke mantel als nooit tevoren.
Wij smeken u, word niet moe ons uw liefde te tonen.

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen

Medjugorje, 15 juni 2022

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. Op 25 mei 2022 ontving de zienster Marija de volgende boodschap:

“Lieve kinderen! Ik kijk naar jullie en dank God voor ieder van jullie, omdat Hij mij toestaat nog bij jullie te zijn om jullie tot heiligheid aan te moedigen. Lieve kinderen, de vrede is verstoord en Satan wil onrust. Moge je gebed daarom nog sterker zijn, zodat elke onreine geest van verdeeldheid en oorlog het zwijgen wordt opgelegd. Wees bouwers van vrede en dragers van vreugde van de Verrezene, in jullie en rondom jullie, zodat het goede in iedere mens mag zegevieren. Bedankt dat je op mijn oproep hebt gereageerd."

2. In de schaduw van de Himalaya. In Kathmandu (Nepal) helpen de zusters van Moeder Teresa de armsten der armen, overeenkomstig de zending van de Missionarissen van Naastenliefde. Ze hadden geen idee van wat hen in 2017 zou overkomen. Op een dag ging een van de zusters naar buiten en ze zag een jonge vrouw op straat lopen. Deze zuster nodigde haar uit in haar klooster. Ze wist echter niets over deze vrouw, een zekere Maya, die van Spaanse afkomst was. In haar hart hoorde ze echter: “Zij is het”.

Maya was een atheïst in hart en nieren, geheel pro-abortus, pro-euthanasie, en ze haatte de Kerk, de Paus en de priesters. Ze hing alle feministische theorieën aan en ze stond achter alle vrouwenrechten. Gedurende tien jaar had ze gewerkt in een van de meest prestigieuze ziekenhuizen van Bilbao, waar zij om de 10-15 minuten een abortus uitvoerde om de zwangerschap bij een vrouw te onderbreken. Later werd ze een briljante fysiotherapeute. In haar praktijk ontving zij zeer beroemde mensen, want ze oefende haar vak op uitmuntende wijze uit. Daarnaast ging ze helemaal op in het sporten, en wel op zulk een fanatieke wijze, dat ze langere afstanden liep dan de marathon. Haar grootste passie was het beklimmen van bergen, en zeker niet de minste bergen. Ze was een perfectionist in alles, maar vanbinnen was ze leeg.

Na 20 jaar huwelijk zei haar echtgenoot dat hij haar ging verlaten en nog dezelfde dag besloot ze dat ze zelfmoord ging plegen. Vervolgens ging ze liggen op de bank en ze viel in slaap. Ze werd wakker toen ze de telefoon hoorde rinkelen, het was een van haar vrienden uit Kathmandu, een sherpa, dat wil zeggen: een voorklimmer uit Tibet die vooruitloopt bij bergexpedities en die de bagage draagt. Met hem had ze al meerdere keren tochten in het Himalaya gebergte gemaakt. “We hebben een aardbeving gehad”, zei hij, “en we hebben goed opgeleide mensen nodig om de slachtoffers te helpen”. Ze besloot in te gaan op deze oproep, maar tegelijkertijd zei ze tegen zichzelf: “Als ik klaar ben met deze missie, dan maak ik een eind aan mijn leven en pleeg ik zelfmoord. Ze verdeelde haar bezittingen om na haar verblijf in Nepal te kunnen verdwijnen.

Maar in Nepal woedde de moesson, en hevige stortbuien dwongen haar om in de stad te blijven.
Toen zij met haar Sherpa-vriend door de straten van Kathmandu liep, kwam een zuster van Moeder Teresa op haar toegelopen, en de zuster nam haar bij de arm, trok haar naar zich toe en zei: “Hier ben je dan eindelijk. We verwachten je al sinds lange tijd”. Echter, als aborteur haatte Maya Moeder Teresa met heel haar hart, omdat Moeder Teresa het leven verdedigde.
De zuster zei tegen Maya: “Kom morgen om 9.00 uur naar ons”. Maya wees deze uitnodiging van de hand, maar zij kon de hele nacht niet slapen en om 9.00 uur de volgende dag diende ze zich aan bij de zusters. We moeten er even bij stilstaan en ons ervan vergewissen dat de zusters een jaar lang tot de Heer hadden gebeden, op voorspraak van Moeder Teresa, om hen een fysiotherapeut te zenden, omdat zij er een nodig hadden. Eenmaal daar aangekomen, zei de zuster tegen Maya: “Kom morgen terug om 6.00 uur, we beginnen dan met de mis”. Maya weigerde dit ronduit, maar kon die nacht opnieuw niet slapen. Daarom ging ze, gedreven door nieuwsgierigheid, om kwart voor zes naar het klooster. Zij ging de kapel binnen die zeer eenvoudig was, en een zuster zei tegen haar: “Ga daar maar zitten”. Maya dacht: “Ik maak me zo klein mogelijk en na de mis vraag ik de zuster die ik op straat heb ontmoet waarom ze me op straat heeft aangesproken”. Plotseling, tijdens de mis, hoorde Maya een stem van een man, en wel zo luid dat het klonk als een luidspreker die in heel Kathmandu te horen was. Maar zij was de enige die de stem hoorde.

De stem zei en herhaalde: “Welkom thuis! Je hebt zo lang gewacht om van me te houden”. Voor Maya hing een kruisbeeld en zij zag hoe Jezus er van het Kruis kwam, niet dood maar als de Verrezene. En op dat moment beleefde zij een verlichting van het geweten en zelfs wat ook wel het “bijzondere oordeel” wordt genoemd (wat ieder van ons zal ervaren op het moment van onze dood). Zie de Catechismus van de Katholieke Kerk, § 1021: “De dood maakt een einde aan het leven van de mens als de tijd waarin hij de in Christus zichtbaar geworden genade kan aanvaarden of verwerpen. Over het oordeel spreekt het Nieuwe Testament vooral in de zin van de uiteindelijke ontmoeting met Christus bij Zijn tweede komst, maar het bevestigt ook herhaaldelijk het loon dat eenieder onmiddellijk na zijn dood zal ontvangen voor zijn werken en zijn geloof…” En § 1022: “Zodra hij gestorven is, ontvangt iedere mens in zijn onsterfelijke ziel de eeuwige vergelding in een bijzonder oordeel dat zijn leven in het licht van Christus plaats, zodat hij ofwel een loutering ondergaat ofwel onmiddellijk in de gelukzaligheid van de hemel binnentreedt ofwel onmiddellijk voor eeuwig verdoemd wordt”. Voor Maya was dit zo een krachtige ervaring dat ze dacht dat ze doodging. Bovendien wist zij dat als zij op dat moment zou sterven, zij uit eigen vrije wil naar de hel zou gaan. Daarom begon ze te huilen, en te huilen, te snikken, en ze kon alleen maar herhalen: “Vergeef me, vergeef me”. Rond om haar heen ontstond een plas van tranen. Deze ervaring leek 10 minuten te duren, maar in werkelijkheid duurde het drie uur. De zusters waren al die tijd om haar heen blijven staan. Ze zagen Maya als omgeven door een vuurbal met daarbij vurige tongen die boven haar dansten. De rest van het verhaal laat zich raden... Maya bekeerde zich op radicale wijze, en ze getuigde: “Ik ging bij de zusters op bezoek als Maya, en ik vertrok er als Maria”. Voortaan wordt ze ‘Maria van de Himalaya’ genoemd. Ze ontving een vorming in het christelijke geloof en begon op nederige wijze met Christus te leven. Ze ontving van Hem een prachtige zending om te evangeliseren en haar getuigenis te geven.

3. Welke toekomst staat ons te wachten? Ik vertel het verhaal van Maria van de Himalaya omdat ik vaak vragen krijg over de toekomst van de wereld, vragen die soms een mate van ongerustheid uitdrukken en die ook angst weerspiegelen. Dit getuigenis, hoewel ogenschijnlijk buitengewoon, schetst een zeer reëel beeld van de toekomst voor ons allen. Het kwaad heeft geen enkele toekomst. Het zal ten onder gaan zoals alles dat niet van God komt. “Iedere aanplanting die niet door mijn hemelse Vader geplant is, zal worden uitgerukt”, zegt Jezus ons in het Evangelie (Mt 15,13).

Onze enige ware toekomst is Christus. De Liefde die geen einde kent, dat is onze toekomst, en dat is zekerder dan de komst van de dageraad. Het is de vereniging van de harten tussen God en ons die ons zal vervullen met geluk, een geluk dat wij hier beneden reeds kunnen smaken als Christus waarlijk het centrum van ons leven en onze adem is. Als wij vandaag de dag ons in zulke moeilijkheden bevinden, dan komt dat omdat wij het roer waarmee wij koers zetten in de verkeerde richting hebben gezet… en wij zijn verrast dat we zijn afgedreven… Maria van de Himalaya was ver afgedreven en de ervaring van haar ‘bijzondere oordeel’ in Kathmandu heeft haar de ogen geopend. Zij heeft de schok van haar leven gekregen toen zij het pad van haar verdoemenis in het volle licht zag, en ze heeft tot God geroepen. Ze heeft er goed aan gedaan, want God hoort altijd het geroep van de armen, en Hij is maar al te blij hen te kunnen redden. Hij heeft van Maria een krachtige getuige gemaakt, ik zou zelfs zeggen: een waarschuwing voor onze wereld die vrede zoekt buiten God, daar waar deze verloren gaat. Laten we niet wachten tot het laatste uur om de weg van heiligheid in te slaan.

Welke schuilplaats wordt ons geboden? “De zonde zal heersen, zegt Maria, maar als jullie van mij zijn, zullen jullie overwinnen, want jullie toevlucht zal het Hart van mijn Zoon Jezus zijn”. (25 juli 2019) Jullie zullen overwinnen? Dit is de belofte die de Moeder van God ons geeft en waar de grafdelvers van Christus geen macht over hebben. De storm die op vele wijzen woedt, en onze menselijke zekerheden die mogelijk verdorren, dat alles doet de boot van Jezus niet zinken, ook al loopt hij vol met water.

