Medjugorje, 16 januari 2022
Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria. 1. De zienster Marija ontving op 25 december 2021 de volgende boodschap: “Lieve kinderen! Vandaag breng ik jullie mijn Zoon Jezus, opdat Hij jullie Zijn Vrede geeft. Mijn lieve kinderen, zonder vrede heb je geen toekomst en geen zegen. Keer daarom terug naar het gebed, want de vruchten van het gebed zijn vreugde en geloof, zonder welke je niet kunt leven. De zegen die Wij je vandaag geven, breng die naar jullie gezinnen en verrijk allen die je ontmoet, zodat zij de genade voelen, die jullie ontvangen. Dank dat jullie aan mijn oproep gehoor hebben gegeven.." De ziener Jakov Colo heeft zijn jaarlijkse verschijning ontvangen. Hier volgt de boodschap: Lieve kinderen, Jullie zijn en worden “kinderen van God” genoemd. Als jullie harten ook maar die onmetelijke Liefde zouden voelen die God voor jullie heeft, dan zouden je harten Hem aanbidden en danken op elk moment van je leven. Daarom, mijn lieve kinderen, open vandaag, op deze dag van genade, je hart en smeek de Heer om de gave van het geloof, zodat jullie werkelijk de naam “kinderen van God” waardig worden, die met een zuiver hart hun Hemelse Vader danken en eren. Ik ben bij jullie en zegen jullie met mijn moederlijke zegen. 2.Kerstmis is voorbij, het Kind-Jezus blijft. Beseffen wij voldoende dat het Kindje Jezus ons toebehoort? Hij is van ons, omdat de Hemelse Vader Hem door Maria aan ons heeft gegeven. Wij beseffen niet hoezeer God Zichzelf aan ons geeft, ook in de Eucharistie, waardoor wij volledig over Hem kunnen beschikken. Natuurlijk is het belangrijk dat we Hem ontvangen, en dat we onszelf tot Zijn beschikking stellen, en Zijn zienswijze binnentreden... Een mooie episode uit het leven van de heilige Teresa van Avila schiet me hier te binnen. Op een nacht, toen zij de trap opging in het klooster van de Menswording, zag zij op de bovenste tree van de trap een prachtig kindje staan. Hoe is het mogelijk dat hij hier is binnengekomen, vroeg ze zichzelf af? Het kindje stelde haar een vraag: “Wie bent jij?” “Ik ben Teresa van Jezus, en, hoe heet jij, lief kind?” “Als jij Teresa van Jezus bent, dan ben ik Jezus van Teresa” Wat een mooie dialoog. Om jaloers op te zijn. We mogen benijden wat God aan de heiligen geeft. Maar wat aan Teresa van Avila werd gegeven, wordt ook ieder van ons aangeboden. Als ik bij Jezus hoor, dan hoort Jezus ook bij mij. Als ik mij aan zijn Hart toewijd, behoort zijn Hart ook mij toe. De profeet Jesaja heeft dit al verkondigd: “Een kind werd ons geboren, een zoon werd ons gegeven...”. Gegeven aan wie? Wie is deze ‘wij’? Jozef en Maria misschien? Ja, natuurlijk, maar dit Kind is ook van jou, van mij, van ieder van ons. Hij is ook jouw Jezus. Als er een kind in een gezin wordt geboren, dan verandert alles in huis. Het wordt het middelpunt van onze aandacht, want het is zo kwetsbaar dat het niet anders kan dan alles van ons verwachten. Ook het Kindje Jezus verwachtte alles van zijn ouders. Het Kind dat bij ons in huis komt is geen levenloos ding of een standbeeld, maar een levend wezen, en het heeft onze liefde nodig. Een kind krijgen verandert het leven volkomen, hoezeer te meer als het om het Kindje Jezus gaat. Zoals alle kleintjes wil Jezus verwelkomd worden, en bemind worden, en Het wil dat we Het dicht tegen ons hart houden. Het Kindje Jezus wil aanbeden worden. Elke Kerstmis geeft Maria Hem opnieuw aan ons, zodat Hij bij ons blijft. “Lieve kinderen, moge de tederheid van mijn kleine Jezus jullie altijd vergezellen”, zegt ze. Wat ze geeft, neemt ze niet terug. Zij wil dat Hij in onze harten geboren wordt en er vrede brengt. "Mijn lieve kinderen, zonder vrede heb je geen toekomst en geen zegen. Keer daarom terug naar het gebed...”