4. De 41ste verjaardag van de verschijningen valt dit jaar op 25 juni én op de dag waarop wij het Onbevlekt Hart van Maria vieren. Om haar te bedanken voor haar dagelijkse bezoeken en voor alle genaden die zij op haar voorspraak voor ons verkrijgt, bereidt de parochie van Medjugorje zich, zoals elk jaar, voor met een noveen van intens gebed. Ieder van ons kan zelf kiezen welke noveen hij of zij aan Maria willen aanbieden. Een geschenk wordt met het hart gegeven. Ik stel vier mogelijkheden voor:

a. Gebed. Leg de nadruk op het gebed voor de zondaars en voor hen die de Liefde van God nog niet kennen; een gebed dat de heilige Maagd zo dierbaar is. De volgende woorden van Jezus tot de heilige Faustina kunnen ons bemoedigen: “Het verlies van iedere ziel stort Mij in een dodelijk verdriet. Je troost Mij altijd als je voor de zondaren bidt. Het gebed dat Mij het meest aangenaam is, is het gebed voor de bekering van de zondaars. Weet, Mijn dochter, dat dit gebed altijd gehoord en beantwoord wordt. (Dagboek, § 1396) Twee dagen geleden kwam een man met zijn groep bidden in onze stal met de kribbe. In het getuigenis dat hij gaf zei hij dat hij in zijn leven ernstige zonden had begaan. Toen het zijn beurt was om het Kindje Jezus in zijn armen te nemen, sperde de man plotseling, stom van verbazing, zijn ogen wijd open, en inderdaad: het Kindje Jezus bewoog en Het sloeg met Zijn hoofdje krachtig tegen het hart van de man. “Bang, bang!”, zo vertelde hij ons in alle eenvoud. Dit ging zo een tijdje door en bij elke nieuwe slag voelde deze broer hoe het Kind Jezus bij zijn hart aanklopte, alsof Het er wilde binnendringen, het wilde genezen en daar wilde blijven. Na deze genade volgde er natuurlijk een goede biecht. Dit is een voorbeeld tussen vele anderen...

b. Vergeving. Een mooi geschenk aan de heilige Maagd is ook het vaste besluit om te vergeven en om geen enkel spoor van wrok in onze ziel achter te laten. Toen de heilige Faustina op zekere dag Jezus aan het Kruis zag hangen, zei Hij tegen haar: “Mijn leerlinge, heb grote liefde voor degenen die de oorzaak zijn van je lijden. Doe goed aan degenen die je haten”. Ik antwoordde: “O mijn Meester, U ziet heel goed dat ik geen liefde voor ze voel en dat kwelt mij”. Jezus antwoordde: “Het ligt niet altijd in je macht om zeggenschap te hebben over je gevoelens. Dat je liefde hebt zul je hieraan herkennen: als, nadat je overlast en tegenspraak hebt ondervonden, je je vrede niet verliest, maar voor degenen die je hebben laten lijden bidt en ze het goede toewenst”. (Dagboek §1627)

c. Het offeren van lijden. Maria kent ons lijden omdat zij het zelf heeft doorleefd, zo zegt ze ons. Op haar eigen verzoek vereren wij elke vrijdag in Medjugorje het Kruis van haar Zoon, waardoor wij grote genaden ontvangen. Jezus zei tegen de heilige Faustina: “Mijn dochter, mediteer heel vaak over het lijden dat Ik omwille van jou ondergaan heb. Dan zal niets van hetgeen je voor Mij lijdt, je zwaar toeschijnen. Je behaagt Mij het meest als je Mijn bitter lijden overweegt. Voeg je kleine pijnen bij Mijn bitter lijden zodat ze voor het oog van Mijn Majesteit oneindige waarde mogen hebben.” (Dagboek § 1511) Maria zegt ons: “Geloof helpt in het lijden, en lijden zonder geloof maakt wanhopig. Lijden dat beleefd en geofferd wordt aan God verheft… Ik sta aan jullie zijde in het leven, in lijden, in pijn, in vreugde en in liefde. Wees daarom hoopvol”. (2 maart 2018)

d. Radicaal nee zeggen tegen de angst. Maria zegt tegen ons: “Mijn kinderen, verspil geen tijd door na te denken en je zorgen te maken over de toekomst. Laat je enige zorg zijn om elk moment goed te beleven naar het voorbeeld van mijn Zoon – en dan krijg je vrede”. (2 oktober 2017)

5. - Het Jongerenfestival zal plaatshebben van 1 tot 6 augustus 2022, met als thema “Word mijn discipelen en je zult vrede vinden”. (Mt 11, 28-30). Kom met velen. Het programma is te vinden op de website van de parochie, www.medjugorje.hr
- De geestelijke retraite voor priesters vindt plaats van 4 tot 9 juli 2022.
- De geestelijke retraite voor echtparen vindt plaats van 2 tot 5 november 2022.

Lieve Gospa, U heeft ons gezegd dat uw grootste vreugde is om ons samen te zien bidden tot uw Zoon Jezus, met verenigde harten. Dat is het geschenk dat wij U willen aanbieden op deze 41ste verjaardag van uw verschijningen. Moge uw hart, het hart van Jezus, en onze harten één hart zijn.

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen

Medjugorje, 13 mei 2022

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. Op 25 april 2022 ontving de zienster Marija de volgende boodschap:

“Lieve kinderen! Ik kijk naar jullie en zie dat jullie verdwaald zijn. Daarom roep ik jullie allen op: keer naar God terug, keer naar het gebed terug, en de Heilige Geest zal je met Zijn Liefde vervullen, die het hart vreugde schenkt. De hoop zal in jullie groeien, ook op een betere toekomst, en je zult vreugdevolle getuigen zijn van Gods Barmhartigheid in jezelf en om je heen. Dank dat je op mijn oproep gereageerd hebt."

2. Deze Mariamaand wil ik u iets persoonlijks toevertrouwen, dat, naar ik hoop, enkele mensen zou kunnen helpen. Toen er tijdens een bepaalde periode in mijn leven veel lijden aanwezig was, ben ik volledig ingestort en ik heb op dat moment de dag dat ik geboren was vervloekt. En juist toen toonde de Heer Zijn Barmhartigheid waardoor ik de keuze heb gemaakt om Hem vol vreugde en vrede te volgen.

In 1989 kwam ik aan in Medjugorje, en het was toen dat de heilige Maagd mijn hart volledig heeft veroverd, en zelfs zozeer dat ik soms huilde van blijdschap. Daarvoor hield ik ook wel van haar, maar vanaf een afstand. In Medjugorje voelde ik me als opgenomen in haar schoot, als een klein kind dat rust in geborgenheid, en dat van zijn moeder alles ontvangt wat nodig is om te leven en te groeien. Deze band tussen haar en mij was zo sterk, dat ik mij zelfs niet kon voorstellen dat ik Medjugorje misschien ooit zou verlaten, want dat zou geweest zijn alsof ik te vroeg geboren zou zijn en in een woestijn zou zijn weggekwijnd. Twee jaar lang voedde ik mij met de boodschappen, die voor mij waren als echte bloedtransfusies; het waren nieuwe levensimpulsen die ik maar al te graag in ontvangst nam, zoals iemand die een bron van levend water vindt terwijl hij sterft van de dorst.

Een kleine anekdote: een heilige vrouw die vaak met groepen meereisde gaf mij eens een woord van kennis: “Op een dag zal je je pelgrimsstaf vastpakken en zal je de boodschappen van Maria over de hele wereld uitdragen.” Waarop ik antwoordde: “Hou op, dit is een valse profetie, ik kan hier niet weggaan”. Maar ze had gelijk, zo is gebleken.

In feite ervoer ik gewoon precies hetgeen waarvoor Maria naar Medjugorje is gekomen. Ze legt het zo goed uit in haar boodschappen, die zij tot ieder van ons, haar geliefde kinderen, richt: “Lieve kinderen, zoals ik mijn Zoon Jezus in mijn schoot heb gedragen, zo verlang ik ieder van jullie te dragen op de weg naar de heiligheid.” En ook: “Ik hou van ieder van jullie evenveel als van mijn Zoon Jezus.” “Lieve kinderen, ik zou jullie graag willen vasthouden in een omhelzing... maar jullie willen het niet.” Dit zijn geen lege woorden, zij biedt ermee een diepe en intieme ervaring met haar aan, aan elk van haar kinderen. Natuurlijk handelt ze bij ieder van op een andere wijze, en op een unieke manier. Zij vormt ons zoals een moeder dat kan, om ons te verrijken, ons mooier te maken en om ons te kunnen leiden naar de omhelzing met haar Zoon en naar het Hart van de Vader.

Toen ik in Medjugorje aankwam, was er geen werk voor mij (maar dat heeft niet lang geduurd), en ik bracht veel tijd door op de heuvels samen met de zuster van mijn gemeenschap die met mij was meegekomen. Op een dag, aan de voet van Podbrdo, zei ik tegen Maria: “Als ik boven aankom, dan zal ik eens goed de tijd nemen voor U en vurig tot U bidden”. Ik begon dus naar boven te klimmen, maar toen ik bij het kleine metalen kruis aankwam, dat er destijds op de plaats van de verschijningen stond, was ik de heilige Maagd al helemaal vergeten. In plaats daarvan werd ik gegrepen door een heel ander gebed, bijna op onweerstaanbare wijze, dat spontaan uit het diepst van mijn hart ontsprong. Zonder ophouden bleef ik vurig herhalen: “O Vader, ik dank U voor de gave van het leven. O Vader, dank U dat U mij geschapen hebt.”

Toen ik naar beneden afdaalde, besefte ik dat ik mijn belofte aan de heilige Maagd niet had gehouden en ik zei tegen haar: “Vergeef me, maar toen ik eenmaal daarboven was, was ik U helemaal vergeten.” Enige tijd later begreep ik de betekenis van dit gebeuren: Maria had zich herinnerd dat ik eens de dag van mijn geboorte had vervloekt. Ze wilde als moeder alle sporen in mij uitwissen van deze vreselijke woorden die eens in een periode van lijden uitgesproken waren, en daarom had ze haar eigen gebed in mijn hart opgewekt, een soort Magnificat dat aan mijn hart was aangepast. Kortom, ze had mij daarboven opgewacht, en zij was het die mij wilde onderdompelen in een omhelzing met mijn Schepper, met mijn Vader in de Hemel, “uit wie alle vaderschap in de Hemel en op aarde voortkomt”, zodat ik Hem samen met haar kon verheerlijken. Zoals altijd, had ze zich op nederige wijze volledig onzichtbaar gemaakt in bijzijn van God.

Ik zal nooit vergeten dat ze dit heeft gedaan voor mij, voor mij, die in het geheel een dergelijke gunst niet verdiende.

Met vreugde deel ik met u wat ik heb ervaren, omdat ieder van ons deze vitale band kan ervaren die bestaat tussen deze Moeder en haar kind. Ik ben er zeker van dat Maria voor ieder van ons genaden voorbereidt die nog groter zijn dan die welke ik heb ontvangen... niets minder dan dat, gezien de ellendige toestand waarin de wereld vandaag de dag verkeert. Zij schept er als moeder vreugde in om haar kinderen het beste te geven, om hen God te geven en de weg die naar Hem leidt. Als wij naar lichaam en ziel aan haar zijn toegewijd, dan leeft in ons het verlangen naar de Triomf van haar Onbevlekt Hart, en zo bespoedigen wij die. Wanneer we samen met haar aan deze Triomf werken, dan gebeuren er wonderen.

Dat is ook de reden waarom ze ons uitnodigt om altijd te bidden voor haar kinderen die de liefde van God nog niet kennen. Het doet haar veel pijn om hen ver van haar Zoon te zien. Ze gaat zelfs zo ver dat zij op 24 mei 1984 zei: “Ik smeek jullie, maak dat mijn hart geen bloederige tranen schrijdt omwille van jullie, vanwege de zielen die verloren gaan door de zonde”.

3. Het kindje Jezus bewoog ! Twee dagen geleden kwam een man met zijn groep bidden in onze stal met de kribbe. In het getuigenis dat hij gaf zei hij dat hij in zijn leven ernstige zonden had begaan. Toen het zijn beurt was om het Kindje Jezus in zijn armen te nemen, sperde de man plotseling, stom van verbazing, zijn ogen wijd open, en inderdaad: het Kindje Jezus bewoog en Het sloeg met Zijn hoofdje krachtig tegen het hart van de man. “Bang, bang!”, zo vertelde hij ons in alle eenvoud. Dit ging zo een tijdje door en bij elke nieuwe slag voelde deze broer hoe het Kind Jezus bij zijn hart aanklopte, alsof Het er wilde binnendringen, het wilde genezen en daar wilde blijven. Na deze genade volgde er natuurlijk een goede biecht. Dit is een voorbeeld tussen vele anderen...

4. De aardbeving. Judith vertelt...

“Vorige maand hadden we in Medjugorje een aardbeving. Het was ongeveer om 23.00 uur in de avond en ik was al bijna in slaap gevallen. Toen ik de eerste schok voelde, sliep ik bijna. Ik was verbaasd omdat er op dat moment opeens een “bovennatuurlijke” rust over me kwam. In mij hoorde ik een zinnetje uit Psalm 46 weerklinken: “... Daarom vrezen wij niet, al wankelt de aarde en storten de bergen in, in het diepst van de zee…”. Omdat ik nog half sliep, had ik niet de tegenwoordigheid van geest om er verder op in te gaan, maar ik wist dat het een uitnodiging tot vertrouwen was, in de zekerheid dat God onwankelbaar is in eeuwigheid. En dat was mij genoeg.”

“Het was alsof de zekerheid mij werd geschonken dat ik geen angst hoefde te hebben, want God waakt over mij. Het was een prachtige ervaring om het Woord van God op een buitengewoon efficiënte wijze levend en werkzaam te zien in de diepte van onze geest. Een paar maanden geleden had ik de tijd genomen om deze psalm in alle rust te lezen: ik had er aandachtig over gemediteerd, en de tijd genomen om elke zin in mijn hart te laten bezinken, en werkelijk in te treden in de inhoud ervan. Het was alsof ik in mijn hart een schat had binnengelaten, die door de Heilige Geest was ‘geactiveerd’ in de concrete omstandigheid van de aardbeving“.

(Die nacht vond ik Judith in haar pyjama op de trap met een andere zuster, en ik was onder de indruk van haar kalmte)

5. De pijn van een moeder... In haar boodschap van april windt de heilige Maagd er geen doekjes om. Stel je de pijn voor van een moeder die haar kinderen verloren ziet gaan, de een na de ander. Ik heb zoveel moeders zien huilen... wat kan ik zeggen om zo een moment? Het breekt je hart. Des te meer wanneer het onze Hemelse Moeder is, die niets dan liefde en tederheid is. Ik heb de heilige Maagd nooit gezien, maar alle zieners van Medjugorje hebben haar zien huilen. Mirjana zegt dat wij haar kunnen troosten door te bidden voor hen die de liefde van God nog niet kennen. Zo kunnen we de tranen drogen die uit haar ogen vloeien. In deze maand van Maria, willen we haar deze vreugde schenken. Omdat ze heeft gezegd dat ze ons haar Hart wilde geven, mogen we dit ook durven vragen. Haar moederlijk Hart zal in ons een nieuw vermogen tot liefde vormen en wij zullen deel nemen aan haar machtige voorspraak voor de meest verloren kinderen van haar. Het is dringend.

6. Charles de Foucault wordt heilig verklaard op 15 mei in Rome. Een mooi voorbeeld van contemplatief leven. Hij schreef: “Op het moment dat ik geloofde dat er een God was, begreep ik dat ik niets anders kon doen dan te leven voor Hem.” “Navolging is onafscheidbaar van de liefde. Iedereen die liefheeft wil navolgen: dit is het geheim van mijn leven. Ik heb mijn hart verloren aan Jezus van Nazareth die negentienhonderd jaar geleden gekruisigd werd en mijn leven bestaat eruit te proberen Hem na te volgen.” “Het gesprek van de ziel met God vanuit geloof, hoop en liefde… in de loop van de tijd brengt de ziel dan vruchten voort precies in de mate waarin de inwendige mens zich in de ziel heeft gevormd…

Lieve Gospa, "O Maagd, U bent de mand van Mozes, de ontvanger van het Woord,
de kelder van de nieuwe wijn die de gelovigen in vervoering brengt,
U bent de hand van God, het einde van de zonde,
dankzij wie de mensheid opstaat uit de afgrond van de zonden om de vreugde van de engelen te bereiken." Adam de Perseigne

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen

Medjugorje, 15 april 2022

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. Op 25 maart 2022 ontving de zienster Marija de volgende boodschap:

“Lieve kinderen! Ik hoor je noodkreten en je bidden voor vrede. Satan vecht al jaren voor oorlog. Daarom heeft God mij naar jullie gezonden om je te leiden op de weg van de heiligheid, want de mensheid staat op een kruispunt. Ik roep jullie op om terug te keren naar God en Gods geboden, opdat het jullie goed zal gaan op aarde en jullie uit deze crisis geraken, die je aan jezelf te wijten hebt, omdat je niet luistert naar God die jullie bemint, die jullie wil redden en naar een nieuw leven wil leiden. Dank dat je op mijn oproep hebt gereageerd.”

2. Is het al te laat? Tijdens de Tweede Wereldoorlog, zat mijn vader bij het verzet. Hij werd in 1942 gearresteerd en naar Duitsland gedeporteerd. Drie jaar lang heeft hij veel geleden in verschillende concentratiekampen. We weten allemaal dat er veel honger is geleden in deze kampen en hoe slecht de behandeling er was. Op een dag stond mijn vader oog in oog met een gevangene die omkwam van de honger. Omdat hij een stuk brood bij zich had, gaf hij deze aan de gevangene, maar deze keek hem mistroostig aan en deed in het geheel geen moeite om dit stuk brood, dat hem zou kunnen redden, aan te nemen. Mijn vader drong aan, maar het was tevergeefs, want de gevangene was niet meer goed bij zijn positieven. Hij had geen kracht meer om te reageren. Kort daarna overleed hij vanwege de honger. Voor hem was het te laat, hij had de grens van zijn overlevingsinstinct bereikt.

Wat er op het spel staat door onze keuze! Ik heb vaak over dit feit nagedacht en realiseer me dat een dergelijke situatie vandaag de dag niet ongewoon is op andere gebieden. Maar laten we de aandacht gericht houden op Medjugorje en op de oproepen tot Leven en overleven, die de Moeder van God ons door haar bezoeken doet toekomen . Wat heeft zij ons 40 jaar lang allemaal niet aangereikt om te kunnen wandelen in de vrede van God, om de broederlijke gemeenschap te kunnen beleven en om in voorspoed op deze aarde te kunnen leven? In haar boodschappen van maart en april nodigt zij ons opnieuw uit om terug te keren naar God en om Gods geboden te leven, wat voor ons van vitaal belang is... Wie van ons zal er nog eens goed voor gaan zitten om deze uitnodiging tot overleven te lezen en te herlezen, en de genade te ontvangen die erin besloten ligt? Het gaat erom een keuze te maken, zoals op een kruispunt, en om zich daarbij niet te vergissen van richting. Leven met God of leven zonder God. Hebben we voldoende begrepen dat het om ons leven gaat, zowel op deze aarde als in de eeuwigheid?