. Talrijk zijn de heiligen die een prachtige ervaring hebben gehad met het Kindje Jezus. Ik zou een hele bladzijde nodig hebben om hen allemaal op te noemen, en om hun ervaringen te beschrijven zouden meerdere dikke boeken nodig zijn. (Ik ken persoonlijk mensen die in hun vroege jeugd met het Kindje Jezus hebben gespeeld en die dit, in hun onschuld, doodnormaal vonden). Hier 4 voorbeelden onder vele anderen: De eerbiedwaardige Marguerita van het Heilig Sacrament (Carmel van Beaune, 1619-1648), had een heel bijzondere relatie met het Kind-Jezus, waarbij Hij haar “de bruid van mijn jeugd” noemde. De titel die zij kreeg was: “Kleine bruid van het Kindje Jezus, die voor Hem zo lieflijk was”. Jezus wilde dat zij het mysterie van Zijn kindsheid op een unieke manier zou beleven. Zelfs Marguerita's lichamelijke groei stopte toen zij twaalf jaar oud was. Hij liet haar alle deugden van Zijn kinderjaren beleven en maakte haar deelgenoot van de macht van Zijn kinderjaren: “Ik zal niets weigeren aan jou gebeden”. Marguerita was een van de eersten die zei: De gebeden die worden opgedragen omwille van de verdiensten van de kindsheid van Jezus, worden altijd verhoord”. Op een dag vroeg een religieus haar hoe hij het Kind Jezus in zijn hart zou kunnen laten wonen en hoe Het zijn hart zou kunnen vormen met Zijn aanwezigheid. De karmelietes antwoordde: “Je moet in de navolging van het Kind-Jezus leven en niet volgens je eigen natuur, zonder iets anders te willen zien of te willen voelen dan Hem, alsof er op de wereld niets anders bestaat dan alleen jij en het Kind-Jezus. Je moet jezelf helemaal overgeven in Zijn goddelijke handen, opdat Hij over je kan beschikken, zowel tijdens je leven als in het uur van de dood. Je moet alles aan Hem overgeven, alles wat je bent en alles wat je bezighoudt, zowel in de tijd als in de eeuwigheid...” Mélanie is een voorbeeld dat weinig is gekend: Het herderinnetje van La Salette, Mélanie Calvat (1831-1904), werd bevoorrecht met een buitengewone ontmoeting met het Kindje Jezus, toen zij zich in een rampzalige situatie bevond. Haar moeder kon haar stiltes en haar aantrekking tot Jezus niet langer verdragen. Ze wilde een wereldse dochter, maar het kleine meisje verzette zich hiertegen. Wat er toen gebeurde is ongelooflijk: haar moeder opende de deur van het huis en joeg schreeuwend van haat haar dochtertje weg, het huis uit. "Ga weg, ga leven met de vossen en de wolven, en kom niet meer terug”. Mélanie was toen pas 3 jaar oud. Ze huilde, en ze huilde, en ze huilde..., en vervolgens ging ze onder een eik zitten. Ze bleef nog lang huilen en ze schreeuwde daarbij om haar moeder. En vervolgens viel ze in slaap. In haar droom zag zij een heel mooi jongetje, geheel in het wit gekleed, dat ook 3 jaar oud was, en dat haar troostte. Hij speelde met haar zoals kinderen doen. Toen werd ze weer wakker en opnieuw begon ze te huilen... Daarop kwam dit “kleine broertje” in werkelijkheid, en niet louter in haar droom, naar haar toe. Hij bleef bij haar en groeide met haar op. Pas veel later realiseerde zij zich dat het het Kindje Jezus was. Hij onderrichtte haar, stelde haar voor aan zijn hemelse