Vertaald naar de praktijk: Heb ik een regelmatig gebedsleven? Ontvang ik de sacramenten “met het hart”? Stel ik daden van naastenliefde? Vergeef ik degene die mij heeft beledigd? Breng ik kleine offers voor het heil van de zielen, of gewoon “om de goede God te behagen”, zoals Thérèse van Lisieux dit verwoordde? En tenslotte, heb ik een mateloos vertrouwen in de onmetelijke Barmhartigheid van de Heer?
Als ik ‘JA’ aanvink bij al deze vakjes, dan ben ik op de goede weg, het enige wat nog is geboden is om vol te houden.

Nee, het is nog niet te laat! God heeft een heel bijzondere Barmhartigheid bereid voor onze tijd, voor het pijnlijke intermezzo tussen het verleden en de Nieuwe Tijd met het ‘Nieuwe Pinksteren van Liefde’. Maar wij zijn zo verzwakt door de gewoonte om zonder God te leven, dat dit wel eens voor dovenmansoren zou kunnen zijn, waardoor we de kans op geluk missen, die ons wordt geboden.

3. De laatste boodschap van de heilige Faustina. Laten wij eens kijken naar wat Jezus tegen de heilige Faustina Kowalska zei, en wat bestemd is voor de hele wereld (laatste boodschap uit het Dagboek, geschreven in het jaar van haar dood, in 1938):

"Vandaag hoorde ik de woorden: “In het Oude Testament zond ik de profeten naar mijn volk en dit ging gepaard met bliksem en donderslagen. Vandaag zend ik jou met mijn Barmhartigheid naar de hele mensheid. Ik wil de lijdende mensheid niet straffen, maar ik verlang haar te genezen door haar aan mijn Barmhartige Hart te drukken. Ik maak van kastijding gebruik als men mij daar zelf toe dwingt; mijn hand neemt niet graag het zwaard op van de gerechtigheid. Voordat de dag van de gerechtigheid aanbreekt, zend ik de dag van de Barmhartigheid”. Ik antwoordde: “O mijn Jezus, wilt Uzelf tot de zielen spreken.” (Dagboek § 1587)

Een uitzonderlijk geschenk. Laten we ook dit jaar, ter gelegenheid van Pasen en van de zondag van Barmhartigheid (24 april), deze reddingsboei stevig vastgrijpen: “Schrijf, spreek over mijn Barmhartigheid. Vertel de zielen waar ze troost moeten zoeken. Dat wil zeggen bij de zetel van de Bramhartigheid (het sacrament van de verzoening). Daar vinden de grootste wonderen plaats… Het is voldoende om met geloof aan de voeten van mijn vertegenwoordiger te komen en hem je ellende voor te leggen. Het wonder van de Goddelijke Barmhartigheid zal zich tonen in heel zijn volheid. Al zou een ziel op een lijk in staat van ontbinding lijken zodat er menselijk gesproken geen hoop op herstel zou zijn en dus alles al verloren zou zijn, dan is dat bij God niet zo. Het wonder van de Goddelijke Barmhartigheid geeft de ziel volledig herstel. O hoe ellendig zijn zij eraan toe die van het wonder van Gods Barmhartigheid geen gebruik maken. Jullie zullen tevergeefs roepen, maar het zal te laat zijn.”(Dagboek § 1447) Laat Jezus onze gepijnigde mensheid genezen door haar aan Zijn Barmhartige Hart te drukken. Hij verlangt er zo naar om ieder van ons te omhelzen. Niemand wordt afgewezen. Het Levende Brood dat leven geeft aan de wereld is Jezus. Het is nog niet te laat om onze handen uit te strekken naar onze Verlosser, om af te zien van de zonde en om vanuit het hart een goede biecht te spreken. Om deze reden draagt Maria ons zoals een moeder haar kind draagt. Zij draagt ons naar haar Zoon Jezus en betrekt ons in de liefdevolle omhelzing die zij met Hem beleeft, want het is naar deze onuitsprekelijk mooie vereniging dat zij ons wil leiden.

4. Engelen in de frontlinies. In tijden van grote gevaren, oorlogen en oorlogsdreigingen vergeten wij maar al te vaak dat wij in de hemel zeer machtige vrienden hebben, en dat sommigen van hen vanaf het moment van onze conceptie persoonlijk door God aan ons zijn toevertrouwd, zoals onze Bewaarengel. “Satan vecht al jaren voor oorlog”, zegt Maria tegen ons, maar wie is hij dan wel te opzichte van heel het Hemelse Leger dat God voortdurend aanbidt en voor ons speciale missies op aarde uitvoert.

We hebben veel gebeden voor de wereldvrede op 25 maart, toen paus Franciscus de mensheid toewijdde aan het Onbevlekt Hart van Maria, en in het bijzonder Oekraïne en Rusland. Maar we kunnen voortgaan met bidden en de machtige hulp van de engelen inroepen. Laten we hen naar de frontlinies sturen in Oekraïne en overal waar gevochten wordt. Wat wij niet kunnen door onze menselijke beperkingen, kunnen zij wel. De Bewaarengel is de ideale vriend, omdat hij specifieke gaven heeft die voor ons zeer waardevol zijn. Samenwerken met hem opent prachtige horizonten en verandert ons leven.

In de geestelijke strijd zijn de engelen onze intieme vrienden die ons waarschuwen voor de listen van de vijand en ons helpen ze te overwinnen met Gods genade. Ze roepen ons tot de orde als we afdwalen van de weg waarop we Jezus volgen. Zij leiden ons terug in de juiste richting, omdat zij Gods plan voor ons kennen en weten wat onze unieke roeping op deze aarde is.

Wij kunnen hen ook opdrachten toevertrouwen, hen vragen krachtig in te grijpen in Oekraïne en zich te bekommeren om de slachtoffers van de gevechten en de vluchtelingen, en we kunnen hen vragen om de staatshoofden te inspireren bij hun beslissingen. Wij zijn beperkt in de hulp die wij zouden willen geven, maar zij zijn dat niet als wij vurig en vol vertrouwen tot hen bidden.

5. De verrassingen van de engelen. Onze broeder Denis heeft een wonderlijke relatie ontwikkeld met zijn Bewaarengel. Bijvoorbeeld: elke avond vertelt hij hem hoe laat hij wakker moet worden de volgende morgen. Hij heeft geen wekker nodig, de engel neemt deze zorg op zich. Op een morgen zou de engel hem om 3.00 uur wekken, zodat hij een vliegtuig naar Split kon halen. Maar de engel wekte hem om 3.20 uur en Denis moest zich haasten om niet te laat te komen. Toen hij op de luchthaven aankwam, zag hij dat zijn vlucht 20 minuten vertraging had! Een andere keer wekte de engel hem niet om 3.30 uur, zoals de avond ervoor was afgesproken, maar in plaats daarvan om 2.30 uur. Geheel verbijsterd stond Denis op en vertrok naar het vliegveld. Daar kreeg hij te horen dat hij naar een kantoor in de buurt moest gaan om een pas te regelen, wat enige tijd in beslag nam. Zonder zijn gehoorzaamheid aan de engel, zou Denis zijn vlucht gemist hebben. Als engelen zo nauwkeurig naar ons luisteren, welke wonderen van hulp zullen zij dan niet bewerken bij onze door oorlog geteisterde broeders? Een patiënt in Frankrijk of elders die in bed moet blijven liggen kan zijn engel vragen Oekraïense kinderen te beschermen die in levensgevaar verkeren.

Laten we ze met duizenden sturen. Laten we alles doen wat in ons vermogen ligt, en God zal de rest doen. Natuurlijk geldt ook hetzelfde voor onze vrienden de Heiligen.

6. Charles de Foucault zal op 15 mei heilig verklaard worden. Hij is een groot aanbidder van Jezus in de Eucharistie geworden. Waarom zouden wij hem niet een gebedsnoveen (naar onze keuze) aanbieden vanaf 5 mei, om van hem te verkrijgen dat de droom van de Maagd Maria zich mag verwezenlijken, namelijk, dat in elke parochie een kapel van eeuwige aanbidding gesticht zou mogen worden. Opdat wij ware aanbidders zouden mogen worden in Geest en in waarheid, zoals de Vader deze zoekt.

7. Vicka maakt het beter, en ze kon op 25 maart naar Rome gaan voor het feest van de Aankondiging van de Heer en voor de toewijding van de mensheid door de Heilige Vader. Laten we bidden voor verdere vooruitgang in haar gezondheid, want we willen haar zo graag terugzien in dienst van de pelgrims!

Lieve Gospa, met uw Moederhart willen we met Jezus deze heilige dagen beleven!
U hebt ons gezegd:
“Lieve kinderen, ik wil jullie mijn Hart geven, opdat jullie
Jezus zouden liefhebben zoals ik Hem liefheb, en elkaar zouden liefhebben zoals ik jullie liefheb."

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen

Medjugorje, 15 maart 2022

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. De zienster Marija ontving op 25 februari 2022 de volgende boodschap:

“Lieve kinderen! Ik ben bij jullie en we bidden samen. Mijn lieve kinderen, help mij met het gebed, opdat Satan niet zegeviert. Zijn macht van dood, haat en angst heeft de aarde bezocht. Daarom, mijn lieve kinderen, keer naar God en het gebed terug, naar vasten en onthouding, voor al degenen die vertrapt en arm zijn en geen stem hebben in deze wereld zonder God. Lieve kinderen, als je niet naar God en Zijn geboden terugkeert, heb je geen toekomst. Daarom heeft Hij mij naar jullie gezonden om je te leiden. Dank dat je op mijn oproep hebt gereageerd.”

2. Een zeer geïnspireerde heilige voor de toekomst. Een zeer geïnspireerde heilige voor de toekomst. De mensen weten nog steeds te weinig over Don Dolindo Ruotolo, een beroemde Italiaanse priester. Voordat ik enkele uitspraken van hem citeer, volgt hier een korte omschrijving van zijn leven. U zult begrijpen waarom ik hem bijzonder vindt.

Hij had een goed begrip van de dingen. Don Dolindo is een heilige priester uit Napels (1882-1970), die meervoudig zijn gunsten verleent aan allen die hem aanroepen. Laat me u een episode uit zijn leven vertellen... Omdat hij op school niets van de lessen begreep, en hij werkelijk slecht was in elk vak, maar dan ook echt heel slecht, kreeg hij op school altijd straf en werd hij thuis vernederd. Terwijl hij onder veel lijden gebukt ging, verloor hij niet de hoop die hij in het geheim koesterde om ooit priester te worden. Als tiener smeekte hij op een dag de Heilige Maagd: “O mijn lieve Moeder, als U wilt dat ik priester word, geef mij dan een goed verstand, want U kunt toch duidelijk zien dat ik super dom ben.”
Op dat moment stak er opeens een windvlaag op, en een afbeelding van de heilige Maagd en het Kind Jezus prentte zich op zijn voorhoofd. Hij kreeg terstond antwoord vanuit de Hemel: Dolindo ontving zulk een intelligentie, zulk een wijsheid, dat hij in alles de eerste en de allerbeste werd. Het omvangrijke werk van zijn geschriften en onderrichtingen getuigt hiervan. Natuurlijk was dit niet wat van hem een heilig priester maakte. Ik laat het aan u over om zijn leven nader te leren kennen. Het getuigt van een wondermooie groei naar een diepe intimiteit met Christus. (www.dolindo.org)

Nu wil ik graag een van zijn geschriften citeren, die, zo het me lijkt, profetisch van karakter is. Het betreft Jezus die tot de ziel spreekt, en die ziel kan die van jou zijn. Elk woord is er van belang.

Jezus richt zich tot de ziel:

“Wanneer het de schijn heeft dat de wereld is overgeleverd aan tirannieke machtshebbers onder de heersers en dat deze totalitaire machthebbers zich hebben verenigd als vijand tegen de Kerk, weet dan dat de troon van het monster er een is die is beschadigd, en dat deze met één klap zal instorten, getroffen door een steen die zich losmaakt uit de berg. Laat Mij doen, want Ik ben diegene die op harmonische wijze vrij spel geeft aan de eisen van de Goddelijke Heerlijkheid en die de loop der dingen overlaat aan de slechtheid van de mensen om van daaruit de Goddelijke Heerlijkheid te laten zegevieren. U zult het zien gebeuren, zelfs op kleine schaal, want van de ene dag op de andere zullen sommigen die geweld gebruiken plotseling verdwijnen en de gezinnen zullen vrede vinden en voorspoed ervaren. Aanbid God en leg bij Hem de zorg neer om in de wereld orde te scheppen vanuit vrede, want Hij ziet alle dingen, beschikt over alle dingen en bestuurt alles zoals Hij het toestaat. Jijzelf, laat je meevoeren op de mysterieuze wegen van Zijn Voorzienigheid en bid... Oh, het gebed! Bid, bid met de zekerheid dat je gebed een manier van handelen is. Gebed is de machtigste van alle handelingen.” (Over overgave aan God, uittreksel)

3. De heilige Josef is op zoek naar portiers De rol van een portier is om de deur te openen voor wie binnen wil komen. Onze huizen, onze families hebben deuren; ze kunnen open of dicht zijn. Nadat hij in Bethlehem door zijn eigen volk botweg werd afgewezen toen hij in de herbergen om een fatsoenlijk onderkomen vroeg voor de geboorte van Jezus, vraagt de heilige Jozef nog steeds of hij bij ons mag binnenkomen. Hij wil elk van onze gezinnen tot het zijne maken, hij die de steun van de gezinnen is en de roem van het gezinsleven.

In elk gezin is er maar één persoon nodig om de deur naar deze grote heilige te openen. Hij staat buiten te wachten met de nederigheid van iemand die zich niet opdringt, ondanks zijn glorierijke titel van echtgenoot van de Moeder van God, maar hij brandt van verlangen om bij ons binnen gelaten te mogen worden, terwijl hij beladen is met wel 1000 geschenken. Hij kent onze noden, onze pijnlijke tekortkomingen, ons gebrek aan liefde en onze verdeeldheid. Hij ziet op heldere wijze vanuit het goddelijk licht, hoezeer wij naar vrede verlangen en dat wij niet weten hoe wij die kunnen verkrijgen. Hij ziet onze ellende, onze materiële en geestelijke armoede, onze angsten en ons lijden, en hij wil ons zo graag te hulp komen. Hij heeft er de middelen voor en hij is verbaasd dat wij dat niet weten. Wie in ons gezin zal de deur voor hem opendoen? De zalige Alexandrina de Costa uit Portugal, die een sterke band met hem had, geeft ons deze kostbare uitspraak, die Jezus haar toevertrouwde over Zijn geliefde adoptievader:

“Vraag me wat je wilt in de naam van hem die op aarde mijn adoptievader was. Vraag en zeg tegen de mensen dat ze in zijn naam tot mij moeten bidden; hij kan van mij vanuit de Hemel verkrijgen wat alle heiligen tezamen niet weten te verkrijgen.”

Ik heb me vaak afgevraagd hoe zo'n grote heilige in heel het Evangelie de stilte heeft weten te bewaren. Ik geloof dat de reden ook hier zijn nederigheid is. Hij was zich zo bewust van het grote mysterie dat hem was toevertrouwd, eerst in Maria en vervolgens in Jezus, dat hij voortdurend luisterde naar de plannen van God. Hij wilde zich niet met zijn eigen woorden mengen in wat de Heilige Geest hem in het diepst van zijn ziel influisterde, omwille van de Heilige Familie die hij op deze wijze wilde liefhebben, wilde dienen en leiden. O, als wij eens beter zouden luisteren naar de influisteringen van God in onze ziel in plaats van ons zo te laten afleiden door de leugenachtige lichten van de wereld, hoeveel ellende zou ons dan bespaard blijven. Hoeveel lijden zou ons bespaard blijven. Om het te zeggen met een beeld vanuit onze tijdsgeest: ik durf te zeggen dat zijn mobiele telefoon, zijn IPhone, de stem van God was die hij in zijn hart liet weerklinken, evenals de boodschappen van de Engelen dat waren, die hij op de gepaste tijd te horen kreeg. Hij was die goede, goed bewerkte grond die het zaad van het Woord ontvangt en het honderdvoudig vrucht laat dragen. Shema Israël, Luister Israël.... Geen inmenging bij de heilige Josef.

Bovendien zocht hij nooit enig persoonlijk voordeel vanuit zijn unieke missie. Voor de apostelen, die vol ambitie zaten, en die groot wilden zijn, en die een beloning verwachtten voor het volgen van Jezus, was Pinksteren nodig voordat zij zichzelf volledig overgaven. Jozef daarentegen gaf zichzelf onmiddellijk en op volledige wijze, en aanvaardde het om onder de radar te lopen, terwijl hij zich helemaal overgaf zonder van tevoren de plannen van God te kennen ten aanzien van de Heilige Familie. Hij gaat stap voor stap vooruit, gesteund door een onbegrensd vertrouwen in het geheime plan van de Vader voor zijn Zoon en voor de Maagd Maria. Voor iemand die verantwoordelijk is voor een gezin - en wat voor een gezin, is dat een heldhaftige daad.

Maar laat weer terugkeren naar de portiers... Mijn persoonlijke ervaring heeft mij geleerd dat men nooit tevergeefs de heilige Jozef aanroept, zowel voor tijdelijke als voor geestelijke genaden. Ik kan u alleen maar uitnodigen om deze ervaring zelf in uw gezin of uw gemeenschap op te doen. Open de deur voor hem zodat hij bij u binnenkomt, opdat hij geliefd en gekend kan worden voor wie hij is. Laat deze kans niet voorbijgaan. Hij is zo'n trouwe vriend. Sta Hem toe in deze moeilijke tijden om krachtig in uw huis te handelen. Jezus zelf gehoorzaamde op aarde zijn vader Jozef volledig, en Hij blijft hem gehoorzamen in de Hemel. Waarschijnlijk noemt Hij hem nog steeds “Papa”.

4. Op 18 maart zal Mirjana Soldo haar jaarlijkse verschijning hebben. Wij zullen u de boodschap sturen die Maria haar voor ons zal geven. Let op! Er circuleren veel valse boodschappen en berichten op internet, maar Mirjana heeft voor die dag niets speciaals aangekondigd in verband met de geheimen. Laten we rustig blijven en ons concentreren op de echte wensen van Maria, vooral die van de maand februari zouden we goed in ons op moeten nemen, ze zijn ernstig en zeer belangrijk voor onze toekomst: “...Lieve kinderen, als je niet naar God en Zijn geboden terugkeert, heb je geen toekomst...”. Onze enige echte toekomst is Jezus!

5. Nieuw: SPOTIFY. Een nieuw en zeer praktisch hulpmiddel! Mis de kans niet om te luisteren naar de selectie van conferenties die ik tot nu toe heb gegeven om samen op weg te gaan naar de Triomf van het Onbevlekt Hart van Maria.

https://open.spotify.com/show/01uzkf9S8CpOznURUnFIGG?si=e24b61e7fb8a40b8

6. Het is nooit te laat!
De paus zal Rusland en Oekraïne toewijden aan het Onbevlekt Hart van Maria. De toewijding zal plaatsvinden op vrijdag 25 maart tijdens de boeteviering die paus Franciscus om 17.00 uur zal voorgaan in de Sint-Pietersbasiliek. Dezelfde toewijding zal op dezelfde dag in Fatima worden verricht door kardinaal Krajewski, de pauselijke aalmoezenier. Hij doet dit als de gezant van de paus. Dit werd aangekondigd door de directeur van de pers van de Heilige Stoel, Matteo Bruni. De dag van het feest van de Aankondiging van de Heer werd gekozen voor deze toewijding.