Moeder, en in 1846 begonnen de verschijningen van Maria in La Salette.... Dit is het verhaal van een martelaarskind en van een uitverkoren ziel. Mélanie, gestigmatiseerd, werd lid van de Derde Orde van de heilige Dominicus en ze ontving de naam: ‘Zuster Maria van het Kruis’, dit kruis dat zij vanaf haar vroege jeugd vastberaden had omarmd, terwijl ze werd geleid door ‘de kleine jongen’. De heilige Thérèse van Lisieux, die geheel was geboeid door de woorden van Jezus, helpt ons om de kleinheid van kinderen te beleven, aan wie de belofte is gegeven dat ze het Koninkrijk zullen binnengaan. Haar zus Céline vertelt over een leuk voorval uit hun kindertijd, waaraan Thérèse haar herinnerde voordat ze stierf: “We waren op bezoek bij onze buren in Alençon, en een paard blokkeerde de toegang tot de tuin. Terwijl de volwassenen via een ander paadje verderliepen, vond mijn kleine zusje het net zo gemakkelijk om onder het dier door te lopen. Zij liep onder het paard door en pakte daarbij mijn hand vast, waarop ik haar volgde, terwijl ik Therèse goed vasthield, en zonder veel te moeten bukken, omdat we nog klein waren, bereikten wij het doel. “Dat is het voordeel als je klein bent”. “Voor kleintjes bestaan er geen hindernissen, ze weten overal doorheen te glippen. Grote zielen lopen tegen dingen aan die ze moeten oplossen, en ze moeten moeilijkheden zien te overwinnen, en zich door redeneren of deugd boven alles zien te stellen, maar wij, allen die klein zijn, moeten ons ervoor behoeden om dat te proberen. Laten we er onderdoor kruipen”. De heilige Faustina had de genade om het Kindje Jezus in haar armen te mogen dragen. Zij vertelde: “Vandaag zag ik tijdens de Heilige Mis het Kind Jezus nabij mijn bidstoel. Hij leek ongeveer een jaar oud te zijn en Hij vroeg mij om Hem in mijn armen te nemen. Toen ik Hem in mijn armen nam, drukte Hij zich tegen mijn borst en zei: “Het is goed voor Mij om dicht bij je hart te zijn”. “Alhoewel U zo klein bent, weet ik dat U God bent. Waarom neemt U de gestalte aan van zo’n klein kind om met mij om te gaan?” “Omdat Ik je geestelijk kindschap wil leren. Ik wil dat je heel klein bent. Want wanneer je klein bent, draag Ik je dicht bij Mijn Hart, net zoals jij Mij op dit ogenblik dicht bij je hart draagt”. Daarna bleef ik alleen achter, maar niemand kan zich de gevoelens van mijn ziel indenken. Ik was zo totaal in God ondergedompeld als een spons die in zee gegooid is... (Dagboek § 1481) Een Kroatische Zuster die ik ken vroeg aan Jezus: “Als ik als volwassene tot U kom, dan neemt U wat langer de tijd om mij te antwoorden, maar als ik als kind tot U kom, dan antwoordt U mij veel vlugger. Hoe is dat mogelijk?” En Jezus antwoordde met de volgende prachtige woorden: “Ik hield zo veel van mijn kindertijd”. 3. Jezus spreekt tot een ziel. Tijdens de kersttijd afgelopen jaar, las ik een tekst van een onbekende Italiaanse auteur, die me heel diep raakte. Jezus spreekt er tot een ziel in moeilijkheden: “Ik wil een tijdje bij je zijn, alleen maar mijn wiegje in je hart leggen. Vandaag vraag ik je om op dit handje-vol-stro het lawaai neer te leggen dat je ziel overspoelt, al die verschillende stemmen die tegelijkertijd in je spreken, die schreeuwen, die je afleiden, die je in verwarring brengen, die je opwinden, al die stemmen die je niet in staat stellen om rust en stilte te vinden, wat je nodig hebt om naar je eigen hart te kunnen luisteren. Zelfs wanneer je alleen bent, besef je