Lieve Gospa, wat zou er zonder jou van de wereld worden.
Dank U voor alle gebedsgroepen die U in de afgelopen 40 in het leven hebt geroepen,
dank U voor al degenen die met U meelopen te midden van de vlammen van deze wereld zonder God.
Lieve ‘Mamma’, bescherm uw “kleine rest” die zich aan U toevertrouwt !

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen

Medjugorje, 16 februari 2022

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. De zienster Marija ontving op 25 januari 2022 de volgende boodschap:

““Lieve kinderen! Vandaag roep ik jullie op, naar persoonlijk gebed terug te keren. Mijn lieve kinderen, vergeet niet dat Satan sterk is en dat hij zoveel mogelijk zielen naar zich toe wil trekken. Wees daarom waakzaam in het gebed en vastbesloten tot het goede. Ik ben met jullie en zegen jullie allen met mijn moederlijke zegen. Dank dat je aan mijn oproep gehoor hebt gegeven.”

2. Een ernstige oproep. Toen Jezus Zijn afschuwelijke lijdensweg in Gethsemanie onderging, riep Hij, riep Hij en riep Hij opnieuw. Maar Petrus bleef slapen net als Jacobus en Johannes, terwijl Judas daarentegen klaarwakker was. Vandaag de dag beleeft de Kerk haar doodsstrijd. Het is niet moeilijk om te begrijpen dat Jezus, nu Hij Zijn Bruid zo slecht behandeld ziet, net als zij in doodsangst verkeert. Jezus' oproep is duidelijk, Hij herhaalt de oproep van 2000 jaar geleden: “Waakt en bidt met Mij”. Wat zou er zijn gebeurd als Petrus had gewaakt in plaats van te slapen?

Vandaag de dag kunnen en moeten wij Jezus meer naderen, omdat Hij ons uitnodigt om Hem gezelschap te houden. Het komt er op neer dat Hij ons in feite smeekt om Hem gezelschap te houden. Omdat wij daarmee veel kwaad kunnen vermijden; al dat kwaad waarover wij zoveel klagen, zonder erbij stil te staan dat wij de macht hebben om te helpen al dit kwaad te overwinnen. Gaat het hier om geestelijke luiheid, of blindheid, of misschien om onverschilligheid, of om de ziel die is ingeslapen, of weigeren wij bewust?

3. Een Mozes in Hongarije. Deze dagen ontvingen we een Hongaarse vrouw, getrouwd en moeder, 60 jaar oud, die ons heeft wakker geschud. Haar ogen stralend van een aanstekelijke blijdschap. Zij werkt samen met pater Justo Lofeudo, die erom bekend staat dat hij op meerdere plaatsen kapellen van Eeuwigdurende Aanbidding opent en heeft geopend. Sinds jaren heeft zij de leiding over een kapel in Boedapest, en zij laat geen verstek gaan om te getuigen over de kracht van de Eucharistische Aanbidding. Ondanks de tomeloze woede van de vijand vanwege de vele vruchten die de aanbidding van Jezus in de Eucharistie en de aanwezigheid van Maria hebben voortgebracht, heeft zij weten te volharden. Ik geef u enkele voorbeelden:

“Er was een vrouw die verschillende keren onze kapel bezocht en ik kon duidelijk zien dat ze niet aan het bidden was. Haar aandacht was gericht op haar mobiele telefoon waarop ze een video afspeelde van een obscene rite. Ik voelde aan in mijn hart dat zij was gekomen om schade aan te richten en om de aanbidding te verstoren; zij wilde deze kapel en hen die er baden vervloeken. Ik bleef een poosje zwijgend naar haar kijken. En vervolgens besloot ik om haar te testen met een eenvoudige test, die haar geheime bedoelingen en de intentie van haar gedrag zou onthullen. Ik begon hardop de Rozenkrans te bidden, waarbij ik er van overtuigd was dat Maria de zaak tot een goed einde zou brengen. Inderdaad, de test faalde niet: de vrouw was niet in staat om de Rozenkrans te verdragen. Na het derde tientje, liep ze de kapel uit en ze is nooit meer teruggekomen”.

“Een andere keer, kwam er iemand de kapel binnen met als doel om de aanbidding te verstoren. Ze begon luid en hardop te spreken en haar taalgebruik was agressief. Ze probeerde ons uit te lokken om de aanbidding te onderbreken. Ik zei tegen de aanwezige aanbidders dat ze hardop de Rozenkrans moesten gaan bidden. Opnieuw liet de reactie niet lang op zich wachten: na een paar ‘Weesgegroetjes’ riep ze: “Stop”. Natuurlijk gingen we door en vervolgens riep ze uit: “Ik kan het niet aanhoren”. Vervolgens zei ik op rustige toon tegen haar: “Al 2000 jaar wordt Satan verslagen door het kostbare Bloed van Jezus”. Ze ging meteen weg en kwam nooit meer terug. Aanvankelijk wist ik niet hoe ik met de situatie moest omgaan en hoe ik haar weg zou kunnen krijgen. Maar in gebed werd ik er door de Heer aan herinnerd wat een leek kan zeggen en doen om de vrede te bewaren wanneer een persoon onder invloed van een demon onrust probeert te zaaien”.

Onze Hongaarse vriendin is als Mozes, met haar handen ten hemel opgeheven worden overwinningen in de wereld mogelijk gemaakt.

4. Een remedie tegen oorlog, misdaden, geweld, drugs...? Men kan zich afvragen waarom Satanisten er zo in geïnteresseerd zijn om Hosties te stelen of om te verhinderen dat de gelovigen Jezus aanbidden in het Heilig Sacrament. Als de Hostie volgens de schijn enkel een simpel stukje brood lijkt te zijn, waarom doen ze dan zoveel moeite om de Hostie te bestrijden? Omdat Satan aanbeden wil worden en de plaats van Jezus wil innemen. Hij weet maar al te goed dat wanneer Jezus wordt aanbeden (en niet meer eenzaam en verlaten in onze Tabernakels verblijft), dat dan de stralen van Liefde en Barmhartigheid die uit Zijn geopende Hart vloeien, zich over de hele wereld verspreiden en de duisternis verdrijven. Zij dwarsbomen de rampzalige plannen van de Vijand. Daar waar er aanbiddingskapellen zijn, verminderen de aanvallen van de Boze tegen Gods kinderen, of deze aanvallen verdwijnen zelf helemaal, zoals misdaden, verkrachtingen, oorlogen, drugs, abortussen, echtscheidingen, seksueel misbruik, pornografie, satanische rituelen, enz.
De biddende gelovigen die voor Jezus staan zijn als katalysatoren die de genaden van God aantrekken, en die ermee worden doordrongen en die het zo mogelijk maken om vele mensen in de stad en in de wereld te bereiken. Golven van goddelijke vrede die uit het Hart van Christus vloeien verspreiden zich alom, en raken daarbij zowel gelovigen als ongelovigen, en ze bewerken genezingen, bevrijdingen, bekeringen, verzoeningen enz.

“En Hij zei tegen Petrus: ”Kunt gij dan niet één uur met mij waken?” Jezus is niet alleen onze Goddelijke Geneesheer, Hij is ook het geneesmiddel dat ons het leven geeft. In deze tijd, waarin wij worden overspoeld met uiteenzettingen over onze gezondheid, en waarin wij mateloos veel discussiëren over menselijke middelen om de huidige kwalen die de wereld teisteren de kop in te kunnen drukken, lijkt het er op dat wij zijn vergeten dat onze Schepper ook onze Geneesheer is en dat Hij plannen heeft van vrede en vreugde voor ons. Als we genezing zoeken waar we haar niet kunnen vinden, dan is de volgende stap dat we vervallen in wanhoop, maar als we terugkeren naar Jezus zoals Maria ons dat aanhoudend vraagt, dan is de volgende stap eenvoudigweg dat ons hart vervuld zal zijn van vrede, deze heerlijke vrucht waarnaar iedere mens verlangt.

Laten we bidden dat de Eucharistische Aanbidding opnieuw zou worden ingesteld in de parochies, die dan een heroplevende vernieuwing zullen kennen. Als er geen aanbidding wordt aangeboden, of als we niet bij een aanbidding aanwezig kunnen zijn, dan is het altijd mogelijk om God thuis ‘in geest en waarheid’ te aanbidden. Zo is het ook goed om onze Geestelijke Communies te vermenigvuldigen. Zo kunnen wij bijvoorbeeld gedurende de dag een goed moment uitkiezen om tot God te bidden, en om ons in de geest in de aanwezigheid van Jezus te plaatsen voor een tabernakel dat wij kennen of een monstrans en om dan tot Hem bidden. Als Hij ons verlangen naar Hem ziet en onze goede wil, dan zal Hij Zich aan ons geven. Veel zieken en ouderen doen dit en ze weten vele genaden te verkrijgen voor hun familie en voor de wereld. Zij zijn echter maar een kleine rest in vergelijking tot het aantal gelovigen. Dat deze kleine rest steeds vuriger zou mogen worden en zou mogen groeien in aantal.

Maria bemoedigt ons onophoudelijk. “Aanbid mijn Zoon,” zegt ze tegen ons. “Aanbid voortdurend het Allerheiligst Sacrament. Als de christenen aanbidden, dan ben ik daar altijd bij aanwezig. Zij ontvangen dan bijzondere genaden”. (15 maart 1984).

5. Jezus als middelaar bij de gangsters. Juarez, in het noorden van Mexico, werd in 2008 beschouwd als een van de gevaarlijkste steden ter wereld, met haar 1,3 miljoen inwoners. Veel drugshandel, geweld, moorden, voortdurende oorlogen tussen tegenover elkaar staande bendes die elkaars territorium willen bemachtigen... Pater Patrico Hileman, die kapellen van Eeuwigdurende Aanbidding opent in Latijns-Amerika, gaf het volgende getuigenis in 2017 bij Radio Maria, in Argentinië:

In 2013 waren er 40 doden per dag. Twee bendes vochten er om drugs en zaaiden er de dood. Een groep soldaten, enerzijds, stond aan de kant van de ene bende, terwijl, anderzijds, de politie de kant van de andere bende had gekozen. Het heerste terreur. Ze vermoordden allerlei mensen en staken huizen in brand. Het leek of er geen einde aan de gevechten zou komen. In 2013 vroeg een van de parochies, die het meest wanhopig was, aan de missionarissen of ze een kapel van Eeuwigdurende Aanbidding zouden willen openen, omdat, zo zeiden de mensen van deze parochie, “alleen Jezus ons hieruit zal kunnen redden, alleen Jezus zal ons veiligheid kunnen geven". Binnen drie dagen openden de missionarissen deze kapel, op het hoogtepunt van de crisis.

Het aantal misdaden daalde van 3.766 in 2010 tot 256 in 2015. Wat was er gebeurd? “Wanneer een parochie God dag en nacht aanbidt,” legt pater Hileman uit, “dan wordt de hele stad omgevormd”. Hij vertelt ook de volgende gebeurtenis:
“Op een nacht, toen de stad in staat van beleg was, was een vrouw om 3 uur 's nachts op weg naar de kapel om er een ‘heilig uur’ te bidden, toen zij plotseling werd aangehouden door zes soldaten die haar vroegen waar zij heen ging. “Naar de kleine kapel,” antwoordde ze. “Waar is dat?” vroegen de soldaten, “op dit uur is alles gesloten”. De vrouw bood hen aan om met haar mee te gaan om zelf te zien waar ze heen ging. Toen ze bij de kapel waren aangekomen, zagen ze hoe zes vrouwen het Heilig Sacrament aanbaden. En vervolgens zei de vrouw tegen hen: “Jullie denken waarschijnlijk dat jullie ons beschermen? Echter, wij bidden 24 uur per dag voor jullie.“ Een van de soldaten viel op de grond terwijl hij zijn geweer vasthield en begon te huilen voor de uitgestalde Jezus. De volgende dag, om 3 uur 's morgens, kwam hij opnieuw naar de kapel, in burgerkleding, om er zijn uur van aanbidding te doen, terwijl hij “een stortvloed van tranen” stortte.

Twee maanden na de opening van de kapel verklaarde de pastoor dat sinds het bestaan van deze kapel de moorden in Juarez gestopt waren, er was niemand meer vermoord. Pater Hileman opende vervolgens tien kapellen in één jaar. En dat is nog niet alles: het bisdom wilde het seminarie sluiten, omdat er nog maar 8 seminaristen waren. Maar dankzij de Altijddurende Aanbidding steeg het aantal seminaristen van 8 naar 88. De bisschop vertelde aan Pater Hileman dat deze seminaristen deelnamen aan de aanbidding.

6. Mgr. Aldo Cavalli, de nieuwe apostolische gezant voor Medjugorje, is op vrijdag 11 februari aangekomen in Medjugorje. Hij vierde er de zondagsmis en uitte zijn vreugde over zijn aanwezigheid in Medjugorje. Laten wij voor hem bidden, dat zijn ambt veel goddelijke zegen zou mogen ontvangen.

Lieve Gospa, U bent degene die ons op een bijzondere manier onderdompelt in de liefdevolle omhelzing van uw Zoon Jezus. Wij bidden u, geef ons alstublieft uw hart, zodat wij Hem kunnen liefhebben zoals u Hem liefheeft, en opdat we elkaar kunnen beminnen in Hem, want dat is uw verlangen, dat is het geschenk dat U ons wilt geven.

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria.

1. De zienster Marija ontving op 25 december 2021 de volgende boodschap:

“Lieve kinderen! Vandaag breng ik jullie mijn Zoon Jezus, opdat Hij jullie Zijn Vrede geeft. Mijn lieve kinderen, zonder vrede heb je geen toekomst en geen zegen. Keer daarom terug naar het gebed, want de vruchten van het gebed zijn vreugde en geloof, zonder welke je niet kunt leven. De zegen die Wij je vandaag geven, breng die naar jullie gezinnen en verrijk allen die je ontmoet, zodat zij de genade voelen, die jullie ontvangen. Dank dat jullie aan mijn oproep gehoor hebben gegeven.."

De ziener Jakov Colo heeft zijn jaarlijkse verschijning ontvangen. Hier volgt de boodschap:

Lieve kinderen, Jullie zijn en worden “kinderen van God” genoemd. Als jullie harten ook maar die onmetelijke Liefde zouden voelen die God voor jullie heeft, dan zouden je harten Hem aanbidden en danken op elk moment van je leven. Daarom, mijn lieve kinderen, open vandaag, op deze dag van genade, je hart en smeek de Heer om de gave van het geloof, zodat jullie werkelijk de naam “kinderen van God” waardig worden, die met een zuiver hart hun Hemelse Vader danken en eren. Ik ben bij jullie en zegen jullie met mijn moederlijke zegen.

2.Kerstmis is voorbij, het Kind-Jezus blijft. Beseffen wij voldoende dat het Kindje Jezus ons toebehoort? Hij is van ons, omdat de Hemelse Vader Hem door Maria aan ons heeft gegeven. Wij beseffen niet hoezeer God Zichzelf aan ons geeft, ook in de Eucharistie, waardoor wij volledig over Hem kunnen beschikken. Natuurlijk is het belangrijk dat we Hem ontvangen, en dat we onszelf tot Zijn beschikking stellen, en Zijn zienswijze binnentreden... Een mooie episode uit het leven van de heilige Teresa van Avila schiet me hier te binnen. Op een nacht, toen zij de trap opging in het klooster van de Menswording, zag zij op de bovenste tree van de trap een prachtig kindje staan. Hoe is het mogelijk dat hij hier is binnengekomen, vroeg ze zichzelf af?

Het kindje stelde haar een vraag:
“Wie bent jij?”
“Ik ben Teresa van Jezus, en, hoe heet jij, lief kind?”
“Als jij Teresa van Jezus bent, dan ben ik Jezus van Teresa”

Wat een mooie dialoog. Om jaloers op te zijn. We mogen benijden wat God aan de heiligen geeft. Maar wat aan Teresa van Avila werd gegeven, wordt ook ieder van ons aangeboden. Als ik bij Jezus hoor, dan hoort Jezus ook bij mij. Als ik mij aan zijn Hart toewijd, behoort zijn Hart ook mij toe. De profeet Jesaja heeft dit al verkondigd: “Een kind werd ons geboren, een zoon werd ons gegeven...”. Gegeven aan wie? Wie is deze ‘wij’? Jozef en Maria misschien? Ja, natuurlijk, maar dit Kind is ook van jou, van mij, van ieder van ons. Hij is ook jouw Jezus.

Als er een kind in een gezin wordt geboren, dan verandert alles in huis. Het wordt het middelpunt van onze aandacht, want het is zo kwetsbaar dat het niet anders kan dan alles van ons verwachten. Ook het Kindje Jezus verwachtte alles van zijn ouders. Het Kind dat bij ons in huis komt is geen levenloos ding of een standbeeld, maar een levend wezen, en het heeft onze liefde nodig. Een kind krijgen verandert het leven volkomen, hoezeer te meer als het om het Kindje Jezus gaat. Zoals alle kleintjes wil Jezus verwelkomd worden, en bemind worden, en Het wil dat we Het dicht tegen ons hart houden. Het Kindje Jezus wil aanbeden worden.

Elke Kerstmis geeft Maria Hem opnieuw aan ons, zodat Hij bij ons blijft. “Lieve kinderen, moge de tederheid van mijn kleine Jezus jullie altijd vergezellen”, zegt ze. Wat ze geeft, neemt ze niet terug. Zij wil dat Hij in onze harten geboren wordt en er vrede brengt. "Mijn lieve kinderen, zonder vrede heb je geen toekomst en geen zegen. Keer daarom terug naar het gebed...”.

Talrijk zijn de heiligen die een prachtige ervaring hebben gehad met het Kindje Jezus. Ik zou een hele bladzijde nodig hebben om hen allemaal op te noemen, en om hun ervaringen te beschrijven zouden meerdere dikke boeken nodig zijn. (Ik ken persoonlijk mensen die in hun vroege jeugd met het Kindje Jezus hebben gespeeld en die dit, in hun onschuld, doodnormaal vonden). Hier 4 voorbeelden onder vele anderen:

De eerbiedwaardige Marguerita van het Heilig Sacrament (Carmel van Beaune, 1619-1648), had een heel bijzondere relatie met het Kind-Jezus, waarbij Hij haar “de bruid van mijn jeugd” noemde. De titel die zij kreeg was: “Kleine bruid van het Kindje Jezus, die voor Hem zo lieflijk was”.

Jezus wilde dat zij het mysterie van Zijn kindsheid op een unieke manier zou beleven. Zelfs Marguerita's lichamelijke groei stopte toen zij twaalf jaar oud was. Hij liet haar alle deugden van Zijn kinderjaren beleven en maakte haar deelgenoot van de macht van Zijn kinderjaren: “Ik zal niets weigeren aan jou gebeden”.

Marguerita was een van de eersten die zei: De gebeden die worden opgedragen omwille van de verdiensten van de kindsheid van Jezus, worden altijd verhoord”.