dat er in je stilte meer ophef is dan je vermoedde, en je voelt hoe er in je oren onophoudelijk geroezemoes aanwezig is. Maak het stil in jezelf! Kom naar Mij! Er is niemand anders hier dan jij en Ik... Zeg eens, kleine ziel, wat was het hardste en pijnlijkste geluid dat je vandaag hebt moeten verdragen? Hoor je het nog steeds in je weerklinken? Maar nu ben je aanwezig. Sluit nu je ogen, luister naar Mij, geef Mij je handen. Ik ben mijn wiegje in je hart aan het plaatsen. Wees niet bang, laat Mij het doen... Laat me dit doen, louter uit liefde... Laat me toe in je hart om je te roepen. Sta me toe je te roepen, Ik wil met je spreken in de taal van de Engelen. Laat me tot je spreken om je te verlichten met oneindigheid. Laat me je verlichten om je voor altijd te redden. Sta me toe je te redden om je met Mij mee te nemen naar de eeuwige verblijfplaats. Laat me, in de verblijven van de Engelen, je de eeuwige gelukzaligheid in de Goddelijke Glorie geven. Laat me je het eeuwige leven geven, zodat je altijd bij Mij zult zijn, bij de Liefde die jou heeft geschapen. Sta me toe dit te doen, omdat Ik je wil omhelzen met tederheid, Ik wil voor altijd bij je blijven, want dit is waarom Ik je heb geschapen. Laat me branden van goddelijke en eeuwige liefde, alleen voor jou. Laat mij dit doen. Laat me dit doen, puur uit liefde. 4. “Frankrijk bidt”! Er is een uitstekend gebedsinitiatief in gang gezet voor Frankrijk. Het wordt voorgesteld aan allen die van ons land houden en die het herstel ervan in het hart dragen. Gebed maakt alles mogelijk. Wij nodigen u uit om u aan te sluiten bij de duizenden gelovigen die al her en der buiten bijeen zijn gekomen, bij voorkeur op woensdagavond om 18.00 uur, om samen de Rozenkrans te bidden. “Het is de bedoeling dat het Rozenkransgebed op deze wijze wordt aangemoedigd en zich vermenigvuldigt in de openbare ruimtes omwille van Frankrijk, met als doel om deze ruimtes toe te vertrouwen aan de Heilige Maagd, om van haar opnieuw de vrede te verkrijgen en de vrijheid om respectvol met het natuurrecht om te kunnen gaan in de Franse maatschappij. De actie “Frankrijk bidt” neemt in Frankrijk een initiatief over dat op 29 november 2021 in Oostenrijk is gelanceerd, en dat zich in verschillende landen zeer snel heeft verspreid, en dat na zes weken al meer dan duizend openbare plaatsen telt waar elke woensdagavond Rozenkransen worden gebeden. Iedereen van goede wil wordt uitgenodigd een gebedsbijeenkomst te vinden en zich er in te schrijven om een Rozenkrans te bidden voor een Calvarieberg, of een Kruis of een religieus beeld in de buurt, om op deze wijze steeds meer mensen te verzamelen.” Jezus stuurt ons zijn Moeder. Met Maria, door Maria en in Maria zal Frankrijk herrijzen. Marthe Robin heeft gezegd: “Het is de Heilige Maagd die Frankrijk zal komen redden”.
Lieve Gospa, wij weten dat de overwinningen van het kwaad vandaag de dag slechts schijnvertoningen zijn, want God alleen is Heer en Meester van de wereld. Hij werkt harder dan al onze vijanden te samen en Hij weet wanneer en hoe Hij met macht moet ingrijpen om zijn kinderen te redden. Door uw Zoon Johannes Paulus II weten wij ook dat alle overwinningen van de Kerk zijn behaald op uw voorspraak en met uw hulp. Blijf bij ons in deze tijd van beproeving. Sla uw moederlijke mantel beschermend om ons heen, zodat wij met u de Triomf van uw Onbevlekt Hart kunnen realisreren.
Zr. Emmanuel Maillard Gemeenschap van de Zaligsprekingen
|