Op een dag vroeg een religieus haar hoe hij het Kind Jezus in zijn hart zou kunnen laten wonen en hoe Het zijn hart zou kunnen vormen met Zijn aanwezigheid. De karmelietes antwoordde: “Je moet in de navolging van het Kind-Jezus leven en niet volgens je eigen natuur, zonder iets anders te willen zien of te willen voelen dan Hem, alsof er op de wereld niets anders bestaat dan alleen jij en het Kind-Jezus. Je moet jezelf helemaal overgeven in Zijn goddelijke handen, opdat Hij over je kan beschikken, zowel tijdens je leven als in het uur van de dood. Je moet alles aan Hem overgeven, alles wat je bent en alles wat je bezighoudt, zowel in de tijd als in de eeuwigheid...”

Mélanie is een voorbeeld dat weinig is gekend: Het herderinnetje van La Salette, Mélanie Calvat (1831-1904), werd bevoorrecht met een buitengewone ontmoeting met het Kindje Jezus, toen zij zich in een rampzalige situatie bevond. Haar moeder kon haar stiltes en haar aantrekking tot Jezus niet langer verdragen. Ze wilde een wereldse dochter, maar het kleine meisje verzette zich hiertegen. Wat er toen gebeurde is ongelooflijk: haar moeder opende de deur van het huis en joeg schreeuwend van haat haar dochtertje weg, het huis uit.
"Ga weg, ga leven met de vossen en de wolven, en kom niet meer terug”. Mélanie was toen pas 3 jaar oud. Ze huilde, en ze huilde, en ze huilde..., en vervolgens ging ze onder een eik zitten. Ze bleef nog lang huilen en ze schreeuwde daarbij om haar moeder. En vervolgens viel ze in slaap. In haar droom zag zij een heel mooi jongetje, geheel in het wit gekleed, dat ook 3 jaar oud was, en dat haar troostte. Hij speelde met haar zoals kinderen doen. Toen werd ze weer wakker en opnieuw begon ze te huilen... Daarop kwam dit “kleine broertje” in werkelijkheid, en niet louter in haar droom, naar haar toe. Hij bleef bij haar en groeide met haar op. Pas veel later realiseerde zij zich dat het het Kindje Jezus was. Hij onderrichtte haar, stelde haar voor aan zijn hemelse Moeder, en in 1846 begonnen de verschijningen van Maria in La Salette.... Dit is het verhaal van een martelaarskind en van een uitverkoren ziel. Mélanie, gestigmatiseerd, werd lid van de Derde Orde van de heilige Dominicus en ze ontving de naam: ‘Zuster Maria van het Kruis’, dit kruis dat zij vanaf haar vroege jeugd vastberaden had omarmd, terwijl ze werd geleid door ‘de kleine jongen’.

De heilige Thérèse van Lisieux, die geheel was geboeid door de woorden van Jezus, helpt ons om de kleinheid van kinderen te beleven, aan wie de belofte is gegeven dat ze het Koninkrijk zullen binnengaan. Haar zus Céline vertelt over een leuk voorval uit hun kindertijd, waaraan Thérèse haar herinnerde voordat ze stierf: “We waren op bezoek bij onze buren in Alençon, en een paard blokkeerde de toegang tot de tuin. Terwijl de volwassenen via een ander paadje verderliepen, vond mijn kleine zusje het net zo gemakkelijk om onder het dier door te lopen. Zij liep onder het paard door en pakte daarbij mijn hand vast, waarop ik haar volgde, terwijl ik Therèse goed vasthield, en zonder veel te moeten bukken, omdat we nog klein waren, bereikten wij het doel.
“Dat is het voordeel als je klein bent”. “Voor kleintjes bestaan er geen hindernissen, ze weten overal doorheen te glippen. Grote zielen lopen tegen dingen aan die ze moeten oplossen, en ze moeten moeilijkheden zien te overwinnen, en zich door redeneren of deugd boven alles zien te stellen, maar wij, allen die klein zijn, moeten ons ervoor behoeden om dat te proberen. Laten we er onderdoor kruipen”.

De heilige Faustina had de genade om het Kindje Jezus in haar armen te mogen dragen. Zij vertelde: “Vandaag zag ik tijdens de Heilige Mis het Kind Jezus nabij mijn bidstoel. Hij leek ongeveer een jaar oud te zijn en Hij vroeg mij om Hem in mijn armen te nemen. Toen ik Hem in mijn armen nam, drukte Hij zich tegen mijn borst en zei: “Het is goed voor Mij om dicht bij je hart te zijn”. “Alhoewel U zo klein bent, weet ik dat U God bent. Waarom neemt U de gestalte aan van zo’n klein kind om met mij om te gaan?” “Omdat Ik je geestelijk kindschap wil leren. Ik wil dat je heel klein bent. Want wanneer je klein bent, draag Ik je dicht bij Mijn Hart, net zoals jij Mij op dit ogenblik dicht bij je hart draagt”. Daarna bleef ik alleen achter, maar niemand kan zich de gevoelens van mijn ziel indenken. Ik was zo totaal in God ondergedompeld als een spons die in zee gegooid is... (Dagboek § 1481)

Een Kroatische Zuster die ik ken vroeg aan Jezus: “Als ik als volwassene tot U kom, dan neemt U wat langer de tijd om mij te antwoorden, maar als ik als kind tot U kom, dan antwoordt U mij veel vlugger. Hoe is dat mogelijk?” En Jezus antwoordde met de volgende prachtige woorden: “Ik hield zo veel van mijn kindertijd”.

3. Jezus spreekt tot een ziel. Tijdens de kersttijd afgelopen jaar, las ik een tekst van een onbekende Italiaanse auteur, die me heel diep raakte. Jezus spreekt er tot een ziel in moeilijkheden:

“Ik wil een tijdje bij je zijn, alleen maar mijn wiegje in je hart leggen. Vandaag vraag ik je om op dit handje-vol-stro het lawaai neer te leggen dat je ziel overspoelt, al die verschillende stemmen die tegelijkertijd in je spreken, die schreeuwen, die je afleiden, die je in verwarring brengen, die je opwinden, al die stemmen die je niet in staat stellen om rust en stilte te vinden, wat je nodig hebt om naar je eigen hart te kunnen luisteren. Zelfs wanneer je alleen bent, besef je dat er in je stilte meer ophef is dan je vermoedde, en je voelt hoe er in je oren onophoudelijk geroezemoes aanwezig is. Maak het stil in jezelf! Kom naar Mij! Er is niemand anders hier dan jij en Ik...

Zeg eens, kleine ziel, wat was het hardste en pijnlijkste geluid dat je vandaag hebt moeten verdragen? Hoor je het nog steeds in je weerklinken? Maar nu ben je aanwezig. Sluit nu je ogen, luister naar Mij, geef Mij je handen. Ik ben mijn wiegje in je hart aan het plaatsen. Wees niet bang, laat Mij het doen...
Laat me dit doen, louter uit liefde...
Laat me toe in je hart om je te roepen. Sta me toe je te roepen,
Ik wil met je spreken in de taal van de Engelen.
Laat me tot je spreken om je te verlichten met oneindigheid.
Laat me je verlichten om je voor altijd te redden.
Sta me toe je te redden om je met Mij mee te nemen naar de eeuwige verblijfplaats.
Laat me, in de verblijven van de Engelen, je de eeuwige gelukzaligheid in de Goddelijke Glorie geven.
Laat me je het eeuwige leven geven, zodat je altijd bij Mij zult zijn, bij de Liefde die jou heeft geschapen.
Sta me toe dit te doen, omdat Ik je wil omhelzen met tederheid,
Ik wil voor altijd bij je blijven, want dit is waarom Ik je heb geschapen.
Laat me branden van goddelijke en eeuwige liefde, alleen voor jou. Laat mij dit doen.
Laat me dit doen, puur uit liefde.

4. “Frankrijk bidt”! Er is een uitstekend gebedsinitiatief in gang gezet voor Frankrijk. Het wordt voorgesteld aan allen die van ons land houden en die het herstel ervan in het hart dragen. Gebed maakt alles mogelijk. Wij nodigen u uit om u aan te sluiten bij de duizenden gelovigen die al her en der buiten bijeen zijn gekomen, bij voorkeur op woensdagavond om 18.00 uur, om samen de Rozenkrans te bidden.

“Het is de bedoeling dat het Rozenkransgebed op deze wijze wordt aangemoedigd en zich vermenigvuldigt in de openbare ruimtes omwille van Frankrijk, met als doel om deze ruimtes toe te vertrouwen aan de Heilige Maagd, om van haar opnieuw de vrede te verkrijgen en de vrijheid om respectvol met het natuurrecht om te kunnen gaan in de Franse maatschappij. De actie “Frankrijk bidt” neemt in Frankrijk een initiatief over dat op 29 november 2021 in Oostenrijk is gelanceerd, en dat zich in verschillende landen zeer snel heeft verspreid, en dat na zes weken al meer dan duizend openbare plaatsen telt waar elke woensdagavond Rozenkransen worden gebeden. Iedereen van goede wil wordt uitgenodigd een gebedsbijeenkomst te vinden en zich er in te schrijven om een Rozenkrans te bidden voor een Calvarieberg, of een Kruis of een religieus beeld in de buurt, om op deze wijze steeds meer mensen te verzamelen.”

Jezus stuurt ons zijn Moeder. Met Maria, door Maria en in Maria zal Frankrijk herrijzen. Marthe Robin heeft gezegd: “Het is de Heilige Maagd die Frankrijk zal komen redden”.

Lieve Gospa, wij weten dat de overwinningen van het kwaad vandaag de dag slechts schijnvertoningen zijn, want God alleen is Heer en Meester van de wereld. Hij werkt harder dan al onze vijanden te samen en Hij weet wanneer en hoe Hij met macht moet ingrijpen om zijn kinderen te redden. Door uw Zoon Johannes Paulus II weten wij ook dat alle overwinningen van de Kerk zijn behaald op uw voorspraak en met uw hulp. Blijf bij ons in deze tijd van beproeving. Sla uw moederlijke mantel beschermend om ons heen, zodat wij met u de Triomf van uw Onbevlekt Hart kunnen realisreren.

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen